Obserwacje pilotów, =- CZYTADLA -=, UFOpedia

Na podstawie statystyk wiadomo, że zaledwie 10% osób, które widziały UFO, informuje o tym fakcie. Jeśli przełoży się to na około 3500 przypadków zbadanych przez dr. Hainesa, okaże się, że prawdopodobnie ponad 30000 obserwacji UFO nie zostało zameldowanych przez pilotów. Oczywiście również lotnicy mogą ulegać złudzeniom, ale przy ponad 30 tysiącach możliwych obserwacji na pewno nie jest to jedyne wyjaśnienie. Ze źródeł wojskowych wiadomo, że spora część pilotów bojowych dokonuje obserwacji UFO. Te spotkania z oczywistych względów są ukrywane przed opinią publiczną. Co roku na całym świecie lotnicy cywilni zgłaszają około 200 meldunków o UFO 9 do tzw. Confidential Human Factors Incident Reporting System (Baza Poufnych Sprawozdań o Zdarzeniach z Udziałem Ludzi -CHFIRS). Chcielibyśmy przedstawić teraz kilka z tych interesujących przypadków.

11 listopada 1979 roku nad Balearami (Hiszpania) nastąpiło spotkanie UFO z samolotem Super Caravelle, należącym do linii lotniczych TAE. Lotnictwo hiszpańskie odtajniło związane ze sprawą dokumenty, które oficjalnie potwierdzają to zdarzenie. Na pokładzie samolotu czarterowego znajdowało się 119 Austriaków, którzy lecieli z Salzburga na Teneryfę. Po międzylądowaniu na Majorce omal nie doszło do katastrofy między Ibizą a stałym lądem. O godzinie 23.00 trzydziestoczteroletni pilot Francisco de Tejada i drugi pilot Sr. Suazo zostali powiadomieni drogą radiową przez kontrolę lotów w Barcelonie, że w pobliżu samolotu wykryto niezidentyfikowany sygnał radarowy. Niedługo później kanał radiowy uległ zakłóceniu. Piloci zaobserwowali obok samolotu dwa bardzo jasno promieniujące, czerwone światła. Znajdowały się one na początku i na końcu ciemnej masy. Następnie nieznany obiekt zaczął bawić się z samolotem. Piloci opisali manewry lotnicze obiektu jako niekonwencjonalne i fantastyczne. Załoga wezwała pasażerów do zapięcia pasów, nie poinformowała ich jednak, że to UFO było winne tym środkom bezpieczeństwa. Piloci zmniejszyli wysokość lotu z 6900 na 3000 m. Ponieważ UFO podążało za samolotem, zdecydowali się wylądować na najbliższym lotnisku. Była to Walencja w Hiszpanii. Kiedy o północy samolot lądował, sporo ludzi z obsługi lotniska widziało czerwone światła na końcu pasa startowego.

Pasażerowie nie dowiedzieli się o przyczynie tego nagłego lądowania. Na noc umieszczono ich w hotelu. Następnego dnia urlopowicze mogli bez przeszkód kontynuować swoją podróż. Dwa dni po zdarzeniu ufolog Juan Benitez dowiedział się od dyrektora TAE, że nieznany obiekt widziany był także przez samoloty wojskowe. Porty lotnicze Barcelona i Walencja widziały UFO na ekranach swoich radarów. Następnie ustalono, że radar, należący do amerykańskiej Air Defense Command, zarejestrował również, jak UFO zeszło w ciągu 30 sekund lotem nurkowym z 3600 m. Kiedy samolot był bezpieczny, w powietrze zostały wysłane dwa odrzutowce Mirage, aby przejąć UFO. Samoloty nie zdołały jednak go przechwycić i wróciły do Walencji.

Do spektakularnego zajścia z UFO doszło 31 grudnia 1979 roku w Nowej Zelandii ". Również w tym wypadku było wielu świadków, zanotowano niezwykłe sygnały radarowe, ponadto zachowały się dwie taśmy z nagraniami i kolorowy, szesnastomilimetrowy film nakręcony przez profesjonalnego operatora. Wśród świadków znajdowali się pilot William Startny, drugi pilot Robert Gurd, dwóch reporterów telewizyjnych i operator filmowy. Smaku dodaje fakt, że przed tym lotem ekipa filmowa kręciła dokument o radarowych i wzrokowych obserwacjach UFO, których dokonano niedługo wcześniej na wschodnim wybrzeżu Nowej Zelandii. Nikt na pokładzie samolotu nie mógł się spodziewać, że niebawem na własne oczy zobaczy UFO. Załoga widziała podczas lotu większą ilość świateł. W tym samym czasie kontrola lotów w Wellington zarejestrowała wiele niezwykłych ech radarowych, które odpowiadały kierunkowi i czasowi obserwacji wzrokowej. Do kabiny pilotów przyszła ekipa telewizyjna, aby sfilmować świetlne obiekty, a jeden z reporterów zarejestrował relację z obserwacji na taśmie magnetofonowej. Po wylądowaniu samolotu, wieść o filmie rozeszła się po całym świecie.

