wspólne cechy zasad etycznych:
apodyktyczność powoduje, że nie ma właściwie możliwości dyskusji
zmienność powoduje, że jednak po latach mogą wystąpić zmiany (przykłady: niewolnictwo, stosunek do kobiet)
Kod etyczny opisuje się poprzez:
1. określenie wartości centralnej/głównej
2. określenie cnót kardynalnych
3. określenie grzechów głównych
Normy mają za zadanie pilnowania przestrzegania zasad etyki:
Normy prawne - bezwzględne
Normy moralne – w zależności od przyjętego systemu
Normy społeczne – nabywane w trakcie socjalizacji, zdeterminowane kulturowo
ROZWIĄZYWANIE DYLEMATÓW MORALNYCH
1. Poczucie moralności na co dzień
zdolność do dochodzenia do sądów moralnych opartych na intuicyjnych reakcjach na problemy etyczne
takie sądy są silnie motywujące i mamy przekonanie, że są absolutnie słuszne
skutek: nie podejmujemy aktywności moralnie podejrzanych (naszym zdaniem) –jeśli tak – poczucie winy i wstydu
Problem:
Brak racjonalnych przesłanek takich decyzji i osądów
Przykład:
Lekarz przyspieszył śmierć pacjenta zarejestrowanego jako dawca aby jego narządy nie uległy deterioracji – uczynił tak całkowicie świadomie.
2. Niezgodność sądów moralnych
Osądy są oparte na wartościach – czy można dyskutować o wartościach ?
3. Czy to, że coś jest moralnie pożądane jest wystarczającym powodem, żeby to zrobić ?
Problem określenia – czyje dobro i jak rozumiane.
Czy to co ja uważam za dobre (na przykład dla klienta, własnego dziecka, partnera) jest też dobrem z punktu widzenia tej osoby ?
MODELE ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ETYCZNYCH
1. Teoria – reguła – przypadek
2. Reguła (konkretny przypadek) –uogólnienie – zasada (czy powinna obowiązywać)
Etyka stosowana to analiza przypadków
ETAPY ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ETYCZNYCH
Identyfikacja problemu (zagrożonychwartości)
Możliwe wybory i ich konsekwencje (natychmiastowe i i odległe)
Wybór sposobu postępowania (wzięcie na siebie odpowiedzialności)
Ocena i korekta
ETAPY ANALIZOWANIA SYTUACJI
Identyfikacja problemów etycznych i praktycznych
Możliwe drogi postępowania
Natychmiastowe i odległe konsekwencje –elementy ryzyka i korzyści zaproponowanych rozwiązań
Wybór sposobu postępowania i przyjęcie na siebie pełnej odpowiedzialności
Ocena sposobu postępowania
Podsumowanie odpowiedzialności łącznie z korektą niepożądanych konsekwencji
Działanie na rzecz klienta z poszanowaniem jego praw do:
autonomii, podmiotowości
Prawo do decydowania o sobie w każdej sytuacji, zagwarantowane przede wszystkim dostępem do informacji.
- Zgoda na współpracę
- Współodpowiedzialność za kontakt
- Informacje zwrotne
Konstytucja – art. 31
1. Wolność człowieka podlega ochronie prawnej
2. Każdy jest obowiązany szanować wolność i prawa innych. Nikogo nie wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje.
godności
Człowiek jest wartością niezależnie od sytuacji: nie może być narzędziem, nie może zostać „użyty” w jakimkolwiek celu (Kant)
– oddzielenie czynów od sprawcy
– nie ocenianie (szczególnie na podstawie wyglądu i zachowania
Konstytucja – art. 30
Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych
intymności, prywatności
Klient ma prawo do kontrolowania dostępu do informacji na własny temat.
- zawarcie i przestrzeganie granic kontraktu
- prawo do odmowy odpowiedzi na pytanie
- prawo do wyboru metody
Problemy do przemyślenia: wnioskowanie na podstawie obserwacji, stosowanie testów projekcyjnych
Konstytucja – art. 47
Każdy ma prawo do ochrony życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz decydowania o życiu osobistym
poufności
Podstawa kontaktu klient-psycholog to zaufanie, stąd tajemnica zawodowa
Wynika z prawa do autonomii i prywatności.
Tajemnica zawodowa jest zagwarantowana ustawowo
art. 14
1. Psycholog ma obowiązek zachowania w tajemnicy informacji związanych z klientem, uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu.
2. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie może być ograniczony w czasie
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy:
-poważnie jest zagrożone zdrowie, życie klienta lub innych osób
- tak stanowią ustawy
TAJEMNICA ZAWODOWA
brak granic czasowych
zakres tajemnicy
obowiązek ochrony dokumentacji
warunki naruszenia tajemnicy
problem kazuistyki (nauczanie)
sytuacja, w których tajemnica jest zagrożona (terapia grupowa)
Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie może być ograniczony w czasie. Tajemnica nie obowiązuje w przypadku, gdy:
1) Poważnie jest zagrożone zdrowie, życie klienta lub innych osób,
2) Tak stanowią ustawy
Dwie przesłanki jednocześnie (koniunkcja):
Informacja musi być związana z klientem,
Informacja musi być związana z wykonywaniem zawodu
Kara: grzywna, kara ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2
Odmowa przed sądem:
Należy wyraźnie oświadczyć przed organami procesowymi tzn. precyzyjnie wyartykułować wolę skorzystania z odmowy złożenia zeznania , powołując się na konieczność zachowania tajemnicy (ustawy i kk)
Kodeks postępowania karnego art.180
§ 1 osoby zobowiązane do zachowania tajemnicy służbowej lub tajemnicy związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji mogą odmówić zeznań co do okoliczności, na które rozciąga się ten obowiązek, chyba, że sąd lub prokurator zwolni te osoby od obowiązku zachowania tajemnicy
§ 2 osoby obowiązane do zachowania tajemnicy zawodowej …….mogą być przesłuchiwane co do faktów objętych tą tajemnicą tylko wtedy, gdy jest to niezbędne dla dobra wymiaru sprawiedliwości, a okoliczności nie mogą być ustalone na podstawie innego dowodu. Sąd podejmuje postanowienie o zwolnieniu z tajemnicy zawodowejdotyczy tylko procedury karnej
Zwolnienie z obowiązku:
-Zawsze w formie postanowienia ( napiśmie)
-Odwołanie od postanowienia prokuratora do prokuratora nadrzędnego (art.302 kpk – norma ogólna dotycząca zażalenia). Od postanowienia sądu nie ma odwołania
PSYCHOLOG NIE MOŻE BYĆ ŚWIADKIEM
Bezwzględny zakaz dowodowy: Art. 52 ust. 1 ustawy o ochronie zdrowia psych.
Nie wolno przesłuchiwać osób, obowiązanych do zachowania tajemnicy …jako świadków na okoliczność przyznania się osoby z zaburzeniami psychicznymi do popełnienia czynu zabronionego pod groźba kary.
