17.11.2011 Opieka długoterminowa wykład

Standardy

W Polsce początek opracowywania standardów – ośrodki akademickie – (pielęgniarki – pracownicy naukowi, teoretycy, wykorzystywanie doświadczeń i wzorów ośrodków zagranicznych). 
Obecnie – stopniowy wzrost zainteresowania pielęgniarek – praktyków (dostosowywanie do potrzeb, wymogów oraz warunków każdego zoz-u). 
  
W procesie standaryzacji udział pacjenta, rodziny, opiekunów, pozostałych członków zespołu interdyscyplinarnego jest nieodzowny.
  
Zasady dotyczące standardów, zalecane przez ICN (Międzynarodowa Rada Pielęgniarek) to odejście od „odgórnego” sterowania jakości w pielęgniarstwie na rzecz systemu, w którym pracownicy i kadra zarządzająca zainteresowani są jakością. Dlatego przyjęła się zasada, że na szczeblu krajowym będą ustalane tylko ogólne standardy dla poszczególnych dziedzin pielęgniarstwa. 
  
W celu zachowania spójności standaryzacji opieki pielęgniarskiej należało opracować schemat budowy standardu. 
NPPiP (Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych) opracowała takich schemat, który został powszechnie przyjęty do codziennej praktyki pielęgniarskiej.

Schemat budowy standardu

1. Temat i podtemat określa obszar pielęgniarstwa, którego dotyczy standard.

2. Grupa opieki krotki opis pacjentów, a czasem pracowników, których dotyczy standard

3. Oświadczenie standardowe informacja na temat celu jaki ma być osiągnięty dzięki standardowi, to jasna i zwięzła definicja poziomu doskonałości, który ma być osiągnięty w procesie pielęgnowania pacjenta ze specyficznym problemem lub potrzeba przez określonego członka wielodyscyplinarnego zespołu.

4. Kryteria struktury warunki organizacyjne i techniczne, przepisy prawa, zasoby ludzkie i rzeczowe.

5. Kryteria procesu wszelakie działania jakie musi podjąć pielęgniarka, aby osiągnąć cel standardu.

6. Kryteria wyniku stan jaki powinien osiągnąć pacjent w sferze biopsychospołecznej w stopniu najwyższym w aktualnej jego sytuacji

7. Narzędzia oceny arkusze ocen

Tworząc standardy należy uwzględniać

• Uznane teoria pielęgnowania i przyjęte metody pracy pielęgniarek

• Wyniki badan naukowych prowadzonych w rożnych dziedzinach pielęgniarstwa (opiec, organizacji i zarządzaniu, kształceniu)

• Ustalone i respektowane ogólne zasady postępowania pielęgniarskiego (procedury pielęgniarskie)

• Zasady etyki zawodowej

• Ustalone kompetencje pielęgniarek i zakres ich odpowiedzialności

Standardy postępowania pielęgniarskiego w poszczególnych sytuacjach opisują zasady i procedury postępowania pielęgniarskiego podczas wykonywania złożonych zabiegów diagnostycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych lub zapobiegawczych

Standardy ogólne opracowane dla całego podsystemu pielęgniarstwa są podstawa do opracowania standardów praktyki w poszczególnych specjalnościach pielęgniarstwa, wobec określonych grup pacjentów oraz stanowią podstawowa kanwe do opracowania standardów zakładowych.

Standardy zakładowe (praktyki zawodowej) sa już bardziej szczegółowe. Uwzględniają potrzeby konkretnej grupy pacjentów podopiecznych, uwzględniają specjalność zakładu, jego wyposażenie, lokalizację, warunki organizacyjne itp. Są opracowywanie i aktualizowanie przez grupę pielęgniarek zatrudnionych w danym zakładzie, ale muszą odpowiadać wymaganiom standardów ogólnych, standardy pielęgnowania w POZ, w opiece długoterminowej, pielęgniarstwie pediatrycznym, chirurgicznym itd.

