1.Scharkteryzuj sstem i metodyke F.Johna Fryderyk Ludwik John (1772-1856)- działacz i wychowawca stworzył system gimnastyczny. Generalne miejsce w systemie zajmowały ćwiczenia na przyrządach. System powołały do życia młodzież w wieku poborowym. Kierujący daleko posuniętym i pilnie przestrzeganymi rygorami mającymi na celu wdrożenie hartu ciała i duch woli, wyrobienie odwagi, solidarność zespołową,zdolność do fizycznego wysiłku i wyczynu. System Johna uwzględniał wspólne wycieczki, gry ruchowe i ćw. porządkowe o typie musztry, ale ośrodek tego systemu stanowił metoda gimnastyki na przyrządach takich jak poręcze - ćwiczenia o dużej trudności 2. Scharakteryzować i opisać metodę Adolfa Spiessy Adolf Spiessa (1818-1858) usystematyzował ćwiczenia na zasadzie genezy i mechaniki ruchu, wzbogacił zasób ćwiczeń w zwisach i podporach , stał się przez to twórcą niemieckiego systemu gimnastycznego zwanego systemem Janna-Spiessa. Podzielił materiał ćwiczebny na 5 gr. : - ćw. porządkowe - ćw. wolne z przyborami - ćw. chodu, biegu, skoku - formy ćwiczeń ludowych (zbliżone do lekkoatletycznych ) , gry . Przy tym dokonał podziału na ćw. porządkowe wolne z przyborami , chodu , biegu, skoku , ćwiczenia w zwisie i podporze , równoważne i korowody . Spiess prowadził ćw. gimnastyczne na świeżym powietrzu, dążył do uniezależnienia się od warunków atmosferycznych 3. Wymienić przedstawicieli niemieckiego systemu gimnastycznego John Basedof , Gerard Vieth , John Guts-Muths , Fryderyk John , Adolf Spiess 4. Scharakteryzuj system gimnastyki szwedzkiej Z początkiem XIX w. w Szwecji zrodził się nowy kierunek zwany szwedzka gimnastyką . Twórcami jej byli Piotr Henryk Ling i jego syn. W swojej działalności kierował się ideą odrodzenia narodowego, który starał się osiągnąć przez ożywianie wspomnień historycznych narodów skandynawskich, jak tez przez wdrażanie do uprawiania systematyczne gimnastyki. Ling twierdził, że konieczne jest zapewnienie ogólnego rozwoju fizycznego człowi, jako podstawę do przyswajania dowolnych nawyków. P.H. Ling i jego syn opracowali metodę stosowania ćwiczeń gimnastycznych opierającą się na autonomicznych zadaniach . Każde ćwiczenie w systemie Lingów występuje jako środek określonego oddziaływania na oddzielne części ciała . Ling podzielił gim. na : pedagogiczną ( aktywna –subiektywna, ćwiczący wykonuje ruchy sam dla swojego organizmu) wojskową( aktywno- obiektywna, ćwiczący wykonuje ruchy sam lecz kieruje je przeciw innym), leczniczą( pasywno- subiektywna,ćwiczący wykonuje ruchy przy pomocy drugiej osoby lecz jako wlasna korzysc), estetyczna(pasywno- obiektywna, ćwiczący wykonuje ruchy z inicjatywy drugiego i przede wszystkim dla jego zadowolenia). Lingowie uważali , że celem gim. pedagogicznej jest ochrona zdrowia ciała ludzkiego drogą harmonijnego rozwoju jak tez poprawienia defektów cielesnych wrodzonych i nabytych. System szwedzki wymaga , aby każde ćwiczenie oddziaływało na określona gr. mięśniowa dawało efekt fizjologiczny. Przykład ćwiczeń gimnastyki szwedzkiej: 1. Ćw. wstępne ruchy nóg . 2. Skłony napięte 3. Zwisy 4. Ćw. równoważne 5. Ćw. karku , grzbietu barku 6. Ćw. brzucha 7. Naprzemian stronne 8. Skoki 9. Ćw. końcowo-oddechowe . Gimnastyka Lingów odbywała się o określonych kierunkach , ławeczki, drabinka, dużo elementów statycznych . 5. Przedstwiciele systemów gimnastycznych, twórców za granicą a) system szwedzki - Piotr.Henryk.Ling , Hialmar.Ling , b) system niemiecki - Fryderyk.Ludwik. John , Adolf.Spiess c) system rosyjski - P.F. Leshaft , d) system czechosłowacki - Miroslaw Tyrys e) system duński - Niels-Buch , A .Bertham f) system francyski - G. Demeny , G. Herbert 6. Gimnastyka Sokoła - twórca , założenia , podział Założycie M. Tyryś- Czechosłowacja 1862 .System oparty na gimnastyce niemieckie Johna. Składa się z ćwiczeń wolnych i porządkowych . Materiał podzielony na cztery działy I. a) Ćw. wolne , b) Rzędowe II. a) Ćw. z przyborami b) na przyrządach III. a) ćw. grupowe z przyborami b) ćw. grupowe na przyrządach IV. a) ćw. bojowe bez przyborów b) ćw. bojowe z przyborami 7. Przedstawiciele gimnastyki polskiej w okresie między wojennym Stanisław Konarski, Jędrzej Śniadecki,Tadeusz Czacki, H. Kuczalska , M. Gabertner , J. Maj , R. Kozłowski , K. Wyrzykowski , H. Jordan , R. Czyżewski , W. Sikorski , E Piasecki 8.