Wrotki: rozmnażanie bezpłciowe („ewolucyjny skandal” ) , nie znaleziono żadnego samca
R ozwielitki,mszyce: W okresach stabilnych rozmnażaja się bezpłciowo, w zmiennym środowisku rozmnażają się płciowo.
Nierównocenne gamety: ( foto)
Izogamia, anizogamia, oogamia
Właściciele małych gamet to samce a dużych gamet to samice. Róznica w tej wielkości leży u podstaw konfliktu doboru płciowego.
Samice: produkują większe gamety i są obciążone większymi kosztami nad rozwijającym się osobnikiem. Dzięki temu ostrożnie dobierają partnerów.
Sułtan Maroka- Moulay Ismail ( 1634?; 1645?-1727) – rekord wśród mężczyzn, ojciec około 1000 dzieci (700 synów).
Centrocercus sp. : w czasie wędrówek po preri – kopulacja z odchodami xD
Sarcophaga sp. : kopulacja z wszystkimi osobnikami ( niezależnie czy to samiec czy samica),
Pszczoły : kopulują z atrapami samic, imitowane przez storczyki.
Mantis religiosa : W czasie aktu płciowego starają się zjeść samca.
Pseudoceros bifurcus: hermafrodyty; walka, pierwszy który „ugodzi przeciwnika” i go zapłodni odpływa a przegrany opiekuje się potomstwem. xD
Hypoplectus nigricans:
Na dobór płciowy składają się dwa elementy : dobór wewnątrzpłciowy i dobór międzypłciowy.
Dobór wewnątrzpłciowy: polega na bezpośrednim konkurowaniu osobników jednej płci ( zwykle samców) o dostęp do samicy. Może przybierac formę bezpośredniej walki np. u jeleni, słoni morskich, Acromis sparsa, Donacia crassipes,
Spermatofory: Salamandry i traszki ( Triturus culgaris),sperma do worów, układają swoje spermatofory na spermatoforach innych.
Koniki morskie : Samce bardziej atrakcyjne niż samice – walka samic o samce.
Anabrus simplex : Samce tworza spermatofory a samice walczą o nie.
Dobór międzypłciowy:
Cechy uwarunkowane doborem płciowym powstają tylko wtedy, gdy zmniejszona przeżywalność jest rekompensowana zwiększoną reprodukcją.
Cechy epigamiczne są więc z pozoru szkodliwe w rzeczywistości przyczyniają się do wzrostu sukcesu reprodukcyjnego sanego osobnika.
Ronald A. Fisher ( 1930) -„ Genetyczna teoria doboru naturalnego” – sprzężenie cech atrakcyjnych z preferencją do wyboru tych cech
Russell Lande (1981) – matematycznie potwierdził mechanizm zaproponowany przez Fishera.
Amotz Zahavi (1975)– hipoteza upośledzenia ( dowiedziona matematycznie przez Alana Grafena).
Bill Hamilton i Marlene Zuk( 1982) – hipoteza dobrych genów.