1. Wyzwaniem współczesnego zarządzania jest: ……………………………………………..A

1. centralizacja władzy przedsiębiorstw,

2. etyka i społeczna odpowiedzialność,

3. zwiększanie produkcji w przedsiębiorstwach.

1. Ograniczanie konfliktu polega na:

1. rozdzieleniu stron do czasu uzgodnienia rozwiązania,

2. zmianie struktury organizacji,

3. koncentrowaniu uwagi członków zespołów na celach wyższego rzędu,

1. Do zasad sprawnego zarządzania Fayol zalicza:

1. autorytet, samodyscyplinę i jedność władzy,

2. wszechstronne wykształcenie i inteligencję,

3. stabilność personelu i inicjatywę,

1. Jedną z cech, która prowadzi do doskonałości jest:

1. odrzucanie centralizacji i decentralizacji.

2. utrzymanie prostej struktury organizacyjnej,

3. zajmowanie się tym co cieszy się popularnością na rynku.

1. Rozwiązywanie konfliktu poprzez kompromis polega na:

1. arbitrażu czyli zgodzie na rozstrzygnięcie przez osobę trzecią,

2. rozstrzygnięciu konfliktu przez większość,

3. ustanowieniu celów nadrzędnych, które uwzględniają cele niższego rzędu.

1. Otwartość, brak tendencji do przejmowania inicjatywy cechuje:

1. styl pasywno-walczący,

2. styl aktywno-kooperacyjny,

3. styl aktywno-walczący.

1. Do przyczyn niepowodzeń w planowaniu nie zalicza się:

1. rezygnacji z opracowania planów wielowariantowych,

2. zsynchronizowania planu z działaniem,

3. nacisku na zmienne ilościowe i istniejące trendy.

1. Do wad struktury funkcjonalnej zalicza się:

1. możliwość kontaktów ze specjalistami,

2. autonomizację komórek funkcjonalnych,

3. wysoką centralizację.

1. Do cech skutecznych systemów kontroli nie należy:

1. realizm ekonomiczny przy wdrażaniu systemów kontroli,

2. akceptacja przez członków organizacji,

3. wysoki stopień sformalizowania.

1. Ze względu na rozmiar zmian, wyróżniamy zmiany:

1. zachowawcze i rozwojowe,

2. innowacyjne i adaptacyjne,

3. radykalne i stopniowe.

1. Liberalny styl przewodzenia cechuje to, że:

1. przyczynia się do powstania produktów o wysokiej jakości,

2. kierownik często przeprowadza drobiazgowe kontrole,

3. taki styl sprzyja tworzeniu nieformalnych grup.

1. Jedną z przyczyn konfliktu jest:

1. dążenie do maksymalizacji zysku w przedsiębiorstwie,

2. duża dostępność do zasobów materialnych przedsiębiorstwa,

3. niejasne cele organizacji,

1. Model typu Z cechuje:

   1. odpowiedzialność grupowa,

   2. indywidualne podejmowanie decyzji,

   3. powolne awansowanie.

1. W modelu typowych sytuacji Fiedler nie uwzględnił:

1. zakresu wiedzy kierownika,

2. kontaktów emocjonalnych kierownika z grupą,

3. typu zadań.

1. Jedną z barier przy ustalaniu celów i planowaniu jest:

1. dynamiczne i złożone otoczenia,

2. komunikacja i współzawodnictwo,

3. udział podwładnych w procesie podejmowania decyzji,

1. Kontrola biurokratyczna:

1. ma na celu podporządkowanie pracowników,

2. nastawiona jest na wyniki grupowe,

3. obejmuje współuczestnictwo szerokie i nieformalne.

1. W procesie racjonalnego podejmowania decyzji w trzecim etapie należy:

1. wdrożyć najlepszy wariant decyzji i kontrolować jego realizację

2. opracować warianty decyzji ale ich nie oceniać,

3. ocenić warianty decyzji i wybrać najlepszy,

1. Do czynników wpływających na rozpiętość kierowania nie należy:

1. fizyczne rozproszenie podwładnych,

2. preferencje przełożonych i podwładnych.

3. przepisy prawne i panujące zwyczaje.

