OZ wykład 7, dn. 14.04.2011
Nawadnianie
Mniej szkodników
Umożliwia uprawę nawozów zielonych
Pora dnia i metoda (aby mniej sprzyjać infekcji przez choroby)
Dawka i intensywność (ługowanie składników, erozja gleby)
Zwalczanie chwastów
Stosowanie herbicydów tylko gdy konieczne i uzasadnione ekonomicznie
Żadna z metod nie musi być dominująca
Trudno zrezygnować z chemicznego
Większą uwagę zwrócić na prewencję, ograniczanie zachwaszczenia
Ograniczanie zużycia herbicydów a w przyszłości może rezygnacja
Obecnie trudno zrezygnować w towarowej polowej uprawie warzyw
Ochrona roślin
Ogólnie straty w różnych uprawach
Szkodniki 13,8%
Grzyby i bakterie 11,6%
Chwasty 9,5%
Razem 34,9%
W warzywach razem 28%
Ochrona nowoczesna = skuteczna i bezpieczna
Podlega kontroli (notatnik, pozostałości)
Opiera się na różnych metodach, ale chemiczna podstawą
Środki chemiczne interwencyjnie i w uzasadnionych ekonomicznie przypadkach
Odmiany odporne lub tolerancyjne
Prawidłowe zmianowanie
Poprawna agrotechnika
Optymalne nawożenie mineralne i organiczne
Częste wapniowanie gleby
Lokalizacja: tereny otwarte, nie osłonięte drzewami, nie w zagłębieniach terenu
Patrzeć rzeczowo i bez uprzedzeń
„Pestycydy zatruwają środowisko i je niszczą”
„Środki naruszają równowagę biologiczną w naturalnym środowisku” w uprawie nie ma naturalnego środowiska
Bez ochrony nie ma plonu
Opór środowiska powoduje śmiertelność agrofagów, których potencjał rozrodczy jest bardzo duży
Szkodnik, termin obserwacji (b. ważne) próg szkodliwości
Zbiory
Nie uszkadzać – choroby
Resztki pożniwne
Ścieki po myciu warzyw
Traktowanie posprzętne
Schłodzenie
Selekcja
Nie uszkadzane
Zagospodarowanie resztek
Przechowywanie
Energochłonność
Opakowania
Przygotowanie do sprzedaży
Utrwalanie
Opakowania
Powłoki naturalne
Zagospodarowanie resztek
Wody ściekowe
OCHRONA PRZED CHWASTAMI W INTEGROWANEJ PRODUKCJI WARZYW
Zasady integrowanej walki z chwastami
Wybór mało zachwaszczonego stanowiska
Ograniczanie zachwaszczenia
Stosowanie różnych metod zwalczania
Zmniejszenie ilości stosowanych preparatów
Ograniczenie pozostałości w glebie i roślinach
Ściółkowanie gleby
Duża wiedza o chwastach i działaniu herbicydów
Wybór mało zachwaszczonego stanowiska
Źródła zachwaszczenia
Gleba
Nawozy organiczne
Niezniszczone chwasty
Materiał siewny
Człowiek, zwierzęta
Stanowisko w płodozmianie
Stosowane uprzednio herbicydy
Stan zachwaszczenie – liczba gatunków chwastów
Stopień zachwaszczenia – liczba chwastów na jednostce powierzchni
Spektrum – skład gatunkowy
Gatunki dominujące
Podział chwastów:
Krótkotrwałe
Roczne
Jare – żółtnica drobnokwiatowa, gorczyca polna, szarłat szorstki, pokrzywa zegawka
Zimujące – starzec, tobołki, tasznik, wiechlina
Ozime – rumianek pospolity, przytulia czepna
Dwuletnie – marchew zwyczajna, ostrożeń lancetowaty
Wieloletnie (trwałe)
Perz rozłogowy, ostrzeń polny, powój polny, mlecz polny
Jednoliścienne – chwastnica jednostronna
Dwuliścienne – komosa biała
Ciepłolubne – żółtlica drobnokwiatowa
Klimatu umiarkowanego – wiechlina roczna
Segetalne – polne – chaber bławatek
Ruderalne – psianka czarna
Rośliny uprawne – rzepak, zboża
Rodzime i z obcych krajów
Cechy charakterystyczne chwastów:
Duży współczynnik rozmnażania (żółtlica)
Nierównomierne wschody
Długi okres żywotności nasion (powój)
Szybki wzrost
Większa wydajność transpiracji
Większa siła ssąca korzeni
Szybkie rozprzestrzenianie się (perz)
Głębokość korzenienia się chwastów (cm):
Do 10 gwiazdnica pospolita
Do 20 żółtlica drobnokwiatowa
30-50 chwastnica jednostronna, rumianek pospolity
Ponad 100 powój polny
Przeciętne i maksymalne liczby nasion wytwarzanych prze 1 roślinę (szt.):
Chwastnica 400 7000
Rzodkiew 150 12000
Gwiazdnica 2000 25000
Żywotność i głębokość kiełkowania nasion:
Lata cm
Żółtlica drobnokwiatowa 1-2 1-2
Pokrzywa żegawka >2 2
Chwastnica jednostronna 3-7
Dominujące gatunki chwastów w uprawie warzyw (przykłady):
Chwastnica jednostronna
Komosa biała
Żółtlica drobnokwiatowa
Pokrzywa żegawka
Szarłat szorstki
Gwiazdnica pospolita
Perz właściwy
Rdesty
Czynniki wpływające na stopień zachwaszczenia i skład gatunkowy chwastów:
Roślina uprawna
Właściwości gleby
Skład mechaniczny
Odczyn
Wilgotność
Zasobność w składniki pokarmowe
Zawartość próchnicy
Temperatura, opady
Termin uprawy
Dominujące gatunki chwastów na plantacjach różnych warzyw
Gatunek chwastów | cebula | fasola | kapustne |
---|---|---|---|
Gwiazdnica pospolita | +++ | + | ++ |
Rzodkiew świrzepa | +++ | + | ++ |
Komosa biała | ++ |
Ograniczenie zachwaszczenia:
Nie dopuszczanie do wytworzenia nasion
Usuwanie na poboczach
Terminowa uprawa roli
Nie stosowanie nawozów z dużą ilością nasion
Próg szkodliwości chwastów:
Określona liczebność chwastów na jednostce powierzchni nie powodująca istotnego spadku wartości plonu
Stosowanie różnych metod zwalczania:
Profilaktyczna
Agrotechniczna
Fizyczna
Biologiczna
Chemiczna
Główne zalety metody chemicznej:
Zmniejszenie nakładu pracy (cebula z 600 do 50h)
Możliwe zwalczenie w krótkim czasie na dużej powierzchni
Dłuższe działanie, brak pobudzania do wschodów
Główne wady metody chemicznej:
Szkodliwe pozostałości dla człowieka i dla środowiska
Mogą uszkadzać roślinę uprawną
Nie niszczą wszystkich chwastów
Duża zależność skuteczności i selektywności od środowiska, faz rozwojowych
Zmniejszenie ilości stosowanych preparatów:
Metoda dawek dzielonych (zabiegi systemowe)
Stosowanie mieszanin herbicydów
Dodatek adiuwantów
Stosowanie wstępne, placowe lub punktowe
Precyzja nanoszenia
Ograniczenie i/lub opóźnienie spulchnienia gleby