25.10.2011

DEFICYT I DŁUG TLENOWY

• Tempo włączania fosforylacji oksydacyjnej wyjaśnia zjawisko deficytu tlenowego

• Im większy deficyt tlenowy tym większy udział procesów beztlenowych w dostarczaniu energii.

• Deficyt tlenowy występuje zawsze na początku wysiłku

• Dług tlenowy występuje po wysiłku

• Koszt energetyczny zależy od tego czy występuje dług:

-szybki

-wolny

-ultra wolny

• Fazy kinetyki tlenu

-faza kardiodynamiczna

-faza główna

-faza wolnej komponenty kinetyki (występowanie ponadprogowej konsumpcji tlenu, brak stanu „steady state”

• T (tau) – określa 63% między spoczynkiem a wysiłkiem maksymalnym

• T1 wynosi najczęściej 20-65 sek.

• Pacjenci z niewydolnością krążeniowo-oddechową >69 sek.

• Osoby zdrowe w starszym wieku 40-65 sek.

• Młodzi zdrowi 30-40 sek.

• Osoby wytrenowane, aktywne fizycznie 15-25 sek.

• Długodystansowcy <10 sek.

W wyniku treningu T1 ulega skróceniu

• KOSZT ENERGETYCZNY WYSIŁKU

- w wysiłkach podprogowych możemy oznaczyć go metodą kalorymetrii pośredniej na podstawie poboru tlenu.

3 składowe:

*pobór tlenu w spoczynku

*pobór tlenu w pracy

*wielkość długu tlenowego

praca	kJ/min
	mężczyźni
lekka	8.4-20.5
Umiarkowanie ciężka	20.9-30
ciężka	31.4-41.4
Bardzo ciężka	41.9-51.9
Niezwykle ciężka	>52

1g tłuszczu – 9kcal

1g węglowodanów – 4kcal

1g białek – 4kcal