KONSPEKT ZAJĘĆ W ODDZIALE PRZEDSZKOLNYM 3- LATKÓW

z dnia 31.10.2007r.

Tematyka kompleksowa: Pada deszcz.

Temat zajęcia: "Smutny parasol”- rozmowa na temat parasola na podstawie fragmentu

opowiadania W.Ż. Żabińskiej, zagadki oraz ilustracji.

Cele ogólne:

rozwijanie mowy, wdrażanie do wypowiedzi,

wspomaganie w rozwoju zdolności do skupienia uwagi i słuchania,

kształtowanie umiejętności spostrzegania oraz zapamiętywania i odtwarzania.

Cele operacyjne:

Dziecko:

próbuje wypowiadać się na temat wysłuchanego opowiadania, zagadki

oraz ilustracji,

rozwija umiejętność koncentracji uwagi, słucha, rozumie,

stosuje się do umów i reguł w zabawie,

rozpoznaje kolory: żółty, niebieski, czerwony,

próbuje wyrażać emocje miną i gestem ,

stara się policzyć kwiatki na parasolu /do 3/,

rozwija sprawność manualną,

ozdabia parasol używając różnych kolorów,

kończy pracę plastyczną, dba o jej estetykę.

Metody pracy:

oglądowa: pokaz, obserwacja,

słowna: zagadka, opowiadanie, rozmowa,

czynna: zadań stawianych.

Formy pracy:

z całą grupą, indywidualna.

Środki dydaktyczne: fragment opowiadania, zagadka, ilustracja, sylwety słońca i parasola, torba podróżna, parasol, folia, farby, kartki z konturami parasola, naklejki, płyta CD, palety na farby, praca wzorcowa.

Przebieg zajęcia:

1.Zajęcia wprowadzające:

Rozwiązywanie zagadki:

Kiedy świeci słońce, smutny stoi w kącie, a gdy na deszcz się zbiera, to na spacer go zabierasz?

Zabawa orientacyjno- porządkowa,, Wracamy do domu”. Nauczyciel pokazuje sylwetę słońca- dzieci swobodnie poruszają się po sali /spacerują, biegają/, kiedy zobaczą sylwetę parasola, kucają i dłonie układają nad głową w daszek.

2.Zajęcia właściwe:

Słuchanie opowiadania:

W pewnym mieście, w pewnym domu, na półce leżał parasol. Leżał od dawna, ponieważ od dawna nie padał deszcz.

Był smutny, martwił się:

- Nikt mnie nie lubi - mówił.

Usłyszała te słowa torba podróżna. Była już stara i wiele widziała.

- Nie martw się, któregoś dnia i ty będziesz potrzebny-powiedziała wesoło.

- Ja również często leżę tu na półce, ale nie martwię się, bo wiem, że pewnego dnia

to ja będę najważniejsza.

Parasol nie zdążył już się odezwać, bo pani wzięła go z półki.

Był szczęśliwy i zapomniał co mówił do torby podróżnej.

Rozmowa na temat opowiadania:

- Co leżało na półce?

- Kiedy potrzebujemy parasola?

- Dlaczego parasol był smutny?

- Kto policzy kwiatki na parasolu? Nauczyciel prezentuje ilustrację dziewczynki trzymającej nad głową parasol.

Ćwiczenia pantomimiczne:

- dzieci miną i gestem pokazują smutny, a później wesoły parasol

Obrysowywanie dłońmi w powietrzu konturu "dużego” parasola

Wesoły parasol - ozdabianie konturu parasola kolorowymi farbami metodą "paluszkową”,

- praca przy stolikach,

- zwrócenie uwagi na prawidłową postawę i estetykę prac /wytarcie paluszków/.

W czasie wykonywania prac plastycznych włączona jest piosenka "Pada deszczyk”

3.Zajęcia końcowe:

Wykonanie piosenki „Pada deszczyk” z interpretacją ruchową

Wspólne oglądanie prac- ustawienie dzieci w ”pociąg”

Nagrodzenie wszystkich dzieci naklejkami z parasolem, zwrócenie uwagi na magiczne słowo „ dziękuję”

Konspekt przygotowała: mgr Elżbieta Sienicka