Art. 199 kpk Złożone wobec biegłego oświadczenia oskarżonego dotyczące zarzucanego mu czynu nie mogą stanowić dowodu
ALE IV. Kodeks postępowania karnego Art.304 § 1 Każdy dowiedziawszy się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub policję .
Dochowanie tajemnicy jest obowiązkiem prawnym i zachowuje prymat nad społecznym!!!!
Tajemnica zawodowa to rodzaj sekretu:
przyrzeczony
powierzony
naturalny
roztropnościowy
Z punktu widzenia klienta to sekret powierzony, a psychologa - przyrzeczony
Materiały całkowicie poufne
1. Notatki sporządzane przez psychologa w czasie wywiadu, obserwacji i całego badania ,przebieg sesji terapeutycznej czy formie udzielanej pomocy
2. Liczbowe wyniki badań konkretnymi technikami – kwestionariusze, testy itp.
3. Opis stosowanych bodźców
4. Wytwory badanego
wyjątek: superwizja z innym psychologiem
KODEKSY
Kodeksy zawierają informacje o standardach i dylematach – powinny je mieć wszystkie zawody zaufania publicznego. Jest zabezpieczeniem klienta.
Normy o charakterze zakazowym- bezwyjątkowe np. Nie wolno działać na szkodę klienta (art. 19)
Normy nakazowe – dążenie np. Zasada zachowania tajemnicy zawodowej
Normy profesjonalne – perfekcjonistyczne np. stałe doskonalenie w zawodzie art. 4
Normy pokazujące odstępstwa od norm moralności ogólnej
Normy o charakterze doradczym – co robić w przypadku konfliktu art. 26
Klient informuje nas o czymś, co jest tajemnicą .Podstawowe pytanie, jaki musi sobie zadać psycholog: Po co to robi ? Czego od nas oczekuje ? Czy nie jest tak, że chce, żeby psycholog coś ZA NIEGO ZROBIŁ ?
Standardy APA kodeksu:
1. Rozwiązywanie problemów
2. Kompetencje
3. Relacje międzyludzkie
4. Prywatność i poufność
5. Reklama i wystąpienia publiczne
6. Dokumentacja i opłaty
7. Edukacja i trening
8. Badania i publikacje
9. Diagnoza
10. Terapia
Co najczęściej łamane? (badania APA):
- naruszenie prywatności - 18 %
- konfliktowe relacje - 17 %
- poddanie się naciskom - 14 %
- złamanie zasad w nauczaniu - 8 %
Polski kodeks
Preambuła :między innymi określenie na czym polega pełnienie roli zawodowej
„ingerowanie w sposób istnienia drugiego człowieka jako indywidualnej i niepowtarzalnej całości, (…)której skutki mogą być nieodwracalne”
Zasady ogólne: na przykład – konieczność ustawicznego kształcenia, ale też dążenia do rozwoju osobistego (pkt. 4)
Psycholog jako praktyk (na przykład - określenie kim jest klient, zasady zawierania kontraktu)
Psycholog jako badacz
Psycholog jako nauczyciel i popularyzator
SPRZECZNOŚĆ ETYKI ZAWODOWEJ Z POWSZECHNĄ
Wykonywanie zawodu to praca w instytucji (w wąskim rozumieniu tego słowa) –
- odstępstwa od reguł etyki powszechnej służy trwaniu instytucji;
- trwanie instytucji służy dobru klientów.
Adwokat, lekarz, psycholog łamiąc zasadę poufności powodują, że klienci nie będą się im zwierzać – efekt: nie otrzymają pomocy
KONTRAKT
Zgoda na podjęcie działań psychologicznych:
1. Zgoda dobrowolna, świadoma i poinformowana
bez nacisków zewnętrznych
pełna informacja o planowanych działaniach i ich skutkach
klient jest świadom konsekwencji działań psychologa, zarówno osobistych, jak i społecznych
2. Zgoda pozornie dobrowolna (np. w selekcji zawodowej, zgoda dzieci pod wpływem rodziców)
Selekcja zawodowa
Występowanie o opiekę nad dzieckiem
Sytuacje związane z wymiarem sprawiedliwości, np. przedterminowe zwolnienie
Szczególna sytuacja osób niepełnoletnich
3. Brak obowiązku uzyskiwania zgody
Sytuacje uregulowane prawnie: np. podejrzani czy oskarżeni – nie oznacza to zwolnienia z obowiązku zawarcia kontraktu
Interwencja w sytuacjach kryzysowych: podjęcie kontaktu przez klienta uważa się za zgodę domniemaną
Eksperymenty naturalne w ramach badań naukowych
4. Zgoda domniemana
Najczęstrze błędy z klientami nieletnimi:
Ocena fazy rozwoju na podstawie wyglądu
Brak umiejętności dostosowania języka do poziomu klienta
Stosowanie nacisku (często nieświadome)
Lekceważenie klienta
Ustalanie kontraktu:
ustalenie celu działania psychologa
Trudne, gdy diagnoza nie jest związana z konkretnym zadaniem psychologa
Proste w przypadku diagnozy związanej z orzecznictwem
Trudne w przypadku różnych form pomocy psychologicznej (klient często sam nie jest świadomy czego oczekuje)
zakres interwencji psychologa
- ze względu na dobro klienta - możliwe naruszenie prywatności klienta
- ze względu na dobro klienta – nie należy rozbudzać nierealistycznych oczekiwań
- ze względu na efektywność pracy psychologa
oczekiwane przez klienta skutki działań
czas trwania usługi
W przypadku diagnozy – zgodny ze standardami (ustalamy liczbę spotkań – jedno nie powinno przekraczać 1,5 godziny)
W przypadku pomocy psychologicznej –problem etyczny (zbyt krótko –lekceważenie; zbyt długo – wpływa demotywująco)
wynagrodzenie psychologa
Wykonywanie zawodu psychologa to nie misja, ale praca. Z tego wynika, że:
- nie jesteśmy zobowiązani do przyjmowania za darmo;
- możemy pobierać wyższe opłaty za „ekspres”
KAŻDA ZMIANA KONTRAKTU WYMAGA RENEGOCJACJI
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
PODSTAWOWE ZASADY DIAGNOZY PSYCHOLOGICZNEJ
CECHY REACJI PSYCH - OSBA BADANA
oczekiwania badanego (Orne)
Postrzeganie sytuacji zgodnie z założeniami badającego:
- - badanie jest dobrowolne
- - nie jest odbierane jako zagrażające
Sytuacja jest niejasna – badany zakłada ukryty cel, stara się zachować zgodnie z domniemanymi oczekiwaniami psychologa .
lęk przed oceną(Rosenberg)
relacja jest niesymetryczna -> nastawienie badanego na obronę poczucia własnej wartości. jak zostanę oceniony przez psychologa?