Środki gimnastyki stosowane w różnych warunkach i różnych gr. Ćwiczebnych Ćwiczenia ksztaltujace wolne z przyborami , ćw. zwinnościowo akrobatyczne , ćw. użytkowe na przyrządach zespolowych, skoki wolne i mieszane \ 9. Rodzaje i kierunki gimnastyki a) gimnastyka podstawowa dla dzieci 3-7 lat , dla dzieci 7-10 lat, dla młodzieży 11-13 , dla młodzieży 14-18, dla osób w starszy wieku b) sport gimnastyczny , gimnastyka sportowa , akrobatyka sportowa, gimnastyka artystyczna c) pomocniczo-specjanla w zakładach pracy w przerwach 3-5 minut d) gimnastyka lecznicza , profilaktyczna, rehabilitacyjna , korekcyjna 10. Konkurencje występujące w sportach gimnastycznych Gimnastyka sportowa: Kobiety--> ćwiczenia wolne , równoważnia , poręcze asymetryczne, skoki przez konia , Mężczyźni--> ćwiczenia wolne, koń z łękami, poręcze symetryczne , kółka, drążek, skoki przez kozła Akrobatyka sportowa, kobiety- skoki akrobatyczne na Ścieszce dwojki trojki żeńskie Meskie- skoki akrobatyczne na Ścieszce dwojki meskie czworki meskie Dwojki mieszane- skoki na trampolinie (batut) cwiczenia wolne Gimnastyka artystyczna z przyborami (skakanka , maczugi, obręcz, wstążki , pałka) 11.Podzial ćwiczeń gimnastycznych 1. ćwiczenia porządkowo dyscyplinujące:kultura, musztra, kolumny ćwiczebne, ustawienia i zmiany grup ćwiczących podczas zajec gimnastycznych, podchodzenia i odchodzenia od przyrządów po wykonaniu ćwiczeń przez pojedynczego ćwiczącego 2. ćw. kształtujące: terminy o ogólnym znaczeniu , pozycje wyjściowe do ćwiczeni , ćwiczenia RR NN T szyi 3. ćw. stosowane :ustawianie przed przyrządem , chwyty , zwisy, podpory , ćwiczenia zwinnościowe i akrobatyczne, pchnięcia, rzuty, chód, bieg , skoki 4. ćw. uzupełniające : gry zabawy i pląsy tance 12. Zadania gimnastyki pomocniczo specjalnej 1.Wszechstronny rozwoj fizyczny sportowcow przez doskonalenie poszczególnych cech motorycznych 2.roznorodnosc i specyfika stosowanych ćwiczeń ma ułatwić osiagniecie wysokiego poziomu sportowego w uprawianej konkurencji 3.gimnastyka pomocnicza spelnia rozniez role korektywna 4. podnoszenie wydajności pracy pracownikow zatrudnionych na swoich stanowiskach 13. Znaczenie jednolitej terminologii gimnastycznej Terminologia jest to gruntowne ujednolicenie słowne w zakresie terminów zwrotów i opisu ćwiczeń gimnastycznych. Służy do sprawnego porozumiewania się . Umożliwia fachowe korzystanie z literatury przedmiotu, pozwala na zapisywanie ćwiczeń, określa właściwą fazę ruchu, technikę itd. 14. Zasady opisu ćwiczeń w formie ścisłej Forma ścisła - wykonywanie ćwiczeń w ściśle określone, standardowej formie . Jest określona wydaniem dobrej komendy . Opis powinien zawierać : pozycję wyjściową , nazwę ćwiczenia , sposób wykonania , kierunek ruchu, tępo , ilość powtórzeń i pozycję końcową . Skróty - RR NN T itp. 15. Cele i zadania oraz środki ćwiczeń porządkowo dyscyplinujących Cele: rozwój uwagi , pamięci , orientacji w czasie, przestrzeni , wyobraźni , wyrobienie koordynacji ruchu , skrócenie czasu reakcji na bodziec Zadania: kształcenie świadomej dyscypliny przez jasne, rzeczowe i umotywowane formułowanie zarządzeń oraz konsekwentne ich wykonywanie , wzorowa organizacja zajęć gimnastycznych umiejętne podporządkowanie ćwiczących woli prowadzącego, przeciwdziałanie urazom, nieszczęśliwym wypadka podczas zajec , ekonomiczne i właściwe wykorzystanie czasu przeznaczonego na zajecia gimnastyczne( dyscyplina, organizacja) , oddziaływanie wychowawcze w celu wyrobienia poszanowania dobra społecznego(właściwe posługiwanie się sprzetam gimnastycznym) , kształcenie reakcji ruchowej na bodziec słuchowy i wzrokowy 16. Zadania ćw. Kształtujących Wyrobienie poprawnej postawy , koordynacji ruchowej , piękna , płynności, obszerności, miękkości estetyki , harmonia ruchu ,czucia kierunku ruchu położenia ciała w przestrzeni, poczucia przestrzeni , rytmu 17. Podział i rodzaje ochrony i samoochrony oraz przykłady samoochrony Pomoc podtrzymywanie ochrona wlasciwa samoochrona np.ochraniacze na dlonie, materace pod przyrządem 18. Chwyty przyrządów nachwyt , podchwyt , dwuchwyt ,chwyt wewnętrzny i zewnętrzny 19. Rodzaje pozycji wyjściowych do ćwiczeń kształtujących 1.pozycja wyjsciowa w staniu: postawa zasadnicza,postawa zasadnicza o stopach zwartych, pozycja rownowazna, pozycja w rozkroku, pozycje