Metody badania jako艣ci towar贸w
Metody聽badania jako艣ci towar贸w dzielimy na: organoleptyczne, laboratoryjne i do艣wiadczalnego u偶ytkowania.
a)Metoda organoleptyczna - polega na dokonywaniu na podstawie wra偶e艅 odbieranych za pomoc膮 zmys艂贸w: wzoru, w臋chu, s艂uchu, smaku, dotyku (np. do oceny perfum). Metoda ta jest szybka, ma艂e zu偶ycie materia艂u.
W艣r贸d metod organoleptycznych wyr贸偶niamy:
- ocena organoleptyczna- to najog贸lniej poj臋ta ocena jako艣ci towaru wykonana za pomoc膮 zmys艂贸w.
- analiza sensoryczna- to ocena jako艣ci dokonywana za pomoc膮 jednego lub kilku zmys艂贸w z zastosowaniem odpowiednich metod w warunkach zapewniaj膮cych dok艂adno艣膰 i prawid艂owo艣膰 wynik贸w, wyra偶ana przez osoby o uprzednio sprawdzonej wra偶liwo艣ci sensorycznej.
b)Metody laboratoryjne -daj膮 z regu艂y wyniki wyra偶alne liczbowo, co pozwala na dok艂adn膮 i 艣cis艂膮 charakterystyk臋 jako艣ci towaru.
Metody te dzieli si臋 na: fizyczne, fizyczno- chemiczne, chemiczne, mikrobiologiczne, instrumentalne.
-metody fizyczne - w przypadku stwierdzenia pora偶enia surowc贸w przez
null
szkodniki do ich niszczenia stosuje si臋 metody fizyczne czyli stosownie wysokich i niskich temperatur. Najwi臋ksze znaczenie ma ogrzewanie do temp. 48-52C przez 45-50 minut . Temperatura ta wystarcza do zabicia szkodnik贸w , nie niszczy ona ziarna i nasion . Metody tej nie mo偶na zastosowa膰 do innych artyku艂贸w spo偶ywczych . Temperatury minusowe , niszcz膮ce szkodniki ( poni偶ej - 5C ) rzadko si臋 stosuje . Najcz臋艣ciej pod艂ogi , 艣ciany , opakowania odka偶a si臋 gor膮c膮 par膮 .
Do metod fizycznych nale偶膮:
- mierzenie towar贸w
- wa偶enie
- oznaczanie g臋sto艣ci
- oznaczanie temperatury topnienia
- oznaczanie lepko艣ci
- mikroskopia
- refraktometria
- kalorymetria
- badania mechaniczne.
- metody chemiczne - stosuje si臋 przy badaniu substancji towaru, tj. zar贸wno okre艣lenia podstawowych grup sk艂adnik贸w, jak i do ustalenia obecno艣ci 艣rodk贸w zanieczyszczaj膮cych, substancji 艣wiadcz膮cych o niew艂a艣ciwym stanie 艣wie偶o艣ci, domieszek cia艂 konserwuj膮cych itp.
-metody mikrobio1ogiczne - s膮 nieodzowne przy ocenie przydatno艣ci wody do cel贸w spo偶ywczych, jak r贸wnie偶 przy ocenie, wielu artyku艂贸w 偶ywno艣ciowych, a zw艂aszcza mleka i przetwor贸w mi臋snych. Ponadto badania mikrobiologiczne przeprowadza si臋 cz臋sto w trakcie proces贸w technologicznych opartych na dzia艂alno艣ci mikroorganizm贸w (bakterie, ple艣nie, dro偶d偶e) oraz w wypadku wyst臋powania wywo艂anych przez nie destrukcji. Metody mikrobiologiczne stosowane s膮 r贸wnie偶 przy ocenie niekt贸rych towar贸w nie偶ywno艣ciowych - metody instrumentalne - kt贸re umo偶liwiaj膮 przeprowadzenie wielokierunkowych bada艅 i oznacze艅, okre艣laj膮cych r贸偶ne w艂a艣ciwo艣ci towar贸w. Metody te cechuje szybko艣膰 przeprowadzania bada艅 i nie niszczenie wyrob贸w. W analizie instrumentalnej wykorzystuje si臋 cz臋sto metody optyczne elektro-chemiczne i chromatograficzne. Do badania s艂u偶y aparatura, kt贸rej elementami s膮 urz膮dzenia elektroniczne i nukleoniczne, sprz臋偶one cz臋sto z komputerami.