->zderzenie obrazu samego siebie z tym, który może wyłonić się z badania
oczekiwania psychologa (efekt Rosenthala)
efekt Galatei - potwierdzenie wstępnych pozytywnych oczekiwań
efekt Golema (Golluma? ;) - negatywnych
źródła: osobowość psych, obiektywne i subiektywne dane o badanym, uprzednie kontakty z badanym
BADANY
1. Rzeczywisty stan diagnozowanego obszaru
2. Status motywacyjny (zgłoszenie dobrowolne vs. przymusowe)
3. Wgląd ( zaburzony vs. niezaburzony)
4. obraz funkcjonowania w obszarze ( adekwatny vs. nieadekwatny)
4. postrzeganie sytuacji diagnostycznej (trafne vs. nietrafne ; zaufanie vs. lęk)
5. zachowanie badanego (szczere vs. zafałszowane) -> oczekiwania wobec psych (współpraca vs. przeszkadzanie)
PSYCHOLOG
6. odbiera i rozumie komunikat diagnostyczny (uwaga: efekt galatei i golema)
7. przetwarza i integruje w diagnozę
8. przekazuje diagnozę społeczeństwu (opinia/orzeczenie)
SPOŁECZEŃSTWO
9. Odbiera diagnozę (uwaga: efekt stygmatyzacji)
10. zachowuje się wobec badanego
Etapy procesu diagnostycznego:
1. Kontrakt
2. Przebieg badania diagnostycznego
3. zakończenie diagnozy i opracowanie opinii
Ustalenie planu diagnozy:
1. Co jest przedmiotem diagnozy?
2. Dobór wskaźników diagnostycznych
3. Dobór zadań/technik diagnostycznych
4. Wybór układu odniesienia odpowiadającego przedmiotowi diagnozy ->
Określony wzorzec, z którym porównuje się wynik indywidualny (wskaźnik) aby go ocenić
} Kategorie ocen: } A. wysoki-niski} B. w normie-patologia } C. zadawalający-niezadawalający
Diagnoza psych jest procesem
ØFormułowanie hipotez (cel badania i dane z wywiadu)
Ø Dobór odpowiednich technik i przeprowadzenie badania
Ø Interpretacja uzyskanych wyników
Ø Diagnoza-wynik badania i uzasadnienie orzeczenia
DIAGNOZA PSYCHOLOGICZNA JEST INDYWIDUALNA I OPARTA JEST NA INTERAKCJI !!!!
MODEL STATYSTYCZNY
Pytanie: w jakiej „odległości” od średniej znajduje się wynik indywidualny
Cel: wskazanie pozycji badanego w grupienormalizacyjnej
Charakter diagnozy: normatywno-ilościowy
Główne metody: testy
PODEJŚCIE MODELOWE
Pytanie: odniesienie sposobu funkcjonowania osoby badanej do „wzorca” (modelu) – np. selekcja
Cel: porównanie funkcjonowania osoby badanej z wzorcem
Charakter diagnozy: normatywno-jakościowy
Główne metody: testy i zadania
MODEL IPSATYWNY
Pytanie: jak dana cecha (mechanizm, stan) danej osoby ma się do innych cech (mechanizmów, stanów) badanej osoby
Cel: wskazanie silnych-słabych stron funkcjonowania badanej osoby
Charakter diagnozy: profilowa
Główne metody: ilościowe i jakościowe
Standardy warunków badania
1. Miejsce badania
a. oddzielny pokój
b. pokój wyłącznie dla psychologa
c. odpowiedni wygląd w zależności od wieku klientów
d. dodatkowe sprzęty (np. zegar)
2. Brak osób postronnych (wyjątki dotyczące badania dzieci)
3. Brak elementów zakłócających badanie ( hałas, oświetlenie)
4. Określenie stanu psychofizycznego osoby badanej
5. Sprzęt dokumentujący przebieg – konieczne uzyskanie zgody
Samopoczucie badanego
Stan zdrowia somatycznego
Aktualnie silnie działające stresory niezwiązane z badaniem
Alkohol
Inne środki psychoaktywne
Zasady doboru technik diagnostycznych
Nie ma dobrej diagnozy bez obserwacji i wywiadu !!!!
Testy:
tylko adaptowane do warunków polskich
tylko z aktualną normalizacją
tylko w całości
tylko zgodnie z instrukcją
tylko rzetelne (powyżej 0,80)
pomiar testowy jest niejednoznaczny !!! (teoria, procedury, interpretacja).
Niebezpieczne społeczne przekonania, że inteligencja jest jedyną cechą warunkującą powodzenie -> a przecież inteligencja wyraża się w testach inteligencji
społeczny odbiór testów:
etykietowanie intelektu
przewidywanie przyszłego funkcjonowania badanego
---> społeczne wartościowanie
społeczne zagrożenia:
biurokratyczne decycyzje dot. oceny badanych
psycholog jako kontroler i os. determinująca ludzkie losy
Zasady psychodiagnostyki:
1. Nie wolno zmyślać wyników nieuzyskanych
2. Nie wolno zmieniać wyników ani odrzucać części – zgodnie z przyjętymi z góry tezami (jako rzekomych artefaktów)
3. Nie wolno zbierać danych wykraczających poza kontrakt
4. Nie wolno stosować nieuzasadnionych spekulacji interpretacyjnych
5. NIE WOLNO DIAGNOZOWAĆ BEZ BADANIA (WYJĄTKI)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ZAKOŃCZENIE DIAGNOZY - INFORMACJE ZWROTNE< OPINIE< ORZECZENIA
Dokumentacja diagnozy
1. Pisemny raport zawierający podsumowanie historii badanego, podsumowanie wyników testowych i innych ważnych danych prowadzących do konkluzji – diagnoza, uzupełniana zaleceniami i przewidywaniami dotyczącymi funkcjonowania badanego w określonym zakresie
2. Notatki sporządzane przez psychologa w czasie całego badania – obserwacja, wywiad
3. Protokoły testowe oraz liczbowe wyniki badań konkretnymi technikami
4. Opis reakcji badanego na stosowane w diagnozie badania, pytania lub bodźce
5. Wytwory badanego (np. rysunki dziecka)
Udostępnienie opinii do wglądu nie zastępuje udzielenia informacji zwrotnych !!! -> PRAWO AUTONOMII
inf. zw -> wyjaśnienie i uzupełnienie opinii (orzeczenia).
W wyjątkowych sytuacjach: inf zw na piśmie w postaci opinii/ uzasadnienia opinii (orzeczenia)
Psycholog nie ma prawa decydować za klienta, jakie informacje z diagnozy można klientowi przekazać. Nie powinien także oceniać, jakie informacje są dobre dla klienta a jakie złe.
