1)czas trwania epoki renesansu: w krajach europejskich w połowie XV w. za jej koniec uznaje się XVI w.; w Polsce XVI do początku XVII w. znaczenie nazwy- wiąże się ona ze sformułowaną w tym czasie koncepcją kultury. Ludzie renesansu uważali bowiem, że odrodzili sztukę i naukę po okresie upadku w dobie średniowiecza. Odnosi się do kultury i człowieka; humanizm-kierunek myślowy renesansu stawiający w centrum człowieka, jego potrzeby duchowe i materialne. Ideałem humanisty był człowiek wykształcony znający języki starożytne, obyty w świecie. Naczelnym hasłem humanistów stały się sława Terencjusza ,,człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce”; reformacje-ruch religijny zmierzający do przekształcenia kościoła katolickiego. Doprowadził do powstanie niezależnych od papiestwa kościołów protestanckich(kalwinizm, luteranizm.) Za głównego reformatora uważa się Marvina Lutra, który sprzeciwił się przede wszystkim praktykom odpustów nadużywanych przez kościół; antropocentryzm- podstawą światopoglądu człowieka renesansu(człowiek w centrum) to przekonanie, że człowiek jest istotą godną wartościową i sam sobie winien stanowić dla siebie cel zainteresowania; pieśń- to gatunek poetycki wywodzący się z antyku który charakteryzuje się podziałem na strofy( zwrotki), wyraźnym zrytmizowaniem oraz częstym występowaniem powtórzeń dzieli się je na biesiadne, pochwalne, miłosne, powitalne, pożegnalne; fraszka- to utwór poetycki który cechuje się zwięzłością, niezwykłym lub dowcipnym pomysłem stanowiącym podstawę konstrukcji tekstu, wyrazistą puentą; tren- to wywodzący się ze starożytności gatunek poezji żałobnej, który opiewa cnoty zmarłego, wyraża ból po jego stracie, zawiera pocieszenie, jest napisany podniosłym stylem