DIAGNOZA PIELĘGNIARSKA

DIAGNOZA PIELĘGNIARSKA

Należy do głównych pojęć w pielęgniarstwie, stanowi wyraz aktualnej orientacji teoretycznej i filozofii pielęgnowania oraz roli pielęgniarki i pielęgnowania.

Wprowadzony w 1953 r. przez Fry.

Niezależna funkcja pielęgniarki oraz ocena osobistej reakcji pacjenta na jego doświadczenia, kryzysy rozwojowe, chorobę, niepełnosprawność lub inne sytuacje stresowe.

Bircher (1975)

Aktualne lub potencjalne problemy zdrowotne, do rozwiązania których są uprawnione pielęgniarki,zgodnie ze swoim wykształceniem i doświadczeniem.

Gordon (1979)

Osąd kliniczny dotyczący jednostki, rodziny lub zbiorowości, wydany na podstawie świadomego, systematycznego procesu gromadzenia danych i ich analizy, stanowiący podstawę do ustalenia działań, za które jest odpowiedzialna pielęgniarka.

Shoemaker (1979)

Stwierdzenie opisujące reakcje (stan zdrowia lub zmienione aktualnie/potencjalnie interakcje) człowieka lub grupy, które pielęgniarka może zgodnie ze swoimi uprawnieniami zidentyfikować i podjąć (ewentualnie zlecić) interwencje w celu utrzymania zdrowia oraz zmniejszenia, wyeliminowania bądź zapobiegania jego zmianom.

NANDA (1979)

Stawianie DP to jedno z podstawowych zadań, mających fundamentalne i niepodważalne znaczenie w praktyce

pielęgniarskiej.

Diagnoza nakłada na pielęgniarkę obowiązek określenia nie tylko celu, ale także rezultatu, jaki chce uzyskać.

W procesie diagnozy gromadzi się dane pozwalające scharakteryzować:

 stan fizyczny, psychiczny, status społeczny oraz kulturowo-duchowy

 stopień sprawności

 zakres samodzielności, aktywności życiowej

 poziom radzenia sobie z chorobą

 samoocenę zdrowia pacjenta

 wiedzę i świadomość zdrowotną

 reakcje na istniejące zagrożenie, rozpoznanie, chorobę

RODZAJE DIAGNOZ

PRZEDMIOT DIAGNOZOWANY

indywidualna grupowa społeczności lokalnej

TREŚĆ DIAGNOZY

klasyfikacyjna przyczynowa prognostyczna fazy znaczenia

CHARAKTERYSTYKA DIAGNOZ

zagrożenia dla życia lub zdrowia pacjenta

częstość występowania

czas trwania

przyczyny powstania

miejsce jego wystąpienia

rodzaj problemu

CELE DIAGNOZY PIELĘGNIARSKIEJ

 realizacja promocji zdrowia i profilaktyki

 wspieranie terapii i pielęgnowania

 opieka nad przewlekle chorym

 interwencje w sytuacjach zagrożenia życia

 opieka nad niepełnosprawnymi

 opieka terminalna

DP powinna uwzględniać:

prognozę (analizę czynników ryzyka i wynikające z tego tego zagrożenia dla sprawnego funkcjonowania w przyszłości)

potencjał (określenie aktualnych możliwości człowieka, istniejących i zachowanych sprawności oraz potencjału zdrowia)

CECHY POPRAWNEJ DIAGNOZY

zwięzła, jasna, czytelna i zrozumiała dla każdej pielęgniarki i wszystkich członków zespołu

 uwzględniająca pozytywne i negatywne elementy oceny pacjenta i sytuacji

 skoncentrowana na człowieku, grupie

 zawierająca uwarunkowania (przyczynę) stanu

Struktura diagnozy – PES Wg Gordona

Pproblem zdrowotny pacjenta

(aktualny/ możliwy stan),

Eetiologia problemu

(przyczyny istniejącego stanu rzeczy)

S - symptomy problemu

(objawy podmiotowe i przedmiotowe)

STRUKTURA DIAGNOZY AKTUALNEJ

składa się z trzech części:

1. z kategorii diagnostycznej,

2. określenia czynników etiologicznych lub

czynników ryzyka;

3. objawów obiektywnych i subiektywnych, potwierdzających rozpoznanie problemu.