Formalna zawartość informacji zwrotnej:
1. Przypomnienie celu diagnozy (pytań, na jakie diagnosta odpowiadał)
2.Wyjaśnienie przebiegu diagnozy (bez szczegółowego omawiania metod, ale ze wskazaniem jakiego typu dane są podstawą wnioskowania diagnostycznego)
3. Przedstawienie wniosków diagnostycznych (stan aktualny)
4. Przedstawienie prognozy – funkcjonowania klienta w diagnozowanym obszarze w przyszłości
5. Propozycja interwencji i jej uzgodnienie z klientem
Zasady praktyczne:
1. Zrozumiały język
2. Bez informacji destrukcyjnych
3. Nie podawać wyników liczbowych
4. Odpowiedzieć na pytania klienta
5. Nie stygmatyzować
6. Nie dyskutować z klientem (dotyczy wniosków z diagnozy a nie propozycji interwencji)
6. „Kanapkowa” konstrukcja informacji zwrotnych
Informacje zwrotne trafiają nie tylko do klienta, ale mają konsekwencje społeczne !!!
Efekt Barnuma - przekazanie klientowi informacji zwrotnych na tyle ogólnych, stereoptypowych, niejasnych i banalnych, że choć wyglądają na indywidualne dopasowan do jednostki w istocie pasują do każdego
Typowe błędy
1. Zamiast wniosków – parafraza
2. Wybór tylko określonych treści (tzw. dobre informacje)
3. Przedstawianie informacji zwrotnych w postaci twierdzeń o rzeczywistości a nie hipotez
Dobra diagnoza to stworzenie nowej jakości –dobre informacje zwrotne, to przekazanie klientowi choć jednej nowej informacji !!!
ORZECZENIA I OPINIE
Orzeczenie - pojęcie prawne, psycholog przeprowadza diagnozę i wydaje opinię w oparciu o konkretne przepisy prawne: ustawy i rozporządzenia. Wydawane wyłącznie na piśmie – musi odpowiadać wymaganiom opisanym w konkretnym akcie prawnym.
- obligatoryjne – nie ma możliwości podjęcia decyzji urzędowej bez opinii psychologa
- nieobligatoryjne – odwołanie się do opinii psychologa leży w gestii osoby lub organu podejmującego decyzję
- samodzielne - opinia psychologa jest oddzielnym dokumentem stanowiącym podstawę do podejmowania decyzji
- niesamodzielne – wyniki badań psychologicznych (interpretacje a nie liczby) stanowią podstawę do formułowania orzeczeń przez innych specjalistów
- rozstrzygające – przesądzające o kształcie określonej decyzji
- nierozstrzygające – są brane pod uwagę choć nie muszą przesądzać o kształcie podejmowanej dezycji
Rozstrzygające mogą być jedynie orzeczenia obligatoryjne
ob, sm, roz - pozwolenie na broń, kierowanie pojazdami, sędziowie i kuratorowie
ob, sm, nroz - licencja detektywistyczna
ob, nsam, roz - kandydaci do BOR, szkolnictwo specjalne
ob, nsam, nroz - praca na statku handlowym, kandydaci ABW
nob, sam, nroz - biegli sądowi, sprawy penitencjarne
nob, nsam, nroz - nieletni, przymuowe leczenie psychiatryczne, niezdolność pracy (renta), kandydaci do dyplomacji
Dokumentacja
Co sprawdzić:
- wzór orzeczenia – opinii
- czas obowiązkowego przechowywania dokumentacji (np. zezwolenia na broń – 20 lat, kandydaci na funkcję sędziego – 10 lat)
- zakres obowiązkowej dokumentacji
OPINIA
Podsumowanie informacji diagnostycznych – NA PIŚMIE – zawierające informacje o:
zleceniodawcy
celu diagnozy
zakresie diagnozy
celu wydawania opinii
sposobie jej wykorzystania
Opinie przechowuje się bezterminowo !!!
OGÓLNE STANDARDY PISANIA OPINII I ORZECZEŃ
Dokument musi ZAWSZE zawierać:
cel opiniowania
pytania diagnostyczne
wnioskodawcę
dokładną charakterystykę użytych narzędzi diagnostycznych
formalną charakterystykę badanej osoby
formalna charakterystykę warunków badania diagnostycznego
Niezależnie od tego kto jest ZLECENIODAWCĄ, KLIENTEM jest zawsze konkretny człowiek (to z nim należy zawrzeć kontrakt) !!!
Respektowanie praw klienta wymaga:
ograniczenie zakresu opinii wyłącznie do celu jej sporządzania;
selekcji informacji w procesie diagnozy;
interpretacji wyłącznie materiału diagnostycznego;
sformułowanie opinii (orzeczenia) w sposób unikający stygmatyzowania
Możliwy wpływ opinii psychologicznych:
zmiany w tożsamości
nacisk społeczny
efekt samosprawdzającej się przepowiedni.
Opinia lub orzeczenie może także zmienić formalną sytuację badanego
Psycholog musi być świadomy odpowiedzialności
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
POMOC PSYCHOLOGICZNA - MOTYWACJE POMAGANIA
Pomoc psychologiczna to szczególny rodzaj interakcji między osobą pomagającą a wspomaganą, w której osoba pomagająca:
- działa prospołecznie
- kieruje się motywacją empatyczno-autoteliczną
- wykorzystuje wiedzę psychologiczną do rozwiązywania – na zasadach współpracy problemów życiowych osoby wspomaganej
Rodzaje zachowań prospołecznych:
1. Zachowania allocentryczne – celem jest zaspokojenie potrzeb jednostki
2. Zachowania socjocentryczne – celem jest uzyskanie korzyści grupy społecznej lub instytucji
3. Zachowania altruistyczne – działania nastawione na dobro innych ludzi, z pominięciem własnych korzyści, a niekiedy powodujące straty własne
Gotowość do działań prospołecznych:
ØCzynnik poznawczy-zdolność spostrzegania potrzeb i emocji innych ludzi
Ø Czynnik motywacyjny-chęć podejmowania działań na rzecz innych ludzi
Ø Czynnik operacyjny-umiejętność programowania czynności mających na celu korzyść innych osób
Motywacje pomagania:
Motywy syntoniczne – generalizacja własnych standardów i poczucie psychologicznej bliskości z osobą wspomaganą
Motywy empatyczne – pomaganie osobom, które uważamy (nie zawsze świadomie) za podobne pod jakimś względem do Ja
Motywacje normocentryczne – pomaganie z poczucia obowiązku, przyjemności z jego spełniania i lęku przed poczuciem winy w przypadku niespełniania
Motywy egzocentryczne (autoteliczne) – uniezależnione od Ja pomagającego – spostrzeganie drugiej osoby, jako samodzielnej, autonomicznej, godnej bezwarunkowej akceptacji
RYZYKO NIEWŁAŚCIWEJ MOTYWACJI
1. Nasze standardy nie są uniwersalne
2. Fałszywa empatia (niebezpieczeństwo jest tu większe, ponieważ klienci także szukają psychologów według tej zasady)
3. Ryzyko nie wycofania się z kontaktu choć wszystko za tym przemawia (brak umiejętności odmawiania)
4.Ryzyko jest zminimalizowane
ETYCZNE PROBLEMY POMAGANIA
Podstawowy problem – przedmiotowe a nie podmiotowe traktowanie ludzi
psycholog wie lepiej
pomaganie poprzez wymaganie posłuszeństwa
Źródła traktowania przedmiotowego:
tradycja medyczna
tradycja związana z systemem wychowawczym i oświatowym
Badania empatii
1. Loewenstein – osoby odczuwające pragnienie uważają, ze inni będą spragnieni, głodne, że inni będą głodni.
2. Lagattuata – badaczka z Kaliforni ustaliła, że rodzice przeceniając podobieństwo między nimi a dziećmi, często nie rozumieją emocji własnych dzieci.
