Z kolei duza jednorodność aust. utrudnia powstawanie zarodkow i opoznia przemiane. Szybkość przemiany zalezy od stopnia nagrzania perl powyżej temp. A1, a także od jego struktury. Skłonność do rozrostu ziarna zalezy od rodzaju stali. Dla stali umownie drobnoziarnistej, w miare wzrostu temp. ziarna aust. rosna najpierw bardzo wolno, a poczynając od pewnej temp, nastepuje ich gwałtowny wzrost. W stalach umownie gruboziarnistych rozrost ziarna aust. nastepuje natychmiast po zakończeniu przemiany perl w aust.Przemiana fazowa – podstawa obrobki cieplnej stopow. Można je podzielic na dyfuzyjne i bezdyfuzyjne. W przemianach dyfuzyjnych konieczna jest dyfuzja, a wiec istotna w nich role oprocz temperatury, odgrywa czas. Zachodza one przez zarodkowanie i wzrost zarodkow. W przemianach bezdyfuzyjnych dyfuzja nie odgrywa zadnej roli wiec mogą one zachodzic z bardzo duzymi prędkościami, czas jest tutaj nieistotny. Szklem metalicznym lub metalem amorficznym nazywamy stop na osnowie metalu o strukturze amorficznej. Ochlodzenie cieczy poniżej punktu krzepniecia powinno spowodowac jej krystalizacje i powstanie ciala stalego o charakterze krystalicznym. Taki proces ma miejsce w cieczach o prostej konfiguracji czasteczek. Jeżeli jednak element struktury krystalicznej jest zlozony, wówczas krystalizacja zachodzi powoli i przy odpowiednio duzej prędkości chlodzenia uprzywilejowane jest tworzenie się struktury bezpostaciowej (szkla). W materialach ceramicznych i polimerach proces zeszklenia zachodzi szczególnie latwo już przy niezbyt duzych szybkościach chlodzenia. W przypadku metali warunkiem zeszklenia jest osiagniecie bardzo duzej szybkości chlodzenia.

Tasmy wytworzone ze szkla metalicznego, które maja stosunkowo duza szerokość, cechuja się bardzo dobrymi własnościami magnetycznymi, a jednoczesnie duza zwartością, wytrzymałością i odpornością na scieranie, dzieki czemu znalazly zastosowanie w elektronice jako material magnetycznie miękkie. Maja tez duza odporność na korozje. Szkla metaliczne można wytwarzac min. przez elektroosadzanie bądź przez naparowanie. Szkla metaliczna sa termicznie nietrwale. Maja one wysoka wytrzymałość, przez co przewiduje się wykorzystanie ich do wytwarzania kompozytow, a także do wzmocnienia opon samochodowych, pasow transmisyjnych i laminatow. Metarialy ceramiczne – do tej grupy materiałów zalicza się jednofazowy spiekany lub prasowany na goraco tlenek aluminium Al2O3 oraz Si3N4, a także mieszaniny tych faz z twardymi tlenkami, azotkami i weglikami. Wytwarza się je metodami metalurgii proszkow. Sa bardzo twarde, odporne na scieranie, ale bardzo kruche. Materialy ceramiczne i ceramiczno-weglikowe stosuje się w postaci plytek, zamocowanych w odpowiedni sposób w uchwytach. Uzywa się je do skrawania bardzo twardych materiałów, stali i zeliw, przy bardzo wysokich prędkościach skrawania.

Materialy kompozytowe – najczęściej za kompozyt uwaza się material sztucznie przygotowany, zlozony co najmniej z dwoch chemicznie odmiennych faz, o scisle określonych granicach miedzy nimi. Można rozróżnić trzy podstawowe typy materiałów kompozytowych:- wzmacnianie dyspersyjne- wzmacnianie czastkami- wzmacnianie włóknami. Ta faza kompozytow, w ktorej umieszczane sa czastki lub wlokna zbrojace, jest nazywana osnowa i mogą ja tworzyc polimery utwardzalne lub termoplastyczne, metale a także materialy ceramiczne. Kompozyty wzmacniane dyspersyjnie zachowuja dobre własności wytrzymałościowe do temperatury siegacej 80% ich temperatury topnienia. Kompozyty wzmacniane czastkami charakteryzuja się tym, ze obciążenia sa przenoszone zarówno przez osnowe jak i przez czastki. Kompozyty włókniste – osnowa może być metalowa, ceramiczna, weglowa lub polimerowa. Wlokna mogą być metalowe, ceramiczne, niemetalowe, weglikowe, zlozone i polimerowe. Poza tym wlokna mogą być krotkie, ciete, dlugie, ułożone rownolegle lub wartwami nierownolegle. Zastosowanie: plyty faliste i plaskie do budownictwa, profile, rury, oslony do obudowy maszyn, kadłuby lodzi i statkow, elementy samolotow i rakiet, sprzet sportowy.

