kształtowanie pojęć matematycznych-,,Jaki to klocek?”

- klasyfikowanie i segregowanie figur geometrycznych wg. wielkości, kształtu i koloru, zapoznanie dzieci ze sposobami definiowania, czyli słownego określania przedmiotu przez wymienienie jego ważnych cech z wykorzystaniem metody E. Gruszczyk - Kolczyńskiej

Grupa wiekowa: 6- latki
Temat zajęcia:,, Jaki to klocek?”- klasyfikowanie i segregowanie figur geometrycznych wg.
wielkości, kształtu i koloru.
Cel główny: zapoznanie dzieci ze sposobami definiowania, czyli słownego określania
przedmiotu przez wymienienie jego ważnych cech
Cele operacyjne dziecko:
- używa nazw figur geometrycznych: koło , kwadrat, trójkąt,
prostokąt,
- klasyfikuje i segreguje figury wg. wielkości, kształtu i koloru
- wykorzystuje swoją wiedzę w praktyce,
- współdziała i wymienia informacje,
- kształtuje odporność emocjonalną na sytuacje trudne,
- estetycznie porusza się w takt muzyki
- szybko reaguje na zmiany tempa i dynamiki w muzyce
- wypowiada się na temat wysłuchanego wiersza
Formy aktywności dziecięcej: słowna, ruchowa, matematyczna, plastyczna

Formy organizacyjne: z całą grupą, w małych grupkach, w parach, indywidualne

Metody oparte na aktywności nauczyciela: pokaz, objaśnienia, definiowanie, instrukcja, recytacja

Metody oparte na aktywności dziecka: met. E.Gruszczyk-Kolczyńskiej, doświadczanie, stwarzanie zadań do rozwiązania, działanie, wypowiedzi dzieci, pedagogika zabawy,

Środki dydaktyczne: guma do skakania, duża kostka do gry, 4 kartoniki oznaczające kształty figur geometrycznych, 3 kartoniki oznaczające kolory (żółty, czerwony, niebieski), 2 kartoniki oznaczające wielkość (duży, mały), klocki Dienes’ha, 4 obręcze, karty do pracy indywidualnej, fragmenty piosenek, chusta Klanzy, naklejki z figurami, wiersz,, Gdzie te kształty?”, wycięte z kolorowego papieru figury odpowiadające klockom Dienes’ha, klej

Przebieg zajęcia:
I. Część wstępna
1.Zabawa z chustą Klanzy.
2.Zabawa przy muzyce z kostką, przygotowaną w taki sposób, aby podpowiadała przebieg zabawy. Nauczycielka lub chętne dziecko pokazuje wybraną ściankę kostki, a pozostałe dzieci wykonują czynność odpowiadającą tej ściance. Jeżeli na kostce pojawi się:
-jedno oczko to każdy bawi się sam,
-dwa oczka to bawimy się parami,
-trzy oczka to bawimy się trójkami tzw. ,,Woźnica’’
-cztery oczka to bawimy się czwórkami tzw. ,, Rodzinki”
-ścianka pusta to zatrzymujemy się,
-ścianka z dużym kołem to bawimy się w kole.