kroczne; wykrok zakrok 2.pozycja wyjsciowa w kleku; klek obunóż, klek jednonóż, klek jednonow w rozkroku, klek jednonoz w zakroku 3.pozycja wyjsciowa w siadzie: siad na laweczce, okroczny, skrzyzny, kleczny, ugięty, prosty, prosty w rozkroku, wykroczno- zakroczny zgięty 4.pozycja wyjsciowa w lezeniu: Tylem,przodem bokiem, przerzutne, przewrotne 5.pozycja wyjsciowa w podporze a)podstawne; przodem, przodem bokiem, bokiem, bokiem lukiem, Tylem o nogach ugiętych, Tylem b) lezac:na czworakach, klek podparty, przysiad podparty, podpor lezac: przodem, przodem lukiem, bokiem, bokiem lukiem, Tylem, Tylem o nogach ugiętych c) zawieszone: przodem, przodem lukiem, bokiem, bokiem lukiem, Tylem, Tylem o nogach ugietych 20.Różnice między skokiem prostym a złożonym. Skoki proste: są to skoki, w których RR wspomagają odbicie NN biorą zamach, ale nie dotykają przyrządów lub przeszkody terenowej przez która ćwiczący wykonuje skok. Wyróżnia się 5 elementów: poz. wyjś., rozbieg, odbicie, lot , lądowanie. Skoki złożone: są to skoki, w których RR wspomagają odbicie NN przez wspięcie, zamach i odbicie od przyrządu. Wyróżnia się 8 elementów: p.w., rozbieg, naskok z odbicia i faza lotu , odbicie RR , druga faza lotu, lądowanie. 21. Podstawowe pozycje wyjściowe do ćwiczeń kształtujących. pw w staniu , w klęku, w siadzie, w leżeniu , w podporze 22. Podział ćwiczeń stosowanych : ćwiczenia równoważne na przyrządach , zwisy i podpory, ćwiczenia zwinnościowe, akrobatyczne, ćw., w rzutach i chwytach , w dźwiganiu, chody , biegi , skoki. 23 . Systematyka skoków: skoki proste to skoki z odbicia jednonóż : skoki wzwyż i w dal , skoki z odbicia obunóż stosowane w nauce skoków złożonych jako ćwiczenia przygotowawcze .Systematyka skoków prostych : p.w. , rozbieg , odbicie, lot i lądowanie. Skoki złożone to skoki podstawowe: ( kuczne, ugięte , klęczne, rozkroczne , lotne) , skoki rozne ( zawrotne, odwrotne, odboczne, z pomocą liny , o tyczce) skoki obrotowe,(skoki przewrotem w przód przerzutem w przod, przerzutem bokiem) skoki laczne (przeskoki przes stania na RR, naskok do stania na RR i zeskok kuczny, naskok do stania na RR i zeskok ugięty, naskok do stania na RR i zeskok rozkroczny , naskok do stania na RR i zeskok przerzutem w przod). Systematyka skoków złożonych :p.w. , rozbieg , naskok do odbicia, odbicie , pierwsza faza lotu ,odbicie RR , druga faza lotu , lądowanie. 24. Przykłady ćwiczeń zwinnościowo akrobatycznych; Dynamiczne, indywidualne; przewroty, (w przód, w tył, lotne) wychwyty (z karku, z głowy) przejście przerzutem ( w tył w przód) przerzuty (bokiem w tył, z odbicia jednonóż obunóż). Dynamiczne zespołowe: przewroty w tył i w przód dwójkami, ćw. pomocnicze, w nauce wychwytów i przechwytów, przewrót lotny w przód i w tył. Statyczne indywidualne: stanie na RR, podpor lukiem Tylem, siad kroczny, stanie na głowie przedramionach, Zespolowe; dwojkowe trojkowe i wieloosobowe Gibkościowe: podpory leżąc tyłem łukiem , szpagaty , półszpagaty i powolne przerzuty 25. Płaszczyzny i rodzaje wykonywanych w nich ćwiczeń strzałkowa--- skłony w tył i w przód ( T G ) , opady T w przód i w tył, wymachy w przod w tyl Czołowa-- skłony w bok , opady T w bok, wypady w bok wymachy w bok wznosy w bok Poprzeczna -- skręty tułowia i głowy. Złożona -- skrętoskłony , krążenia T i głowy 26. Skoki synchroniczne SA to skoki na batucie w czasie których zawodnicy wykonuja te same elementy jednoczesnie w tym samym tepie i rytmie 27. Ustawienie ćwiczących pobok i poprzek Pobok :ustawienie w którym linia barkow ćwiczącego jest rownolegla do dlugiej osi przyrzadu Poprzek : z lewej/prawej strony przyrządu , przodem /tyłem do przyrządu lub spodem w ustawieniu poprzek linii barków jest prostopadłą do dlugiej osi przyrządów	28. Różnice pomiędzy układem obowiązkowym a dowolnym. Układ obowiązkowy w tym układzie występują elementy które zawodnik ma wykonac określone SA regulaminem Dowolny w tym układzie wystepuje jawna dowolność w doborze elementow wykonywanych ocenia się trudność, kompozycje wykonania i wrażenie 29. Definicja wymyku i wspierania WYMYK - wejście z wpółzwisu i zwisu do podporu dążąc nogami w przód z przeniesieniem środka ciężkości ciała ponad osią chwytu dłoni.obrot ciala wokół osi poprzecznej WSPIERANIE – jest to skonstruowana czynność RR T z glowa i NN w celu