Struktura diagnozy aktualnej – przykłady

 zmniejszona tolerancja wysiłku fizycznego spowodowana zaburzeniami wymiany gazowej, objawiająca się dusznością wysiłkową i dużym zmęczeniem

 lęk z powodu zbiegu operacyjnego objawiany zdenerwowaniem, płaczem i bezsennością

Struktura diagnozy potencjalnej

składa się z dwóch części:

1. z kategorii diagnostycznej,

2. czynników etiologicznych wywołujących reakcje, które zostały zidentyfikowane w trakcie zbierania danych i mogą być zmienione przez interwencje pielęgniarki

Struktura diagnozy potencjalnej - przykłady

zagrożenie wystąpieniem odleżyn z powodu unieruchomienia,

ryzyko infekcji dróg moczowych spowodowane cewnikowaniem pęcherza moczowego

Hierarchizacja diagnoz pielęgniarskich

1. zagrażające życiu odbiorcy

2. mogące doprowadzić do ewentualnego zagrożenia życia pacjenta

3. związane z bólem

4. związane ze złym samopoczuciem

5. niepokojące chorego

6. mogące komplikować lub opóźniać powrót do zdrowia

7. mogące utrudniać sprawowanie samoopieki po wyjściu ze szpitala

\BŁĘDY DP

1. Błędy na etapie gromadzenia danych:

 błędy obserwacji

 błędy wywiadu

 błędy w analizie dokumentów

 błędy pomiaru

2. Błędy wnioskowania

3. Błędy wynikające z braku wiedzy

Kategorie diagnostyczne wg NANDA (Północnoamerykańskie Towarzystwo Diagnozy Pielęgniarskiej)

1. Percepcja zdrowia – utrzymanie zdrowia.

2. Odżywianie – metabolizm.

3. Wydalanie.

4. Aktywność – ćwiczenia.

5. Sen – odpoczynek.

6. Funkcje poznawcze – percepcja.

7. Percepcja siebie.

8. Role – relacje.

9. Seksualność – rozmnażanie.

10. Radzenie sobie – tolerancja stresu.

11. Wartości – wierzenia.

DIAGNOZY UPORZĄDKOWANE I ZAKODOWANE:

oddychanie, nieskuteczne...(1.5.1.3)

odżywianie, zmieniony sposób, mniej niż organizm

wymaga(1.1.2.2)

odżywianie, zmieniony sposób, więcej niż organizm

wymaga(1.1.2.1)

FORMUŁOWANIE DP

Określenia ułatwiające formułowanie DP skoncentrowane na stanie POZYTYWNYM:

 Zdolność do ...

 Zachowanie (czego) ...

 Utrzymanie ...

 Akceptacja ...

 Chęć ...

 Motywacja do ...

 Wiedza …

 Umiejętność …grożenia dla życia

Określenia ułatwiające formułowanie DP skoncentrowane na stanie NEGATYWNYM:

 zmiana w ...

 uszkodzenie ....

 zagrożenie ...

 niezdolność do ...

 brak ...

 niemożność ...

 deficyt ...

 ograniczenie

 obniżenie ...

 osłabienie ...

 przerwanie ...

 zakłócenie w ...

 trudność w ...

 zmniejszenie ...

 brak udziału w ...

 niezastosowanie się do ...

 nieodpowiedni ...

 niewystarczający ...

 lęk, obawa o ...

Godne uwagi …. należy:

 Rozpoznawać reakcje pacjenta na problem zdrowotny, unikając powielania diagnozy medycznej;

 Dążyć do rozpoznawania etiologii lub czynnika ryzyka wystąpienia problemu;

 Unikać identyfikowania czynników etiologicznych wynikających z błędów postępowania osób opiekujących się pacjentem;

 Rozpoznawać problem (reakcję) pacjenta, a nie problem, który napotyka pielęgniarka;

 Odróżniać problem pacjenta od interwencji oraz celu opieki.

Ważne:

W określaniu stanu chorego i jego problemów należy wziąć pod uwagę:

 które czynniki mają wpływ na jakość życia chorego?

 które funkcje życiowe są zachowane?

 które czynności życiowe chory wykonuje samodzielnie?

 przy których czynnościach chory wymaga pomocy innych osób?

Dokumentacja procesu pielęgnowania

Podstawową funkcją każdej dokumentacji prowadzonej dla potrzeb zindywidualizowanej opieki jest danie obrazu,

co i dlaczego w odniesieniu do chorego jest aktualnie czynione lub też będzie realizowane w przyszłości.

Dokumentacja procesu pielęgnowania odzwierciedla, jak osoby, które przyczyniły się do jej opracowania,

rozumieją pielęgniarstwo, kim w ich świadomości zawodowej jest pielęgniarka.\


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
test diagnoza pielegniarska, diagnoza pielęgniarska
Diagnoza pielęgniarska, Diagnoza pielęgniarska
Diagnoza pielęgniarska Microsoft PowerPoint
diagnoza pielegniarska ppt
Diagnoza pielęgniarska
Interna proces pielegnowania diagnoza pielęgniarska Duszność ,otyłość,nadciśnienie
Diagnoza w pielegniarstwie, diagnoza pielęgniarska
teoria piel. opracowane pytania, diagnoza pielęgniarska
W3 Diagnoza pielęgniarska
badania diagnostyczne, pielęgniarstwo neurologiczne
Krwawienia z przewodu pokarmowego epidemiologia i diagnostyka, PIELĘGNIARSTWO, Choroby wewnętrzne
Diagnoza pielęgniarska — praca jednostki i zespołu
diagnozy pielęgniarskie do zaliczenia
Diagnoza w pielegniarstwie
Diagnoza pielęgniarska
Diagnoza pielęgniarska wykład 5

więcej podobnych podstron