MIĘDZYNARODOWA POLITYKA TURYSTYCZNA
Międzynarodowa polityka turystyczna- pojęcie i zakres:
Międzynarodowa polityka turystyczna – to polityka turystyczna prowadzona w skali międzynarodowej, obejmująca także współpracę międzynarodową w turystyce. Wyznacza priorytety i obowiązujące standardy, pełni funkcje regulujące i kontrolujące, pomaga niwelować konflikty.
Zakres: Prowadzi obecnie do liberalizacji gospodarki turystycznej, do nadania równych praw wszystkim podmiotom rynku turystycznego. Celem tej polityki jest usuwanie barier narodowych w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej czy uprawiania turystyki, a także pomoc krają rozwijającym się w lepszym wykorzystaniu szansy, jaką stwarza gospodarka turystyczna. Chodzi przede wszystkim o to aby zwiększyć dostęp do produktów turystycznych o wysokiej jakości, stworzyć lepsze warunki do rozwoju gospodarki turystycznej, wzrostu jej rentowności, a jednocześnie gospodarować dobrami turystycznymi w taki sposób, aby mogły być one wykorzystane przez przyszłe pokolenia. Jej celem jest kreowanie dalszego rozwoju turystyki. Własną politykę mogą prowadzić także przedsiębiorstwa działające w różnych sektorach rynku turystycznego oraz niektóre organizacje międzynarodowe. W pierwszym przypadku chodzi o wielkie koncerny, które poprzez swoją politykę handlową wywierają większy wpływ na funkcjonowanie turystyki w poszczególnych krajach niż polityka państw narodowych. W drugim zaś o ugrupowania, zarówno międzynarodowe jak i pozarządowe. Wszystko to sprawia, że można wskazać pewne elementy wspólne międzynarodowej polityki turystycznej.
Motywy prowadzenia polityki turystycznej w skali międzynarodowej:
Prowadzenie polityki turystycznej w skali międzynarodowej jest obecnie koniecznością. Wynika m.in. z międzynarodowego zasięgu działalności turystycznej podmiotów światowej gospodarki turystycznej, rywalizacji rynkowej, a także z potrzeby współpracy międzynarodowej.
Podmioty realizujące międzynarodową politykę turystyczną:
Biura podróży- UFTAA, WATA; Hotelarstwo i gastronomia- IH&RA, IYHF, IFCC; Transport - IATA, ICCL, IRU; Edukacja i Nauka- LASET, IAST ; Pozostałe ważne- UNWTO, WTTC, OECD
Jakim celom służy Globalny Kodeks Etyki w Turystyce?
Kodeks jest zestawem zasad, wzajemnie ze sobą powiązanych w ich interpretacji i stosowaniu, którymi powinny się kierować państwa, organizacje międzynarodowe, przemysł turystyczny, bezpośredni organizatorzy turystyki międzynarodowej oraz sami turyści. Uznano w nim za konieczne: prowadzenie i uczestniczenie w działalności turystycznej w harmonii ze specyfiką i tradycjami regionów i krajów przyjmujących, odnoszenie się przez miejscowych organizatorów i społeczeństwo z szacunkiem do odwiedzających ich turystów zagranicznych, zapewnienie bezpieczeństwa turystą, przestrzeganie przez turystów praw i przepisów odwiedzanego kraju. Wyrażono w nim poparcie dla rozwoju turystyki rekreacyjnej służącej samokształceniu i budowaniu wzajemnej tolerancji. Wzywa on do ochrony środowiska w ramach trwałego i zrównoważonego rozwoju gospodarki turystycznej. Wiąże się także z tym ochrona dziedzictwa kulturowego. Według kodeksu turyści powinni móc swobodnie podróżować pomiędzy krajami. Korzystać ze wszystkich dostępnych środków.
Omów rolę Światowej Organizacji Turystyki (UNWTO) w promocji zrównoważonego rozwoju turystyki. (TO JEST TYLKO TO CO MIAŁAM W ZESZYCIE-DOKOŃCZYĆ):
UNWTO – organizacja, która pragnie służyć jako globalne forum dla ustalania polityki turystycznej oraz jako praktyczne źródło turystycznego Know How dla krajów członkowskich w branży turystycznej na całym świecie. Należy do ONZ co oznacza wzrost jej znaczenia na świecie.
Na czym polega działalność Komitetu Turystyki OECD?
kontrola polityki, która ma wpływ na turystykę międzynarodową w krajach członkowskich OECD i innych niebędących jej członkami;
kontrolowanie zmian strukturalnych, które wywierają wpływ na turystykę międzynarodową w krajach członkowskich OECD i innych niebędących jej członkami;
upraszczanie przepisów i wprowadzanie ułatwień w turystyce oraz innych sektorach gospodarczych;
prowadzenie badań związanych z rozwojem turystyki i publikowanie ich wyników
Jakie przeszkody w rozwoju turystyki międzynarodowej wskazuje OECD?
Restrykcje odnoszące się do indywidualnego podróżnego przekraczającego granice państwa i korzystającego z jego usług turystycznych; rożnego rodzaju specyficzne działania mające na celu zachęcenie mieszkańców danego kraju do podróżowania w jego obrębie lub wyboru konkretnego kraju jako miejsca docelowego; stosowanie większych wymogów ponad administracyjnych w odniesieniu do turystycznych przedsiębiorstw zagranicznych niż w stosunku do przedsiębiorstw krajowych.
Na czym polega międzynarodowa polityka międzynarodowych systemów hotelowych i jakie ma znaczenie dla rozwoju światowego hotelarstwa?
Systemy wypracowały i wdrożyły do hotelarstwa: nowoczesne metody projektowania i budowy, rozbudowane programy użytkowe, bogate, a jednocześnie elastyczne oferty usługowo-handlowe dostosowane do wymagań i zróżnicowanych możliwości finansowych klientów, skuteczne metody marketingowe, nowoczesne metody organizacji pracy, zarządzania, doboru i szkolenia kadr, wypracowały skuteczne zasady nadzoru nad jakością usług. Głównym celem tych systemów jest doskonalenie i poszerzanie zakresu oferowanych usług . Polityka ta ma ogromne znaczenie dla rozwoju światowego hotelarstwa, ponieważ systemy hotelowe zrzeszone w organizacje stanowią o wiele liczniejsza grupę niż organizacje rządowe, a zakres ich współpracy ma bardzo różnorodny charakter.
Przesłanki prowadzenia wspólnotowej polityki turystycznej na obszarze Unii Europejskiej:
Ujednolicenie statystyk, ochrona prawna konsumentów usług turystycznych, wymiana informacji i koordynacja polityki turystycznej miedzy państwami członkowskimi, utrzymanie dobrej koniunktury, tworzenie nowych miejsc pracy, podnoszenie jakości, konkurencyjności, wydawanie publikacji.
Wymień główne cele współpracy euro regionalnej w turystyce:
Rozwój turystyki przygranicznej, zapewnienie nowych miejsc pracy, pozyskanie nowych klientów, realizacja wspólnych inwestycji turystycznych, mniej skomplikowane procedury przekraczania granic.