TERAPIA MANUALNA

Żeby ocenić czy przyczyna zaburzenia tkwi w stawie czy w tkankach miękkich przeprowadzamy testy różnicujące.

Test oporowy- za jego pomocą sprawdzamy siłę mięśni bądź powodujemy powstanie w nim albo w miejscach jego przyczepów dolegliwości bólowych.

Musi on wywoływać maksymalny skurcz mięśni, przy czym ustawienie stawu musi być zbliżone do pozycji spoczynkowej.

Jeśli podczas testowania mięsni nie powodujemy ruchów w stawie to wszystkie powstałe przy tym dolegliwości mają swoje źródło poza stawem.

Może wystąpić lekka kompresja dlatego przed testem należy wykonać bierny test kompresyjny.

Mobilizacja mięśniowa:

Masaż funkcyjny wykonujemy wtedy, kiedy:

• Mięsień jest napięty, ale nie skrócony

• Masaż poprzeczny

• Relaksacja poizometryczna i stretching kiedy miesień jest napięty i skrócony

Masaż funkcyjny:

- mięsień ma duże napięcie, ale nie jest skrócony

- jeden ze sposobów przywrócenia mięśniom ich naturalnej sprężystości i funkcji

Bardzo dobre rezultaty osiąga się w zwalczaniu zwyrodnień mięśni, dysfunkcji spowodowanych zwyrodnieniem czy kontuzją.

Rozmtasowujemy także mięśnie przykurczone na skutek długotrwałego unieruchomienia po opatrunkach gipsowych czy szynach, po złamaniach, kontuzjach sportowych, przy wzmożonym napięciu mięśni długich kręgosłupa.

W tym masażu wykonujemy ruch w stawie, który powinien wykonywać dany masowany mięsień. Przy ruchu oddalają się przyczepy mięśni i w tym momencie wykonuje się precyzyjny ucisk na dane włókno lub cały mięsień. Terapeuta wykonuje ruch przeciwny do wykonywanego przez mięsień. Początkowo wykonujemy tylko 25% środkowego zakresu ruchu w stawie. Jednak zakres ten zwiększa się podczas kolejnych zabiegów.

Masaż wykonuje się na brzuścu, na ścięgnach i na przyczepach.

Wskazania:

- bóle mięśni

- zmiany pourazowe w mięśniach

- nadmierne napięcie mięśniowe

- choroby degeneracyjne mięśni i ścięgien

Przeciwwskazania:

- ostry uraz mięsni z krwiakiem

- zwapnienie mięśni i tkanek miękkich

- zapalenia

- niestabilność stawu

- klasyczne wskazania do fizjoterapii

Technika:

- trzeba znaleźć miejsce bólu

- pacjent musi być w odpowiedniej pozycji

- nie masujemy po skórze tylko wykonujemy ucisk kłębem lub palcem

- pacjent powinien czuć komfort

- czas zależy od urazu

Masaż poprzeczny (rozcieranie poprzeczne):

To punktowe, precyzyjne rozcieranie w poprzek przebiegu włókien podrażnionego ścięgna, więzadła, przyczepu czy brzuśca.

Regeneracja tkanek odbywa się w oparciu 3 efekty:

- mechaniczny- obniżenie napięcia

- neurofizjologiczny- pobudzenie prioprioreceptorów czyli hamowanie bólu

- biomechaniczny- zwiększenie przepływu krwi i wzrost produkcji histaminy, która hamuje proces zapalny

Masażu nie wykonujemy przy świeżym urazie mięśnia lub ścięgna, dopiero po ok.2-3 tygodniach, ponieważ dopiero wtedy zaczyna się faza zdrowienia.

Trudno powiedzieć jaka siła i czas, zależy to od urazu, ale przyjęto, że w stanach ostrych ok.3-5min. , komin w chronicznych 5-8min.

Na bliźnie tworzą się zrosty krzyżowe. Włókna kolagenowe są poskręcane, a masaż poprzeczny niszczy te źle ułożone i powodują odbudowę równoległą. Po ok.6-10 zabiegach siatka ta powinna być dobrze odbudowana. Odbudowie tej sprzyjają ultradźwięki i laser.

