Bory są zbiorowiskami leśnymi z przewagą gatunków szpilkowych na siedliskach mezotroficznych i oligotroficznych o kwaśnym odczynie. W Europie są to niżowe i górskie bory świerkowe, sosnowe i jodłowe, bory mieszane, subalpejskjie i subpolarne zarośla. W strefie lasów mieszanych bory sosnowe i świerkowo – sosnowe współwystępują z lasami liściastymi, natomiast w Europie Zachodniej wyłącznie w górach. Bory występują tam gdzie wody powierzchniowe nie mają wpływu, w położeniach średnich i wysokich, np. na sandrach. Natomiast bory bagienne w nieodpływowych nieckach w najwyższych położeniach.

Cl. Vaccinio – Piceetea

O. Cladocino – Vaccinietalia O. Vaccinio – Piceetalis

All. Dicrano – Pinion

Ass. Cladonio – Pinetum (bór suchy)

Ass. Peucedano – Pinetum

Ass. Molinio – Pinetum

Ass. Vaccinio uligirosi – Pinetum

Ass. Querco robonis – Pinetum

Ass. Serratulo – Pinetum

Gatunki charakterystyczne dla borów są związane z siedliskami kwaśnymi i mało zasobnymi; charakterystyczne są krzewinki i mszaki.

Cl. Vaccino – Piceeta – gatunki charakterystyczne:

• pszeniec zwyczajny

• siódmaczek leśny

• borówka czernica

• borówka brusznica

• borówka bagienna

• Dicaranum scoparium

• Pleurozium schrebeii

• Hylocomium sp.

O. Vaccinio – Piceetalis – bory świerkowe występują w Polsce na obszarze Działu Północnego oraz w górach. Gatunkiem dominującym jest świerk lub świerk i dąb.

O. Vaccinio – Piceetalis – gatunki charakterystyczne:

• świerk pospolity

• Goodyera regens

• Widłak jałowcowaty

• Pszeniec leśny

• Pomocnik baldaszkowaty

• Gruszyczka mniejsza

• Bazzania trilobata

All. Vaccinio – Piceenion – gatunki charakterystyczne:

• gruszycznik jednokwiatowy

• Gwiazdnica długolistna

• Listera sercowata

• Plagiothecium undulatum

Gatunki diagnostyczne dla świerczyn niżowych:

• Carex dihitata (turzyca palczasta)

• Calamagrostis arundinacea (trzcinnik leśny)

• Mycelis muralis ( sałatnik leśny)

• Skrzyp leśny

• Przetacznik leśny

• Poziomka pospolita

Ass. Querco – Piceetum:

• bór mieszany świerkowo – dębowy z obszaru północno – wschodniej Polski

• gleby: rdzawe, bielicowe, brunatne i skrytobielicowe oglejone i znacznie zakwaszone o wysokim poziomie wód gruntowych

• drzewostan: topola osika, brzoza brodawkowata, grab, dąb szypułkowy i świerk (dominuje)

• runo niezbyt zwarte

• gatunek charakterystyczny: Bazzania trilobata

Ass. Sphagro girgensohnii – Piceetum – borealna świerczyna na torfie:

• cienisty bór świerkowy o charakterze borealnym na torfach przejściowych, niskich lub glebach mineralnych wilgotnych

Ass. Sphagro girgesohnii – Piceetum – gatunki charakterystyczne:

• L. cordata

• Żobik koralowy

• Gwiazdnica długolistna

• Sphagnum girgensonii

O. Cladonio – Vacinetalis – gatunki charakterystyczne:

• sosna zwyczajna

• Chrobotek reniferowy

• Cladonia arbuscula

Ass. Picrano – Pinion – gatunki charakterystyczne:

• pomocnik baldaszkowaty

• korzeniówka pospolita (roślina bezzieleniowa)

• gruszyczka zielonawa

Ass. Cladonio – Pinetum (bór chrobotkowi):

• zbiorowisko boru sosnowego z dużym udziałem naziemnych porostów krzaczkowatych na piaszczystych, najsuchszych i najuboższych siedliskach

• w runie trawy wąskolistne

• występują na terenie całej Polski (poza Przegórzem Karpackim jak również Karpat)

Ass. Cladonio – Pinetum – gatunki charakterystyczne:

• Cladonia stellaris

• C. futcata

Ass. Peucedano– Pinetum – kontynentalny bór sosnowy świeży:

• na piaszczystych, świeżych, najuboższych siedliskach

• Dość świetliste

• Na dnie lasu dominują mszaki lub krzewinki

• W północno – wschodniej Polsce, kilka wyspowych stanowisk w południowej Polsce

• Udzieł większy lub mniejszy świerka, zależy od wilgotności

Ass. Peucedano– Pinetum – gatunki charakterystyczne:

• pomocnik baldaszkowaty

Ass. Peucedano– Pinetum – gatunki wyróżniające:

• gorysz wzgórkowy

• Konwalia majowa

• Kokoryczka wonna

• Wężymord niski

• Nawłoć pospolita

Ass. Molinio – Pinetum – bór sosnowy wilgotny:

• na piaszczystych, wilgotnych, najuboższych siedliskach

• duża ilość mszaków

• poza północno – wschodnią Polską i Karpatami

Ass. Molinio – Pinetum – gatunki charakterystyczne:

• mech płonnik

• kruszyna pospolita

• trzęślica modra

Ass. Vaccino uliginosi – Pinetum silvestris:

• mało zwarte sosny, nie osiągają dużych rozmiarów, parasolowaty kształt korony

• piętro krzewów słabo rozwinięte

• w runie wyraźnie zaznaczona warstwa krzewinek, gdzie dominuje bagno zwyczajne i borówka bagienna – rosną na kępach

• kotlinki i kępki są zajęte przez torfowce

• występują głównie w Polsce północno – zachodniej, północno – wschodniej (w strefie zasięgu zlodowacenia Bałtyckiego)

Ass. Vaccino uliginosi – Pinetum silvestris – gatunki charakterystyczne:

• bagno zwyczajne

• borówka bagienna

Ass. Vaccino uliginosi – Pinetum silvestris – gatunki wyróżniające:

• żurawina błotna

• morzednica północna (Andromeda polifonia)

Ass. Ledo – Pinetum (kontynentalne leśne torfowiska wysokie) – gatunki charakterystyczne:

• Sphagnum (torfowce)

• Polytridium strictum

Sosnowe bory mieszane – gatunki wyróżniające:

• Carex digitata

• Melica nutans

• Mycelis murali (sałatnik leśny)

• Grab

• Dąb (Quercus rober)

• Trzmielina brodawkowata

• Pszeniec gajowy

• Viola reichenbachina

Ass. Querco roboris – Pinetum (kontynentalny bór mieszany):

• szeroko rozpowszechniony w Polsce na glebach ubogich, zakwaszonych

• drzewostan: głównie sosna z domieszką dębu, brzozy, grabu, świerka, osiki

• w runie zioła dwuliścienne, trawy i krzewinki

• najczęściej w Polsce wschodniej, brak w południowej i zachodniej części kraju

Ass. Serratulo – Pinetum (subborealny bór mieszany):

• w północno – wschodniej Polsce (łącznie z Wyżyną Lubelską na południu)

Ass. Serratulo – Pinetum – gatunki charakterystyczne:

• gruszyczka mniejsza

Ass. Serratulo – Pinetum – gatunki wyróżniające:

• Betonica officinalis

• Serratula tinctoria

• Skorzonera humilis

• W drzewostanie dominują sosny, udział świerku