Temat: Strategie marketingowe firm handlowych i usługowych.
Strategie marketingowe firm, reguły ich tworzenia. Marketing partnerski.
Strategia –(gr. strategos – dowodzący) termin ten powszechnie stosowany jest w terminologii wojskowej.
W znaczeniu prakseologicznym strategia, to sposób działania, będący systemem „złożonym z taktyk szczegółowych”
Oznacza sposób dowodzenia określonym rodzajem wojska na polu bitwy. W gospodarce, życiu społecznym taktyka – to szczegółowy sposób działania.
Strategia marketingowa jest celowym, planowym kompleksem działań, którymi firma zamierza osiągnąć cele rynkowe, a zwłaszcza poznaną strukturę popytu. Strategia marketingowa – to część teorii marketingu dotycząca badania, systematyzowania i wdrażania oświadczeń firm w zakresie stosowania marketingu. Firma tworzy swoją misję – cel główny i cele szczegółowe.
W marketingu maja zastosowanie następujące zasady strategiczne: wojna obronna (liderzy rynku); wojna zaczepna; wojna okrężna (np. przez zaskoczenie przeciwnika), wojna partyzancka (np. nisze rynkowe). W ujęciu Cohena można stosować dwanaście zasad tworzenia strategii firmy:
Cel – jasno sformułowany
Inicjatywa – działania ofensywne
Koncentracja
Ekonomia siły – skupić się na najważniejszych celach, działaniach
Manewrowość – elementy psychologiczne, geograficzne
Jedność zarządzania
Koordynacja – w sferze planowania i realizacji
Bezpieczeństwo – zachowanie tajemnicy strategii
Zaskoczenie
Prostota planowania
Elastyczność
Wykorzystanie przewagi – nie odpoczywać i dążyć do sukcesu
Marketing partnerski – zdaniem A. Payne koncentruje się na zainteresowaniu jakości obsługi klienta i działalności marketingowej w całości. Obejmuje on następujące elementy:
Koncentracja działań firmy usługowej na długookresowym utrzymaniu klientów
Traktowanie procesu obsługi klienta jako działania bardzo ważnego i dlatego wszyscy pracownicy firmy troszczą się o jakość świadczonych usług i stałe kontakty z klientami
Strategie marketingowe produktów / usług
Produkt lub usługa rynkowa charakteryzuje się nowoczesnością, funkcjonalnością, użytecznością, spełnia wymogi ekonomiczne, bezpieczeństwa życia i zdrowia ludzi, jest estetyczny, wygodny i trwały w użytkowaniu, posiada nowoczesne opakowanie wielokrotnego użytku. Rynkowe kryteria produktów / usług są podstawą do ich podziału na grupy:
Produkty / usługi powszechnego spożycia, zakupywane we wszystkich segmentach rynku, względnie tanie, powtarzalne.
Produkty / usługi wybierane, kupowane rozważnie, zróżnicowane w zakresie asortymentu i segmentów rynku
Produkty specjalne – bardzo drogie, które nie mają cechy unikalne dla określonych nabywców. Kupowane są po rozważnej i wszechstronnej analizie. Charakteryzują się najważniejszymi parametrami jakości, nowoczesności, unikalności na rynkach krajowych i międzynarodowych.
RYNKOWA STRATEGIA PRODUKTÓW I USŁUG WEDŁUG FAZ ICH ŻYCIA
Faza | Wprowadzenie (narodziny) | Wzrost | Dojrzałość | Spadek i śmierć |
---|---|---|---|---|
Cele marketingowe | Świadomość nabywców | Podkreślić zróżnicowanie | Utrzymać lojalność wobec marki | Zebrać „żniwa”, wycofać się |
Produkt | Jeden | Więcej wersji | Pełna gama | Dobrze sprzedający się |
Konkurencja | Brak (nieliczna) | Rosnąca | Intensywna | Ograniczona |
Cena | Penetrująca (wysoka) | Zwierzyć udział na rynku (niższa) | Bronić udziału zysku (niższa) | Na poziomie rentowności (przeceny) |
Dystrybucja | Ograniczona | Więcej nabywców | Maksymalna liczba punktów sprzedaży | Mniejsza liczba punktów sprzedaży |
Promocja | Informować | Różnice między produktami własnymi a konkurencyjnymi | Przypominać | Minimalna |
Zyski | Bez znaczenia | Najwyższe | Spadek | Niskie |
Opakowanie | Bardzo trwałe | Zwrotne | Zwrotne | Zwrotne, adaptowane |
Istota strategii | Ekspansja | Penetracja | Utrzymanie udziału na rynku | Utrzymanie podaży |
Rynkowa analiza produktu / usługi, pomocą w zdobyciu znaczącego miejsca na rynku, uznania konsumentów może obejmować:
Ogólna charakterystykę produktu / usługi, a więc określenie składników, cech użytkowych, opakowanie, dostępność na rynku
Opis potencjalnych nabywców (adresatów produktu) produkty przeznaczone do powszechnego użytku (konsumpcji) przez wszystkich członków rodziny (dzieci, kobiety, mężczyźni, osoby w podeszłym wieku), produkty ekskluzywne – zakupywane przez znane osobistości i cenione przez ekspertów. Ważne jest podkreślenie cech społecznych produktów, takich jak np. zaspokojenie głodu, zapewnienie relaksu, podkreślenie statusu społecznego właściciela (garnitur, samochód)
Wizerunek (image) firmy: tradycje produktu i firmy, dobre, mocne strony, znaki jakości np. „Teraz Polska”, podstawowe informacje na etykiecie produktu, oznaczenie cech korzystniejszych w porównaniu z konkurencją, np. „produkt nowy”.