Technika masażu poprzecznego:

- nacisk w jedną stronę (do siebie- żeby nie było kompresji w stawach międzypaliczkowych)

- rozluźnienie w drugą stronę

Przeciwwskazania:

- świeże uszkodzenia ścięgien i mięśni (nie wcześniej niż 2-3 tygodnie)

- krwiaki

- zapalenia kaletek

- zaburzenia krzepliwości krwi

- zwapnienia

- uszkodzenia skóry

- zapalenia nerwów

- problemy naczyniowe

- przy podawaniu środków przeciwbólowych

Relaksacja poizometryczna:

Specyficzne technika manualna mająca na celu maksymalne rozluźnienie i rozciągnięcie mięśni. Stosujemy ją zawsze tam, gdzie zaobserwujemy:

- ograniczenie ruchomości

- wzmożone napięcie mięśni

- ból pochodzenia mięśniowego

Polega na relaksowaniu, czyli czynnym rozluźnianiu podrażnionych mięśni po utrzymaniu ich uprzednio w napięciu izometrycznym. Ma 2 cele:

- doraźny- stanowi walka z bólem

- długofalowy- przywracanie normalnej długości i elastyczności mięśni przykurczonych oraz odzyskanie normalnego zakresu ruchomości

Stretching

Odbywa się na bazie relaksacji poizometrycznej. Jest to rozciąganie mięsni lub grup mięśniowych. Pacjent najpierw napina izometrycznie mięsień lub grupę mięśni, która będzie poddawana rozciąganiu po czym w fazie rozluźnienia terapeuta stara się ten mięsień lub grupę mięśni rozciągnąć. Po kilku powtórzeniach terapeuta wyzwala izometryczna napięcie mięśni antagonistycznych powodując tym samym odruchowe rozluźnienie mięśni rozciągniętych oraz zakodowanie informacji o nowo uzyskanym zakresie ruchu w danym wzorcu ruchowym.

Mięsień dwugłowy:

- głowa długa- guzek nadpanewkowy łopatki

- głowa krótka- wyrostek kruczy łopatki

- przyczep końcowy: guzowatość kości promieniowej

- zgięcie łokcia

- supinacja przedramienia

Mięsień trójgłowy:

- głowa długa- guzek podpanewkowy łopatki

- głowa boczna- tylna powierzchnia trzonu kości ramiennej nad bruzdą nerwu promieniowego

- głowa przyśrodkowa- tylna powierzchnia trzonu kości ramiennej poniżej bruzdy nerwu promieniowego

- przyczep końcowy: wyrostek łokciowy

- prostowanie

Mięsień nadgrzebieniowy:

- dół nadgrzebieniowy

- guzek większy kości ramiennej

- odwodzenie ramienia do poziomu

Mięsień obły mniejszy:

- brzeg boczny łopatki

- guzek większy kości ramiennej

- prostuje, przywodzi i rotuje ramię na zewnątrz

Mięsień podgrzebieniowy:

- dół podgrzebieniowy

- guzek większy kości ramiennej

- rotuje ramię na zewnątrz

Mięsień dwugłowy- masaż funkcyjny:

- pacjent leży na plecach

- pacjentowi prostuje się rękę i naciska na brzusiec mięśnia dwugłowego

- stretching:

- leżenie tyłem

- napięcie bicepsa poprzez zgięcie z oporem -> rozluźnienie-> bierny wyprost-> wyprost z oporem

Mięsień trójgłowy- masaż funkcyjny:

- leżenie przodem z ręką poza kozetką

- zgięcie ręki i ucisk na mięsień trójgłowy

- Stretching:

- leżenie tyłem

- napięcie tricepsa poprzez wyprost z oporem-> rozluźnienie-> bierne zgięcie-> zgięcie z oporem

Mięsień nadgrzebieniowy- masaż poprzeczny:

- pacjent leży na boku tyłem do terapeuty

- nacisk na guzku większym

- ręka do tyłu prosta w łokciu

- leżenie przodem

- ucisk brzuśca 4 palcami (ściągamy do siebie)

- masaż funkcyjny:

- leżenie bokiem przodem do terapeuty

- ręka pod własną pachą i podtrzymujemy łokieć

- ruch przywodzenia i ucisk nad grzebieniem

Mięsień podgrzebieniowy

- leżenie bokiem tyłem do terapeuty

- nasza ręka pod pachą -> pacjent odwodzi a my przykładamy odpór-> rozluźnienie -> bierne przywiedzenie-> pacjent dalej przywodzi a my przykładamy opór

Mięsień obły mniejszy i podgrzebieniowy- masaż funkcyjny:

- leżenie przodem (?)

- ręka zwisa z kozetki

- robimy rotacje wewnętrzną (pchamy do nóg) i jednocześnie uciskamy mięsień obły mniejszy

Mięsień podgrzebieniowy- stretching:

- leżenie tyłem

- pacjent pcha z oporem do głowy-> rozluźnienie-> pchanie bierne do nóg-> pchanie z oporem do nóg

Mięsień obły mniejszy- stretchnig:

- siedzenie na krześle z oparciem, ręka zgięta nad głową

- pacjent pcha na zewnątrz z oporem-> rozluźnienie -> bierne pchanie do wewnątrz-> pchanie do wewnątrz z oporem