c) Do艣wiadczalne u偶ytkowanie polega na dokonywaniu przez wybran膮 grup臋 ludzi, sta艂ych obserwacji i pomiar贸w w przeci臋tnych, codziennych warunkach u偶ytkowania badanego wyrobu. U偶ytkownik zapisuje w arkuszu spostrze偶e艅 uwagi dotycz膮ce cech odzie偶y, liczby godzin, w czasie kt贸rych wyr贸b by艂 u偶ytkowany ka偶dego dnia, oraz adnotacje o odbiegaj膮cym od normy sposobie u偶ytkowania, a instytucja nadzoruj膮ca sprawdza te adnotacje podczas okresowych przegl膮d贸w. Odnotowane spostrze偶enia stanowi膮 podstaw臋 do ustalenia wniosk贸w ko艅cowych. Najtrudniejszym elementem bada艅 u偶ytkowych jest stworzenie jednolitych warunk贸w u偶ytkowania. Dlatego聽u偶ytkownik贸w聽wybiera si臋 z po艣r贸d ludzi wywodz膮cych si臋 mniej wi臋cej z tego samego 艣rodowiska. Warunki w jakich u偶ytkuje si臋 wyroby, powinny by膰 zbli偶one, gdy偶 niemo偶liwe jest wyeliminowanie osobistych r贸偶nic mi臋dzy u偶ytkownikami. Badania warto艣ci towar贸w u偶ytkowych maj膮 na celu okre艣lenie, z jak膮 intensywno艣ci膮 i po jakim czasie wyst臋puj膮 zmiany w produktach, przy czym oznaczeniu podlegaj膮 w艂a艣ciwo艣ci fizykomechaniczne oraz cechy wp艂ywaj膮ce na wygl膮d zewn臋trzny i estetyk臋 gotowych wyrob贸w. Og贸lnie jednak warto艣膰 u偶ytkowa wyrobu nie mo偶e by膰 wyra偶ana jedn膮 liczb膮 pomiarow膮, obejmuj膮c膮 wynik wszystkich pr贸b u偶ytkowania. Opiera si臋 bowiem na obserwacji wyrobu w czasie u偶ytkowania i ocenie punktowej okre艣laj膮cej grup臋 cech w zale偶no艣ci od tego, jakim celom dany produkt ma s艂u偶y膰. Badania te mog膮 by膰 przeprowadzane w warunkach naturalnych lub symulowanych. Badaniom u偶ytkowym, przeprowadzanym w normalnych warunkach u偶ytkowania, wynikaj膮cym z u偶ytkowego przeznaczenia wyrobu, powinny by膰 poddawane w szczeg贸lno艣ci:
- wyroby wyprodukowane z nowych surowc贸w, ich komponent贸w lub materia艂贸w zast臋pczych,
- wyroby produkowane nowymi technikami,
- wyroby, przy produkcji, kt贸rych zastosowano nowe technologie, nowe 艣rodki uszlachetniaj膮ce, nowe rodzaje apretur itp.,
- wyroby o nowych konstrukcjach,
- wyroby do艣wiadczalne, b臋d膮ce przedmiotem prac naukowo-badawczych pod k膮tem zapewnienia poprawy ich warto艣ci i przydatno艣ci u偶ytkowej.
Ze wzgl臋du na rodzaj rozr贸偶nia si臋 nast臋puj膮ce cechy okre艣laj膮ce jako艣膰 towar贸w:
Cechy techniczne - okre艣laj膮 techniczne parametry konstrukcji i technologii wyrobu, decyduj膮ce o zamierzonych funkcjach wyrobu. Do cech tych zalicza si臋 m.in. wymiary geometryczne, w艂a艣ciwo艣ci fizykochemiczne, techniczne parametry dzia艂ania (wydajno艣膰, sprawno艣膰, moc itp.). Ich cech膮 znamienn膮 jest to, 偶e s膮 mierzalne.
