EKONOMIKA UBEZPIECZEŃ WYKŁAD #2 12.10.2012
Ryzyko społeczne – ILO:
Starość
Bezrobocie
Choroba
Wypadek
Inwalidztwo
Śmierć żywiciela rodziny
Ciąża i macierzyństwo
Incertitudo an, incertitudo quando, incertitudo effectus:
Incertitudo An- mozliwość wystąpienia określonego zdarzenia niepewna
Incertitudo Quando- realizacja zdarzenia jest pewna, nieznany jest natomiast czas wystąpienia
Incertitudo Effectus- realizacja zdarzenia i czas wystąpienia są pewne, nieznane są natomiast skutki
Risk management- proces opanowywania ryzyka obejmujący ogół działań związanych z analizą, eliminowaniem, ograniczaniem oraz zarządzanie ryzykiem w konkretnym przypadku. Chodzi o redukcję kosztów wynikających z niepewności
Koszty ryzyka:
Koszty szkód wywołanych realizacją ryzyka
Koszty związane z ubezpieczeniem (składka)
Zmartwienie, koszty niematerialne związane z życiem w ryzyku, poczucie zagrożenia
Proces zarządzani ryzykiem- sekwencja:
Identyfikacja ryzyka
Ocena ilościowa i jakościowa
Selekcja ryzyk
Wybór metody zarządzania (kontroli)
Wdrożenie wybranej metody kontroli
Ocena efektywności zastosowanej metody
Manipulacja ryzyka:
Unikanie ryzyka- świadoma indywidualna odmowa akceptacji nawet chwilowego ryzyka
Zatrzymanie ryzyka: -aktywne (nieopłacanie składki, samoubezpieczenie) nieubezpieczenia się na opiekę stomatologiczną –pasywne (bezwiedne wskutek ignorancji , obojętności, lenistwa lub arogancji) brak NNW
Kontrola ryzyka (zapobieganie stratom, redukcja strat) rezygnacja z palenia, zakaz palenia, system wczesnego wykrywania chorób płuc, żeby nie doszło do śmierci z powodu raka płuc
Transfer ryzyka – przeniesie na inny podmiot przy wykorzystaniu mechanizmów prawnych (umów) oraz działań organizacyjnych i zabezpieczających. Obok przeniesienia za pomocą umów często przeniesienie następuje z zasady free rider- przenoszenie ryzyka na państwo lub instytucję państwową.
Dystrybucja ryzyka (repartycja) ryzyka – rozłożenie finansowych skutków realizacji ryzyka na grupę
Pulweryzacja ryzyka – obrębie lub zakresie jednego przedmiotu. Majątek życia w różnej formie (budynki, akcje, złoto itp.)
Ubezpieczenie :transfer, kontrola, dystrybucja
Obowiązkowe elementy każdego ubezpieczenia:
Każde ubezpieczenie oparte jest na umowie (pisanej lub słownej)
Płatności składki lub przynajmniej obietnica płatności składki
Uwarunkowane okolicznościami wypłaty odszkodowania lub przejęcia regulacji szkody
Posiadanie przez instytucję ubezpieczającą zasobów finansowych na pokrycie szkód
Ubezpieczenie jest metodą redukcji niepewności, a jego istotę opisuje się jako wymianę pieniądza teraz na pieniądz w przyszłości.
