2 główne tendencje w edukacji

1. Globalizacja ( internacjonalizacja)

2. Zachowania cech specyficznych

Cele pedagogiki porównawczej

Jest nauką, która wykorzystuje dane z jednego lub wielu regionów:

- do opisywania systemów oświaty, ich funkcjonowania i wyników

- do wspierania rozwoju instytucji oświatowych i praktyki oświatowej

- do wyjaśniania powiązań między edukacją a społeczeństwem

- do określania tendencji rozwojowych występujących powszechnie w większej liczbie

Zadania pedagogiki porównawczej

- opisywanie i upowszechnianie wiedzy o systemach oświatowych, ideałach i problemach edukacji na świecie.

Akademicka a interwencyjna pedagogika porównawcza

Akademicka PP- badania teoretyczne, które do analizy systemów oświatowych wykorzystują metodę porównawczą

Interwencyjna PP- analizy zagranicznych systemów, nastawione na praktyczne wykorzystanie informacji.

Fridrich Frӧbel –dokonania dla instytucji przedszkola

Czynniki różnicujące poszczególne systemy w wychowaniu przedszkolnym

1. Poziom uczestnictwa populacji w nauce przedszkolnej

2. Czas trwania wych, przedszkolnego (okres uczęszczania do placówek)

Wskaźnik upowszechniania wychowania przedszkolnego- odsetek dzieci z każdego rocznika (3-6lat), które zostały włączone do systemu edukacji przedszkolnej, w stosunku do całkowitej liczby dzieci z danej gr.wiekowej.

Tendencje:

1. W krajach rozwiniętych udział dzieci w wychowaniu przedszkolnym jest wysoki

2. Różnice pomiędzy poszczególnymi krajami- najwyższy udział w Belgii, Francji; najniższy poziom udziału w Finlandii i Szwajcarii

Wskaźnik upowszechniania wychowania przedszkolnego

Wskaźnik średniej długości trwania wychowania przedszkolnego

Wskaźnik średniej długości trwania wychowania (średni okres uczęszczania do placówek edukacji przedszkolnej)- odsetek sumy liczb określających czas uczęszczania przez dzieci każdego rocznika dla odpowiadającej temu poziomowi edukacji grupy wiekowej.

Tendencje czasu:

1. We Francji, Belgii, Węgrach dzieci spędzają w przedszkolu 2-krotnie więcej lat niż w Kanadzie, Finlandii, Portugalii

2. Różnice w postawach i oczekiwaniach rodziców wobec zadań stawianych przedszkolom

2 podstawowe koncepcje wychowania przedszkolnego oraz 2 modele wychowania przedszkolnego

Koncepcje wychowania przedszkolnego:

- uzupełnienie wych w rodzinie- proces uspołecznienia- Niemcy, Holandia, Dania

- zapoznanie dzieci ze środowiskiem szkolnym- wprowadzenie do wychowania przedszkolnego podstawowych elementów nauki czytania, pisania i liczenia- Belgia, Francja, Włochy, Hiszpania

Modele wychowania przedszkolnego:

Szkolny- edukacja przebiega w klasach, do których dzieci kwalifikowane są na podstawie kategorii wiekowych (podobnie jak w szkołach) Francja, Hiszpania, Grecja, WB, Czechy, Słowacja, Węgry, Polska

Rodzinny- wychowanie odbywa się w grupach łączących dzieci w różnym wieku (podobnie jak w rodiznach) Finlandia, Szwecja, Niemcy, Dania

Czynniki wspomagające osiąganie dobrych wyników w wychowaniu przedszkolnym

Czynniki wspomagające osiąganie dotychczasowych wyników:

1. Długość trwania edukacji przedszkolnej

2. Jakość programów edukacyjnych

3. Wsparcie ze strony rodziców

Cechy strukturalne powodujące zróżnicowanie w nauczaniu początkowym

1. Ustalanie roku życia w którym rozpoczyna się nauczanie początkowe

2. Ustalanie czasu trwania nauczania początkowego, który określa długość trwania całego kształcenia początkowego albo kształcenia II stopnia

Przyczyny różnic rozpoczęcia nauki szkolnej

- specyficzne koncepcje i decyzje podejmowane w ramach polityki oświatowej

- warunki geograficzne

- decyzje rodziców

- dobór przedmiotów nauczania

- ilość czasu przeznaczona na realizację programów

Cechy charakterystyczne procesu kształcenia

Cechy odnoszące się do zespołu zjawisk, które wspólnie tworzą profil procesu kształcenia w środowisku szkolnym

- właściwości podmiotu ( osób uczestniczących aktywnie)

- właściwości kontekstu ( determinanty spoza procesu kształcenia, które oddziałują na ten proces jako bodźce środowiskowe, socjalizacyjne)

- samego procesu, jego zawartości i przebiegu

- wyników procesu edukacyjnego

Modele organizacji nauki

Tendencje międzynarodowe w szkolnictwie średnim drugiego stopnia

Demokratyzacja szkolnictwa drugiego stopnia

Problemy z badaniem uzyskiwanych wyników w krajach z systemem szkolnictwa średniego stopnia

Wyższa szkoła uniwersytecka a wyższa szkoła nieuniwersytecka – cechy różnicujące

Numerus clausus

Zasoby ludzkie w szkolnictwie wyższym trzeciego stopnia

Kształcenie dorosłych – kategorie. wiedzieć na czym polega każdy z rodzajów kształcenia (podstawowe, ciągłe, permanentne)

Cechy Uniwersytetu Otwartego.