Eksploatacja = użytkowanie +usługi zapobiegawcze+usługi korekcyjne

Utrzymywanie=eksploatacja jako praktyczne procesy technologiczne

Stan toru oceniany jest na podstawie:

- wyników pomiarowych podstawowych parametrów położenia toków szynowych

- obliczonej wartości syntetycznego wskaźnika stanu toru

- pomiar dodatkowych parametrów toru

Ocena stanu szyn, podkładów i podsypki przeprowadzona jest w trakcie oględzin i badanń technicznych.

Podział robót torowych:

- konserwacja

- naprawa bieżąca

- naprawa główna

- naprawa awaryjna

Stan toru oceniany na podstawie:

1.wyników pomiaru podstawowych parametrów:

- szerokość toru

- różnic wysokości torów szynowych (przechyłka)

- wichrowatości toru (na bazie 5m)
- nierówności poziomych toków szynowych

- nierówności pionowych toków szynowych

2. wartości obliczonej Syntetycznego wskaźnika stanu toru „J”

J=(Sz+Sy+Sw+0,05*Se)/3,5

Sz - odchylenie standardowe nierówności pionowych

Sy – odchylenie standardowe nierówności poziomej

Sw – odchylenie standardowe wichrowatości toru

Se – odchylenie standardowe szerokości toru

3. Pomiaru dodatkowych parametrów:

-położenie toru w płaszczyźnie poziomej i pionowej w stosunku do znaków regulacji osi toru

-wartości luzów w stykach toru klasycznego lub przesunięć toków szynowych w torze bezstykowym w stosunku do punktów stałych.

Diagnostyka szyn obejmuje:

1. Wizualne wykrywanie wad i uszkodzeń oraz ich parametrów

2. Pomiar zużycia bocznego, pionowego i kąt pochylenia zużytej powierzchni bocznej główki szyny

3. Defektoskopię

4. Pomiar zużycia falistego na powierzchni tocznej szyny

5. Określenie liczby pęknięć szyn oraz ustalenie miejsca ich powstawania

Określenie stanu szyny polega na porównaniu z wartościami dopuszczalnymi następujących parametrów:

1. Średnia ilość pęknięć na 1km długości szyn

2. Wartość zużycia bocznego, pionowego lub kata zużycia główki szyny

3. Przeniesienie obciążenia

4. Amplituda zużycia falistego główki szyn

Diagnostyka podsypki obejmuje:

1. Ustalenia grubości warstwy podsypki pod pokładami

2. Pomiary szerokości pryzmy podsypki

3. Ocena wypełnienia okienek pomiędzy podkładami

4. Ocena stanu zachwaszczenia

5. Ocena stanu zagęszczenia

6. Ustalenie częstotliwości występowania wychlapek

Parametrem degradacji nawierzchni jest średnia arytmetyczna degradacji szyny, podkładów, podsypki:

G=(Gs+Gp+Gt)/3

G-stopień degradacji nawierzchni

Gs-stopień degradacji szyn

Gp-stopień degradacji podkładów

Gt-stopień degradacji podsypki

Stopień degradacji szyn określa największa wartości wyznaczona z uwagi na zmęczenie materiału, zużycie szyny, okres eksploatacji:

1. Zmęczenie materiału

Gs=npp/dnpp lub Gs=npc/dnpc

1. Zmęczenie szyn
   Gs=zb/dzb lub Gs=zp/(dzp-0,5zb)

zb-zużycie boczne

dzb-dopuszczalne zużycie boczne

zp-zużycie pionowe

dzp-dopuszczalne zużycie pionowe

1. Okres eksploatacji

$$Gs = e^{2*(\frac{Q}{\text{Qgr}} - 1)}$$

e-ln

Q-obciążenie przenoszone przez szynę [Tg]

Qgr-graniczne obciążenie szyny

W torze położonym w łuku o promieniu R<1500m, graniczne obciążenie należy zredukować wg wzoru:

$$Q_{\text{grR}} = \frac{Q_{\text{gr}}}{\left\lbrack 1 + \left( \frac{20000}{R^{2}} \right) \right\rbrack}$$

Stopień degradacji podkładów:

1.stopień degradacji ustalonych w czasie oceny na torze

2.czasu eksploatacji podkładów na torze

$$G_{s} = e^{2*\left\lbrack \frac{T_{\text{podk}}}{T_{gr.podkl}} \right) - 0,95\rbrack}$$

Gp- stopień degradacji podkładu

T_podk- okres eksploatacji podkładu (w latach)

T_gr.podk-graniczna trwałość podkładu

W torze położonym w łuku:

$$T_{\text{gr.podkR}} = T_{\text{gr.podk}}/\lbrack 1 + \left( \frac{45000}{R^{2}} \right)\rbrack$$

Stopień degradacji nawierzchni powinien być brany pod uwagę przy ustaleniu terminu i rodzaju remontu.

1)stopień degradacji <0,6 – usterka usuwana w ramach naprawy bieżącej

Obliczanie liczby podkładów:

L_p = L_km * l_o

l_o-długość odcinka modernizacji

L_km- ilość podkładu na 1km toru

Etapy wymiany toru:

-wyładunek nowych szyn

-odkładanie szyn na zewnątrz toru

-odkręcanie starych szyn od podkładów

-wbudowanie zespołu do potokowej układki nawierzchni w tor

-połączenie zespołu do potokowej układki nawierzchni ze składem z nowymi podkładami

-układanie nowego toru

-wstawianie szyny przejściowej

-zakładanie łapek sprężystych

Toromierz elektroniczny:

- ręcznie przesuwany

-niewielka waga

-łatwe złożenie do transportu

-niewielki zasięg wykonywanych pomiarów

Pociąg po modernizacji może poruszać się z prędkością maksymalną 120km/h