Cechy u偶ytkowe - charakteryzuj膮 funkcjonalno艣膰, dogodno艣膰 i bezpiecze艅stwo u偶ytkowania oraz niezawodno艣膰 wyrobu. Mierzalno艣膰 cech u偶ytkowych jest mo偶liwa, ale metody badania ich nat臋偶enia najcz臋艣ciej musz膮 by膰 dora藕nie ustalane.
Cechy estetyczne - charakteryzuje wygl膮d zewn臋trzny i staranno艣膰 wyko艅czenia wyrob贸w, z uwzgl臋dnieniem wymog贸w i tendencji wzornictwa przemys艂owego. Do tej grupy cech zalicza si臋 r贸wnie偶 cechy odbierane ~a pomoc膮 innych zmys艂贸w, a wi臋c zapach, smakowito艣膰, d藕wi臋k i cechy odbierane dotykiem. Ta grupa cech jest najtrudniej mierzalna. Ich oceny s膮 cz臋sto wysoce subiektywne.
Cechy ekonomiczne - charakteryzuj膮ce towar od strony finansowej. Zalicza si臋 (koszty nabycia, cecha kupna, amortyzacja, straty na skutek zagro偶onego kapita艂u, koszty eksploatacji, koszty transportu, zainstalowanie, przechowanie, konserwacja, naprawa.
Cechy ergonomiczne - okre艣laj膮 stopie艅 dostosowania wyrobu do anatomicznych, fizjologicznych i psychicznych cech jego聽u偶ytkownik贸w. Cechy te s膮 w zasadzie mierzalne, ale trudno艣膰 stanowi zr贸偶nicowanie indywidualnych cech聽u偶ytkownik贸w, stanowi膮cych punkt odniesienia w dokonywanych pomiarach.
Cechy ekologiczne - okre艣laj膮 wzajemne relacje produktu i 艣rodowiska naturalnego, z uwzgl臋dnieniem zu偶ywania surowc贸w (zw艂aszcza nieodnawialnych) i energii oraz uci膮偶liwych odpad贸w produkcyjnych, konsumpcyjnych i pokonsumpcyjnych w postaci sta艂ej, ska偶onych 艣ciek贸w i emisji szkodliwych gaz贸w. Cechy ekologiczne okre艣laj膮 te relacje w odniesieniu do biocenoz i do cz艂owieka. Wymierna ich ocena jest stosunkowo trudna. Wykorzystuje si臋 przede wszystkim bilanse ekologiczne, ale ich sporz膮dzanie jest powi膮zane z wieloma trudno艣ciami wymagaj膮cymi pokonania.
Cechy logistyczne - warunkuj膮 optymalne przep艂ywy surowc贸w, materia艂贸w, towar贸w i zwi膮zanych z nimi informacji. Z towaroznawczego punktu widzenia szczeg贸lne znaczenie maj膮 cechy wp艂ywaj膮ce na pakowanie, transport i magazynowanie towar贸w. Cechy te w du偶ym stopniu warunkuj膮 koszty produkcji i obrotu i tutaj uwidacznia si臋 ich wymierno艣膰.
Ka偶dy produkt musi posiada膰 certyfikat jako艣ci, odpowiednie normy oraz musi zosta膰 odpowiednio skontrolowany i sklasyfikowany.
1)Certyfikacja jako艣ci- to dzia艂ania III strony (jednostki niezale偶nej od odbiorcy i dostawcy) wykazuj膮ce, 偶e zapewniono odpowiedni stopie艅 lub us艂uga danego dostawcy s膮 zgodne z wymaganiami normy.
