22. Demokratyzacja władzy w Europie XX w.
Demokratyzacja to proces o charakterze rozwojowym, zmierzający do przekształcenia dotychczasowej formy rządów w ustrój demokratyczny. Teoria demokracji narodziła się w XVIII w. we Francji w dobie rewolucji. Najważniejszymi postulatami dla demokratów są: wolność oraz równość praw (praw człowieka i praw obywatela).
Angielski model demokracji:
Nie w każdym systemie może być wprowadzana demokratyzacja na wzór angielskiej. Zmiana ustroju trwała w latach 1832 - 1928. Najpierw rozwija się praktyka, idea, dopiero potem są one wdrażane w życie - odwrotnie do modelu francuskiego. Wyrosła z idei liberalnych.
Elementy ustroju demokratycznego:
a) reformy prawa wyborczego (1832 - 1928) - bardzo powolna ewolucja systemu
- odebrano prawa wyborcze „zgniłym miastom” i przekazano je tym z określoną liczbą mieszkańców
- obniżono cenzus majątkowy, do 5% zwiększono liczbę wyborców
- reforma z 1867 r. ponownie obniża cenzus majątkowy
- reforma z 1884/85 r. znacząco obniża cenzus majątkowy, wprowadza okręgi jednomandatowe, odbiera prawa hrabstwom i miastom
- w 1918 r. wprowadzono wybory demokratyczne czteroprzymiotnikowe (brak wyborów równych, które wprowadzono dopiero w 1938 r.)
- w 1928 r. zrównano prawa kobiet i mężczyzn
b) ograniczenie niedemokratycznej Izby Lordów (1911 r.)
- przestaje być równorzędną izbą ustawodawczą
- uzyskuje prawo veta zawieszającego
- zmieniono jej skład:
1958 r. - powołanie dożywotnich lordów obok dziedzicznych, dopuszczenie kobiet do Izby Lordów
1963 r. - możliwość zrzeczenia się godności lorda, dzięki czemu mogą kandydować do Izby Gmin
1999 r. - likwidacja godności lorda dziedzicznego, pozostają tylko dożywotni
c) rozwój partii politycznych
- tylko dwie partie mają możliwość uzyskania odpowiedniej liczby mandatów
System demokratyczny w Polsce:
Wprowadzanie demokracji w Polsce (1921 - 1926) związane jest ze zmianami ustrojowymi państwa, jakie wprowadzała Konstytucja marcowa (17 marca 1921 r.).
Zasady ustroju politycznego:
- ciągłość państwa polskiego - mówi ona, że II RP jest kontynuatorką I RP - odwołanie się do
systemu przedrozbiorowego było niemożliwe
- republikańskiej formy ustroju politycznego - Polska jest republiką
- zwierzchnictwa narodu
- demokracji reprezentacyjnej
- podział władzy - klasyczny trójpodział władzy, z przewagą władzy ustawodawczej - władza
wykonawcza jedynie realizuje to, co ustaliła władza ustawodawcza.
- system rządów parlamentarnych
- państwa liberalnego
- jedności państwa - żadne z terytoriów II RP nie wykazuje cech odrębnej państwowości. Na całym terytorium był ten sam system prawny. Wyjątkiem był Śląsk, który posiadał własną konstytucję oraz sejm.
Sejm i Senat:
- kompetencje:
a) ustawodawcze - sejm ma większy zakres kompetencji, do jego zadań należy stanowienie praw
b) ustrojodawcze
c) elekcyjne - wybór prezydenta
d) kontrolne - prawo pociągania ministrów do odpowiedzialności politycznej
Prezydent:
- wybierany na 7 lat przez Zgromadzenie Narodowe
- pełni rolę głowy państwa
- zawiera traktaty międzynarodowe
- reprezentuje kraj na arenie międzynarodowej
- pełni funkcję zwierzchniczą nad armią
- nie ponosi odpowiedzialności politycznej, tylko prawną
Rada Ministrów (Rząd):
- powoływana przez prezydenta
- może ją odwołać prezydent lub sejm
- wąskie kompetencje - decyduje o ogólnym kierunku polityki zagranicznej i wewnętrznej, inicjatywa ustawodawcza
- ponosi odpowiedzialność konstytucyjną oraz polityczną za cały rząd i prezydenta