Standardy szczegółowe określają zasady i sposoby postępowania pielęgniarskiego w odniesieniu do pacjenta w określonym stanie lub sytuacji zdrowotnej np. standardy opieki na pacjenta po masectomii, pacjentem ze sztucznym odbytem brzusznym, mechanicznie wentylowanym.

Procedura jest uzgodnionym sposobem postępowania opartym na sprawdzonych podstawach teoretycznym, zgodnym z prawem i przyjętymi normami (standardami). Zawiera nazwę, cel działania, uporządkowane w kolejności czynności, wymagane warunki wykonania, stosowana aparaturę, materiał oraz kwalifikacje wykonawcy. Procedury opracowywane sa najczęściej na bazie lokalnej i uwzględniają lokalne potrzeby i warunki wykonania.

Algorytm jest schematem , formuła alternatywnego postępowania, zapewniająca rozwiązanie danego problemu w określonych sytuacjach decyzyjnych. Algorytmy sa najczęściej przygotowywane przez ekspertów, maja najczęściej postać drzewa decyzyjnego ukazującego kolejne kroki postępowania. Opracowywane sa w sytuacji w których konieczne jest sprawne i bezpieczne postępowanie np. ALS. Postępowania przy wykonywaniu kaniulacji żył obwodowych.

Narzędzia do monitorowania i oceny jakiś opieki pielęgniarskiej

BOHIPSZO autorstwa Heleny Lenartowicz

Jest to metoda powszechnie stosowania w Polsce, nie wymaga dużych nakładów finansowych, Oceniającym powinna być pielęgniarka z poza kontrolowanego oddziału. Badania powinno się przeprowadzać na grupie 10-20% pacjentów z oddziału. Nazwa metody pochodzi od pierwszych liter standardów uznanych przez autorkę za najważniejsze w pielęgnowaniu , są to:

1. Bezpieczeństwo chorego

2. Ochrona przed zakażeniami

3. Hotelowe usługi wraz z zaspokojeniem potrzeb egzystencjo lanych

4. Informowanie

5. Podmiotowość

6. Samopielegnacja

7. Zabiegi leczniczo-pielegnacyjne

8. Organizowanie i dokumentowanie opieki pielęgniarskiej

Tematy gr odbiorców oświadczenie struktura itd….literatura 5 pozycji

1. Standard prof. przeciwodleżynowej w warunkach ZOZ lub ZOP w warunkach stacjonarnej opieki długoterminowej

2. Standar profilaktyki powikłań wynikających z długotrwałego unieruchomienia z wyjątkiem odleżyn

3. Standard pielęgnowania pacjenta z nietrzymaniem moczu i stolca,

4. Standard profilaktyki wypalenia zawodowego u pielęgniarek pracujących w stacjonarnej placówce opieki długoterminowej

5. Standard opieki pielęgniarskiej wobec pacjenta mechanicznie wentylowanego przebywającego w warunkach domowych.

6. Standar opieki nad pacjentem z PEG’iem w warunkach stacjonarnej opieki długoterminowej.

7. Standard leczenia odleżyn (do III stopnia) w warunkach stacjonarnej opieki długoterminowej.

Do 3 stycznia

Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej, która umożliwia przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych osobom, które nie sa w stanie ich pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Wspiera ich w wysiłkach zamierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwią im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka.

Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej (minister właściwy do spraw zabezpieczania społecznego, wojewodowie) i samorządowej (marszałkowie województw, starostowie na poziomie powiatów oraz wójtowie, burmistrzowie na poziomie gmin, Realizując zadania pomocy społecznej współpracują oni, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, kościołem katolickim.

