T: Pielęgniarka w zespole interdyscyplinarnym.

1. Zespół interdyscyplinarny

• Grupa ludzi o różnym przygotowaniu zawodowym, reprezentująca różne zawody, świadcząca usługi (diagnostyczno – leczniczo – usprawniające) w zakresie opieki zdrowotnej na rzecz pacjentów i ich rodzin

1. Cechy zespołu interdyscyplinarnego:

• Każdy z członków grupy wykonuje szczegółowe czynności i zadania na rzecz osiągnięcia wspólnego celu, wykorzystując swoje specjalistyczne umiejętności, wiedzę i doświadczenie

• Istotne jest postrzeganie każdego z profesjonalistów jako samodzielnego i niezależnego praktyka mającego określone kompetencje

• Współpraca zespołu może doprowadzić do osiągnięcia najskuteczniejszych działań, ponieważ każdy członek zespołu jest źródłem informacji o manifestowanych objawach, zachowaniu, potrzebach, postępach w procesie adaptacji

• Trzon zespołu stanowi lekarz i pielęgniarka oraz specjaliści w zakresie m.in.: psychologii, dietetyki, rehabilitacji, pracownik socjalny oraz rodzina chorego

• Praca zespołowa wymaga, aby jeden z członków zespołu przyjął na siebie rolę koordynatora i osoby podejmującej ostateczną decyzję wypracowaną przez grupę

• Dużym utrudnieniem w pracy zespołowej może być wyraźna dominacja koordynatora, nieliczenie się ze zdaniem innych, wymóg wykonywania przez członków zespołu tylko zleceń koordynatora

Jest to zaprzeczeniem idei pracy zespołowej

1. Skład zespołu interdyscyplinarnego może być różny, zależy przede wszystkim od problemów pacjenta, a także od miejsca, w którym opieka jest świadczona.

2. Przykład zespołu interdyscyplinarnego

• Lekarz

• Pielęgniarka

• Pedagog

• Psycholog

• Technik dentystyczny

• Logopeda

• Opiekunka dziecięca

• Stomatolog

• Asystentka stomatologiczna

• Higienistka stomatologiczna

1. Zalety świadczeń zespołowych w działaniach terapeutycznych:

• Zgromadzenie większej ilości obiektywnych informacji, przy wykorzystaniu różnych metod

• Wynik oceny stanu zdrowia wykonanej przez grupę specjalistów jest lepiej przyjmowany przez pacjenta, ponieważ wydaje się bardziej wszechstronny i obiektywny

• W opracowaniu planu postępowania terapeutycznego i jego późniejszego wykonania, można uwzględnić więcej propozycji alternatywnych rozwiązań

• Istnieje większa możliwość podejmowania decyzji na podstawie racjonalnych argumentów przedstawianych przez różnych profesjonalistów, znawców i specjalistów określonej dziedziny

1. Umiejętności niezbędne do współdziałania w zespole terapeutycznym:

• Umiejętność komunikowania się

• Umiejętność współdecydowania o sprawach podopiecznego

• Umiejętność samodzielnego wykonywania zleceń, wydawanych przez innych profesjonalistów

• Umiejętność ponoszenia indywidualnej odpowiedzialności za jakość wykonywanych zadań składających się na osiągnięcie celu

1. Skuteczna współpraca zespołu jest możliwa tyko wtedy, gdy:

• Cele i zadania zespołu są wspólne i jednoznaczne dla wszystkich

• Każdy członek zespołu rozumie własną rolę i funkcje, a także role i funkcje pozostałych członków zespołu

• Wszyscy przedstawiciele grupy są przygotowani do współdziałania

• Wszyscy przestrzegają praw i zasad pracy zespołowej do których należą: rzetelność, zaufanie, wzajemne wsparcie, współdecydowanie o problemach podopiecznego, prezentowanie własnych, uzasadnionych decyzji

1. Trudności wynikające ze współpracy zespołowej:

• Niedopasowanie, niezgranie zespołu

• Nie przestrzeganie zasad w kontaktach międzyludzkich

• Rywalizacja

• Bariery komunikacyjne (hałas, niezgodność gestów, słów(

• Krytyka, np.: przez przełożonych, innych członków zespołu

• Konflikty