1. Do funkcji celów zalicza się to, że:

1. ułatwiają relacje z otoczeniem,

2. zwiększają konkurencyjność przedsiębiorstwa,

3. są źródłem motywacji dla pracowników,

1. Plan taktyczny dotyczy:

1. celu głównego przedsiębiorstwa,

2. podziału zasobów i efektywnego ich wykorzystania,

3. poszczególnych czynności i zadań,

1. Teorie wzmocnienia motywacji odpowiadają na pytanie:

1. jakie czynniki motywują ludzi do pracy,

2. w jaki sposób skutki poprzedniego działania ludzi wpłyną na ich zachowania w przyszłości,

3. dlaczego ludzie wybierają pewne warianty zachowań do zaspokojenia swoich potrzeb,

1. Teoria oczekiwań wg. Portera i Lawlera to układ następujących czynników:

1. osiągnięcia, zadowolenie, nagrody, odczuwana sprawiedliwość,

2. osiągnięcia, nagrody, odczuwana sprawiedliwość, zadowolenie,

3. osiągnięcia, nagrody, zadowolenie, odczuwana sprawiedliwość,

1. Teoria Dawida McClellanda dzieli potrzeby ludzkie na:

1. władzy, afiliacji, osiągnięć,

2. egzystencji, kontaktów społecznych, wzrostu.

3. czynniki motywujące i czynniki higieny psychicznej.

1. Według założeń teorii Y:

1. ludzie wykazują przyrodzoną awersję do pracy,

2. ludzie wolą by nimi kierowano.

3. ludzie są wewnętrznie motywowani do osiągania celów,

1. Ilościowa teoria zarządzania koncentruje się na:

1. ukierunkowaniu produkcji na ilość, a nie na jakość,

2. opracowywaniu modeli matematycznych,

3. uwzględnieniu liczby pracowników w podejmowaniu decyzji,

1. Organizację formalną cechuje:

1. występowanie przepisów regulujących działalność,

2. wspólny cel członków organizacji,

3. wysoka skuteczność działania.

   1. Pierwszym etapem tworzenia struktury organizacyjnej jest:

1. określenie układu władzy w organizacji,

2. grupowanie stanowisk pracy,

3. określenie obowiązków poszczególnych pracowników.

   1. Ze względu na warunki podejmowania decyzji, dzielimy je na:

1. operacyjne, strategiczne i taktyczne,

2. w sytuacji niepewności, pewności i ryzyka,

3. selekcyjne, alokacyjne i hierarchiczne,

   1. Do zalet grupowego podejmowania decyzji należy to, że:

1. może powstać więcej wariantów decyzji,

2. mogą pojawić się decyzje kompromisowe,

3. proces decydowania może trwać krócej,

   1. Symbole i artefakty w kulturze organizacyjnej:

1. są widoczne ale wymagają interpretacji,

2. obejmują autorytety oraz wizję człowieka i świata,

3. są najtrudniejsze do zmiany.

1. Do wad struktury funkcjonalnej zalicza się: …………………………………………….B

1. możliwość kontaktów ze specjalistami,

2. autonomizację komórek funkcjonalnych,

3. wysoką centralizację.

1. Do cech skutecznych systemów kontroli nie należy:

1. realizm ekonomiczny przy wdrażaniu systemów kontroli,

2. akceptacja przez członków organizacji,

3. wysoki stopień sformalizowania.

1. Ze względu na rozmiar zmian, wyróżniamy zmiany:

1. zachowawcze i rozwojowe,

2. innowacyjne i adaptacyjne,

3. radykalne i stopniowe.

1. Liberalny styl przewodzenia cechuje to, że:

1. przyczynia się do powstania produktów o wysokiej jakości,

2. kierownik często przeprowadza drobiazgowe kontrole,

3. taki styl sprzyja tworzeniu nieformalnych grup.

1. Jedną z przyczyn konfliktu jest:

1. dążenie do maksymalizacji zysku w przedsiębiorstwie,

2. duża dostępność do zasobów materialnych przedsiębiorstwa,

3. niejasne cele organizacji,

1. Model typu Z cechuje:

   4. odpowiedzialność grupowa,

   5. indywidualne podejmowanie decyzji,

   6. powolne awansowanie.

1. W modelu typowych sytuacji Fiedler nie uwzględnił:

1. zakresu wiedzy kierownika,

2. kontaktów emocjonalnych kierownika z grupą,

3. typu zadań.

1. Jedną z barier przy ustalaniu celów i planowaniu jest:

1. dynamiczne i złożone otoczenia,

2. komunikacja i współzawodnictwo,

3. udział podwładnych w procesie podejmowania decyzji,

1. Kontrola biurokratyczna:

1. ma na celu podporządkowanie pracowników,

2. nastawiona jest na wyniki grupowe,

3. obejmuje współuczestnictwo szerokie i nieformalne.

1. W procesie racjonalnego podejmowania decyzji w trzecim etapie należy:

1. wdrożyć najlepszy wariant decyzji i kontrolować jego realizację

2. opracować warianty decyzji ale ich nie oceniać,

3. ocenić warianty decyzji i wybrać najlepszy,

1. Do czynników wpływających na rozpiętość kierowania nie należy:

4. fizyczne rozproszenie podwładnych,

5. preferencje przełożonych i podwładnych.