3. Kellog i Wharton sprawdzili zrozumienie dla człowieka w trudnej sytuacji osób, które już były w podobnej i osób, które nigdy w podobnej się nie znalazły – pierwsze lepiej rozumiały, drugie bardziej współczuły.
Rodzaje pomocy psychologicznej
Wspieranie samorealizacji - kierunkowane na rozwój jednostki (np. trening interpersonalny).
Promocja zdrowia – działania nastawione na rozwój cech i właściwości jednostki, które sprzyjają kształtowaniu zachowań prozdrowotnych
Prewencja (psychoprofilaktyka) - zapobieganie patologii
Poradnictwo psychologiczne – pomoc w rozwiązywaniu kryzysów rozwojowych, a także, na przykład poradnictwo zawodowe
Interwencje kryzysowe – pomoc w sytuacjach traumatycznych i kryzysowych
Pomoc w zmniejszaniu i usuwaniu zaburzeń:
- rehabilitacja
- resocjalizacja
- psychoterapia
ZAWSZE (oprócz interwencji kryzysowej ofc) obowiązuje ZAWARCIE PEŁNEGO KONTRAKTU Z KLIENTEM
Relacja pomagania – związek jednostronny i formalny. Zaufanie interpersonalne jest podstawowy warunkiem skuteczności pomagania.
Zaufanie interpersonalne
Potrzebujący pomocy spostrzega psychologa jako autentycznego i godnego zaufania
POMAGAJĄCY:
Ma pozytywny stosunek do klienta, czuje do niego sympatię, przejawia troskę, zainteresowanie i szacunek , kieruje się bezinteresowną intencją działania na rzecz klienta.
ALE:
Zachowuje własną odrębność , niezależnie od empatii, nie poddaje się negatywnym uczuciom klienta
Przyzwala na rzeczywistą odrębność osoby, której pomaga
Umie przekazywać informacje i intencje tak werbalnie jak i niewerbalnie
Plastycznie dostosowuje zachowanie do potrzeb klienta
Cechy osób nienadających się do świadczenia pomocy (Davies)
Chłodni, obiektywni badacze
Z silną potrzebą kontroli, aprobaty,dominowania
Moralizatorzy
Ci, którzy uporali się z podobnymi problemami i zapomnieli jakie to trudne
Cechy osób pomagających
Akceptacja zmiany
Otwartość
Samoświadomość
Dążenie do zwiększenia u ludzi swobody wyboru
Odwaga
wrażliwość
Ryzyko osoby wspomaganej:
-Stereotypy związane z postrzeganiem psychologa
- przyjęcie pozycji potrzebującego pomocy;
- zgoda na ujawnienie intymnych treści;
- poddanie się wpływowi drugiego człowieka;
- zgoda na kontrolę
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
POMOC PSYCH NA ODLEGŁOŚĆ - TELEFON, INTERNET, PRASA
zasady
1. Psycholog ma pozytywny stosunek do klienta, przejawia troskę, zainteresowanie i szacunek:
zachowuje własną odrębność w kontakcie z klientem, niezależnie od uczuć empatycznych;
przyzwala na rzeczywistą odrębność osobie, której pomaga;
jasno przekazuje wszystkie konieczne informacje dotyczące zasad udzielania pomocy oraz swoich intencji;
jest zdolny do plastycznej zmiany zachowania w zależności od potrzeb klienta.
Kiedy pomoc telefoniczna? (APA 1995)
1. informacje edukujące
2. gorąca linia dla osób z myślami samobójczymi
3. krótka interwencja kryzysowa
4. działalność rozjemcza
Użycie telefonu do prowadzenia systematycznej psychoterapii czy celów diagnostycznych jest niedopuszczalne !!!!. Kontakt powinien być jednorazowy
Czy ten rodzaj pomocy jest wystarczający dla klienta, czy też należy skierować go do psychologa udzielającego pomocy bezpośrednio?
Czy jest możliwe adekwatne określenie psychologicznej sytuacji klienta. Czy psycholog jest świadomy ograniczeń w diagnozie, sądach czy prognozach w trakcie rozmowy przez telefon?
Czy obydwoje – klient i psycholog, są wolni od zakłóceń komunikacji i uwagi oraz innych oddziaływań w czasie kontaktu ?
Czy psycholog ma niezbędne doświadczenie, trening i cechy temperamentalne, niezbędne do udzielania pomocy przez telefon ?
Czy psycholog ma wypracowany system nagrywania i przechowywania nagrań rozmów klientami oraz zasady udostępniania ich klientom ?
Czy psycholog wie, jakie są oczekiwania klienta wobec pomocy przez telefon ?
Czy psycholog wie, jakie są koszty ponoszone przez klienta ?
INTERNET
Nie ma opcji pełnego kontraktu, bo:
A. nieznane są oczekiwania klienta
B. brak poinformowanej zgody klienta
C. brak możliwości zachowania poufności
D. ograniczone możliwości ustalenia celu interwencji
Połączenie internetowe nie zapewnia ani prywatności ani poufności, ponieważ:
A. każdy komunikat może zostać przeczytany przez wielu ludzi
B. można zidentyfikować nazwisko i adres użytkowników tej usługi
C. dane klienta mogą zostać wykorzystane wbrew jego woli.
Obowiązki psychologa w internecie
poinformowanie klienta że:
system pozwala na przechowywanie wszystkich danych klienta;
system nie zapewnia poufności i prywatności;
psycholog ma obowiązek ujawnić informacje, jeżeli uzna, że klient stanowi zagrożenie dla siebie lub innych osób.
zagrożenia:
Brak informacji o tym, czy to psycholog odpowiada (najczęściej tylko imiona)
Brak kompetencji psychologów (nowa metoda, niewiele dostępnych szkoleń – kto szkoli ?):
stosowanie tych samych metod, jak w przypadku pomagania „twarzą w twarz”
diagnozowanie
udzielanie porad
Granice kompetencji w kontakcie przez internet:
Możliwość błędu diagnostycznego, wynikający z braku danych obserwacyjnych i krótkiego czasu na rozpoznanie problemu – ryzyko błędnej identyfikacji problemów klienta czy też zlekceważenia patologii jest bardzo duże;
Klient jest bardziej niż w osobistym kontakcie narażony na stratę i cierpienie.