Analizę innych elementów marketingu mix: ceny, dystrybucji, promocji, analiza faz życia
Opakowania i ich funkcje
Opakowanie - to wyrób, konstrukcja służąca do zapakowania surowca, produktu (półproduktu) lub jego części w celu zabezpieczenia i ochrony podczas składowania, przemieszczania, transportu, sprzedaży i użytkowania. Każde opakowanie jest ograniczonym elementem produktu – towaru. Współcześnie wyodrębnia się 3 grupy funkcji opakowań: towaroznawcze, marketingowe i ekologiczne. Opakowania – jako ograniczona część produktu – pełni ważne funkcje marketingowe: oddziałuje na popyt (etykiety, informacje o cechach użytkowych produktów); wpływa na kształtowanie wizerunku firmy, produktu, usługi; zwraca uwagę nabywców atrakcyjną grafiką, kolorystyką, liternictwem.
FUNKCJE OPAKOWAŃ – ZAKRES WYMAGAŃ
Funkcje opakowań | Zakres wymagań |
---|---|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
C. funkcje ekologiczne | 1. Preferowanie opakowań wielokrotnego użytku, podlegających biodegradacji i recyklingowi. |
2. typowe opakowanie ekologiczne: metalowe (aluminiowe, ocynkowane), szklane, drewniane, papierowe, tekturowe, opakowania z tkanin (np. worki), jutowe, lniane, konopne, bawełniane. |
Ocena konkretnych opakowań dokonuje się przez porównanie różnych opakowań stosowanych do pakowania grupy produktów np. mleka, napojów itp. Pozwala to sporządzić następujący indeks opakowań:
Opakowania jednostkowe, tj. opakowanie bezpośrednie lub pośrednie, np. flakonik wody kwiatowej + pudełko tekturowe
Opakowania zbiorcze (pośrednie)
Opakowania transportowe, np. w postaci spaletyzowanych jednostek transportowych, kontenerów
Opakowania ekologiczne: drewniane, papiernicze, metalowe, szklane, ceramiczne, z włókien naturalnych (lniane, bawełniane)
Opakowania z tworzyw sztucznych (PN – 87 / C – 89004), w tym polietylenowe – PET
Opakowania według formy konkurencyjnej, np. balony, ampułki, beczki, butonierki, bębny, butle, fiolki, klatki, kanistry, kosze i inne
Opakowania jednorazowego użytku:
Podlegające skupowi, np. butelki, kartony
Wykorzystane w gospodarstwach rolnych, domowych, np. worki, torby, beczki, butelki, słoje, itp.), ulegające zniszczeniu, np. pudełka, butelki plastikowe
Opakowania wielokrotnego użycia (transportowe)
Opakowania krajowe i zagraniczne (eksportowe)
Opakowania sprzedawane
Niefakturowane – wliczone w cenę towaru
Fakturowane tj. wymienione na fakturze
Opakowanie zwrotne – własność dostawcy
Opakowanie wg branż przemysłowych, np. przemysłu: spirytusowego, farmaceutycznego, radiowego, kosmetycznego itd.
Opakowania ulegające biodegradacji i nieulegające biodegradacji
Opakowania toksyczne (np. po pestycydach) i nietoksyczne
Opakowanie nadające się do recyklingu i nie nadające się do recyklingu
Kod kreskowy.
Na opakowaniach (etykietach) zamieszcza się do prawie trzydziestu lat kody kreskowe. Polska należy od 1990 roku do europejskiego systemu EAN (Europen Article Numbering) – miedzynarodowej organizacji IANA (International Article Numbering As) z siedzibą w Brukseli Organizację IANA reprezentuje w Polsce Centrum kodów Kreskowych, które znajduje się w Instytucie Logistyki i Magazynowania w Poznaniu.
