Przedmiot	Podmiot	Strona przedmiotowa	Strona podmiotowa
Definicja: Przedmiotem ochrony jest dobro ze względu na które przepisy prawa zostały ustanowione, jest on również przedmiotem zamachu	Ustawodawca skazuje cechy wyróżniające sprawcę danego czynu zabronionego: przestępstwa powszechne – przestępstwo takie może popełnić każdy człowiek przestępstwa indywidualne- zawierają jakieś cechy szczególne w opisie, ustawodawca używa albo konkretnego rzeczownika, albo zaimka” kto” wraz z uzupełniającym go określeniem – właściwe- np. funkcjonariusz –niewłaściwe- „kto”+typ	Definicja: Storna przedmiotowa wskazuje ustawowe cechy zachowania się sprawcy charakterystyczne dla danego typu. Zachowanie się (np. zabija, powoduje, znęca się) opisane przez znamię czasownikowe jest zasadniczym elementem strony przedmiotowej. Ze względu na sposób zachowania się sprawcy wyróżniamy: przestępstwa z działania przestępstwa z zaniechania	Strona podmiotowa = strona subiektywna określa stosunek sprawcy do popełnionego czynu.
			Art. 8 – zbrodnię można popełnić tylko umyślnie, występek nieumyślnie, jeżeli ustawa tak stanowi
			Klauzule nieumyślności: pełne klauzule nieumyślności art. 155 nieumyślne spowodowanie śmierci ograniczone klauzule nieumyślności
Podział ze względu na stopień konkretyzacji(Przedmiot może być): ogólny – dobro chronione całym systemem prawa rodzajowy – dobro chronione przez grupę przepisów podobnych do siebie indywidualny – to dobro, które chronione jest przez konkretny przepis prawa	Wiek:	Do strony przedmiotowej przestępstwa zaliczamy: zachowanie się (czyn) podmiotu czas i miejsce czynu skutek czynu sytuację popełnienia czynu sposób popełnienia przedmiot wykonawczy czynu	Umyślność; Art. 9 § 1. Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi. zamiar bezpośredni – „chce go popełnić” zamiar ewentualny przestępstwa kierunkowe – o szczególnym zabarwieniu (dolus coloratus)
bliższy (główny) – to dobro na które nakierowane było zachowanie sprawcy dalszy (uboczny) – dobro, które zostało niejako przy okazji naruszenia dobra głównego		Spowodowanie skutku przez zaniechanie – art. 2 kk –odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe podlega ten, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobieżenia skutkowi. Osoba na której ciąży ten skutek staje się gwarantem nienastąpienia skutku.	Nieumyślność: Art. 9 § 2. Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć. lekkomyślność niedbalstwo
			Strona podmiotowa mieszana: Art. 9 § 3. § 3. Sprawca ponosi surowszą odpowiedzialność, którą ustawa uzależnia od określonego następstwa czynu zabronionego, jeżeli następstwo to przewidywał albo mógł przewidzieć. np. art. 158 sprawca będzie odpowiadał za udział w bójce ze skutkiem śmiertelnym czyn kwalifikowany rzez następstwo zachowanie sprawcy objęte jest umyślnością , następstwa czynu objęte są nieumyślnością wyjątek: przestępstwo nieumyślne kwalifikowane przez następstwa – art. 163 § 4 spowodowanie wyzwolenia energii jądrowej