OZ wykład 9, dn.05.05.2011
OGRODNICTWO ZRÓWNOWAŻONE SADOWNICTWO
Sadownictwo zrównoważone (trwałe) – to produkcja, która nie wykorzystuje surowców naturalnych szybciej niż mogą się one odtworzyć
Wykorzystuje dobrą praktykę rolniczą i promuje systemy produkcji rolniczej prowadzone w sposób przyjazny dla przyrody
Czynniki intensywnej produkcji sadowniczej:
Czynniki antropogeniczne:
Czynniki plonotwórcze:
Agrotechniczne – agrochemiczne
Nawożenie
Herbicydy
Fungicydy
Insektycydy
Zabiegi pielęgnacyjne
Melioracyjne
Przemysłowe
Sadownictwo zrównoważone podział na:
Sadownictwo integrowane
sadownictwo ekologiczne
Najwięcej gospodarstw ekologicznych w Europie jest :
Włochy
Austria
Niemcy
Hiszpania
Francja
Liczba gospodarstw ekologicznych w Polsce wzrasta
Sadownictwo ekologiczne (biologiczne, organiczne, biodynamiczne)
System gospodarowanie, w którym wyklucza się stosowanie syntetyczny nawozów mineralnych, pestycydów, regulatorów wzrostu i syntetycznych dodatków paszowych.
Charakteryzuje się produkcją cyklu zamkniętym gleba – roślina – zwierzę, przy zachowaniu dużej samowystarczalności.
Traktowane jest bardziej jako sposób życia w symbiozie z przyrodą, aniżeli systemem produkcji.
Cele ekologiczne dominują nad zyskiem.
Ograniczenia w ekologicznej produkcji sadowniczej:
Ochrona przed chorobami i szkodnikami:
Wykorzystywanie naturalnych wrogów
Wykorzystywanie związków pochodzenia mineralnego
Wykorzystywanie związków pochodzenia roślinnego
Stosowanie metod prewencyjnych, które opóźniają rozwój agoro fagów
Warunki do spełnienia przez gospodarstwo:
Na terenie gospodarstwa nie występują przekroczenia dopuszczalnych stężeń substancji szkodliwych (dotyczy: powietrza, gleby i wody)
W całości gospodarstwa prowadzi się produkcję metodami ekologicznymi
Przestawienie gospodarstwa rolnego na produkcję metodami ekologicznymi według ustalonego programu trwa 2 lata.
Certyfikacja gospodarstwa:
certyfikat wydawany na 12 miesięcy
certyfikat wydaje jednostka certyfikująca
Znakowanie produktów z gospodarstw ekologicznych:
produkty te są oznakowane specjalnymi etykietami
oznakowanie umożliwia identyfikację producenta, nr certyfikatu i nazwę jednostki certyfikującej
Ograniczenia w ekologicznej produkcji sadowniczej:
Ograniczenie plonowania o 30-50%
Brak możliwości nawożenia azotem
Brak możliwości płodozmianu ze względu na wieloletni charakter uprawy
Owoce gorszej jakości – problem z ochroną
Profilaktyka dyspozycyjna
Profilaktyka infekcyjna
Okres przechowywania nie przekracza 5 miesięcy
Problemy ze zbytem owoców
Trudności w oferowaniu większych partii
Eliminowanie lub ograniczanie źródła inokulum:
Guzowatość korzeni – 5 lat przerwy i odpowiedni płodozmian
Phythophora cactorum – unikanie sadzenia sadu na podkładkach MM106, P1, P14, M59, P60
Usuwanie liści – źródło infekcji (parch, drobna plamistość liści drzew pestkowych, antraknoza orzecha włoskiego)
Usuwanie owoców (brunatna zgnilizna drzew ziarnkowych i pestkowych, torbiel śliwek, gorszka zgnilizna wiśni)
Wycinanie porażonych pędów (mączniak, parch gruszy, zgorzel kory, rak drzew owocowych)
Odmiany odporne lub tolerancyjne na choroby
Ograniczenia w ekologicznej produkcji sadowniczej
Zwalczanie chwastów
Koszenie chwastów
Stosowanie palników propan – butan
Zwalczanie mechaniczne
INTEGORWANA PRODUKCJA
Jest to opłacalna produkcja wysokiej jakości między innymi owoców, dająca pierwszeństwo bezpieczniejszym metodom niechemicznym, minimalizująca niepożądane efekty uboczne stosowanych chemikaliów ze szczególnym uwzględnieniem środowiska i zdrowia ludzi.