Konstrukcja kotu 13 – cyfrowego na opakowaniach jednostkowych:
pierwsze 2 – 3 cyfry – numer kraju
następne 4- 5 cyfr – numer firmy, uczestniczącej w danym kraju w systemie EAN
dalszych 5 cyfr – numer towaru w obrębie firmy uczestniczącej w systemie
ostatnia cyfra – cyfra kontrolna
Kody kreskowe są stosowane do różnych celów powiązanych z autonomiczną identyfikacja i elektroniczną wymiana danych.
Jakość procesu świadczenia usług, fachowość i kultura personelu.
Jakość usługi – zespół cech wpływających na zaspokojenie potrzeb nabywców:
Niezawodność
Fachowość i uprzejmość
Szybkość
Empatia – indywidualne traktowanie potrzeb klienta
Namacałoś w postaci kwalifikacji personelu, dobrej jakości sprzętu
Konkurencyjność – wysoka etyka, estetyka, reagowanie na życzenia, uwagi klienta
Jakość produktu i usługi jest w istocie substytutem – połączeniem jakości typu i jakości wykonania, a więc ekstremum poziomu wiedzy danej firmie i umiejętności jej personelu, jakości techniki i technologii, jakości surowców. Przez jakość typu rozumie się jakość wzorca, projektu technicznego, modelu, receptury i związanej z nim strategii marketingowej produktu lub usługi. Tak prognozowana jakość jest zależna w praktyce od jakości wykonania danego produktu, usługi, a więc zgodności cech wyrobu gotowego z cechami określonymi w dokumentacji techniczno – technologicznej. Warunkowość użytkową towaru tworzą:
Techniczne cechy użytkowe, np. kaloryczność opału, pojemność zamrażarki, ładowność wagonu
Ergonomiczne cechy użytkowe, np. bezpieczeństwo i wygoda użytkowania wyrobu, maksymalne ograniczenie hałasu
Psychosomatyczne cechy użytkowe, np. estetyka produktu lub usługi, marka jako symbol zamożności użytkownika.
Istotnymi elementami zarządzania jakością w skali – makro – i mikro są: certyfikacja, etykietowanie i znakowanie towarów i usług. Certyfikat (atest) – świadectwo jakości wystawione przez określoną firmę lub instytucję, która jest upoważniona do przeprowadzenia i poświadczenia oceny jakości określonych produktów (surowców) i usług. Wystawia się atesty obowiązkowe (atest bezpieczeństwa) lub atesty producentów, potwierdzające normy branżowe. Dobrowolna ścieżka zgodności z polską normą, znaku ekologicznego, znaku jakości Q i certyfikatu CB – znaku ekologicznego, wprowadzonego w 1995 roku. Obowiązkowa certyfikacja zapewnia uzyskanie znaku B (bezpieczeństwa) i oznacza że dany produkt nie zagraża życiu i zdrowiu ludzi, zwierząt, mieniu lub środowisku naturalnemu.
Etykieta – nośnik informacji w postaci słownej lub graficznej na zadrukowanym arkusiku papieru, foli metalowej lub z tworzywa sztucznego, kawałku tkaniny oraz w postaci bezpośredniego nadruku na opakowaniu, produkcie. Techniki wykonania i prezentacji etykiety powodują ich podział na: przyklejenie, banderolowanie, metki (zgrzewane, przywiązywanie), samoprzylepne, bezpośrednie 9nadruk sitowy na butelki, litografia na opakowaniach blanszowych). Etykieta powinna zawierać:
Nazwę
Wykaz surowców i substancji dodatkowych (składników)
Datę minimalnej trwałości lub termin przydatności do spożycia
Zawartość netto lub liczbę sztuk
Warunki przechowywania
Nazwę i adres producenta
Nazwę i adres firmy paczkującej lub rozlewającej
Kraj produkcji (przetworzenia)
Sposób użycia
Poziom substancji smolistych i nikotyny w dymie papierosowym oraz pouczenie o szkodliwości dymu tytoniowego
Zawartość tłuszczu w produktach mlecznych
Moc w procentach napoju, zawierającego powyżej 1,2% objętości alkoholi
Klasę lub inny wskaźnik jakości
Napis „utworzono radiacyjnie” w przypadku konserwacji takimi metodami danego środka spożywczego
Oznaczenie określonej ilości środka spożywczego, otrzymanego z tego samego surowca i w jednakowych warunkach produkcyjnych
Maksymalna zawartość składnika dla środka spożywczego, którego nazwa sugeruje brak tego składnika
Numer normy – w przypadku obowiązku jej stosowania
Znak towarowy – oznaczenie umieszczone na produkcie lub jego opakowaniu. Stosowane bywa jako identyfikator produktu, producenta, sprzedawcy, firmy transportowej itp. W postaci: rysunku, znaku graficznego, słów, liter, cyfr itp. lub kombinacji tych elementów.