Regulacja siedlisk i podział terenów budowlanych

Dotyczy działek siedliskowych, których granice uległy zniekształceniom wskutek wadliwie stawianych połów lub innych urządzeń inżynierskich, bądź też zostały w przeszłości w dowolny, a nieprawidłowy sposób

Ma ona na celu:

1. Zlikwidowanie załamań i wykrzywień granic

2. Nadanie przebiegów prostolinijnych

3. Poszerzenie lub zwężenie działek siedliskowych

Wchodzą tutaj następujące czynności:

1. Zaprojektowanie granic oddzielających blok terenów osiedlowych od innych gruntów

2. Wyprostowanie granic działek w bloku terenów osiedlowych z ewentualnym skorygowaniem szerokości i wielkości tych działek

Regulacja granic obrębów

Ma miejsce wtedy, gdy scaleniem objęte są minimum dwa obręby

Ma ona na celu:

• Zlikwidowanie szachownicy gruntów gospodarstw indywidualnych tzw. różniczan poprzez skoncentrowanie gruntów rozrzuconych po różnych obrębach w tym obrębie, w którym znajduje się zagroda danego gospodarstwa

• Zapewnienie prawidłowego ukształtowania gruntów ANR lub gruntów np. rolniczych spółdzielni produkcyjnych drogą przerzutu tych gruntów z jednego obrębu do drugiego, tak aby można było je racjonalnie wykorzystać i zagospodarować

• Wyprostowanie granic zewnętrznych sąsiadujących ze sobą obrębów oraz likwidacje enklaw i półenklaw

• Dostosowanie obrębów do przebiegu sieci kanałów i rowów melioracyjnych

Projektowanie granic kompleksów

Powinny one spełniać następujące warunki

• Granice kompleksów powinny stanowić stałe elementy sytuacji terenowej tj. drogi, rzeki,, kanały, rowy, granice PKP, istniejące lub zaprojektowane i już niezmienne odcinki granic zewnętrznych obrębów.

• Gdy istnieje dowolność w projektowaniu granic kompleksów z uwagi, gdy wyżej wymienione elementy nie występują, należy je tak zaprojektować, aby wartość szacunkowa nowo zaprojektowanych kompleksów w miarę możliwości równała się sumie wartości gospodarstw, których właściciele wyrażają życzenia zlokalizowania w nich swoich gruntów po scaleniu

• Wielkość projektowanych kompleksów powinna wynosić, w zależności od warunków terenowych od 10 do 100ha, a ilość nowo projektowanych działek w jednym kompleksie powinna być nie większa niż 10

• Kształt omawianych kompleksów powinny być zbliżone w miarę możliwości do prostokątów lub innych figur zapewniających racjonalny ich podział na działki o kształcie przeciwdziałającym erozji i pozwalających na prowadzenie na nich uprawy mechanicznej

Projektowanie powinno odbyć się z dokładnością nie mniejszą niż 1.100 wartości sumy działek które mają być zlokalizowane w kompleksie

Ustalenie wielkości potrąceń i sporządzenie bilansu projekt scalenia

W trakcie projektowania należy wyznaczyć teren przeznaczony na cele użyteczności publicznej tzn. będzie służył zaspokojeniu potrzeb gospodarczych, socjalnych, kulturalnych i innych ogółu mieszkańców danego obszaru.

Potrzeby te mogą mieć charakter lokalny lub ogólny

Do potrzeb lokalnych można zaliczyć:

• Kopalnie żwiru, piasku i gliny, grzybowiska zwierząt, zieleńce, skwery, nowe drogi i ulice wiejskie nieleżące w ciągu dróg publicznych, itp.

Do potrzeb ogólnych:

• Szkoły, sklepy, domy kultury, itp.

Grunty wydzielone dla tych terenów można uzyskać w dwojaki sposób:

• Na cele użyteczności publicznej w drodze potrąceń od poszczególnych uczestnikó scalenia

• Na cele ogólnej użyteczności – w drodze wywłaszczenia lub wykupu od właściciela lub z gruntów ANR

Wielkość potrąceń oblicza się poprzez

Zsumowanie na poszczególnych (nowe) potrzeby i pomniejszenie ich o wartość zlikwidowanych (starych) dróg i użyteczności, które w wyniku scalenia są likwidowane

Jeżeli wartość potrąceń tak wyliczona będzie miała ujemną wartość, oznacza to, że wartość gruntów pod nowymi użytecznościami jest mniejsza niż byłą w stanie przed scaleniem, wówczas powstałą różnice należy przekazać gminie lub ANR

Jeżeli natomiast będzie miała znak dodatni, oznacza to, iż wartość gruntów pod użytecznościami w nowym stanie jest większa i należy dokonać potrąceń poszczególnym uczestnikom scalenia

Potrąceń dokonuje się – proporcjonalnie do wkładu – wszystkim uczestnikom scalenia i dlatego należy obliczyć tzw. współczynnik potrąceń, który jest procentowym stosunkiem wartości potrąceń do ogólnej wartości gruntów uczestników scalenia

K=(P/W)*100%

gdzie :

K – współczynnik potrąceń w %

P – ogólna wartość potrąceń

W – wartość gruntów uczestników scalenia

Wstępny projekt gospodarczy ustala się przeznaczenie poszczególnych kompleksów gruntów na różne cele – USTAWKA

Zadanie:

• Określenie szczegółowej lokalizacji gruntów poszczególnych gospodarstw oraz liczby i kształtu działek z uwzględnieniem szeregu warunków matematycznych i ekonomicznych oraz życzeń rolników

Kryteria wyboru lokalizacji gruntów poszczególnych gospodarstw

Czynniki, które powinny być brane pod uwagę:

• Życzenia rolników co do miejsca lokalizacji gruntów

• Strukturę i rozmieszczenie gruntów i użytków gospodarstwa w starym stanie (przed zabiegiem urządzenioworolnym)

• Istniejącą strukturę i rozmieszczenie użytków w kompleksach przedzielonych do gospodarstw indywidualnych

• Położenie działki siedliskowej

Życzenia rolników:

• Uwzględnienie opinii zainteresowanych rolników polega na zgłaszaniu przez poszczególnych rolników propozycji odnośnie

  • Miejsca lokalizacji wydzielanego ekwiwalentu

  • Zmiany dotychczasowej struktury użytków, klas

  • Kompleksów rolniczej przydatności gruntów

  • Liczby działek

  • Wydłużenia działek, itp.

