Edukacja olimpijska
Czym jest olimpizm?
„…jest filozofią życia, wyrażającą i łączącą w wyważoną całość wartości ciała, woli i umysłu. Łącząc sport z kulturą i wychowaniem, olimpizm dąży do stworzenia drogi życia opartej na radości znajdowanej w wysiłku, wychowawczej wartości dobrego przykładu i na szacunku wobec uniwersalnych i fundamentalnych zasad etycznych”
Kto jest wskrzesicielem nowożytnego olimpizmu?
Baron Pierre de Coubertin (1863 – 1937). Francuz, historyk i pedagog, uważany za ojca nowożytnego ruchu olimpijskiego; założyciel i prezes (1896 - 1925) MKOL. Zainicjował wznowienie międzynarodowej, sportowej rywalizacji. W 1888 w Paryżu przedstawił swój projekt. Zaprojektował flagę olimpijską - pięć kolorowych splecionych ze sobą kół symbolizujących poszczególne kontynenty.
Jako arystokrata i pedagog, uważał sport nie tylko za środek hartowania ciała, ale przede wszystkim za uniwersalną metodę wychowania współczesnego człowieka w duchu pokoju.
| niebieski | Europa |
|---|---|
| żółty | Azja |
| czarny | Afryka |
| zielony | Australia |
| czerwony | Ameryka |
Co jest celem olimpizmu?
Włączenie sportu do służby w harmonijnym rozwoju człowieka i zachęcanie do budowy pokojowego społeczeństwa zainteresowanego zachowaniem ludzkiej godności. Olimpizm ma też „przyczyniać się do budowy lepszego, pokojowego świata z pomocą wychowania młodzieży poprzez sport, uprawiany bez jakiejkolwiek dyskryminacji, w duchu olimpijskim, który wymaga wzajemnego zrozumienia w połączeniu z duchem przyjaźni, solidarności i fair play”
Zadania Ruchu Olimpijskiego
Promowanie fizycznych i moralnych wartości, które stanowią o istocie sportu.
Wychowywanie młodych ludzi poprzez sport w duch wzajemnego zrozumienia, aby byli w stanie współdziałać w budowaniu lepszego świata.
Upowszechnianie olimpijskich wartości na całym świecie poprzez rozwijanie w ludziach postawy dobrej woli.
Co dwa lata, zgromadzenie sportowców z całego świata na igrzyskach olimpijskich.
Na jakich wartościach opiera się olimpizm i edukacja olimpijska?
Pokój
Fair play
Przyjaźń
Braterstwo
Szacunek wzajemny
Solidarność
Czego uczy olimpizm?
Ludzie są równi na starcie
Wszyscy powinni podlegać tym samym miarom i kryteriom oceny
Ludzie są różni pod względem swych przyrodzonych i nabytych przymiotów, zawsze jednak jest szansa na doskonalenie poprzez prace nad sobą i wole zwycięstwa
Ludzie są i mogą być uczciwi i szlachetni, albowiem doskonale wiedzą, gdzie przebiega granica między faul a fair
Człowiek nigdy nie jest sam – zawsze się z kimś spotyka i zawsze kogoś reprezentuje
Człowiek jest wolny, ale zarazem potrafi podporządkować się regułom
Żadna rywalizacja nie kończy się definitywnym, absolutnym rankingiem tabelarycznej kolejności, dzisiejszy przegrany może wygrać jutro
Choć świat jest skomplikowany, jest on w istocie prosty w swych uniwersalnych zasadach
Dobro objawia się nie poza realnym światem, lecz w nim samym – w zdrowiu, sprawności, odwadze i radości istnienia, w dążeniu do wszechstronnej doskonałości
Edukacja olimpijska a edukacja poprzez sport
Edukacja olimpijska
Konkretna koncepcja edukacyjna oparta na filozofii olimpizmu, w której sport stanowi podstawowy nośnik uniwersalnych wartości oraz formę i metodę ich upowszechniania.
Edukacja poprzez sport
Całokształt oddziaływań edukacyjnych wykorzystujących sport jako źródło wartości oraz płaszczyznę oddziaływań wychowawczych.
Dwie kategorie edukacji olimpijskiej
Edukacja olimpijska jako element przygotowań do igrzysk poszczególnych krajów i ich społeczeństw
Edukacja olimpijska jako nośny instrument w edukacji młodzieży, z szansami na samorealizację i socjalizację, partnerstwo w interakcjach wychowawczych, pogłębioną refleksję etyczną i rozbudzoną potrzebę własnego doskonalenia — nie tylko w sporcie
W jaki sposób sport i olimpizm mogą wpłynąć na wzbogacenie programu dydaktyczno - wychowawczego szkoły?
Zainteresowanie uczniów sportem może być wykorzystane jako motywacja w nauce.
Wartości olimpizmu oraz zjawiska występujące w rzeczywistości olimpijskiej mogą służyć jako punkt odniesienia w dyskusji na ważne problemy społeczne.
Igrzyska olimpijskie lub inne zawody sportowe mogą posłużyć jako źródło treści dla rozwijania konkretnych umiejętności uczniów.
„Historie olimpijskie” mogą stać się inspiracją dla uczniów do podjęcia działań konstruktywnych i dawać nadzieję na lepsze życie.
Przykłady realizacji edukacji olimpijskiej w ramach niektórych przedmiotów:
Uwzględnienie w toku zajęć z języka polskiego dzieł literackich nagrodzonych na olimpijskich konkursach sztuki, jak np. tomiku poezji Kazimierza Wierzyńskiego „Laur olimpijski” (złoty medal podczas Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie 1928, w Konkursie Literatury i Sztuki).
Uwzględnienie historii sportu w toku nauczania historii ogólnej (np. rola sportu w kulturze antycznej Grecji; udział olimpijczyków patriotów w walce o niepodległość Polski podczas II Wojny Światowej itp.).
Wiele innych przedmiotów, jak np. plastyka (rysunki o tematyce sportowej, plakaty olimpijskie, maskotki olimpijskie).
Elementy sportowo-olimpijskie mogą służyć geografii (np. lokalizacja kilkudziesięciu już miast olimpijskich jako punkt wyjścia i zainteresowania uczniów do omawiania geografii danego kraju).
Nauka języków obcych przez włączanie tematyki i tekstów dotyczących sportu danego kraju obcego, a nawet - poprzez współpracę nauczyciela języka obcego i nauczyciela wf - prowadzenie rozgrywek z komendami w języku obcym itd.
Metody rozwijania edukacji olimpijskiej na świecie
Metoda oparta na przekazie wiedzy
Metoda praktycznych działań
Metoda oparta na doskonaleniu umiejętności motorycznych
Metoda kształtowania odpowiedniego stylu życia