ETYKA- ( gr.ethos- obyczaj)- to filozoficzna i normatywna teoria moralności, tj moralnej wartości czynu.

Czyn rozpatrywany jest pod kątem jego wartości moralnej, czy jest moralnie dobry, czy zły.

NORMA MORALNOŚCI- określa wartość moralną czynu( jego dobroć lub zło)- jest to źródło i kryterium moralnej wartości ( powinności) działania.

ETYKA NORMATYWNA- formułuje i uzasadnia wypowiedzi normatywne ( oceny i normy). Odpowiada na pytania, jakie czyny uchodzą za dobre, ale też które i dlaczego dobre są, jak postępować?

EUDAJMONIZM ( ARYSTOTELES)- szczęście źródłem dobra i celem życia człowieka

hedonizm- utożsamianie szczęścia z przyjemnością

- perfekcjonizm- szczęście pojęte w kontemplacji bóstwa

- hedonizm- utożsamianie szczęścia z przyjemnością

- perfekcjonizm- szczęście pojęte w kontemplacji bóstwa

Utylitaryzm- współczesna wersja eudajmonizmu- istotne jest zadowolenie całej społeczności, a nie jedynie jednostkowego podmiotu działania.

DEONTONOMIZM- etyka posłuszeństwa nakazom- czyn przez to jest moralnie dobry, że jest zgodny z nakazem odpowiedniego autorytetu. Odmiany deontonomizmu zależą od tego, w kim się tego autorytetu upatruje.

- deontonomizm heteronomiczny- uznaje za autorytet moralny jakąś instytucję zewnętrzną wobec podmiotu działania, deontonomizm autonomiczny- autorytetem nakazodawczym jest człowiek sam dla siebie.

PERSONALIZM- godność osobowa źródłem moralnej powinności działania- właściwą norma moralności jest godność osoby ludzkiej ufundowana na ludzkiej naturze.

BIOETYKA- gr. Bios- życie; ethos- obyczaj- wyspecjalizowana część filozoficznej etyki szczegółowej, ustalająca oceny i normy moralne w stosunku do ingerencji w życie ludzkie w granicznych sytuacjach jego powstawania ( biogeneza), trwania( bioterapia), śmierci ( tanatologia).

Etyka Ogólna:

- etyka normatywna

- aksjologia

- deontologia pielęgniarstwa

Etyka normatywna obejmuje zagadnienia norm i zasad oraz powinności moralnych pielęgniarek, analizowanych w świetle praw pacjenta

Etyka normatywna – dotyczy trzech aspektów pracy zawodowej pielęgniarki:

- relacji pielęgniarka- pacjent,

- relacji pielęgniarka- inne osoby ( pacjent, inna pielęgniarka, lekarz, rodzina)

- etyki własnego rozwoju moralnego pielęgniarki, czyli etyki pracy nad sobą.

Cnoty moralne, jako wyznaczniki moralnych powinności pielęgniarek.

Cnota- w etyce pojmowana jest, jako swego rodzaju zdolności usprawniające do czynienia dobra i samodoskonalenia osoby ludzkiej

AKSJOLOGIA- nauka o wartościach moralnych.

Aksjologia, zajmuje się;

- ustalaniem wzorców moralnego postępowania,

- wzorów osobowych,

- kryteriami ocen zachowań moralnych,

- określeniem dobra najwyższego ( summum bonum)

Hierarchia wartości w aksjologii pielęgniarstwa;

- człowiek- jako naczelna wartość ,

- życie, jako podstawowa wartość

- zdrowie, jako wartość witalna

- wolność-

- wzór osobowy pielęgniarki

DEONTOLOGIA PIELĘGNIARSTWA

- nauka o powinnościach moralnych

- zajmuje się ustalaniem i kodyfikowaniem obowiązków moralnych i praw przysługujących pielęgniarce na płaszczyznach:

: pielęgniarka- pacjent,

: pielęgniarka- praktyka zawodowa,

: pielęgniarka- współpracownicy,

: pielęgniarka- zawód

Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta ( Dz.U.nr 52 poz. 17 z 2009 z dnia 31 marca 2009)

Odpowiedzialność zawodowa oznacza obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za wykonane osobiście lub zlecone innej osobie czynności zawodowe, bądź za ich zaniechanie lub zaniedbanie w wykonywaniu tych czynności.

Kodeks etyki zawodowej pielęgniarki i położnej Rzeczypospolitej Polskiej

Zatwierdzony na IV Krajowym Zjeździe Pielęgniarek i Położnych w dniu 9 grudnia 2003 roku ( uchwała nr 9)

Najważniejsze akty prawne dla pielęgniarek ( stan aktualizacji- maj 2013 r. )

1. USTAWA z dnia 15 kwietnia 2011 r. „ o działalności leczniczej” ( Dz.U. z dnia 1 czerwca 2011

2. II. USTAWA z dnia 1 lipca 2011 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych

3. ( Dz. U. z dnia 23 sierpnia 2011 r. )

III. USTAWA z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej

( dz. U. z dnia 23 sierpnia 2011 r.)

Prawo Pracy jest to zespół przepisów stanowiących wyodrębnioną dziedzinę prawa, regulującą stosunek pracy oraz rozliczne kwestie związane z istnieniem tego stosunku, a więc wynagrodzenia i innych świadczeń - praw i obowiązków stron, czasu pracy, ochrony grup, BHP, prowadzenia sporów.

Art. 1 KP