Każde ubezpieczenie łączy ryzyko i zasoby. Ludzie dotykane tym samym rodzajem ryzyka łączeni są w jedną grupę. Łącząc tych ludzi zmniejszamy wariancję populacji, prawa wielkich liczb. Wraz ze wzrostem grupy poprawia się wypłacalność instytucji ubezpieczeniowej (łączenie zasobów)
Redystrybucja:
Interpersonalna
Intrapersonalna – intertemporalna
Międzypokoleniowa
Aktywa w posiadaniu człowieka:
Zdrowie
Zdolności
Kapitał finansowy
Wymiary ryzyka:
Prawdopodobieństwo wystąpienia- określane zgodnie z rachunkiem prawdopodobieństwa
Skala (ciężkości) konsekwencji wystąpienia
Przyczyny różnic:
Ocena prawdopodobieństwa nie ma podstawie statystycznych materiałów lecz osobistych doświadczeń
Przeszacowanie zjawisk rzadkich
Oporność na nowe informacje
Poczucie możliwości wpływu na rozwój sytuacji
Wrodzony pesymizm – worst scenario
Wpływy kulturowe
Stopień ciężkości – poziom strat:
Np. śmierć w wypadku lotniczym i w wyniku zawału serca. Obiektywnie nie ma różnicy, jednak różnica subiektywna istnieje
Obiektywne prawdopodobieństwo ryzyka nie równa się subiektywne poczucie zagrożenia
Wg ekonomistów dominującą cechą ludzką jest awersyjna a nie neutralna postawa wobec ryzyka
Dla ubezpieczeniowców ryzyko oznacza oczekiwane straty – zakłada się neutralność wobec ryzyka – perspektywa inżynieryjno-techniczna
Różnica między awersją a ryzykiem
Awersja do ryzyka – niechęć wobec ryzyka:
Przy porównaniu różnych możliwości działania z nieznanymi rezultatami końcowymi rozrzut wyników wokół danej wartości średniej oceniany jest negatywnie, tzn., większy rozrzut akceptowany jest jedynie przy wyższej średniej (w przypadku możliwości wygranych) loterie
Awersja do ryzyka = potrzeba bezpieczeństwa
Paradoks petersburski:
Rzut moneta
Jeśli za pierwszym razem wypadnie orzeł gracz A otrzymuje od B dwie monety
Jeśli za drugim razem wypadnie orzeł gracz otrzymuje cztery monety
Jeśli za trzecim razem wypadnie orzeł gracz otrzymuje 8 monet itd.
Jeśli wypadnie reszka gracz B otrzymuje od A 2n-1
Ile gracz B skłonny byłby zainwestować jeśli gra ma być grą fair?
Maksymalizacja oczekiwanej użyteczności – tym ludzie się kierują. Teza Bernulliego
Kardynalna funkcja użyteczności – malejąca użyteczność krańcowa, oznacza, że wzrost użyteczności wynikający ze wzrostu majątku mniej waży niż spadek użyteczności wynikający z takiego samego co do wielkości zmniejszenia się majątku.
Etapy podejmowania decyzji:
Identyfikacja indywidualnej sytuacji jednostki wobec ryzyka (określonej wyniki, określone prawdopodobieństwo)
Ocena – przypisanie konkretnych wartości wynikom (wklęsła, konkawna funkcja logarytmiczna)
Wyznaczenie oczekiwanej użyteczności
Prospekt ryzyka – zmienna losowa opisana przez oczekiwaną wartość i rozkład prawdopodobieństwa.
Z(EW; p , (1-p))
Zasada podejmowania decyzji w warunkach niepewności:
Zasada minimax
Zasada minimax/redret
Zasada stała wygrana/stała strata
Zasada oczekiwanej wartości
Zasda Krellego
Zasada oczekiwanej użyteczności (Bernoulliego)
ETAP III - zasada Berboulliego - Wybierz tę alternatywę, której oczekiwana użyteczność jest najwyższa.
Funkcja użyteczności oczekiwanej Neumanna-Morgensterna EU (x1,x2,p1,p2)= p1*U(x1) + p2*U(x2) średnia ważona z użyteczności wszystkich wyników pomnożona przez prawdopodobieństwo wystąpienia.
Oczekiwana uzyteczność przy awersji do ryzyka
EU(x) = suma piU(xi)<U (x) średnia
EKONOMIKA UBEZPIECZEŃ WYKŁAD #3 19.10.2012
Konstrukcja funkcji oczekiwanej użyteczności:
Wyniki są znane i mierzone w pieniądzu
W1 jest najgorszym możliwym wynikiem
W2 jest najlepszym możliwym wynikiem
Kardynalne indeksy użyteczności pozwalają na przyjęcie punktu zerowego i wybór jednostki liczbowej U(W1)=0 lub U(W2)=1
Jednostka zdolna jest sobie wyobrazić takie poziom majątku S leżący pomiędzy W1 i W2 przy którym byłoby jej obojętne (pod względem realizowanego zadowolenia_ czy wybierze S czy też sytuację niepewności opisanej przez poziomy majątku W1 i W2 występujące odpowiednio z prawdopodobieństwo p* i 1-p*
S= oczekiwana użyteczność
U(S)= p*(w1)+(1-p*)u(W2)=1-p*
S – ekwiwalent pewności
Premia za pewność Awersyjnie nastawiona do ryzyka jednostka jest skłonna maksymalnie zapłacić określoną cenę za zamianę sytuacji niepewnej na pewną. Jaką?