przeniesienia ciężaru ciala ze zwisu do podporu dazac glowa ponad os chwytu dłońmi 30. Kołowrót Kołowrót - obrót ciała wokół osi łączącej miejsca chwytu ( 360) 31. Rodzaje ćwiczeń na równoważni Wejścia na rownowaznie przejscia przebiegniecia wyskoki , obroty , podskoki w miejscu , z przemieszczeniem , marsze piruety cwiczenie tulowia RR NN elementy akrobatyczne , dynamiczne i statyczne , zeskoki zejscia 32. Rodzaje ćwiczeń na kółkach wymyki, wspierania, kołowroty, wykręty, wytrzymania w podporach , i w podporach rozpiętych , huśtawki , zeskoki i obroty, zamachy (zwis przewrotny) waga na kolciach 33. Ćwiczenia na koniu z łękami – przedmachy (obunóż oboczne zawrotne odwrotne) Kola (jednonóż obunóż) nozyce naskoki 34. Błędy i rodzaje w sędziowaniu gimnastyki sportowej Bledy wykonania: 0.1-0.3s- trzymanie czesci ciala 0.2-0.5s- dotkniecie powierzchni przyrządu w momencie kiedy cwiczenie tego nie wymaga 0.5-0.7s –zatrzymanie w czasie wykonania cwiczenia, wyraznie zaznaczone Bledy techniczne a) ogolne 35. Uzasadnij, dlaczego dopuszczalna różnica między ocenami sędziów maleje z ich wzrostem Ponieważ zgodnie z przepisami im wyższy poziom tym zbierznoci musza być mniejsze:> 0.1 przy średniej 9,60. >0.2 przy średniej 9,0- 9,65 > 0.3 przy średniej 8,0 do 8,95 > 0.5 przy średniej 6,5 do 7,95 >0.8 przy średniej 4,0 do 6,45 >1 we wszystkich innych 36. Obowiązki kierownika konkurencji? Kierowanie zespołem sędziowskim, zwołuje i prowadzi krótkie narady w celu omówienia wykonania ćw i uzgodnienie oceny zawodnika, rejestruje ocenę poszczególnych sędziów, prowadzi protokół konkurencji. Sprawdzanie stanu technicznego i ustawienia przyrządów 37. Zadania sędziego głównego Odpowiedzialny za przygotowanie i przeprowadzenie zawodow zgodnie z przepisami opracowuje minutowy program zawodow 38.Regulamin zawodów Regulamin jest to zbiór informacji dotyczących zasad i warunków rozgrywania zawodów . Zawiera cel , miejsce , termin , organizatora zawodów , program , zasady organizowania uczestnictwa , wskazówki organizacyjne , sposób wyłaniani i nagradzania zwycięzców , zasady finansowania , i sprawozdawcze, sprawy rozne 39. Sprzęt stały oraz przenośny! Stały - drabinki przyścienne, zaczepy do przyrządów, do ląży, doły gimnastyczne, ląże asekuracyjne, liny pionowe, drążki przyścienne, Przenośny - materace podstawowe, wyczynowe, filce, pole do ćw., wolnych, kozioł gimnastyczny, skrzynia, odskocznia, ławeczki gim., poręcze asymetryczne i symetryczne, koń z lękami, kółka, trampoliny mgnezja, kalafonia 40. Przyrządy do skoków mieszanych? Koń, skrzynia, kozioł, stół gim., odskocznia! 41.Przybory gim.? Piłki, skakanki, obręcze, maczugi wstążki, szarfy, woreczki, laski, ciężarki, chorągiewki, ringo polki lekarskie 42.Podzial akrobatyki sportowej?1.Skoki akrobatyczne na ścieżce kobiet i mężczyzn, 2.Skoki na trampolinie K i M,3.Skoki synchroniczne dwojkowe K i M,4.Cw.dwojkowe K iM, mieszane, 5. Ćw. grupowe(piramidy)6. trójkowe K i M, czwórkowe M 43.Formy Nauczania? Zabawowa- polega na stawianiu ćwiczącego w sytuacji zadaniowej podanie prze nauczyciela fabuly zabawy lub przepisow gry Zadaniowa- nauczyciel stawia ucznia w takiej sytuacji w której uczniowie czuja wewnetrzna potrzebe osiągnięcia określonego celu scisla – nauczyciel w wyniku nakazow i polecen scisle okresla zadanie- cwiczenie a uczniowie scisle je odtwarzaja 44. Systematyka przewrotu w przód? 1 z przysiadu podpartego do przysiadu podpartego 2. przewrot w przod z naslizgiem na rece do przysiadu podpartego 3. j.w do rozkroku z miejsca z marszu z biegu 4 j.w o nogach prostych 5.przewrot w przod z roznych pozycji wyjściowej np. ze stania na RR. 45. Systematyka przewrotu w tył ? 