Wieczorne wiadomości stacji telewizyjnej CBS poświęciły tej obserwacji UFO pięć minut. Na Nową Zelandię poleciał fizyk wojskowy dr Bruce Maccabee, aby zbadać te wydarzenia na miejscu. Przeprowadził on wywiad ze wszystkimi świadkami, biorącymi udział w zdarzeniu, i przeanalizował przy współpracy innych naukowców zarejestrowany materiał filmowy. Naturalne przyczyny: odbite od ziemi światła nawigacyjne, refleksy świetlne, światła pozycyjne samolotu, ciała astronomiczne, przemytnicy narkotyków, tajne akcje wojskowe, meteory, pioruny kuliste, a nawet roje robaczków świętojańskich zostały wykluczone. Dr Bruce Maccabee opublikował po wieloletnich badaniach wyniki analiz w naukowym czasopiśmie "Journal of Scientific Exploration" z konkluzją, że pracujący nad tym przypadkiem naukowcy nie znaleźli do tej pory żadnego naturalnego wyjaśnienia.

17 listopada 1986 roku w nocy Boeing 747 Cargo Jet japońskich linii lotniczych leciał nad północną Alaską. Dla trzyosobowej załogi trasa lotu 1628 z Reykjaviku (Islandia) do Anchorage na Alasce była rutynowa. O 18.00 kapitan Konju Terauchi zaobserwował około 1,6 km wyżej i 30 stopni na lewo dwa światła podobne do słupów. Terauchi pomyslał, że mogą to być samoloty wojskowe. Zapytał więc kontrolę lotów w Anchorage, czy w pobliżu znajdują się inne samoloty. Kontrola lotów w Anchorage nie widziała jednak innych samolotów na ekranach radarów. Nagle światła zbliżyły się do japońskiej maszyny na odległość 150-300 m. Terauchi zobaczył dwa ciemne cylindry z obracającymi się na przemian żółtobrązowymi światłami. Kapitan Terauchi był pewien, że nie były to zwykłe światła pozycyjne samolotu, gdyż były wyjątkowo jasne i nie rzucały cienia. Załoga. samolotu obserwowała UFO od 3 do 5 minut. Potem UFO znikło, a na jego miejscu Terauchi zobaczył dwa fluorescencyjne światła w odległości około 12 km. Na radarze pogodowym zarejestrował słabe echo. Kiedy samolot mijał to zjawisko, na tle świateł miasta Fairbanks Terauchi zauważył sylwetkę w kształcie olbrzymiej kuli z pasem świetlnym.

0x08 graphic
Ilustracja przedstawia sporządzony przez niego szkic tego zjawiska. Widać i na nim bardzo wyraźnie różnicę między rozmiarami UFO a japońskiego samolotu. Ponieważ kontrola lotów w Anchorage zarejestrowała sygnał radarowy obok maszyny Terauchiego, zwrócono się z prośbą o potwierdzenie do wojskowej kontroli lotów. Początkowo Siły Powietrzne USA potwierdziły słaby sygnał podobny do tego na radarze pogodowym Terauchiego. Chwilę później poinformowano jednak, że sygnał zniknął z ekranu radaru. Kiedy Boeing 747 zataczał łuk, UFO przeprowadziło podobny manewr podążając za samolotem. O 1853 Terauchi wylądował w Anchorage.

Urząd Lotnictwa (FAA) w Anchorage i Japan Airlines przeprowadziły natychmiast oficjalne dochodzenie w tej sprawie, ale bez rezultatu. Odblaski od innych źródeł światła, inwersje temperatur i podobne zakłócenia atmosferyczne zostały w tym przypadku wykluczone. Zdaniem amerykańskich Sił Powietrznych sygnały radarowe należałoby tłumaczyć zakłóceniami elektronicznymi. Cywilni eksperci od radiolokacji odrzucili jednak to wyjaśnienie, gdyż sygnały zostały zarejestrowane w tym samym czasie przez trzy niezależne systemy radarowe. FAA wykluczył halucynacje Terauchiego, ponieważ reszta załogi także widziała UFO. To zdarzenie, którego do dziś nie zdołano wyjaśnić, wzbudziło w 1987 roku ogromne zainteresowanie środków przekazu.