Konspekt lekcji j. polskiego w klasie I
Szkoła ponadgimnazjalna.
Hasło: symbole i przesłanie przypowieści biblijnych
Temat: Ponadczasowy sens przypowieści biblijnych.
Cele:
Główny:
zapoznanie uczniów z symbolami i sensem religijnym i moralnym zawartych w przypowieściach; „O siewcy”, O miłosiernym Samarytaninie”, „o chwaście”, „O sieci”.
Operacyjne:
uczeń zna przynajmniej 4 przypowieści
uczeń podaje cechy przypowieści
wyjaśnia symbole umieszczone w przypowieści
podaje sens religijny i moralny przypowieści
Metody:
Heureza, praca z tekstem, problemowa, lekcja wg „Kreatora”
Formy:
Praca w grupach, zbiorowa
Środki:
Podręczniki, zeszyty, teksty przypowieści
| Etapy lekcji | czas | Czynności nauczyciela | Czynności ucznia | uwagi |
|---|---|---|---|---|
Wprowadzenie Zaangażowanie Badanie Prezentacja Refleksja |
5 5 15 10 5 |
Czynności organizacyjne Dzisiejsza lekcja poświęcona będzie przypowieściom biblijnym. Zapewne prawie każdy z was zetknął się już z przypowieściami zawartymi w Piśmie Św. Wymieńcie mi jakie znacie przypowieści. O czym jest przypowieść o perle? A o pannach mądrych i głupich? Podzielę was teraz na 4 grupy. Każda otrzyma treść jednej przypowieści. Waszym zadaniem będzie streszczenie utworu, odnalezienie symboli umieszczonych w tekstach, wyjaśnienie ich, dokładne przedstawienie bohaterów i miejsca akcji. Grupa I niech przedstawi wyniki swojej pracy Grupa II miała przypowieść o siewcy. Trzecia jest opowieść o chwaście Ostatnia Grupa ma przypowieść o sieci Analizując wszystkie te teksty podajcie mi cechy przypowieści. Waszym zadaniem do domu będzie wypisanie prawd moralnych płynących z przypowieści. |
Przypowieść o kąkolu, o pannach mądrych i głupich, o perle… W tej oto przypowieści mowa jest o człowieku szukającym Boga , którego Chrystus porównuje do kupca poszukującego najpiękniejszych , drogocennych pereł . W końcu znalazł taką bezcenną perłę , sprzedał wszystko , co tylko miał i niezwłocznie ją kupił . Dziesięć panien wyszło na spotkanie oblubieńca: pięć mądrych i pięć głupich. Te drugie zabrały lampy lecz nie wzięły oliwy, pierwsze natomiast będąc bardziej przewidującymi zabrały ją w naczyniach. Gdy w nocy okazało się nagle, że wyczekiwany przybywa, panny głupie chciały pożyczyć oliwę by ich lampy nie zgasły, jednak ich towarzyszki kazały im iść i sobie kupić. Poszły więc, a gdy nadszedł oblubieniec gotowe panny weszły z nim na wesele i zamknięto drzwi. Po powrocie pozostałe pięć panien również chciało wejść, lecz drzwi im nie otworzono. Mieliśmy przypowieść o miłosiernym samarytaninie. Na idącego człowieka napadli zbóje. Okradli go, pobili i porzucili niemal nieżywego. Drogą przechodzili kapłan, także lewita. Widzieli rannego, ale przeszli, nie udzielając mu pomocy. Przechodził również Samarytanin. Wzruszył się i opatrzył rany okradzionego człowieka. Potem zawiózł do gospody, gdzie go pielęgnował. Nazajutrz dał pieniądze właścicielowi gospody, aby dbał o rannego. Ranny jest symbolem człowieka cierpiącego niewinnie. Kapłan i lewita symbolizują ludzi, którzy głośno mówią o swej wierze ale nie postępują wg jej przykazań. Samarytanin symbolizuje człowieka, który kieruje się Bożymi przykazaniami choć niekoniecznie jest osobą wierzącą. O bohaterach nie wiemy nic poza tym, że był to Samarytanin, człowiek napadnięty, kapłan i Lewita. Miejscem akcji są jakaś nieokreślona droga i gospoda. Przypowieść o siewcy jest opowieścią o człowieku, który wyszedł na pole, aby zasiać na nim ziarna. Jedno z rzuconych przez niego ziaren upadło na drogę i zostało wydziobane przez ptaki. Drugie padło na skałę, gdzie szybko zostało wypalone przez słońce. Trzecie zaś upadło pomiędzy wybujałe chwasty i ciernie, które nie pozwoliły mu wydać plonu. Jednak to ziarno, które spadło na żyzną ziemię, wzeszło, wydało owoce i obfity plon. Ziarno to Słowo Boże. To, które upadło na drogę to ludzie słuchający Słowa Bożego ale go nierozumiejący. Posiane na miejsce skaliste oznacza tego, kto słucha słowa i z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Gdy przyjdzie prześladowanie zaraz się załamuje. Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i bogactwa zagłuszają słowo, tak że nie ma z niego pożytku. Żyzna gleba to ludzie wierzący i słuchający Boga. Siewca to Pan Jezus. O bohaterze nic nie wiemy poza tym, że jest siewcą. Miejscem akcji jest pole. Człowiek posiał dobre nasiona na swojej roli, ale nocą, kiedy nie czuwał, nieprzyjaciel zasiał na tym samym miejscu chwasty. Robotnicy zamierzali usunąć nasiona chwastów, jednak gospodarz, w obawie, by razem z chwastami nie usunęli dobrych nasion, nakazał im, by zaczekali na czas żniw. Dopiero wtedy rozkazał żeńcom, by najpierw wyrwali chwasty i spalili je, a pszenicę złożyli w spichlerzu Tym, który sieje dobre nasienie, jest Pan Jezus Rolą jest świat Dobrym nasieniem są ludzie wierzący i dobrzy Chwastem ludzie źli Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł Żniwem jest koniec świata Żeńcami są aniołowie. Królestwo Niebieskie podobne jest do sieci, która zostaje zarzucona w morze i zgarnia różnorakie gatunki ryb. Gdy sieć się napełni, zostanie wyciągnięta na brzeg. Dobre ryby wsadzone zostaną do naczynia, a złe – odrzucone. Ryby to ludzie; odrzucone to ci źli, którzy pójdą do piekła, pozostawione to ci co dostaną się do nieba. Rybacy to aniołowie pomagający wybrać spośród ludzi tych sprawiedliwych Sieć to królestwo Boże, które przyjdzie podczas końca świata.
-nie mają wieku, osobowości, wyglądu.
|