Receptory – informacje, które dostajemy z otoczenia, docierają do nas za pomocą tych komórek. Narządy zmysłu – to zgrupowane receptory. Gałka oczna położona jest w oczodole, ma ciałko szkliste [przezroczysta, galaretowana masa], od tyłu jest nerw wzrokowy, ściana gałki składa się z zewn, twardówki [stanowi warstwę ochronną gałki ocznej przyczepione są do niej mięśnie oczne, które poruszają gałką. Twardówka przechodzi w rogówkę, która przepuszcza i załamuje promienie świetlne], pośredniej naczyniówka [zawiera dużą ilość naczyń krwionośnych włoskowatych. Przechodzi w tęczówkę] i wewn, siatkówki[warstwa światłoczuła. Istnieją dwa rodzaje komórek światłoczułych: czopki i pręciki]. Spojówka – przednia część gałki ocznej oraz wewnętrzna część powiek inaczej błona śluzowa. Źrenica – otwór o zmiennej wielkości znajdujący się w środku tęczówki. Plamka żółta – zagęszczenie komórek światłoczułych, czopków. Plamka ślepa – miejsce całkowicie niewrażliwe na światło i barwę, jest pozbawiona pręcików i czopków. W skład aparatu ochronnego wchodzą: powieki i rzęsy oraz narząd łzowy. Powieki – chronią oczy przed urazami mechanicznymi i silnym światłem. Ochraniają przed wyschnięciem, ciałami obcymi i bakteriami. Rzęsy – zatrzymują cząsteczki kurzu i pyłu. Narząd łzowy – składa się z gruczołów łzowych i 2 kanalików łzowych. Łzy – wydzielina gruczołów łzowych, założone z wody, soli kuchennej i substancji bakteriobójczych. Krótkowzroczność – wzrok skupiania się na promieniach świetlnych przed siatkówką. Dalekowzroczność – polega na skupieniu promieni świetlnych za siatkówką, co utrudnia ostre widzenie przedmiotów bliskich. Astygmatyzm – przejawia się zniekształceniem widzianego obrazu, przyczyną jest krzywizna rogówki lub soczewki. Daltonizm – zaburzenie w rozpoznawaniu barw. Zez – odchylanie gałek ocznych od prawidłowego, równoległego ustawienia. Zaćma (katarakta) – zmętnienie soczewek oka, które powoduje upośledzenia wzroku. Ucho składa się z: małżowina uszna [zbudowana z chrząstki pokrytej skórą, kieruje fale dźwiękowe do przewodu słuchowego] i przewodu słuchowego zewnętrznego [jest pokryty skórą, w skórze są umieszczone gruczoły łojowe, produkujące woskowinę]. Ucho środkowe składa się z jamy bębenkowej [przestrzeń powietrzna. Połączona jest z trąbką Eustachiusza], kosteczek słuchowych [zrośnięte ze sobą młoteczek, kowadełko i strzemiączko] i trąbki słuchowej [łączy jamę bębenkową z jamą gardła]. Ucho wewnętrzne składa się z szeregu połączonych ze sobą przestrzeni w postaci jam i kanałów, tworząc błędnik błoniasty, w którym znajdują się przedsionek, 3 kanały półkoliste i ślimak. Ślimak – komórkom nerwowym, które w nim się znajdują, stanowi miejsce odbierania dźwięków.