Patrycja Kąkol 11.04.2012
186504
Mikrobiologia
grupa : Środa, godz. 730-900
Ćwiczenie 11
Analiza mikrobiologiczna powietrza.
Do atmosfery (a ściślej do jej przyziemnych warstw) emitowane są znaczne ilości szkodliwych zanieczyszczeń, takich jak: pyły, związki organiczne, związki nieorganiczne azotu, siarki, węgla i inne, a także drobnoustroje, m.in. bakterie, wirusy, zarodniki grzybów oraz postacie inwazyjne pasożytów (np. cysty pierwotniaków). Mikroorganizmy te występują w atmosferze w postaci bioaerozoli, (czyli dwu- lub trójfazowych układów składających się z fazy rozpraszającej, którą jest powietrze) oraz z fazy rozproszonej zawierającej drobnoustroje. Wielkość cząstek bioaerozolu zależy przede wszystkim od gatunków drobnoustrojów, a ich średnica mieści się w zakresie 0,01 – 100µm.
Drobnoustroje unoszą się na cząsteczkach pyłu, kurzu lub pary wodnej, z którymi mogą przedo stawać się do dróg oddechowych z powietrzem wdychanym lub cza sami do dróg pokarmowych przy połykaniu. Liczba drobnoustrojów w atmosferze może być różna, zależnie od stopnia zanieczyszczenia powietrza pyłem, ruchów powietrza itp. Wynosi ona przeciętnie od kilku do tysiąca drobnoustrojów w 1 litrze powietrza. O wiele bardziej zanieczyszczone jest powietrze w pomieszczeniach zamkniętych np. w salach kinowych, koncertowych, wagonach, poczekalniach itp Drobnoustroje chorobotwórcze mogą przedostawać się z wdycha- nym powietrzem do dróg oddechowych ludzi zdrowych. Ten sposób zakażenia nazywamy zakażeniem kropelkowym. Niebezpieczeństwo zakażenia zależy od czasu, w którym przebywa osoba zdrowa w po- mieszczeniu zainfekowanym, oraz od ilości bakterii w powietrzu Konieczne jest w czasie kichania lub kaszlu zasłanianie chusteczką ust, szczególnie gdy osoba jest chora. Wysoko w górach oraz na pełnym morzu prawie nie spotyka się w powietrzu bakterii, ponieważ mniejsze są możliwości ich powsta wania. Są one także niszczone drogą naturalną przez opady atmosfe ryczne i promienie słoneczne.
Ze względu na skład jakościowy aerozole biologiczne dzieli się na saprofityczne i zakaźne. Pierwsze z wymienionych są odpowiedzialne za pogorszenie stanu higienicznego powietrza, drugie natomiast wywołują wiele chorób u roślin, zwierząt i ludzi oraz odgrywają znaczącą rolę przy powstawaniu chorób alergicznych, zakaźnych oraz epidemii. Głównymi czynnikami wpływającymi na ilość drobnoustrojów w powietrzu są:
- temperatura
- siła wiatru
- wilgotność względna
- gęstość zaludnienia
- stopień uprzemysłowienia
- obfitość opadów, przyczyniających się do spadku liczby drobnoustrojów
- pory roku (najmniej bakterii jest zimą, a najwięcej latem)
Zadanie 1.
Badanie zanieczyszczenia mikrobiologicznego powietrza za pomocą metody sedymentacyjnej.
Badane próby umieszczone były w różnych odległościach od emitora. Wyrosłe klonie policzono:
| Pożywka: | Próba nr 3 | Próba nr 8 |
|---|---|---|
| SAB | 3 | 82 |
| Agar 22°C (psychrofilne) | 2 | 112 |
| Agar 37°C (mezofilne) | 0 | 29 |
Następnie wyliczono zagęszczenie mikroorganizmów w jednostce objętości:
a ⋅ 5 ⋅ 104
x =
πr2 ⋅ t
gdzie: x - liczba mikroorganizmów w powietrzu (w jtk/m3 lub cfu/m3),
a - liczba kolonii wyrosłych na płytce Petriego,
πr2 – pole powierzchni płytki Petriego (w cm2=100cm3),
t - czas ekspozycji w minutach (=10 min.).
Wyniki obliczeń:
| Pożywka: | Próba nr 3 | Próba nr 8 |
|---|---|---|
| SAB | 150 JTK/m3 | 4100 JTK/m3 |
| Agar 22°C (psychrofilne) | 100 JTK/m3 | 5600 JTK/m3 |
| Agar 37°C (mezofilne) | 0 JTK/m3 | 1450 JTK/m3 |
W próbie numer 3 dopuszczalne stężenia mikroorganizmów nie zostały przekroczone, natomiast w obrębie próby 8 powietrze jest zanieczyszczone, normy zostały przekroczone.