1 z siadu skulonego do przysiadu podpartego 2 z przysiadu podpartego do przysiadu podpartego3 z postawy zasadniczej do siadu prostego+ przetoczenie w tyl do przysiadu podpartego 4 z postawy zasadniczej przewrot w Tyl o nogach prostych w kolanach do przysiadu podpartego 5 z postawy zasadniczej przewrot w Tyl przez przysiad skulony z obciążeniem nogi zakrocznej do postawy krocznej 6 z przysiadu podpartego do przysiadu podpartego 7 z przysiadu podpartego do sklonu podpartego rozkroku 8 z przysiadu podpartego do sklonu tulowia NN proste w kolanach 9 z przysiadu podpartego do stania na RR 46. Ćwiczenia porządkowo dyscyplinujące występują: W każdej czesci lekcji SA to cwiczenie umożliwiające ekonomiczne i bezpieczne prowadzenie zajec 47. Podaj rodzaj kolumn ćwiczebnych 1. Szachowe nieregularne: rój , półkole , koło , trójkowe z rzędu , czwórkowe dwuszeregu i z dwurzędu 2. kolumny regularne : ćwiczebna z czwórek przez odstępowanie , ćwiczebna z czwórek krokiem odstawno- dostawnym , ćwiczebna z czwórek przez zwrot i marsz 48. Zadania ćwiczeń porządkowo - dyscyplinujących 1. Kształtowanie świadomej dyscypliny przez jasne i rzeczowe umotywowanie, formułowanie zarządzeń oraz konsekwentne ich wykonanie, wzorowa organizacja zajęć gimnastycznych 2. Pedagogiczne umiejętne podporządkowanie ćwiczących woli prowadzącego 3. Przeciwdziałanie urazom fizycznym nieszczęśliwym wypadkom podczas zajęć 4. Ekonomiczne i właściwe wykorzystanie czasu przeznaczonego na zajęcia gimnastyczne (dyscyplin, organizacja) 5. Oddziaływanie wychowawcze 6.Kształtowanie reakcji ruchowej na bodziec, wzrokowy i słuchowy 49. Szyki rodzaje szyków. Każde usytuowanie ćwiczących w celu wykonania wspólnych ćwiczeń. Rodzaje: zwarty rozwinięty, marszowy, rozczłonkowany 50. Elementy składowe szyków. Skrzydło- prawe i lewe Front - kierunek szyku, w którym ćwiczący są zwrocenii przodem (twarzami), Odstęp - oddzielenia miedzy ćwiczącymi wzdłuż frontu. Na odleglosc dłoni. odległość- oddalenie pomiędzy ćwiczącymi (pododdziałami oddziałami) w głąb szyku. szerokość szyku-oddalenie miedzy skrzydłami szyku. głębokość szyku- oddalenie od czoła do tyłu szyku 51.podac komendy do ustawien kolumn: Roj, kolumna trojkowa z rzedu, kolumna czworkowa z dwuszeregu i dwurzędu Roj- formowanie tej kolumny odbywac się może przez forme zabawowa,wiatraczki- dzieci wykonuja wznos rok w bok wykonuja obroty wokół wlasnej osi przemieszczaja się równocześnie po określonej przestrzeni. Na sygnal stop zadaniem ich jest się zatrzymac w miejscu twarza do prowadzacego Kolumna trojkowa z rzedu- 1. od prawego skrzydla do 3 odlicz 2. jedynki w miejscu 3. dwojki dwa kroki w prawo 4. trojki dwa kroki w lewo marsz Kolumna czworkowa z dwuszeregu- 1.komenda od 1-do 2 odlicz 2. kolumna cwiczebna marsz; pierwszy szereg maszeruje dwa kroki ( raz dwa); dwojki pierwszego i drugiego szeregu występują krok w przod ( trzy) Czwórkowa z dwurzędu- do dwóch odlicz lewy rząd 2 kroki odstawno dost. w lewo, prawy rząd 2kroki odst-dost. w prawo marsz, jedynki krok w lewo, dwójki krok w prawo marsz 56.Co to jest Pozycja izolowana i chwiejna Pozycje izolowane- pozycja wyjściowa, która przez utrzymanie poszczególnych odcinków ciała nie biorących udział w ćwiczeniach eliminują względne ruchy. Stosuje się w ćw., kształtujące Pozycja chwiejna- pozycja wyjściowa w staniu, w którym powierzchnia ciała jest mała, a środek ciężkości ciała nie znajduje się w równowadze stałem już obojętnej 57. przykłady Pozycji izolowanych i chwiejnych. Izolowana ;leżenie, siad okroczny na ławce, siad skrzyżny, pozycje chwiejne, postawa zasadnicza, postawa zasadnicza o stopach zwartych, pozycja równoważna w stanie jednonóż 58.P.w. w staniu Postawa zasadnicza,postawa zasadnicza o stopach zwartych, pozycja równoważna, pozycje kroczne: wykrok, zakrok 59.P.w.w siadzie siad na ławeczce, rozkroczny, , skrzyzny, klęczny, ugięty, prosty w rozkroku, prosty, wykroczno - rozkroczny, 60.P.w. w klęku klęk obunóż, jednonóż, jednonóż w rozkroku, jednonóż w wykroku i w zakroku 61. P.w., w leżeniu Leżenie: przodem, tyłem, bokiem, przerzutne, przewrotne 62.Podpory postawne przodem ,tyłem, przodem łukiem, bokiem, bokiem łukiem, tyłem o nogach ugiętych 63.Podpory leżąc na czworakach, klęk podparty, przysiad podparty, podpór leżąc: przodem ,bokiem, przodem łukiem , bokiem łukiem, tyłem ,tyłem o nogach ugiętych 64.Podpór postawny –pozycja i cwiczenia gimnastyczne w których ciezar ciala jest w całości podtrzymywany sila prostownikow ramion i miesni obręczy konczyny gornej, przy czym gorna czesc klatki piersiowej znajduje się powyżej punktow podparcia dlonmi złóż, RR 65.Podpory zwieszone:przodem,przodem łukiem , bokiem, bokiem łukiem, tyłem ,tyłem o nogach ugiętych 66.Podpór leżąc - pozycja gimn.,w której ciało znajduje się w położeniu skośnym lub poziomym w stosunku do podłoża, a ciężar ciała utrzymywany jest na RR i NN. w podporze leżąc miejsca podparcia dłoni i NN leża na jednej płaszczyźnie