Premia za ryzyko jako miara awersji wobec ryzyka:
Koszt, jaki jednostka skłonna jest ponieść w celu uniknięcia ryzyka
Różnica pomiędzy wartością oczekiwaną i ekwiwalentem pewności
Różnica między premią za pewność a wartością oczekiwaną straty
Premia za pewność – maksymalna składka, jaką niechętnie nastawiony do ryzyka konsument jest skłonny zapłacić za polisę ubezpieczeniową gwarantującą pełne pokrycie strat
Wysokość obu premii zależy od :
Zakrzywienia krzywej użyteczności
Rozkładu prawdopodobieństw
Wysokości majątku w różnych sytuacjach – wariancji zmiennej
Jeżeli możliwe są jedynie dwa wyniki W2 i W1 to wariancja rozkładu takiej ziemnnej losowej może być duża, jeżeli wartości w2 i W1 leżą daleko od siebie
Może też być duża, gdy prawdopodobieństwa obu dwóch stanów są podobne – największa jeśli p=0,5
Sigma kwadrat (wariancja) = p(1-p)
Badania empiryczne:
Mężczyźni są mniej awersyjnie nastawienie do ryzyka niż kobiety
Osoby bardziej niechętne wobec ryzyka częściej kupują ubezpieczenia zdrowotne i na życie
Awersyjność do ryzyka rośnie wraz ze wzrostem dochodu, ale tylko aż do osiągnięcia średnich dochodów w społeczeństwie (później maleje)
Awersyjnie nastawieni do ryzyka preferują oszczędzanie w bankach
POPYT NA UBEZPIECZENIE
Założenia modelu:
Podaż ubezpieczenia jest dana
Reprezentatywna jednostka
Ryzyko binarne
Prawdopodobieństwo szkody p znane
Wysokość szkody L
Majątek początkowy Wo
Wysokość premii (składki) ubezpieczeniowej:
Składka uczciwa (fair) – składka, przy której oczekiwana wartość ubezpieczenia jest akurat równa kosztom ubezpieczenia, tzn. składka, przy której ubezpieczenie osiąga próg rentowności
Składka aktuarialna – składka odpowiadająca oczekiwanej wartości odszkodowania
Wysokość premii aktuarialnej:
E(I)= pI= paL
Qa=qI
pI=qI
p=q
stopa składki aktuarialnej = prawdopodobieństwu wystąpienia szkody
premia rzeczywista > aktuarialnej
narzut to b
Qr= (1+b)pI = (1+b)E(I)
Dodatkowe czynniki determinujące wysokość premii rzeczywistej:
Pewność informacji o prawdopodobieństwie
Moral hazard
Koszty informacyjne
Koszty transakcyjne
Ograniczenia budżetowe
Intensywność konkurencji
Warunki instytucjonalne
Cele podmiotów oferujących ubezpieczenia
Brak ubezpieczenia | ubezpieczenie | |
---|---|---|
Brak szkody | W1b= Wo | W1u+W0-Q |
szkoda | W2b=W0-L | W2u+Wo-Q-L+I |
I odszkodowanie
L szkoda
Q składka
W0 majątek początkowy
Oczekiwana wartość majątku przy braku ubezpieczenia
E(Wb)+(1-p)W1b+pw2b+
(1-p)W0+p(W0-L)= Wo-pWo+Pw0-pL=W0 – pL
Oczekiwana wartość majątku przy ubezpieczeniu
E(Wu)+(1-p)W1u+pw2u=
(1-p)(W0-Q)+p(W0-Q-L+I)= W0-Q-pW0+pQ+pW0-pQ-pL+pI= W0-Q-pL+pL
W0-pL-bpaL
Oczekiwany majątek w przypadku ubezpieczenia jest niższy niż w przypadku braku ubezpieczenia
Osoba neutralnie nastawiona do ryzyka nie wykup[i ubezpieczenia pobierającego składkę wyższą niż aktuarialnia (dokładnie odpowiadają oczekiwanej szkodzie)
EKONOMIKA UBEZPIECZEŃ WYKŁAD #4 26.10.2012
Krzywa obojętności:
Punkty na krzywej obrazują prospekty ryzyka wobec których jednostka jest obojętna, tzn. prospekty, przy których oczekiwana użyteczność jest taka sama
Oczywiście jednostka nie może realizować jednocześnie różne prospekty, tzn. albo będzie realizować majątek W2, jeśli szkoda nie nastąpi, albo W1, jeśli szkoda nastąpi
Ale jednostka może się zabezpieczyć kupując ubezpieczenie
EU(W)= pu(w1)+(1-p)u(W2) oczekiwana użyteczność
Linia 45 stopni = linia pewności w W1=W2 nachylenie krzywej obojętności w punkcie jej przecięcia z linią 45 stopni równe jest –(1-p/p)
Możliwe sytuacje po ubezpieczeniu się
W1=W0-L +I-Q(I) JEŚLI WYSTĄPI SZKODA
W2=W0-Q(I) JEŚLI SZKODA NIE WYSTĄPI
Cel ubezpieczenia – oczekiwana wartość zysku:
Załóżmy, że firma ubezpieczeniowa kieruje się celem maksymalizacji oczekiwanej wartości zysku
Wartość oczekiwana zysku determinowana jest przez prospekt ryzyka firmy – z prawdopodobieństwem (1-p) firma otrzyma składkę Q, a nie będzie musiała wypłacić odszkodowania I, z prawdopodobieństwem p otrzyma składkę Q i będzie musiała wypłacić odszkodowanie I
Linia jednakowego zysku / linia ubezpieczenia (fiar odds line)
Graficzny obraz kombinacji różnych sytuacji, przy których wysokość oczekiwanego zysku dla ubezpieczenia jest taka sama
Nachylenie jednakowego oczekiwanego zysku przy składce aktuarialnej równe jest stosunkowi prawdopodobieństw obu zdarzeń (braku szkody i szkody)
Q(I)-I/Q(I)
Optimum konsumenckie – kombinacja przynosząca największe możliwe zadowolenia (użyteczność) z wszystkich kombinacji możliwych do osiągnięcia rysunek 2 konspekt wykład 3 i 4
Wniosek do rysunku 2:
Przy składce aktuarialnej optymalna ochrona ubezpieczeniowa oznacza równość majątku końcowego w sytuacji wystąpienia szkody lun nie wystąpienia szkody
Optymalne ubezpieczenie to ubezpieczenie pokrywające pełną szkodę
Na linii 45 stop[ni – nasz majątek w przypadku wystąpienia szkody i nie wystąpienia szkody jest taki sam, to znaczy, że ubezpieczyciel musi pokrywać całą wartość szkody
Zmiany w sytuacji ubezpieczonego, jeśli ubezpieczenie pobiera premie wyższe niż aktuarialne:
Poprzez stały narzut kwotowy – przesunięcie linii ubezpieczenia w dół
Poprzez narzut procentowy – zmiana nachylenia linii ubezpieczenia
Jest jeszcze mieszany ale nim nie będziemy się zajmować
Narzut % - Jeśli ubezpieczyciel pobiera składkę aktuarialną to lepiej się ubezpieczyć, pełne ubezpieczenie nie jest sytuacją optymalną C** jeśli szkoda wystąpi to majątek jest niższy (ubezpieczenie przewidujące współpłacenie). Lepiej się ubezpieczyć, najlepsze jest ubezpieczenie ze współpłaceniem.
Narzut kwotowy – jeżeli ubezpieczyciel pobiera narzut kwotowy to ubezpieczenie się opłaca, najbardziej optymalne jest ubezpieczenie bez współpłacenia C** jeśli narzut nie wynosi c ale jest większy (do różowej kreski) lepiej zostać nieubezpieczonym, jeśli jednak narzut kwotowy jest bardzo wysoki to lepszym rozwiązaniem jest rezygnacja z ubezpieczenia.
