Herbart – mówił o sobie że stworzył teoretyczne podstawy dydaktyki, mówił że oprze dydaktykę na dwóch podstawowych pojęciach na etyce i na psychologii, stworzył podstawy etyki i psychologii, w ciągu kilku lat zaczęto go krytykować i do dnia dzisiejszego się go krytykuje, ludzie go nie rozumieli, proponował szkołę która według niego powinna odznaczać się cechami: szkoła uczniowi powinna przekazywać gotową wiedzę ta wiedza powinna być bardzo szeroka, oparta na zapamiętywaniu, w szkole bardzo aktywny był nauczyciel przygotowywał lekcje przeprowadzał ją przygotowywał scenki i przedstawienia aby umilić uczniom lekcje, kara cielesna była stosowana, Herbart uważał że może być stosowana ale z umiarem, szkołą Herbartowska charakteryzuje się realizacją obszernego programu z różnych przedmiotów które uczeń musi sobie przyswoić, Herbart wymyślił stopie formalne: jasność (nauczyciel nowe treści przedstawiać i wyjaśniać tak długo aż będą jasne, zrozumiałe), kojarzenie (powiązanie tych wiadomości które mówi wczoraj z tym co mówi dzisiaj), system (jaką metodę zastosowaliśmy w czasie lekcji że uczniowie w czasie lekcji zapamiętali) i metoda (zadanie pracy domowej), Herbart miał dwóch asystentów Rein postanowił rozszerzyć stopnie i rozbił jasność na analizę i syntezę, drugi asystent Ziller postanowił nadać takie pojęcia które będą zrozumiałe dla każdego nauczyciela czyli: jasność zmienił na: przygotowanie uczniów do lekcji, kojarzenie: powiązanie nowego ze starym, system-zebranie wiadomości, metoda- zastosowanie, tych pojęć używamy do dnia dzisiejszego, nie używać czterech pojęć Herbarta nikt z nauczycieli ich nie stosuje, Herbart wymagał od nauczycieli aby na każdej lekcji występowały te momenty. Herbart zmarł w 1841 roku.