poziomej 67.Podpór zwieszony - podpór gdzie miejsca podparcia dłoni znajdują się niżej od miejsca podparcia NN, układ ciała poziomy lub skośny, a cięż. ciała przeniesiony głównie na RR 68.Położenia RR w kierunkach głównych: RR w dół, w bok, w górę, w przód i w tył. 69.Połozenia RR w kierunkach pośrednich : RR w dół zew. w górę zew. w przód w dół, w przód w górę, w tył zew, w przód zew, w dół zew, w górę zew 70.Układ ramion jako p.w. do ćw. kształtujących : biodra chwyć, RR na biodra skurcz, RR w bok przodem zegnij, RR w bok przodem ugnij, RR w bok w górę ugnij, RR na kark, RR na głowę, RR w łuk nad głowa, , RR w dół w przód ugięte, RR dołem skrzyżnie 71.Róznice miedzy wznosem a wymachem: wznos - ruch RR z położenia niższego do wyższego wymach - ruch RR z położenia wyjściowego do określonego położenia z bezpośrednim powrotem po tej samej drodze do położenia wyjściowego.	72. Różnica między wypadem a unikiem. Wypad –noga zakroczna oparta na calej stopie o podloze, przeniesienie LN lub PN prostej w przod przy opadaniu N wykroczna ugieta w stawie kolanowym Unik – N zakroczn oparta palcami o podloze, przeniesienie LN lub PN prostej w kolanie w Tyl 73. Wymień ćw. T w płaszczyźnie strzałkowej. Skłony T w przód, w tył, opad T w przód, 74. Ćw. T w płaszczyźnie czołowej. Skłon T w bok, opad T w bok, podpory bokiem: podpor postawny bokiem, podpor lezac bokiem, podpor zwieszony bokiem 75. Ćw. w płaszczyźnie złożonej. Skrętoskłony, krążenia, ćw. m. brzucha. 76.Cw w płaszczyźnie poprzecznej Skret T w prawo i w lewo 77, Różnice między opadem a skłonem T. Skłon – ruch odbywa się w stawach biodrowych i między kręgowych z wydłużeniem mm grzbietu lub ich skróceniu, - opad ruch T w przód lub tył w jednym ze stawów nóg np. biodrowych kolanowych i skokowych z utrzymaniem kręgosłupa w wyproście przy pomocy statycznej pracy mm grzbietu. 78. Definicja zwisu to położenie, w którym ciężar ciała jest utrzymywany przez RR, przy czym linia górnej części klatki piersiowej znajduje się poniżej punktów chwytów. 79. Definicja półzwisu to położenie, w którym ciężar ciała utrzymywany jest przez rr, przy czym nogi są oparte o podłoże lub przyrząd albo podtrzymywane przez współćwiczącego. 80. Różnice między postawą a pozycją zwieszona Postawa zwieszona- jest to układ ciala w postawie stojacej z opadem w Tyl, w przod, w bok, z przytrzymaniem się prostymi lub ugiętymi ramionami przy czym stopy i dlanie znajduja się w jednej płaszczyźnie pionowej Pozycja zwieszona- alkad ciala w postawie stojacej, półprzysiadzie zwieszonym, kleku, siadzie- przytrzymujemy się za pomoca chwytu przyrzadu przy czym drugi punkt podparcia znajduje się pod punktem chwytu dloni 81. Rodzaje półzwisów – a) półzwis postawny – przodem tyłem, bokiem, łukiem, ugięty b) półzwis leżąc – przodem, Tylem, bokiem, Tylem lukiem 82.Rodzaje zwisów – przodem Tylem w oparciu na ramionach, na podudziach, przewrotny, przewrotny przodem i Tylem, kroczny, przerzutny, przerzutny Tylem przodem kroczny 83. Różnice między wymykiem a wspieraniem – wymyk-wejście ze zwisu do podporu dążąc nogami w przód z przeniesieniem środka ciężkości ciała ponad osią chwytu dłoni, wspieranie – przejście ze zwisu do podporu dążąc głową w przód. 84. podać różnice miedzy zeskokiem zawrotnym a odwrotnym Zawrotny- w podporze zeskok, przy którym ćwiczący jest zwrócony przodem do przyrządu Odwrotny- w podporze zeskok przy którym ćwiczący jest odwrócony Tylem do przyrządu 85.podaj kolejność etapow, jakie przechodza zawodnicy w zawodach wysokiej międzynarodowej rangi I etap- wylania się zwyciesce drużynowego w wieloboju oraz przeprowadza eliminacje dla zawodnikow indywidualnie w wieloboju i poszczególnych konkurencjach. Druzyny w grupach stanowia 6 zawodnikow na wynik druzyny sklada się 5 najlepszych wynikow indywidualnych w każdej konkurencji. Zawodnicy wykonuja układ ćwiczeń obowiązujących i dowolnych II etap- przechodzi 36 najlepszych zawodnikow ale nie wiecej niż 5 z jednego kraju, w wieloboju i nie wiecej niż dwoch z jednego kraju w poszczególnych konkurencjach. W tym etapie zostaje wyloniony zwyciesca indywidualny w wieloboju zawodnicy wykonuja tylko układy dowolne.na ocene koncowa sklada się III etap- jest finalem poszczegolych konkurencjach zawodnik wykonuje tylko układ dowolny 86.ulozyc cwiczenia kształtujące przy