Pomoc społeczna polega w szczególności na :

• Przyznawaniu i wypłacaniu przewidzianych ustawa świadczeń,

• Pracy socjalnej

• Prowadzeniu i rozwoju niezbędnej infrastruktury socjalnej

• Analizie i ocenie zjawisk rodzących zapotrzebowanie na świadczenia z pomocy społecznej

• Rozwijaniu nowych form pomocy społecznej i samopomocy

Główne cele pomocy społecznej

1. Wsparcie osób i rodzin w przezwyciężaniu trudnej sytuacji życiowej, doprowadzenie w miarę możliwości do ich życiowego usamodzielnienia i umożliwienie im życia w warunkach odpowiadających godności człowieka

2. Zapewnienie dochodu na poziomie interwencji socjalnej dla osób nie posiadających dochodu o niskich dochodach w wieku poprodukcyjnym i osobom niepełnosprawnym

3. Zapewnienie dochodu do wysokości poziomu interwencji socjalnej osobom i rodzinom o niskich dochodach, które wymagają okresowego wsparcia

4. Zapewnienie profesjonalnej pomocy rodzinom dotkniętym skutkami patologii społecznej, w tym przemocą w rodzinie

5. Inspiracja ze środowiskiem osob wykluczonych społecznie

6. Stworzenie sieci usul socjalnych adekwatnych do potrzeb w tym zakresie

Pomoc społeczna od dnia 1maja 2004r funkcjonuje na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004r o pomocy społecznej która w 2011 została zmieniona.

Ustawa z dna 18 marca 2011 o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowych ze śródków publicznych.

Jednostki organizacyjne pomocy społecznej

• Regionalne ośrodki polityki społecznej

• Powiatowe centra pomocy rodzinie

• Ośrodki pomocy społecznej

• Domy pomocy społecznej

• Placówki specjalistycznego poradnictwa w tym rodzinnego

• Placówki opiekuńczo wychowawcze

• Ośrodki adopcyjno opiekuńcze

• Ośrodki wsparcia

• Ośrodki interwencji kryzysowej

Ośrodek pomocy społecznej są to jednostki organizacyjne wykonujące zadania z zakresu pomocy społecznej w gminie.

Powiatowe centra pomocy rodzinie

Powiatowej centra pomocy rodzinie są to jednostki organizacyjne wykonujące zadania powiatu w zakresie pomocy społecznej, Zadania powiatowych centrów pomocy rodzinie w Mastach na prawach powiatu realizują miejskie ośrodki pomocy społecznej (miejskie ośrodki pomocy Ordzinie)

Domy pomocy społecznej świadczy na poziomie obowiązującego standardu, osom wymagającym całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności usługi, bytowe opiekuńcze wspomagające edukacyjne w formach i zakresie wynikających z indywidualnych potrzeb.

Domy w zależności od tego dla kogo sa przeznaczone dzielą się na domy dla:

• Osob w podeszłym wieku

• Osob przewlekle somatycznie chorych

• Osob przewlekle psychicznie chorych

• Dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie

• Dzieci i młodzieży niepelnosparwnych intelektualnie

• Osob niepełnosprawnych fizycznie

Kryteria przyznawania świadczeń

Pomocy społecznej udział się z powodu

• Ubóstwa

• Sieroctwa

• Bezdomności

• Bezrobocia

• Niepełnosprawności

• Długotrwałe lub ciężkiej choroby

• Przemocy w rodzinie

• Potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności

• Bezradność w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego

• Brak umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej placówki opiekuńczo wychowawcze

• Trudności w integracji osób które otrzymały status uchodźcy

• Trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego

• Alkoholizm lub narkomania

• Zdarzenia losowe i sytuacji kryzysowej

• Klęski żywiołowej lub ekologicznej

Prawo do świadczeń przysługuje osobom i rodzinom, których posiadane dochody nie przekraczają kryteriów dochodowych ustalonych w oparciu o próg interwenci socjalnej, przy jednoczesnym wystąpieniu co najmniej jednej z w/w okoliczności.

Świadczenia pomocy społecznej:

Świadczenia pieniężne:

• Zasiłek stały

• Zasiłek okresowy

• Zasiłek celowy

• Specjalny zasiłek celowy

• Zasiłek i pożyczka na ekonomiczne usamodzielnienie

• Pomoc dla rodzin zastępczych

Pomoc na usamodzielnienie oraz na kontyowanie nauki osobom opuszczającym niektóre typy placówek opiekuńczo-wychowawczych, domy pomocyspolecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie, domy dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciązy, schroniska dla nieletnich, zakłady poprawcze, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze, młodzieżowe ośrodki wychowawcze oraz rodziny zastępcze.