Zasady etyczne obowiązujące usługi psych i w internecie:
Informacja o usługach musi być tak skonstruowana aby klient wiedział, że:
A. Jest to metoda eksperymentalna i brak jest danych na temat jej skuteczności;
B. Kontakt nie jest poufny;
C. Nie jest to relacja psychoterapeutyczna;
D. Kontakt powinien być jednorazowy !
Warto obejrzeć w internecie odpowiednie strony
LISTY W PRASIE
Zasady etyczne
1. Psycholog stara się zachować anonimowość klienta.
2. Psycholog nie ma podstaw do stawiania diagnozy.
3. Psycholog stara się aby żadna z jego opinii nie została potraktowana jako osąd.
4. Psycholog przedstawia różne możliwości a nie jedno najlepsze rozwiązanie.
5. Nie przypisywać żadnych etykiet
6. Zachować integralność i spójność w udzielanych poradach
List:
Ostatnio kilkakrotnie zauważyłam, że mój siedemnastoletni syn wracał do domu pachnący piwem, chociaż zachowywał się normalnie i nie był pijany. Na razie nie robiłam mu żadnych uwag, nie mówiłam też mężowi w obawie, że zrobi dzieciakowi awanturę. Chłopak uczy się dobrze, nie ma z nim kłopotów wychowawczych, nigdy nie zawiódł naszego zaufania. Nie wiem, jak reagować jeśli się to powtórzy, czy powinnam go zganić ?
Joanna
Powinna Pani nie tyle zganić, ile raczej szczerze z nim porozmawiać. Dobrze by było dowiedzieć się, gdzie, z kim, kiedy, a także dlaczego pije piwo. Być może to, że parę razy pachniał piwem, to jeszcze nie powód do niepokoju, lecz niekiedy taka sytuacja bywa sygnałem dla rodziców, iż z dzieckiem zaczynają się poważne kłopoty i wtedy konieczna jest ostrzejsza interwencja z ich strony. Myślę, że gdy stworzy Pani atmosferę wzajemnego zaufania, zwierzy się Pani. Trzeba dać chłopcu kilka przykładów, choćby z sąsiedztwa, czym kończy się nadmierne picie. Wskazać kogoś wiecznie podchmielonego, kto nie budzi swoja osobą szacunku. Takie przykłady mogą działać odstraszająco. Proszę też nie robić w domu tematu tabu za spraw alkoholu. Wyjaśnić, że i on jest dla ludzi, ale w rozsądnych ilościach; wypicie kieliszka wina lub szklanki piwa do obiadu nie jest niczym nagannym, byle odbywało się w sposób kulturalny. Chodzi przecież o to, żeby latorośl wzorce zachowań wyniosła z domu, a nie z ulicy.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
PODSTAWOWE PROBLEMY ETYCZNE W PSYCHOTERAPII
vWywieranie nacisku na pacjenta (przemoc)
v Indoktrynacja
v manipulacja
Manipulacja - planowane , celowe działanie , którego autor wykorzystując wiedzę o mechanizmach społecznego zachowania ludzi oddziaływuje na nich tak, by zachowywali się zgodnie z założonym przez niego celem nie mając świadomości, że podlegają jakimkolwiek oddziaływaniom.
Problem świadomości sprawcy i ofiary
problemy etyczne psychoterapii:
1. Pomoc psychologiczna a psychoterapia – problem przekraczania granic ingerencji
2. Problem skuteczności psychoterapii – łączenie psychoterapii z badaniami naukowymi
3. Psychoterapia jako proces wpływania na innego człowieka – autonomia klienta
4. Problem kontraktu – kiedy i jak zawiera się kontrakt w psychoterapii
ZAWIERANIE KONTRAKTU
1. Cel oddziaływania
2. Uzyskanie zgody na podstawie przekazywanych informacji (klient świadomy, bez nacisku, udokumentowanie)
3. Problem poufności (superwizja)
4. Warunki formalne (spotkania, zasady odwoływania itp)
PROBLEMY ZE SKUTECZNOŚCIĄ
Podstawowy problem – ustalenie co jest norma a co zaburzeniem
brak jednoznacznych kryteriów poprawy stanu pacjenta
brak jednoznacznych kryteriów postępu w psychoterapii
Problemy z porównaniem skuteczności różnych form i szkół psychoterapeutycznych.
Żadna z metod oceny stanu pacjenta (relacje pacjentów, relacje osób bliskich, ocena terapeutów, ocena niezależnych klinicystów) nie jest w pełni wiarygodna.
STRATEGIE BADAŃ
1) Studium przypadku - historia życia od podjęcia psychoterapii
2) analiza procesu psychoterapeutycznego
3) ocena rezultatów określonej techniki psychoterapeutycznej
Podstawowy problem – wiarygodność danych
Model eksperymentalno - naturalistyczny -
Weryfikacja zależności przyczynowoskutkowych
Bez grupy kontrolnej (przed i po psychoterapii) / Z grupa kontrolną (pacjenci bez psychoterapii)
Ta druga metoda budzi wątpliwości etyczne (pozbawianie części pacjentów psychoterapii).
Wykorzystuje się naturalne zjawisko – konieczność oczekiwania na wolne miejsce
RÓŻNICE PSYCHOTERAPI KLINICZNEJ OD EKSPERYMENTALNEJ
1. Pacjenci są ochotnikami
2. Grupy homogeniczne-koncentracja na jednym zaburzeniu ( lub niewielu)
3. Leczenie w klinice uniwersyteckiej lub w szkole
4. Specjalnie wyszkoleni terapeuci
5. Niewielka liczba pacjentów
6. Metoda leczenia z góry zaprogramowana
7. Kontrola zachowania terapeuty w czasie terapii
Czy to w ogóle coś daje (jeśli nie, to brawo dla nas za wybór kierunku studiów <3 )
Sprzeczne wyniki badań
Gottman i Markman (1978) – 2/3 po psychoterapii w lepszym stanie niż bez psychoterapii
Metaanalizy Smith (2004) – (475 badań)- poprawa większa niż 80% z grupy nieleczonej
Bergin i Lambert (1990) – 2/3 po psychoterapii w lepszym stanie, ale 43% spontaniczna remisja
problemy oceny skutków
Różne możliwe układy – konieczność przewidywania skutków i wybrania najkorzystniejszego dla klienta układu
} - skutki zamierzone – pozytywne
} - skutki zamierzone – uboczne
} - skutki niezamierzone – pozytywne
} - skutki niezamierzone – negatywne
PSYCHOTERAPIA A ODDZIAŁYWANIE WSPARCIA
-Poddawany psychoterapii poprawa większa niż u 79% nieleczonych
-Otrzymujący wsparcie i troskę – poprawa większa niż u 66% nieleczonych
WPŁYW NA KLIENTA - RÓŻNE SZKOŁY
Zmiana zachowania – behawioryzm
Zmiana postaw – psychologia poznawcza
Zmiana osobowości – psychoanaliza (?)