• Zbyt dużo szczegółowych życzeń może skomplikować rozwiązanie peojektu. Częśc postulatów rolników nie jest często możliwa do zrealizowania. W szczególności dotyczy to przypadków gdy

  • Większość rolników chce, aby nowo wydzielone im grunty znajdowały się w tym samym miejscu

  • Wielu rolników życzy sobie zmiany użytków lub przydatności gruntów w tym samym kierunku, chcąc np. zwiększyć powierzchnię TUZ kosztem gruntów ornych, a pozostali rolnicy nie postulują zmian w użytkach, czy przydatności gruntów, które mogłyby kompensować te życzenia

  • Życzenia większości rolników są zbieżne co do lokalizacji ich gruntów w konkretnej strefie odległościowej np. bardzo blisko osiedla

  • Istotne jest, aby zbierając propozycje lokalizacji gruntów uzyskać kilka wariantów życzeń od każdego rolnika, które mogą być realizowane w określonej kolejności tj. jeżeli nie jest możliwe zlokalizowanie gospodarstwa w miejscu określonym pierwszym, należy wydzielić grunty tego gospodarstwa zgodnie z życzeniem drugim lub trzecim

Rozmieszczenie gruntów przed zabiegiem urządzenioworolnym

Decyduje ono o lokalizacji nowo wydzielonych gruntów, gdyż:

• Rolnicy są przyzwyczajeni do dotychczasowej lokalizacji gruntów

• Znają ich właściwości uprawowe i przydatność rolniczą

• Ponosili dotychczas nakłady na podniesienie kultury gleby oraz jej zdolności produkcyjnej np. poprzez oczyszczenie z kamieni, odkrzaczenie, wykarczowanie, zmeliorowanie, zdrenowanie, odchwaszczenie, itp.

Z tych względów nowo wydzielane grunty należy lokalizować:

1. W miejscach, gdzie przed zabiegiem występowały one w w największej ilości (chyba że rolnicy życzą sobie inaczej)

2. Należy uwzględniać strefy odległościowe – jeżeli ok. 50%lub więcej powierzchni gruntów znajdowało się przed zabiegiem w określonej strefie, to po zabiegu powinien on znaleźć się w tej samej strefie, jeżeli grunty położone były w kilku strefach to podstawowy areał gruntów powinien znaleźć się w strefie pośredniej

3. Należy lokalizować areał w miejscu występowania największej działki

4. Zwrócić uwagę na rzeźbę terenu – ze względu na zróżnicowanie gleb w tych terenach oraz na silną erozję wodną – oraz lekkość gleb

Przydatność rolnicza gleb przed zabiegiem urządzenioworolnym

• Przydzielenie tych samych kompleksów w nowym stanie nie jest możliwe, dlatego należy rozwiązać to sposobem przybliżonym

• W tym celu wyróżnia się 3 grupy kompleksów o zbliżonej przydatności:

  • A – kompleksy 1, 2, 4. Gleby tej grupy kompleksów są w zasadzie uniwersalne można nie nich uprawiać większość roślin rolniczych i otrzymywać wierne, dość wysokie plony

  • B 0 kompleksy 5 i 6

  • C – kompleksy 8 i 9 – wspólną cechą tych gleb jest ich okresowa lub trwała podmokłość

• Oddzielnie należy traktować gleby zawarte w kompleksach

  • 3 – pszennym wadliwym – ze względu na okresową suchość mają ograniczone możliwości uprawy

  • 7 – żytnim najsłabszym – ze względów przyrodniczych i ekonomicznych można na nich niektóre rośliny uprawiać tylko na zielony nawóz

• Suma powierzchni kompleksów glebowo-rolniczych, których gospodarstwo nie posiadało przed zabiegiem, nie przekraczało po zabiegu +20% ogólnej powierzchni gruntów gospodarstwa

Stosunek procentowy użytków i klas przed zabiegiem urządzenioworolnym

• Jeśli rolnik nie postuluje zmiany dotychczasowego charakteru produkcyjnego swego gospodarstwa, powinny być zachowane dotychczasowe proporcje rodzajów i jakości poszczególnych użytków rolnych tj. gruntów ornych i TUZ oraz ich rodzaju i zdolności produkcyjnej z odpowiednią dokładnością

• Zakłada się, że stosunek procentowy użytków zielonych do gruntów ornych w trakcie przeprowadzania zabiegu może być naruszony maksymalnie o 20%

• Podobnie jest ze strukturą klas, gospodarstwa, które przed zabiegiem mogły grunty w grupach klas o zbliżonej produktywności, w tych samych grupach klas ekwiwalent powinny otrzymać.

• Można wyróżnić następujące klasy

  • W gruntach ornych

    • Grunty bardzo dobre – I, II i IIIa

    • Grnty dobre – IIIa, IVa, IVb

    • Grunty słabe – V i VI

  • W TUZ

    • Grunty bardzo dobre – I i II

    • Grunty dobre – III, IV

    • Grunty słabe – V i VI