Certyfikacja dzieli si臋 na:
1.system贸w jako艣ci
2.personelu
3.wyrob贸w
a)obowi膮zkowa- obowi膮zuje certyfikacja przez Centrum znak聽bezpiecze艅stwa, kt贸rym powinny by膰 oznaczone wyroby mog膮ce stwarza膰 zagro偶enie dla 偶ycia, zdrowia i 艣rodowiska. Zgodnie z art. 13 ustawy o badaniach i certyfikacji z dnia 3.04.1993r "wyroby krajowe i importowane mog膮ce stwarza膰 zagro偶enie lub, kt贸re s艂u偶膮 ratowaniu 偶ycia lub 艣rodowiska podlegaj膮 obowi膮zkowi zg艂oszenia do certyfikacji na zastrze偶ony przez Centrum znakbezpiecze艅stwa聽i oznaczona tym znakiem "B".
b)dobrowolna- obejmuje:
-certyfikacje na zgodno艣膰 z wymaganiami norm krajowych, mi臋dzynarodowych, dokument贸w normatywnych. Podstaw膮 do certyfikacji s膮 wymagania zawarte w w/w dokumentach.
-certyfikacj臋 na zastrze偶ony przez Polski Komitet Normalizacyjny znak zgodno艣ci z Polsk膮 Norm膮.
-certyfikacje na zastrze偶ony przez聽Centrum聽znak ekologiczny.
-jw. tylko "Q".
2)Metody kontroli jako艣ci:
-kontrola stuprocentowa- mo偶e by膰 stosowana gdy:
-z przeznaczenia towaru wynika konieczno艣膰 takiej kontroli,
-koszty takiej kontroli s膮 z ekonomicznego punktu widzenia uzasadnione,
-badania nie powoduj膮 uszkodze艅 wyrobu.
-kontrola wyrywkowa- powinna by膰 przeprowadzana gdy:
-nie ma technicznego, ani ekonomicznego uzasadnienia kontroli stuprocentowej,
-w wyniku sprawdzenia jako艣ci wyrobu nast臋puje jego zniszczenie lub taka zamiana jego w艂a艣ciwo艣ci, kt贸ra powoduje 偶e staje si臋 on nieprzydatny do u偶ytkowania zgodnie z przeznaczeniem.
3)Norma i jej rodzaje:聽
-norma podstawowa- obejmuj膮ca szeroki zakres zagadnie艅 lub zawieraj膮ca og贸lne postanowienia dotycz膮ce jednej, okre艣lonej dziedziny. Mo偶e by膰 norm膮 do bezpo艣redniego stosowania lub mo偶e s艂u偶y膰 jako podstawa do opracowania innych norm
-norma terminologiczna- dotyczy termin贸w, zawieraj膮ca zwykle tak偶e ich definicje oraz, w niekt贸rych wypadkach, odpowiednie obja艣nienia, ilustracje, przyk艂ady itp.
-norma bada艅- dotyczy metod bada艅, w niekt贸rych przypadkach uzupe艂niona innymi postanowieniami, np. dot. pobierania pr贸bek, wykorzystywania metod statycznych
-norma wyrobu- okre艣laj膮ca wymagania kt贸re powinny by膰 spe艂nione przez wyr贸b lub grup臋 wyrob贸w w celu zapewnienia ich funkcjonalno艣ci
-norma procesu- okre艣laj膮ca wymagania, kt贸re powinny by膰 spe艂nione przez proces w celu zapewnienia jego funkcjonalno艣ci
-norma us艂ugi- okre艣la wymagania, kt贸re powinny by膰 spe艂nione przez us艂ug臋 w celu zapewnienia funkcjonalno艣ci tej us艂ugi
-norma interfejsu- okre艣laj膮ca wymagania dotycz膮ce kompatybilno艣ci wyrob贸w lub system贸w w miejscach ich wzajemnego 艂膮czenia
-norma danych (do dostarczenia)- zawieraj膮ca wykaz w艂a艣ciwo艣ci, dla kt贸rych powinny by膰 podane warto艣ci lub inne dane w celu dok艂adnego okre艣lenia wyrobu, procesu lub us艂ugi.聽
Norma- przyj臋ty na zasadzie konsensu i zatwierdzony przez upowa偶nion膮 jednostk臋 organizacyjn膮. Dokument ustalaj膮cy do powszechnego i wielokrotnego zastosowania- zasady, wytyczne lub charakterystyki odnosz膮ce si臋 do r贸偶nych rodzaj贸w dzia艂alno艣ci lub ich wynik贸w i zamierzaj膮cy do uzyskania optymalnego stopnia uporz膮dkowania w okre艣lonej dziedzinie.
