pomidor

Sadzenie rozsady, palikowanie
Prawidłowo wyprodukowaną rozsadę pomidorów wysadzamy na miejsce state po ostatnich przymrozkach majowych (zwykle 15 maja). Przy zagrożeniu przymrozkami rośliny powinny być przykryte włókniną. W warunkach skrajnych - gdy nie możemy wysadzić roślin, a ich wzrost jest zbyt silny, możemy zapobiegać ich wybieganiu opryskując skarlaczem, np. Antywylegacz płynny 60SL, zabieg wykonujemy gdy rośliny mają 4 liście i powtarzamy po 7 dniach). Dobra rozsada powinna być krępa z dobrze wykształconą bryłą korzeniową, o mocnej łodydze i silnym ulistnieniu z 6-8 liśćmi. Może mieć też zawiązki pierwszego grona kwiatowego (ale nie powinna mieć rozwiniętych kwiatów). Pamiętajmy, że paliki i sznurki mogą być źródłem zakażenia plantacji groźnymi chorobami (w tym bakteriami raka bakteryjnego z poprzedniego sezonu). Powinny być szczególnie dokładnie dezynfekowane np. zlane roztworem formaliny i trzymane na słońcu pod folią czy brezentem przez 10-14 dni. Po 2 tygodniach nakrycie zdejmujemy i pozwalamy na odparowanie formaliny również przez okres 1-2 tygodni. Tak odkażone mogą być używane kolejny sezon. Paliki wbija się 2-3 tygodnie po sadzeniu. Należy wbijać je około 10 cm od roślin, najlepiej po stronie północnej.

Ściółkowanie
Ściółkowanie gleby czarną folią lub, lepiej - czarną włókniną, pozwala uniknąć większości kłopotów z zachwaszczeniem i dodatkowo, w suche lata, ogranicza parowanie (co zdecydowanie zwiększa plon owoców). Idealne jest połączenie folii z wężami kroplującymi. Takie rozwiązanie pozwala podawanie wody bezpośrednio do systemu korzeniowego.

Zabiegi pielęgnacyjne
Po posadzeniu rozsady należy prowadzić systematyczne mechaniczne lub chemiczne odchwaszczanie. Niezbędne jest również usuwanie pędów bocznych, wyrastających z kątów liści, czyli tzw. "wilków". Nie należy dopuścić aby "wilki" przekroczyły długość 10 cm, gdyż osłabiają roślinę. Przy prowadzeniu roślin na 2 pędy, drugi pęd wyprowadzamy z odrostu ("wilka") wyrastającego bezpośrednio pod pierwszym gronem kwiatowym. Ważnym zabiegiem jest wiązywanie roślin do palików. Robi się to zwykle 3 razy. Pierwszy raz około miesiąca po posadzeniu, a potem w miarę wzrostu roślin. Należy pamiętać, aby sznurek krzyżował się między palikiem a pędem. Po zawiązaniu 5-6 grona rośliny ogtawia się, zostawiając nad ostatnim gronem 2-3 liście.
U odmian silnie rosnących do pozostałych zabiegów pielęgnacyjnych należy systematyczne usuwanie liści. Usuwając liście należy najpierw usuwać chore i zżółknięte, a potem pozostałe, pamiętając żeby nie usuwać zbyt dużej masy liści na jeden raz (może to być powodem popękania owoców na krzaku!). Jednorazowo usuwamy najwyżej 2-3 liście z rośliny. Rośliny prowadzimy zwykle na 5-8 gron. Po zakwitnięciu ostatniego grona (powinno ono zakwitnąć około 15 sierpnia) rośliny należy ogłowić, pozostawiając nad ostatnim gronem 2-3 liście. Jeżeli kondycja roślin jest dobra, a pogoda sprzyjająca możemy wypuścić na każdej (lub co którejś) roślinie dodatkowe grono na jednym pędzie bocznym bez liści lub z jednym liściem wypuszczonym blisko wierzchołka rośliny. To dodatkowe grono powinno kwitnąć równo z ostatnim gronem na pędzie głównym.

Nawożenie oraz stanowisko w zmianowaniu
Pomidor należy do roślin o przeciętnych wymaganiach pokarmowych. Odczyn gleby powinien wahać się od 5,5 do 6,5 pH. Pod uprawę przeznaczamy pola w pierwszym lub drugim roku po oborniku. Należy jednak zaznaczyć, że przy zachowaniu właściwej agrotechniki (a szczególnie ochrony) możemy uprawiać pomidora po sobie przez kilka lat, bez dużego obniżenia jakości i wysokości plonu. Nawożenie podstawowe oraz wapnowanie dokonujemy na podstawie analizy podłoża i klasy gleby. W związku z tym, że pomidor źle reaguje na uprawę w pierwszym roku po wapnowaniu, powinno być one wykonane na rok lub dwa lata przed jego uprawą.
Całą dawkę nawozów potasowych i fosforowych w nawożeniu podstawowym dajemy jesienią lub wiosną, na około 2 tygodnie przed sadzeniem roślin w pole. Dawkę nawozów azotowych dzielimy na 3 części: 2/3 dawki przed sadzeniem (kilka dni po zastosowaniu nawozów potasowych i fosforowych wiosną), pozostałą część podajemy pogłównie w dwóch dawkach - pierwszą na początku wiązania owoców, następną 3-5 tygodni później. Rozdzielenie dawki azotu przyczynia się do lepszego wykorzystania nawozu oraz poprawia wzrost roślin. Przekroczanie dawek nawozów ponad podane ilości lub ponad zalecenia ze stacji chemiczno-rolnej przyczynia się do opóźnienia plonowania i zwiększa wrażliwość roślin na choroby.

Nawadnianie
Pomidor jest wrażliwy na braki wody w podłożu, szczególnie w okresie od wysadzenia w pole do czasu dobrego ukorzenienia oraz od momentu zawiązania owoców (od potowy czerwca do potowy sierpnia). Po tym okresie brak wody nie jest dla roślin krytyczny. Nawadniać należy w zależności od ilości opadów i struktury gleby. Nawadnianie w suche lata daje 50-80% zwyżki plonu. Jest więc to zabieg bardzo opłacalny. Przy wykorzystaniu nawodnienia kroplowego możemy podawać również pożywkę z nawozów wieloskładnikowych, wtedy eliminujemy tradycyjne posypowe nawożenie pogtówne. Pozwala to żywić rośliny bardziej racjonalnie i w sposób dopasowany do warunków klimatyczno-glebowych.