Świadczenia niepieniężne

• Praca socjalna

• Składki na ubezpieczenie zdrowotne

• Składki na ubezpieczenie społeczne

• Pomoc rzeczowa, w tym ekonomiczne usamodzielnienie

• Sprawienie pogrzebu

• Poradnictwo specjalistyczne

• Interwencja kryzysowa

• Schronienie

• Posilek

• Niezbędne ubranie

• Usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania, w ośrodkach wsparcia oraz w rodzinnych domach pomocy
  Specjalistyczne usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania oraz w ośrodkach wsparcia 
  Mieszkanie chronione 
  Pobyt i usługi w domu pomocy społecznej 
  Opieka i wychowanie w rodzinie zastępczej i w placówce opiekuńczo-wychowawczej

• Pomoc w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych 
  Pomoc w uzyskaniu zatrudnienia, pomoc w zagospodarowaniu – w formie rzeczowe dla osób usamodzielniananych

• Szkolenia, poradnictwo rodzinne i terapia rodzinna prowadzone przez ośrodki adopcyjno-opiekuńcze

Zasady udzielania pomocy społecznej

Świadczenia pomocy społecznej uzielane sa na wniosek

Osoby zainteresowanej

Jej przedstawiciela ustawowego

Innej osoby za zgoda osoby zainteresowanej

Pomoc spoleczna może być także udziela z urzedu. Osoba lub rodzina może zgloscic się o przyznanie pomocy do osordka pomocy społecznej w miejscu zamieszkania (osrodki znajduja się w każdej gminie)

Decyzje o przyznaniu lub odmowie przyznania pomocy wymagaja uprzednio przeprowadzenia przez pracownika socjalnego rodzinnego wywiadu środowiskowego. Decyzje w sprawach świadczeń pomocy społecznej wydawane sa w formie pisemnej. Od każdej decyzji sluzy prawo odwolania.

Pracownikiem socjalnym może być osoba która posiada dyplom uzyskania tytułu zawodowego w zawodzie pracownik socjalny, dyplom wyższej szkoły zawodowej o specjalności praca socjalna lub ukończone studia wyższe o specjalności praca socjalna na jednym z kierunków : pedagogika, politologia, polityka społeczna, psychologia, socjologia lub nauki o rodzinie.

Do zadań pracownika socjalnego należy:

1. Praca socjalna

2. Dokonywanie analizy i oceny zjawisk, które powodują zapotrzebowanie na świadczenia z pomocy społecznej oraz kwalifikowanie do uzyskania tych świadczeń.

3. Udzielanie informacji, wskazówek i pomocy w zakresie rozwiązywania spraw zyciowych osobom, które dzieci tej pomocy będą zdolne samodzielnie rozwiązywać problemy bedace przyczyna trudnej stuacji życiowej, skuteczne posługiwanie się przepisami prawa w realizacji tych zadań

4. Pomoc w uzyskaniu dla osob będących w trudnej sytuacji zyciowej poradnictwa dotyczącego możliwości roziwtzwania problemow i udzielania pomocy przez właściwe instytucje panstowe, samorządowe i organizacyjne pozarządowe oraz wspieranie w uzyskiwanej pomocy

5. Pobudzanie społecznej aktywności i inspirowanie zialan samopomocowych w zaspokajaniu niezbędnych potrzeb zyciowych osob, rozin grup i środowisk społecznych.

6. Wspolraca i wspoldzaianie z innymi specjalistami w celu przeciwdziałania i ograniczania patologii i skutkow negatywnych zjawisk społecznych, lagodzenie skutkow ubóstwa

7. Inicjowanie nowych form pomocy osobom i rodzinom majacym trudna sytuacje zyciowa oraz inspirowanie powołania instytucji świadczących usługi służące poprawie sytuacji takich osob i rodzin.