Zgorzelski „Historycznoliterackie perspektywy genologii…”
Klasyfikacja liryki wg Markiewicza:
LIRYKA BEZPOŚREDNIA (in. Autoprezentacyjna)
- słowne odtworzenie uczucia upodobnione do monologu wewnętrznego („Do Justyny” Karpińskiego)
- relacja o przeżyciu, nazywająca jego cechy, składniki lub objawy wewnętrzne („Niepewność” Mickiewicza)
- umowna transpozycja sytuacji uczuciowej, np. życzenie czy zamiar niemożliwy do spełnienia lub praktycznie bezcelowy, apostrofa do pojęcia lub rzeczy martwej, etc. („A czemuż wy, chłodne rosy…” Konopnickiej)
LIRYKA APELU
- o funkcji postulowanej wobec adresata („Wy, którzy Pospolitą Rzeczą władacie” Kochanowskiego)
LIRYKA PRZEDSTAWIAJĄCA
- liryka opisowa- rzeczywistość przedstawiona w ujęciu subiektywnym lub symbolicznym („Krzak dzikiej róży” Staffa)
- liryka narracyjna- rzeczywistość przedstawiona w ujęciu subiektywnym lub symbolicznym („Bema pamięci żałobnej rapsod” Norwida)
- liryka uogólnień pojęciowych- „Ogólniki” Norwida
- liryka kreacyjna- rzeczywistość przedstawiona - światem autonomicznym, całkowicie niewspółmiernym z rzeczywistością obiektywną („Tyle dzwonnic kwiatów lila” Micińskiego)
Wg Zgorzelskiego ten podział jest niewłaściwy.
3 PODSTAWOWE FUNKCJE POEZJI:
LIRYKA BEZPOŚREDNIA (in. Autoprezentacyjna)
- spełnia przede wszystkim funkcje emotywne (wyrażania) z wysunięciem na pierwszy plan „ja” podmiotu
- liryka bezpośrednia to in. liryka wyznań przedmiotu,
2. LIRYKA APELU
- realizuje m.in. funkcje konatywne (oddziaływania), z głównym naciskiem na osobę odbiorcy oznaczoną w wypowiedzi jako „ty”
- in. liryka zwrotu do adresata; zbliża się w swym działaniu do utworów dramatycznych i mieści w sobie przejawy różnego rodzaju oddziaływania na odbiorców: apele, pouczenia, oskarżenia, uwielbienia, prośby, zapytania, etc.
3. LIRYKA PRZEDSTAWIAJĄCA
- skierowana jest w większej mierze ku rzeczywistości otaczającej nadawcę i mówi o kimś, kogo się określa zaimkiem „on”, a w zespole funkcji, jakim służy, silniej niż obie poprzednie grupy akcentuje zadania denotatywne (poznawcze)
- liryka przedstawiająca wypowiada się poprzez stwierdzenia dotyczące zjawisk przedstawionych
- in. liryka konstatacji podmiotu o przedmiocie, kształtuje swą wypowiedź w sposób zbliżony do narracji epickiej, ujmując ją w liryczną postać opowiadania, opisu czy uogólnień pojęciowych