Kompozyty warstwowe (laminaty) – popularnym laminatem jest sklejka drewniana, innym przykładem sa bezpieczne szyby samochodowe, wazne sa tutaj kompozyty o osnowie metalowej, np. metale z naniesionymi warstwami wierzchnimi, których celem jest zwiekszenie odporności na korozje i scieranie. Dosc popularne staja się bimetale tj. tasmy powstale przez zwalcowanie dwoch roznych stopow. Do kompozytow warstwowych zalicza się także bimetaliczne lozyska ślizgowe i napiekane materialy cierne metaliczno-ceramiczne. Wegliki spiekane – grupa narzędziowych materiałów spiekanych, w których strukturze od 65 do 95% objętości zajmuja wegliki metali, a reszte metal wiążący którym jest zwykle kobalt. Produkty z węglików wytwarza się przez prasowanie i spiekanie oraz prasowanie na goraco. Własności węglików spiekanych zaleza glownie od składu chemicznego i składu fazowego węglików, kształtu i wielkości jego ziarna oraz udzialu objętościowego w strukturze. Wykazuja one odporność na dzialanie wysokiej temperatury – nie traca wtedy swej twardości i odporności na scieranie. Umozliwia to ich stosowanie do skrawania z duzymi prędkościami. W zależności od przeznaczenia wegliki spiekane sa wytwarzane w postaci roznych kształtek. Powszechnie sa uzywane narzędzia składane z wieloostrzowymi plytkami wymiennymi, nie ostrzonymi w czasie eksploatacji. Wegliki spiekane można pokrywac twardymi warstwami powierzchniowymi.

25. Polimery- związek wielkocząsteczkowy, jest zbiorem makrocząsteczek. Struktura - składają się z makrocząsteczek o budowie łańcuchowej, w skład których wchodzą cząsteczki podstawowe zwane merami. Liczba merów w makrocząsteczce to stopień polimeryzacji. Łańcuchy mogą być liniowe, rozgałęzione. W przypadku tworzyw termoplastycznych łańcuchy są splecione ze sobą. W przypadku duroplastów struktura jest przestrzenna. Podział polimerów ze względu na zachowanie się pod wpływem temperatury: - termoplastyczne (termoplasty) - duroplasty+ termoutwardzalne+ chemoutwardzaln- elastomery. Do zalet materiałów polimerowych zaliczamy:- mala gęstość- duza wytrzymałość mechaniczna w stosnku do masy - trwałość, termostabilnosc - własności elektryczne, cieplne - odporność na czynniki atmosferyczne i środowisko aktywne - duza zdolność ksztalowania gotowych produktow. Natomiast do wad: - niska odporność na pełzanie - ograniczony zakres temperatury długotrwałego uzytkowania - problemy związane z procesami wtornego wykorzystania i utylizacji zuzytych odpadow

24. miedz Krystalizuje w układzie regularnym o sieci sciennie centrowanej i nie ma odmian alotropowych. Do własności miedzi decydujących o jej zastosowaniu naleza: wysoka przewodność elektryczna, przewodnictwo cieplne, duza plastyczność. Na powietrzu miedz pokrywa się warstwa zasadowego weglanu miedzi zwana patyna, która chroni ja przed dalsza korozja. Jednym z głównych zanieczyszczen miedzi jest tlen powodujacy „chorobe wodorowa”, która może powodowac powstanie mikropęknięć. Inne zanieczyszczenia miedzi to bizmut i olow które tworza niskotopliwe eutektyki na granicach ziarn. Do stopow miedzi zaliczamy: mosiądze, miedzionikle, brazy. - Miedzionikle – stopy miedzi z niklem, najszersze zastosowanie znalazly stopy takie jak: nikielina oraz konstantant. Nikielina ma dobre własności plastyczne a konstantant jest stosowany w elektrotechnice oraz na termoelementy. - Brazy – stopy miedzi gdzie dodatkami stopowymi nie sa nikiel ani cynk, bywaja nazywane spizami, w porównaniu z mosiądzami maja wieksza odporność korozyjna, wieksza wytrzymałość, odporność na scieranie oraz lepsze własności ślizgowe, maja bardzo dobre własności odlewnicze, w przeszłości stosowano je do wyrobu rzezb, dzwonow i armat. Powaznym ograniczeniem brazow jest ich wysoka cena. Wyróżniamy brazy cynowe, aluminiowe, berylowe, cynowo-cynkowo-olowiowe. Ze względu na przeznaczenie brazy dzielimy na brazy odlewnicze oraz do przerobki plastycznej.