Pozwala na:
Refundację części poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w systemie
Spełnienie wymogów stawianych przez system Wzajemnej Zgodności – Cross Compliance w ramach płatności bezpośrednich, które w zakresie ochrony roślin i bezpieczeństwa żywności obowiązują od 1 stycznia 2011r
Potwierdzenie wymogów odnośnie bezpieczeństwa żywności
Wypełnienie w dużym zakresie wymogów bezpieczeństwa żywności i ochrony środowiska w ramach innych komercyjnych systemów jakości
Liczba wydanych certyfikatów 2004-2011:
2004 do 2007 wzrost
2007 do 2009 spadek
2009 do 2010 wzrost
Problemy w produkcji integrowanej owoców:
Zwalczanie szkodników
Ograniczenia w stosowaniu niektórych preparatów. Terminy wykonywania zabiegów i liczba wykonywanych zabiegów na roztocza truskawkowego)
Walka z chwastami
Ograniczenia w stosowaniu preparatów doglebowych
Nawożenia
Ograniczenia w stosowaniu nawozów dolistnych w truskawkach
Żywność funkcjonalna – obok składników odżywczych zawiera specyficzne substancje lub związki chemiczne oddziaływujące na zdrowie, rozwój i stan psychiczny człowieka
Prawdopodobne trendy w sadownictwie zrównoważonym:
Wzrost znaczenia mechanizacji w celu ograniczenia robocizny w sadzie
Wprowadzenie gatunków – odmian mających znaczenie odżywcze i farmaceutyczne
Większe znaczenie odmian lokalnych
Zacieranie się linii podziału między produkcją organiczną i integrowaną
Czy istnieje możliwość ograniczenia stosowania preparatów chemicznych w sadownictwie?
Preparaty chemiczne
Fungicydy
Insektycydy
Herbicydy
Nawozy
Regulatory wzrostu
Najważniejsze cechy preparatów które decydują o zagrożeniu dla środowiska
trwałość
ruchliwość w glebie
Skutki skażenia
hamowanie rozwoju mikroflory glebowej
część pozostałości spożywane jest przez ludzi
degradacja gleby – zmęczenie gleby
stosowanie środków chemicznych degradujących środowisko naturalne
preparaty o bardzo długim okresie rozkładu (niejednokrotnie uniemożliwia uprawę kolejnych gatunków)
DDT ponad 15lat
Arsenian ołowiowy – 15 lat
HCH Lindan – ponad 11 lat
Chlordan ponad 12 lat
Przenawożenie (zakwaszenie, nierównowaga pokarmowa)
Nagromadzenie się metali ciężkich
Ograniczenie stosowania fungicydów w sadzie:
Znajomość cykli rozwojowych patogenów – bez stosowania preparatów „na zapas”
Monitorowanie warunków klimatycznych
Temperatura
Opady
Wilgotność
Monitorowanie poziomu infekcji w latach poprzednich porażenia przez choroby i szkodniki
Porażenie przez owocówki (1% owoców porażony)
Walka z chemizacją
Ograniczenie lub wyeliminowanie stosowania środków chemicznych
Wprowadzenie preparatów biologicznych
Carpovirusine Super SC
Polyversum
Wprowadzenie naturalnych wrogów
Urządzenia do wykrywania szkodników
Kolorowe tablice lepowe
Pułapki feromonowi
Parch jabłoni
Grzyb: Venturia inaequalis
Największe zagrożenie występuje w okresie kwitnienie o opadania płatków kwiatowych
Kiedy wykonujemy pierwszy zabieg? W okresie wysiewu zarodników workowych
Kiedy wykonujemy kolejne zabiegi? Kiedy wystąpią okresy krytyczne
Jak wyznaczamy okresy krytyczne?
Rejestrując opady, temperaturę, wilgotność
Dobór preparatów – odpowiednia rotacja preparatów
Odporność na preparaty
Uwzględnienie wrażliwości odmian na parcha
Uwzględnienie faz fenologicznych poszczególnych odmian
Zmniejszanie potencjału infekcyjnego
Oprysk mocznikiem 5%
Mączniak jabłoni
Podosphaera leucotricha
Porażane są pędy, liście i owoce
Nasilenie występowania ma miejsce cyklicznie w zależności od warunków atmosferycznych
Łagodna zima
Sprzyjający przebieg pogody w okresie wegetacyjnym
Warunki do rozwoju mączniaka
Ciepła i umiarkowanie wilgotna pogoda, długotrwała susza i utrzymujące się przez długi okres czasu intensywne opady ograniczają jego występowanie, epidemia mączniaka jest przerywana przez mroźną zimę. Porażone pąki ulegają uszkodzeniu przy -25stC
Zwalczanie mączniaka
Połączenie metod agrotechnicznych z chemicznymi
Wycinanie wszystkich porażonych pędów do okresu kwitnienia
Stosowanie zabiegów chemicznych przy porażeniu przekraczającym 4%
Strobiluryny
Preparaty z grupy IBE