6. przepisy prawne i panujące zwyczaje.

1. Do funkcji celów zalicza się to, że:

4. ułatwiają relacje z otoczeniem,

5. zwiększają konkurencyjność przedsiębiorstwa,

6. są źródłem motywacji dla pracowników,

1. Plan taktyczny dotyczy:

1. celu głównego przedsiębiorstwa,

2. podziału zasobów i efektywnego ich wykorzystania,

3. poszczególnych czynności i zadań,

2. Teorie wzmocnienia motywacji odpowiadają na pytanie:

1. jakie czynniki motywują ludzi do pracy,

2. w jaki sposób skutki poprzedniego działania ludzi wpłyną na ich zachowania w przyszłości,

3. dlaczego ludzie wybierają pewne warianty zachowań do zaspokojenia swoich potrzeb,

2. Teoria oczekiwań wg. Portera i Lawlera to układ następujących czynników:

1. osiągnięcia, zadowolenie, nagrody, odczuwana sprawiedliwość,

2. osiągnięcia, nagrody, odczuwana sprawiedliwość, zadowolenie,

3. osiągnięcia, nagrody, zadowolenie, odczuwana sprawiedliwość,

2. Teoria Dawida McClellanda dzieli potrzeby ludzkie na:

1. władzy, afiliacji, osiągnięć,

2. egzystencji, kontaktów społecznych, wzrostu.

3. czynniki motywujące i czynniki higieny psychicznej.

2. Według założeń teorii Y:

1. ludzie wykazują przyrodzoną awersję do pracy,

2. ludzie wolą by nimi kierowano.

3. ludzie są wewnętrznie motywowani do osiągania celów,

2. Ilościowa teoria zarządzania koncentruje się na:

1. ukierunkowaniu produkcji na ilość, a nie na jakość,

2. opracowywaniu modeli matematycznych,

3. uwzględnieniu liczby pracowników w podejmowaniu decyzji,

1. Organizację formalną cechuje:

1. występowanie przepisów regulujących działalność,

2. wspólny cel członków organizacji,

3. wysoka skuteczność działania.

   1. Pierwszym etapem tworzenia struktury organizacyjnej jest:

1. określenie układu władzy w organizacji,

2. grupowanie stanowisk pracy,

3. określenie obowiązków poszczególnych pracowników.

   1. Ze względu na warunki podejmowania decyzji, dzielimy je na:

1. operacyjne, strategiczne i taktyczne,

2. w sytuacji niepewności, pewności i ryzyka,

3. selekcyjne, alokacyjne i hierarchiczne,

   1. Do zalet grupowego podejmowania decyzji należy to, że:

4. może powstać więcej wariantów decyzji,

5. mogą pojawić się decyzje kompromisowe,

6. proces decydowania może trwać krócej,

   1. Symbole i artefakty w kulturze organizacyjnej:

1. są widoczne ale wymagają interpretacji,

2. obejmują autorytety oraz wizję człowieka i świata,

3. są najtrudniejsze do zmiany.

1. Wyzwaniem współczesnego zarządzania jest:

1. centralizacja władzy przedsiębiorstw,

2. etyka i społeczna odpowiedzialność,

3. zwiększanie produkcji w przedsiębiorstwach.

2. Ograniczanie konfliktu polega na:

1. rozdzieleniu stron do czasu uzgodnienia rozwiązania,

2. zmianie struktury organizacji,

3. koncentrowaniu uwagi członków zespołów na celach wyższego rzędu,

2. Do zasad sprawnego zarządzania Fayol zalicza:

1. autorytet, samodyscyplinę i jedność władzy,

2. wszechstronne wykształcenie i inteligencję,

3. stabilność personelu i inicjatywę,

2. Jedną z cech, która prowadzi do doskonałości jest:

1. odrzucanie centralizacji i decentralizacji.

2. utrzymanie prostej struktury organizacyjnej,

3. zajmowanie się tym co cieszy się popularnością na rynku.

2. Rozwiązywanie konfliktu poprzez kompromis polega na:

1. arbitrażu czyli zgodzie na rozstrzygnięcie przez osobę trzecią,

2. rozstrzygnięciu konfliktu przez większość,

3. ustanowieniu celów nadrzędnych, które uwzględniają cele niższego rzędu.

1. Otwartość, brak tendencji do przejmowania inicjatywy cechuje:

4. styl pasywno-walczący,

5. styl aktywno-kooperacyjny,

6. styl aktywno-walczący.

1. Do przyczyn niepowodzeń w planowaniu nie zalicza się:

4. rezygnacji z opracowania planów wielowariantowych,

5. zsynchronizowania planu z działaniem,

6. nacisku na zmienne ilościowe i istniejące trendy.