drabinkach p.w przodem do drabinek chwyt szczebelka na wysokości barkow >krazenie LR przodem w dol 1 >chwyt szczebla 2 >krazenie PR przodem w dol 3 > chwyt szczebelka 4 wszystko 8 razy p.w j.w >odrzut LR 1 > chwyt szczebelka 2 >odrzut PR w Tyl 3 > chwyt szczebelka 4 Razy 8 Pw przodem do drabinki, opad T w przod, chwyt szczebelka na wysokości barkow (RR proste w stawach łokciowych) >pogłębienie 1 2 3 > powrot do pw 4 8 razy cwicz Pw przodem do drabinki chwyt szczebelka na wysokości bioder > przysiad 1 > Powrot do pozycji wyjściowej 2 8 razy 87.charakterystyka jazz gimnastyki Jazz gimnastyczna rozwinęła się w latach 60 w Szwecji propagatorem jest szwedzka M.Beckman jedynym z zadan gimnastyki jazzowej jest rozwijanie Poczucia rytmu muzycznego poprzez wyrazania go prostymi estetycznymi ruchami.w gimnastyce jazzowej przestrzega się zasady aby cwiczenia angażowały wszystkie grupy mięśniowe. Gimnastyka jazzowa jest osobliwa forma Gimnastyki rytmicznej, której celem jest przygotowanie do tanca jazzowego wyodrębniono cwiczenia RR NN T, glowy szyi, wykonywane w miejscu w biegu w pozycjach niskich i wysokich 88.charakterystyka aerobicu Program ćwiczeń aerobicu opracowal w latach 70 amerykanski lekarz Kenneth Kooper program ten zawiera: cwiczenia fizyczne korzystnie wpływające na układ krążeniowy,oddechowy, stawy, miesnie. Wykorzystanie naturalnych czynnikow przyrody, srodkow materiałów promienowanie słonecznego, wody.higieniczny tryb zycia podczas pracy, snu , aktywnego wypoczynku. Wentylacja powietrzem, odpowiednia dieta, hartowanie organizmu. Inne srodki utrwalające efekty ćwiczeń i szybka regeneracje sil oraz polepszenie samopoczucia. Amerykanska aktorka Janie Fonda wylansowala aerobic- program oparla na zasadach rozwijania sprawności aerobowej kobiej przy akompaniamencie muzyki disco. Cwiczenia te charakteryzuja się duza intensywnascia, ilość powtórzeń ma charakter wytrzymałościowo silowy od 3 do 4 razy w tygodniu od 30 do 75 min. Pierwsza czesc rozgrzewka druga czesc wlasciwa trzecia czesc koncowe uspakajające ilość powtórzeń 8 razy dla początkujących 16 srednio zaawansowanych 89. scharakteryzuj Callanetics i stretching Callanetics- forma wywodzi się od autorki Callan Pinckney która opracowala cwiczenia wyszczuplające. Jest to zestaw 30 scisle określonych ćwiczeń wykonywanych wedlug odpowiedniej kolejności podczas godziny lub 15 cwiczen wykonywanych w czasie 15 min. Cwiczenia zawarte w zestawie należy wykonywac po 60 do 120 powtorzen. Poprzez wielokrotne powtarzanie cwiczenia do pracy wlaczone SA nawet najgłębsze partie miesni, co powoduje zredukowanie tkanki tluszczowej. Stretching- pierwowzorem tej formy ruchowej jest powstala ok. 5000 lat HATA YOGA pod pojeciem stretching należy rozumiec szczególny rodzaj gimnastyki rozciągającej która ma za zadanie redukcje stresu napiec psychiczno mięśniowych oraz poprawe gibkości i elastyczności aparatu ruchowego teoretycy sportu wymieniaja następujące korzyści wynikające z uprawiania stretchingu:1 poprawa ogolnej sprawności org. 2 zwiekszenie obszerności ruchu w poszczególnych stawach i poprawa funkcjonowania kręgosłupa 3 poprawa funkcji oddechowych 4 przyspieszenie regeneracji miesni, likwidacja zmeczenia fizycznego i psychicznego Rozciaganie w czesci wstępnej zajec stanowi przygotowanie organizmu do dalszego wysilku. W czesci koncowej rozciaganie ulatwia wypoczynek, likwiduje skurcze miesni, poprawia krazenie w mięśniach oraz w calym organizmie, wg S. Solveborna rozciaganie można podzielic na 3 fazy: napiecie 10 do 30 sekund ( statyczne lub izometryczne) rozluźnienie 2 -3 sek faza sprzyja odprężeniu Rozciagniecie 20 -30 sek nalez powoli doprowadzac do rozkurczu miesnia Az do jego optymalnych możliwości, nie doprowadzając do uczucia bolu. Efekt ćwiczeń zalezy od techniki wykonania należy pamiętać: 1 cwiczenia wykonywac indywidualnie, bez porównywania swoich możliwości z innymi 2 pamietac aby dostosowac material do zakresu ruchu 3 pamietac ze glowa stanwi przedłużenie kręgosłupa podczas wykonywanych ćwiczeń 4 nie nalez sprężynować podczas ćwiczeń rozciągających!!! 