W ciągu 60 w DSM lat przybyło ponad 200 jednostek chorobowych ! Choroba psychiczna zajmuje trzecie miejsce (po raku i zawale) w rankingu lęków (przed HIV). Statystyki: schizofrenia 1%, zaburzenia osobowości 17%, zaburzenia lękowe 10%, alkoholizm 10%, uzależnienia od narkotyków 3,6%, od hazardu 3%
Konieczna współpraca psychologów (tylko psychoterapia ?) i psychiatrów (przesadna medykalizacja ?)!
ZAKOŃCZENIE/ZERWANIE PSYCHOTERAPII
a) pacjent nie przychodzi
b) psychoterapeuta rezygnuje (kiedy)
Moment zakończenia psychoterapii:
kontrakt czasowy – w momencie upływu uzgodnionego czasu, przedłużenie wymaga nowego kontraktu;
kontrakt celowy – wspólne uzgodnienie czy cel terapii został osiągnięty
etyczny cel ostatniej fazy psychoterapii
Osiągnięcia psychoterapii wprowadzić do realnego życia klienta. Psychoterapeuta wycofuje się stopniowo z pracy nad bieżącymi problemami klienta
W trakcie całej terapii – zagrożenie związane z tendencją do ingerowania w życie klienta poza sesjami
PSYCHOTERAPEUTA A BYŁY KLIENT
1. Relacja przyjacielska – wątpliwa etycznie
2. Relacje społeczne:
- przypadkowe – etycznie obojętne
- intencjonalne – etycznie wątpliwe
3. Relacje finansowe i biznesowe – wątpliwe etycznie
WNIOSKI
1. Psycholog nie jest odpowiedzialny za przypadkowe kontakty ze swoim byłym klientem, ale musi być świadomy konsekwencji i zagrożeń z nimi związanych
2. Motywacja byłych klientów do utrzymywania takich kontaktów to głównie nieświadoma potrzeba superwizji i wsparcia
GŁÓWNE ZAGROŻENIA DLA BYŁYCH KLIENTÓW
1. Przenoszenie nastawień z terapii – brak obiektywizmu
2. Brak możliwości powrotu do terapii
3. Konflikt ról
4. Zaburzenia wzajemnych oczekiwań
5. Możliwość wywierania nacisku na klienta
6. Psychiczne obciążenie dla byłego klienta – np. lęk
NARUSZENIE ETYKI W PSYCHOTERAPII
1. Duże zagrożenie – daleko idąca ingerencja
2. Psychoterapia dotyczy przede wszystkim osób cierpiących i zaburzonych
3. Psychoterapia odbywa się w „cztery oczy”
4. Jak udowodnić wykroczenie etyczne, jeśli sam psychoterapeuta nie poczuwa się do winy ?
5. Rozróżnienie: błąd w sztuce a błąd etyczny
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
WYPALENIE ZAWODOWE I JEGO KONSEKWENCJE
Kodeks etyczny:
art. 2 Psycholog (…) dokłada wszelkich starań, aby zapewnić jak najwyższy poziom swej pracy
2. art. 8 Psycholog powstrzymuje się od wykonywania czynności zawodowych, jeżeli okoliczności zewnętrzne lub jego aktualny stan fizyczny czy psychiczny mogą istotnie obniżyć poziom wykonywanej pracy lub zakłócić bezstronność osądu zawodowego
WYPALENIE ZAWODOWE wg Christiny Maslach
1. Wyczerpanie emocjonalne
2. Depersonalizacja
3. Obniżone poczucie osobistych dokonań
DYNAMIKA PROCESU WYPALANIA
Stresująca praca powoduje wyczerpanie emocjonalne --->
Ochrona przed wyczerpaniem prowadzi do depersonalizacji --->
Charakter pracy na skutek depersonalizacji i informacji zwrotnych obniża się poczucie sukcesów osobistych
PRZYCZYNY
1. Cechy zawodu:
intensywne, codzienne zaangażowanie w problemy innych ludzi;
niski prestiż zawodu;
anonimowość;
wysokie wymagania wobec roli zawodowej;
niskie gratyfikacje, w stosunku do wymagań i obciążeń.
Przewlekly stres związany z wykonywaną pracą
Warunki obiektywne:
} - wysokie normy zawodowe;
} - obiektywne warunki wykonywania zawodu;
} - kłopoty z podziałem na funkcjonowanie w roli i w życiu poza zawodowym.
Warunki subiektywne, związane z zagrożeniem JA:
} - praca jako wyzwanie, sprawdzanie się;
} - praca jako zagrożenie dla samooceny;
} - poczucie straty w przypadku niepowodzenia;
Cechy sprzyjające wypaleniu:
}Niska samoocena
} Niepewność,
} Zależność od innych
} Poczucie kontroli zewnętrznej
} Niskie poczucie skuteczności
} Unikanie sytuacji trudnych
} Perfekcjonizm
} Zawód jako misja
Niedopasowanie osoba-zawód
Wymagania przekraczają możliwości jednostki (nadmierne obciążenie)
Brak kontroli i współdecydowania
Niedostateczne wynagrodzenie
Rozpad wspólnoty zawodowej
Brak reguł, zasad, obowiązków (brak sprawiedliwości)
Konflikt wartości
Determinanty radzenia sobie ze stresem:
Odporność związana ze skutecznością radzenia sobie ze stresem;
Poziom kompetencji zawodowych;
Poczucie własnej skuteczności
zasoby osobiste:
1) Poczucie koherencji ( Antonovsky )- globalna orientacja wyrażająca stopień pewności , że: a) świat jest zrozumiały; b) ja potrafię sobie poradzić z wymogami otoczenia i mam umiejętności radzenia sobie ze stresem; c) życie jest sensowne i warto się angażować i je kreować.
Wysokie poczucie koherencji powoduje, że częściej zaliczamy bodźce do niestresujących, a ocena stresujących jako mniej zagrażających. Większa gotowość do angażowanie się w wiele sytuacji. Postrzeganie stresorodności pracy mniejsze.
2) Poczucie własnej wartości Rozwiązywanie problemów utrudnia brak wiary we własne możliwości, brak pewności siebie, rezygnacja z działania pod wpływem niepowodzeń. Obniżana poprzez doświadczanie stresu
3) Optymizm życiowy. Optymiści wybierają aktywne strategie, podejmują więcej wysiłku, by pokonać trudności, są aktywni.
4) Inteligencja emocjonalna. Wysoki poziom sprzyja angażowaniu w działania z innymi ludźmi, odpowiedzialności otwartości , zmniejsza poczucie stresorodności pracy.
proces wypalania się:
1.Miesiąc miodowy – zauroczenie pracą, pełna satysfakcja z osiągnięć zawodowych.