II. Część właściwa
3. Przypomnienie poznanych figur geometrycznych na podstawie wiersza pt.,, Gdzie te kształty?” wysłuchanie wiersza, dyskusja na jego temat, a następnie wyszukiwanie i nazywanie wymienionych kształtów w sali i w najbliższym otoczeniu.
4.Zabawa: ,,Figury”- dzieci siedzą w kole, n-lka przydziela im nazwy czterech figur, przyklejając odpowiednie naklejki. Na umówiony znak, czyli podanie nazwy danej figury wstają dzieci z tą figurą na naklejce, raz obiegają dookoła i siadają na swoje miejsce. Na sygnał: ,,Wszystkie figury’’ wstają wszystkie dzieci i kręcą się dookoła swojej osi.
5.Zabawa przy obręczach - segregowanie figur geometrycznych. Nauczycielka dzieli dzieci na cztery grupki, każda grupa siada przy jednej obręczy. Pierwsze zadanie polega na segregowaniu figur wg kształtu, zgodnie z informacją, na umieszczonym w każdej obręczy kartoniku. Po zakończeniu n-lka sprawdza wraz z dziećmi poprawność wykonania zadania i wszystkie klocki wracają na wspólny stos. N-lka zabiera jedną obręcz i jedną grupę rozdziela do pozostałych. Drugie zadanie polega na segregowaniu tych figur wg koloru, zgodnie z informacją, na umieszczonych w 3 obręczach kartonikach. Następuje sprawdzenie, czy wszystkie klocki znajdują się na właściwych miejscach, a potem powrót klocków na wspólny stos. N-lka ponownie odkłada na bok jedną obręcz i jedną grupę rozdziela do pozostałych. Trzecie zadanie polega na segregowaniu figur wg wielkości, zgodnie z informacją, na umieszczonych w 2 obręczach kartonikach. Teraz ważna jest wielkość, tak wiec do jednej z obręczy dzieci wkładają duże, a do drugiej małe klocki pomijając ich kształt i kolor.
6.Zapoznanie ze sposobem definiowania, czyli słownego określania przedmiotu przez wymienienie jego ważnych cech: kształtu, koloru, wielkości. Do tej zabawy potrzebne będą tylko klocki i kartoniki. Dzieci siedzą na dywanie w kole. N-lka kładzie przed wybranym dzieckiem trzy kartoniki i mówi: ,,Znajdź mi duże, czerwone koło’’. Gdy dziecko odnajdzie wskazany klocek, n-lka patrzy na niego i potwierdza ,,Tak, to jest duże, czerwone koło. Zabawa zostaje powtórzona kilkakrotnie w celu utrwalenia sposobu definiowania.
7.Zabawa: ,Jaki to klocek?”, utrwalająca umiejętność definiowania przy użyciu symboli. N-lka proponuje, aby chętne dziecko wybrało jakiś klocek, pokazało go innym dzieciom, a następnie schowało za siebie. W tym czasie n-lka ma zamknięte oczy. Gdy klocek jest schowany n-lka otwiera oczy i przystępuję do odgadnięcia ,,Jaki to klocek’’. Wymienia kolejne cechy klocka, pokazując odpowiednie kartoniki. Dziecko lub wszystkie dzieci, biorące udział w zabawie na pytania n-lki np. ,,Czy jest okrągły’’, odpowiadają zgodnie z prawdą ,,tak’’ lub ,,nie’’. Gdy pokazany kartonik jest zgodny z prawdą pozostawia go na dywanie. W ten sposób dochodzi do ustalenia charakterystycznych cech przedmiotu, uwzględnionych przy segregowaniu i do wskazania właściwego klocka. Dziecko wyciąga ukryty wcześniej klocek, kładzie go obok kartoników, potwierdzając prawidłowość wykonania zadania. Później następuje zamiana ról. To n-lka lub dziecko chowa klocek dla innego dziecka i następuje cała procedura odgadywania. Zabawa zostaje powtórzona kilka razy.

III. Część końcowa
8.Zabawa integracyjna:,, Nić porozumienia”. Dzieci wstają i ustawiają się w kole. Wszyscy trzymają się obiema rekami gumy do skakania. N-lka wyjaśnię, że jest to nasza ,,Nić porozumienia’’ i trzeba bardzo uważać, żeby jej nie zerwać. Wszystkie czynności należy wykonywać razem np. ręce w dół, ręce w górę, podskoki, przysiady, trucht w kółeczku itp.
9.Praca indywidualna , zróżnicowana, dostosowana do indywidualnych możliwości wychowanków. N-lka zaprasza dzieci do stolików i wyjaśnia zadanie. Dzieci otrzymują kartę zadaniową, na której w lewym, górnym rogu przy pomocy symboli zaznaczony jest figura, którą należy wyszukać wśród znajdujących się na stoliku i przykleić na kartkę. Prace mogą dotyczyć wyszukania figury tylko ze względu na kształt, kolor lub wielkość. Mogą być brane pod uwagę dwie cechy np.. kształt i wielkość. Dla najzdolniejszych wychowanków przygotowana karta zadaniowa zawiera wszystkie trzy cechy poszukiwanej figury. W tym zadaniu istnieje wiele możliwości i każdy wychowanek jest w stanie mu sprostać.
10. Ocena wykonanych prac, podsumowanie zajęć, porządkowanie miejsca pracy