5 pamietac o prawidłowym oddychaniu podczas ćwiczeń 6 po zakończeniu ćwiczeń należy rozciągnąć miesnie działające antagonistycznie po treningu rozciaganie aby nie stracic elastyczności miesni 90. rola i znaczenie muzyki w lekcji gimnastyki 1 ulatwia wykonywanie ruchow i szeregu ćwiczeń gimnastycznych 2 zwieksza emocjonalność zajec 3 zwieksza wyrazistosc ruchu 4 zwieksz piekno czystość i estetyke ruchu 5 zmniejsz znuzenie podczas ćwiczeń 6 podnosi dynamike ruchu 7 ulatwia prowadzenie zajec 8 ksztaltuje reakcje sluchowa na bodzce zewnętrzne 91.wymienic autorow podręczników K Baranski ż Baranska A Mazur A Kalinowski D Janowski R Jezierski J Fazanowicz L Mazurek T Mieczkowski C Tukiendorf K Winnicka Z Szot 92. na czy polega wspolpraca nauczyciela z akompaniatorem Prowadzenie cw Gim z muzyka wymaga od nauczyciela wcześniejszego szczegółowego omowienia z akompaniatorem, celem ustalania 1 odpowiedniego taktu (2/2 ¾ 4/4) 2 dlugosci cwiczenia 3 zgodnosci cw z forma muzyczna 4 ilosc powtórzeń Stanowi to podstawe dobrej współpracy z akompaniatorem. W praktyce wyglada to następująco: nauczyciel opracowuje osnowe, zastanawiając się, które z ćwiczeń powinny być przy muzyce. Tak ulozona osnowe przedstawia akompaniatorowi, przy czy nauczyciel powinien dokladnie i starannie pokazac poszczególne cwiczenia, ze zwróceniem uwagi na zatrzymania i akcenty itd. Akompaniator dobiera odpowiednia muzyke, która ilustruje ruch i pomaga w osiągnięciu zamierzonego celu. 93. Podstawowe błędy przy nauczaniu wymyku. Prostowanie RR w momencie wymyku, odchodzenie nogami od drążka, opuszczanie głowy, zbyt szybki skłon głowy w tył, uginanie nóg w stawach kolanowych, przedwczesny wyprost T, wadliwy podpór. 94. Błędy przy przerzucie bokiem. Oparcie RR nie na linii NN, brak pełnego zamachu, załamanie w stawach biodrowych, ugięcie RR, ugięcie NN w st. kolanowych, łączenie NN w staniu na RR, brak kolejnego postawienia RR i NN. 95. Wymień przyczyny wypadków w gimnastyce. a) z winy ćw. nieuwaga, opóżniona spostrzegawczość, brak opanowania, nie słuchanie zaleceń naucz. b) z winy trenera – brak znajomości ćw., brak nauczania metodycznego, niedostosowanie ćw. do możliwości, złe objaśnienia, zła organizacja zajęć, brak ochrony. c) z pow. techn. – wadliwa konstrukcja i wytrzymałość przyrządów, złe ich ustawieni, zły stan urządzeń. 96.opisac mostek Podpor lukiem lezac Tylem- cialo ćwiczącego wygięte w luk Tylem do podloza podparte stopami wyprostowane NN i dłońmi wyprostowane RR 97. ułożyć cwiczenia kształtujące ze wspolcwiczacym Pw postawa twarzami do siebie RR w przod , dlonie oparte o barki współćwiczącej >półprzysiad, 1-ka wznos PR gora w Tyl 2-ka LR gora w Tyl 1 >powrot do pw 2 > półprzysiad 1-ka wznos LR gora w Tyl, 2-ka PR gora w Tyl 3 >powrot do pw 4 >równoczesny wznos PN w bok 5 >powrot do pw 6 > równoczesny wznos LN w bok 7 >pw 8 Pw lezenie Tylem,RR w gore chwyt za barki >wznos PN w przod 1 >opust 2 >wznos Ln w przod 3 >opust 4 > zgiecie NN z równoczesnym dociągnięciem do klatki piersiowej 5 >wyprost w przod ( tak aby palce stup współćwiczących się spotkaly) 6 > zgiecie NN z równoczesnym dociągnięciem do klatki piersiowej 7 >pw 8 PW twarzami do siebie chwyt za rece >podskokiem akcent PN 1 2 .> podskokiem akcent LN 3 4 > przeskoki wachadlowe ( zaczyna PN) 5-7 >zeskok na obie NN 8 98. ułożyć cw kształtujące ze skakanka Pw lewa reka w bok PR w przod w skos do wewnątrz skakanka trzymana w PR > przenos PR lukiem dolnym z jednoczesnym wymachem skakanki w bok w płaszczyźnie czolowej w p str i wznosem PN w bok 1 >pw.2 >przenos PR lukiem dolnym z równoczesnym wymachem skakanki w bok w płaszczyźnie czolowej w p str , NN półprzysiad 3 >pw 4 > to samo na druga strone po 4 powtorzeniach 8 razy cwicz Pw RR w przod skakanka zlozona podwojnie w płaszczyźnie czolowej, chwyt skakanki oburącz >krok polkowy PN , przeniesienie skakanki przodem w gore 1 2 >krok polkowy LN przeniesienie skakanki do pw 3 4 >3 kroki biegu z uderzeniem pietami o posladki z jednoczesnym kreceniem skakanki w przod na zewnatrz 5 7 >zeskok na NN skakanka jak pw > to samo druda strona 8 razy cwicz Pw skakanka zlozona podwojnietrzymana oburącz RR w przod > przeskok przez skakanke, RR przodem w dol w tyl 1 >podskok pośredni obunóż RR w gorze 2 > podskokiem rozkrok rece w przod 3 > zeskok do pw 4 8 razy cwicz 99. podaj różnicę między tokiem a osnową. Tok lekcyjny – jest schematem lekcji, osnowa – zestaw ćw opracowanych na podstawie zasad toku lekcyjnego. 100. Kto jest twórcą ćw. ze współćwiczącym. – Duńczyk Niels Buth.