4)System klasyfikacyjny- oznacza ca艂o艣膰 podzielon膮 na cz臋艣ci na podstawie przyj臋tych jednolitych zasad - kryteri贸w klasyfikacyjnych. System klasyfikacyjny winien spe艂nia膰 warunki poprawno艣ci logistycznej.
Klasyfikacja powinna by膰:
-wyczerpuj膮ca, tzn. ca艂kowita, obejmuj膮ca wszystkie elementy zbioru聽
-roz艂膮czna, tzn., 偶e klasy pochodne musz膮 wzajemnie si臋 wyklucza膰. Innymi s艂owy ten sam element winien wyst臋powa膰 tylko w jednym podzbiorze.聽
Dla systematyzowania towar贸w mo偶na przyj膮膰 r贸偶ne kryteria kwalifikacyjne. Mog膮 to by膰: pochodzenie, spe艂niane funkcje, zastosowanie, w艂asno艣ci fizyczne, chemiczne, biologiczne i inne, wielko艣膰 dostawy, przynale偶no艣膰 do danej bran偶y itp.
Cechy klasyfikuj膮ce- decyduj膮 o jako艣ci lecz mog膮 ulega膰 stopniowaniu. Poziom tych cech decyduje o zaliczeniu towaru do odpowiedniej klasy jako艣ciowej gatunku.聽
Cechy krytyczne (dyskwalifikuj膮ce)- cechy, kt贸rych poziom, niezale偶nie od gatunku, klasy, jako艣ci itp., musi by膰 utrzymany w okre艣lonych granicach pod rygorem ca艂kowitej utraty warto艣ci u偶ytkowej (np. zanieczyszczenia mikrobiologiczne, sprawno艣膰 hamulc贸w w aucie).
Zasady pobierania pr贸bek:
Pr贸bk膮 nazywamy t膮 cz臋艣膰 partii towar贸w, kt贸ra jest bezpo艣rednio poddana badaniom i na podstawie, kt贸rej okre艣la si臋 jako艣膰 ca艂ej partii towaru (parti臋 towaru ocenia si臋 na podstawie analizy jako艣ci pr贸bki) Parti臋 towaru ocenia si臋 na podstawie analizy pr贸bki laboratoryjnej. Ze wzgl臋du na fazy powstawania, w technice pobierania pr贸bek rozr贸偶nia si臋 nast臋puj膮ce ich rodzaje:
- pr贸bka pierwotna - cz臋艣膰 partii pobrana jednorazowo z jednego miejsca towaru nie opakowanego lub z jednego opakowania jednostkowego. Pr贸bk膮 pierwotn膮 mo偶e by膰 zawarto艣膰 szufli, rury zg艂臋bnikowej, pipety, 艂y偶ki itp.,
- pr贸bka jednostkowa- 艂膮czna ilo艣膰 pr贸bek pierwotnych pobranych z jednego opakowania jednostkowego. Opakowanie jednostkowe jest to ka偶da posta膰 opakowania zawieraj膮cego produkt i powtarzaj膮ca si臋 jako cz臋艣膰 partii, np. worek jutowy, bela, skrzynka, beczka,
- pr贸bka og贸lna - 艂膮czna ilo艣膰 pr贸bek pierwotnych lub jednostkowych pobranych z ca艂ej partii towaru. Pr贸bka og贸lna jest przeznaczona do otrzymania pr贸bki 艣redniej,
- pr贸bka 艣rednia - cz臋艣膰 pr贸bki og贸lnej, reprezentuj膮ca pod wzgl臋dem w艂a艣ciwo艣ci i sk艂adu chemicznego badan膮 parti臋 produktu, przeznaczon膮 do bada艅 laboratoryjnych. Powinna by膰 opakowana i przechowywana w spos贸b zapewniaj膮cy jej niezmienno艣膰. Ma ona wielkie znaczenie bo reprezentuje ca艂膮 parti臋. Na ka偶dym opakowaniu tej pr贸bki nale偶y zamontowa膰 nalepk臋 zawieraj膮c膮: nazw臋 produktu i klas臋 jako艣ci, nazw臋 producenta- dat臋 produkcji i nr partii, wielko艣膰 partii, przewidywane badania laboratoryjne, dat臋 i miejsce pobrania pr贸by, nr pr贸by, nr opakowania z kt贸rego pr贸ba pochodzi, nr specyfikacji- listu przewozowego lub innego dokumentu okre艣laj膮cego dostawc臋, a przy dostawach wagonowych nr wagonu, nazwisko i podpis os贸b pobieraj膮cych pr贸b臋.
