Łęgi i olsy i ich uwarunkowania.
Lasy łęgowe:
specyficzny dla teras zalewowych rzek, źródlisk, strefy nadbrzeżnej jezior
czynnikiem kształtującym układ siedlisk są wody powierzchniowe (płynące)
siedliska lasów łęgowych są wilgotne i najczęściej bardzo żyzne
zbiorowiska azonalne
występują nad dużymi rzekami, nad mniejszymi łęgi olszowe
Lasy łęgowe ze związku Alno – Ulmion są lasami olszowymi, jesionowo – olszowymi lub wiązowo – olszowymi o bardzo bujnym wielowarstwowym ziołonośnym runie
Runo łęgów olszowo – jesionowych jest zwarte, najczęściej dominuje pokrzywa.
Alno – Ulmino – gatunki charakterystyczne:
turzyca leśna
niecierpek pospolity
jaskier kosmaty
czworolist pospolity
Gatunki charakterystyczne:
kostrzewa olbrzymia
skrzyp olbrzymi
złoć żółta
czartawa pośrednia
czartawa pospolita
turzyca rzadkowłosa
porzeczka czerwona
śledziennica skrętolistna
czeremcha zwyczajna
gwiazdnica leśna
mszaki: Plagionium undulatum
Ass. Fraxino – Alnetum – nizinny łęg jesionowo – olszowy:
występuje w lekko zabagnionych dolinach małych rzek i strumieni
najbardziej rozpowszechniona struktura w Polsce
duży udział paproci
gęste runo
do charakterystycznej kombinacji gatunkowej należą gatunki charakterystyczne dla klasy Querco – Fagetea, rzędu Fagetalia Sylvaticae, związku Alno – Ulmino oraz dla lasów:
- karbieniec pospolity
- turzyca długowłosa
- psianka słodkogórz
- porzeczka czarna
Ass. Fraxino – Alnetum – gatunki charakterystyczne:
czartawa drobna
Ass. Stellario nemorum – Alnetum glutinosae – łęg olszowy gwiazdnicowy:
w dolinach niewielkich rzek i szybkopłynących strumieni
gatunki charakterystyczne:
- gwiazdnica leśna
- pióropusznik leśny
- perz psi
Ass. Ficario – Ulmetum – łęg jesionowo – wiązowy:
las zdominowany przez wiąz polny
występuje na bardzo żyznych siedliskach na madach w dolinach dużych rzek
gatunki charakterystyczne:
- wiąz polny
- ziarnopłon wiosenny
Zbiorowiska łęgowe z klasy Salicetea purpureae – zespoły zaroślowe i leśne związane z rzekami osadzającymi niższe piaszczysto – żwirowe mady.
Cl. Salicetea purpureae
O. Salicetalia purpureae
All. Salicion albae
Ass. Salicetum triandro –viminalis Ass. Salicetum albo – fragilis Ass. Populetum albae
Cl. Salicetea purpureae – gatunki charakterystyczne:
wierzba krucha
wierzba purpurowa
Ass. Salicetum triandro – viminalis – gatunki charakterystyczne:
wierzba trójpręcikowa
Ass. Salicetum albo – fragilis:
las łęgowy z domieszką wierzb drzewiastych na młodych piaszczystych aluwiach rzecznych w strefie wzmożonego zalewu
gatunki charakterystyczne:
- wierzba biała
- Wierzba krucha
Ass. Populetum albae:
nadrzeczny łęg topolowy
dominacja topól na starszych terasach zalewowych lub wysokich brzegach dużych rzek
gatunki charakterystyczne:
- Populus alba (topola biała)
- Populus nigra (topola czarna)
- topola osika
Gatunki dominujące:
- jeżyna popielica
- pokrzywa zwyczajna
Olszy = bagienne lasy olszowe:
zajmują siedliska w obniżeniach terenowych o utrudnionym spływie wód na podłożu torfowym (torfy niskie lub przejściowe)
lasy o kępkowo – kotlinkowej strukturze
podtapiane przez wody gruntowe
wyróżniają się obecnością roślinności szuwarowych, wodnych i turzycowisk wysokich.
Cl. Alnetea glutinosae
O. Alnetalia glutinosae
All. Alnion glutinosae
Ass. Salicetum pentandro – cinereae
Gatunki charakterystyczne dla klasy, rzędu i All.:
porzeczka czarna
wierzba uszata
wierzba szara
wierzba pięciopręcikowa
wierzba rokita
psianka słodkogłórz
narecznica błotna
Sphagnum synarrosum
Trichocolea tomentella
Ass. Salicetum pentandro – cinereae:
łozowisko z przewagą wierzby szarej
występują w miejscach (w dolinach zabagnionych rzek), gdzie długo stagnują wody roztopowe
gatunki charakterystyczne:
- wierzba szara
- wierzba pięciopręcikowa
Ass. Ribeso nigri – Alnetum:
ols porzeczkowy jest typowym olszowym lasem bagiennym o strukturze kępkowo – dolinkowej z udziałem porzeczki czarnej
występuje w całej Polsce poza Sudetami i Karpatami z tym, że nad Biebrzą najczęściej
bogaty w gatunki
gatunki charakterystyczne:
- porzeczka czarna
Gatunki wyróżniające:
- jesion wyniosły
- czeremcha zwyczajna
- inne gatunki charakterystyczne dla łęgów olszowych.