Składka fair Q=EL=pL – pełne ubezpieczenie
Składka z narzutem procentowym lambda – ubezpieczenie z współpłaceniem
Składka z narzutem stałym c Q=pL+c pełne ubezpieczenie albo żadne, składka kombinowana
Q=(1+ lambda)pL=c` ubezpieczenie ze współpłaceniem albo żadne
Wykład 16.11.2012 „podaż ubezpieczenia”
Cele firmy ubezpieczeniowej:
Maksymalizacja oczekiwanych zysków, bo nie znana sytuacja ex ante
Uniknięcie bankructwa
Sytuacja ubezpieczenia:
Szkody, występują nieregularnie i w różnej wysokości tworząc proces stochastyczny (zmienna losowa) determinowany przez:
Niepewną liczbę szkód
Niepewną wysokości poszczególnych szkód
Niepewny czas wystąpienia szkody
Proces pojawiania się szkód towarzyszy proces zbierania składek (załóżmy, że nie losowy)
Jak zmniejszyć prawdopodobieństw bankructwa:
Zwiększenie kapitału własnego
Zwiększenie narzutu lambda na składkę aktuarialną- problem elastyczności cenowej popytu na ubezpieczenie
Slajd model – niepewna liczba szkód, pewna wysokość szkody
Wniosek do 4:
Ubezpieczenie uniknie bankructwa, jeżeli rzeczywista liczba szkód nie przekroczy liczby wyznaczonej przez iloraz sumy kapitału początkowego i wpływów ze składek oraz wysokości szkody (odszkodowania)
Pytania:
Ile powinien wynosić kapitał początkowy przy danym lambda, jeśli prawdopodobieństwo bankructwa ma być mniejsze od eta
Ile powinien wynosić narzut lambda przy danym kapitale początkowym, jeśli prawdopodobieństwo bankructwa ma być mniejsze od eta
Jakie konsekwencje niesienie za sobą zmiana eta
Liczba szkód i wysokość szkód przypadkowe (dwie zmienne losowe)
Dwa rozkłady szkód A i B
L – wysokość szkód
p – prawdopodobieństwo szkody
zawał A L możliwe koszty szkody 0 0 1 2 3
p prawdopodobieństwo 0,3 0,5 0,1 0,1
złamanie nogi B L 0 1 2
p 0,4 0,4 0,2
zakładając niezależność szkód tabela
A ∞B | L A∞ B | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
P A ∞B | 0,12 | 0,2 0,12 =0,32 |
0,04 0,8 0,06 = 0,30 |
0,04 0,04 0,1 =0,18 |
0,04 0,02 =0,06 |
0,2 |
EL A∞ B = 1,8 oczekiwana wartość skumulowanych szkód
możliwa kumulacja szkód zaostrza problem asymetrycznych rozkładów ryzyka – pojawiają się nowe możliwe wysokie szkody, które wprawdzie występują rzadko, ale nie mogą nie być brane pod uwagę.
Założenie, iż prawdopodobieństwo wystąpienia szkody i wysokość szkody w warunkach rzeczywistych nie jest spełnione
Asymetrie informacyjne na linii ubezpieczenie – ubezpieczony pociągają za sobą konsekwencje w postaci:
Moral hazard
Adverse selection
Zawodność rynku:
Dobra publiczne
Monopol
Efekty zewnętrzne
Asymetrie informacyjne
MORAL HAZARD (HIDDEN ACTION) dotyczy tylko ludzi ubezpieczonych
ADVERSE SELECTWION (HIDDEN INFORMATION) dochodzenie do umowy ubezpieczeniowej
Moral hazard w odniesieniu do ubezpieczeń:
Oznacza generalnie niekorzystne zmiany w zachowaniach osób uwolnionych od ponoszenia ryzyka finansowego
Ex ante
Ex post
Moral hazard:
Statyczny – technologia usunięcia szkód jest znana i jedyna, różne są natomiast ceny (np. właściciel pojazdu po wypadku wybiera drogi warsztat)
Dynamiczny- istnieją różne technologie usuwania szkód, technologia musi być wybrana lub nawet dopiero stworzona (nowe metody leczenia)
Moral hazard ex ante:
Wzrost prawdopodobieństwa wystąpienia szkody
Jedyną wielkością decyzyjną ubezpieczonego jest wybór zakresu działań prewencyjnych V, których cena normowana jest na 1
prawdopodobieństwo wystąpienia szkody p zależy od V
działania prewencyjne cechują się malejącą produkcyjnością krańcową
prawdopodobieństwo wystąpienia szkody staje się funkcją prewencji