Zasady pobierania pr贸bek s膮 zawarte w umowach handlowych opartych b膮d藕 na normach, b膮d藕 na dok艂adnych instrukcjach dotycz膮cych tej czynno艣ci w odniesieniu do poszczeg贸lnych artyku艂贸w.
Pr贸bki nale偶y pobiera膰 w spos贸b beztendencyjny - losowy. Ka偶da cz臋艣膰 partii, dobra czy z艂a, powinna mie膰 jednakowe szanse znalezienia si臋 w pr贸bce. Pr贸bki pobiera si臋 z r贸偶nych miejsc partii, bez wzgl臋du na zwi膮zane z tym trudno艣ci.
Towar- realnie istniej膮ce dobra ruchome posiadaj膮ce warto艣膰 wymienna, a wiec cen臋, kt贸rego z tego powodu mog艂yby by膰 przedmiotem handlu. Towar to produkt pracy ludzkiej przeznaczony do sprzeda偶y, dzi臋ki swym w艂a艣ciwo艣ciom jest u偶yteczny gdy偶 zaspokaja potrzeby materialne i nie materialne cz艂owieka. Towar musi mie膰 odpowiednia posta膰 handlowa i cen臋. Posiada warto艣膰 rynkow膮 i u偶ytkow膮.
Produkt- wszystko, co mo偶na zaoferowa膰 nabywcom do konsumpcji, u偶ytkowania lub dalszego przerobu. Opr贸cz rzeczy fizycznych do produkt贸w zalicza si臋 tez wszelkiego rodzaju us艂ugi, czynno艣ci, osoby, miejsca, organizacje, pomys艂y (projekty technologiczne, organizacyjne i inne oraz idee).聽
Audit jako艣ci- to systematyczne i niezale偶ne badania maj膮ce okre艣li膰 czy dzia艂ania dotycz膮ce jako艣ci i ich wyniki odpowiadaj膮 zaplanowanym ustaleniom oraz czy te ustalenia s膮 skutecznie realizowane i pozwalaj膮 na osi膮gni臋cie cel贸w. Audit nie ogranicza si臋 do oceny stopnia realizacji ustale艅, ale obejmuje r贸wnie偶 analiz臋 problemu tzn., czy zaplanowane ustalenia mog艂y przynie艣膰 zamierzony skutek.
Koncepcja TQM- to nowa filozofia zarz膮dzania. Jest ona traktowana jako proces umo偶liwiaj膮cy sta艂膮 popraw臋 osi膮ganych wynik贸w dzia艂alno艣ci, efektywne wykorzystywanie zasob贸w przedsi臋biorstwa, a tak偶e zaanga偶owanie wszystkich pracownik贸w a procesie kreowania jako艣ci oraz doskonalenia firm. Koncepcja ta ustala, 偶e:聽
-jako艣膰 jest g艂贸wnym celem dzia艂alno艣ci przedsi臋biorstwa,
-osi膮ganie dobrej jako艣ci jest zadaniem ka偶dego pracownika przedsi臋biorstwa,
-jako艣膰 jest poj臋ciem wielowymiarowym (dotyczy ludzi, proces贸w, system贸w)
-zarz膮dzanie przez jako艣膰 to zapobieganie wadom, a nie ich wykrywanie.
Jako艣膰- to zesp贸艂 cech decyduj膮cych o przydatno艣ci u偶ytkowej i spo艂ecznej wyrobu w konkretnych warunkach jego eksploatacji, zgodnie z przeznaczeniem.