2. Przebudzenie – praca nie jest idealna, pracuje się coraz więcej aby idealistyczny obraz nie uległ zburzeniu
3. Szorstkość – realizowanie zadań wymaga coraz więcej wysiłku, kłopoty w kontaktach społecznych z kolegami i klientami
4. Wypalenie pełnoobjawowe
FAZY WYPALENIA
I
Nadmierne i długie poczucie przeciążenia pracą, w efekcie – permanentne zmęczenie, irytacja, wyczerpanie emocjonalne - obniżenie skuteczności, jako skutek
II
Negatywne, zdehumanizowane zachowania wobec klientów i współpracowników – cynizm, apatia, sztywność działania – emocjonalne dystansowanie się wobec problemów zawodowych – w efekcie dalszy spadek skuteczności
III
Trwałe zmiany w postawach i motywacji – emocjonalne i psychofizyczne wyczerpanie, depersonalizacja, poczucie bezsensu wykonywanej pracy – rezygnacja.
Symptomy wypalenia są jednocześnie przyczyną i skutkiem – błędne koło
OBJAWY OSTRZEGAWCZE
1. Niechęć towarzysząca wychodzeniu do pracy
2. Ciągłe skargi na brak chęci do pracy i przepracowanie
3. Poczucie izolacji od świata
4. Odbieranie życia jako ciężkiego i ponurego
5. Negatywne przeniesienie w kontaktach z klientami
6. Drażliwość, brak cierpliwości w kontaktach z domownikami
7. Częste choroby bez rozpoznanych przyczyn
8. Myśli o ucieczce
KONSEKWENCJE OBCIĄŻAJĄCEGO ZAWODU
życie w pośpiechu (co jest nieuniknione (problemy pacjentów) a co wynika ze złej organizacji pracy, niekompetencji itp.)
Nadmierna identyfikacja z pracą, klientem, instytucją ( życie problemami klientów)
Selektywne spostrzeganie ( aspekty związane tylko z pracą)
„Ślepe plamki” – oglądanie świata z jednej perspektywy, preferowanie wybranych rozwiązań
Zubożenie zainteresowań – tylko to, co można wykorzystać w pracy
Jałowość myślenia – brak elastyczności , sztywność
Utrwalony odruch i ekspresja
Uczucia na zawołanie
SPRAWNOŚĆ W PRAKTYCE ZAWODOWEJ W ZAKRESIE POMOCY PSYCHOLOGICZNEJ OZNACZA ODPORNOŚĆ EMOCJONALNĄ I ZDOLNOŚĆ DO PRACY W OBCIĄŻAJĄCYCH EMOCJONALNIE I POZNAWCZO SYTUACJACH !!!
Obszary podlegające kontroli:
1. Alkohol – kontrola wpływu alkoholu na percepcję i uczucia ( problem dyspozycyjności terapeuty) – podobnie narkotyki
2. Lekarstwa – kontrola lekarska i nadzór
3. Zdrowie fizyczne i psychiczne – nie rodzaj choroby, ale jej wpływ na wykonywanie konkretnych zadań ( np. cierpienie związane z chorobami nowotworowymi, demencja itp.)
4. Sytuacje stresowe -Zmęczenie, zła koncentracja, problemy ze snem, apetytem, uporczywe bóle głowy, nałogowe zachowania itp.
5. Problemy osobiste -Choroba w rodzinie, coś nieoczekiwanego np. rozwód
Zapobieganie wypaleniu
Równowaga w 6 obszarach życia zawodowego ( Leiter i Maslach) :
1. Właściwe obciążenie pracą
2. Poczucie kontroli i możliwość wyboru
3. Doświadczanie uznania i odpowiedniego systemu nagród
4. Poczucie łączności z kręgiem zawodowym
5. System wartości wiążący się z miejscem pracy (uczciwość, sprawiedliwość, szacunek)
6. Wartość i sens wykonywanej pracy
Poszerzenie umiejętności Efektywnej komunikacji, Planowania czasu, Asertywności, Relaksu, wypoczynku.
1. Systematyczne podnoszenie kompetencji
2. Stała superwizja
3. Dobry i stały kontakt ze środowiskiem poza zawodowym
4. Dbałość o własne funkcjonowanie psychiczne
5. Własna terapia ?
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
PROBLEMY ETYCZNE W DZIAŁALNOŚCI NAUKOWEJ
Pierwszy dylemat: zyski versus koszty
należy ocenić realne zyski z podjętych badań (przegląd literatury)
należy realnie ocenić koszty, które poniosą uczestnicy badań
nie należy zapominać, że kosztem jest także czas poświęcony na udział w badaniu
Badania niepoprawne metodologicznie to badania nieetyczne !!!
Planowanie badań
1. Ocena potencjalnych zysków i kosztów (też badanych !)
potencjalne koszty badanch:
- cierpienie
- lęk
- obniżenia poczucia włąsnej wartości
- uprzedmiotowienie
zyski badanego:
-poczucie ważności (postp w nauce)
- rekompensata rzeczowa - kasa, sukierki i czekoladki
korzyści spłeczne:
- wzrost wiedzy
- dostarczenie przesłąnek dla programów pomocy psychologicznej
korzyści badacza:
- wzrost wiedzy
-awans
-fejm
-nagrody
RODZAJE ZGODY NA UDZIAŁ W BADANIU
1. Świadoma, dobrowolna, poinformowana zgoda
2. Zgoda poinformowana, brak informacji, w jakiej części eksperymentu uczestniczy w danym momencie badany
3. Zgoda na okłamywanie
4. Zrzeczenie się do bycia poinformowanym
5. Zgoda pozornie poinformowana – dezinformacja na temat części badania
6. Brak informacji, brak zgody – badani nie wiedzą, że uczestniczą w eksperymencie
7. Oszukiwanie – cel badania jest różny od tego czego spodziewa się uczestnik
8. Oszukiwanie przez osobę trzecią – współpracownik gra rolę uczestnika badania i wprowadza badanego w błąd
ZWODZENIE BADANYCH
1. Fałszywe informacje o głównym celu badania
2. Fałszywe informacje o stosowanych bodźcach
3. Wprowadzenie współpracownika, jako badanego
4. Przekazywanie fałszywych informacji zwrotnych
5. Mimowolne uczestniczenie w badaniu
6. Nieświadomość, że badanie jest w toku
7. Rejestracja badania bez uzyskania zgody
8. Dwa zależne badania przedstawiane są jako niezależne
Nie każda z procedur oszukiwania (maskujących) jest w sposób oczywisty nieetyczna czy przynosząca cierpienia.
PROBLEMY ETYCZNE OSZUKIWANIA BADANYCH
1. Naruszenie prywatności
2. Ponoszenie przez badanego ryzyka, na które nie wyraził zgody
3. Brak możliwości decydowania o sobie
4. Brak odkłamania
5. Brak odreagowania
Zanim wprowadzimy instrukcję maskującą, zastanówmy się:
- czy jest to konieczne;
- czy instrukcja maskująca nie wpłynie na wyniki;
- w jaki sposób wyjaśnimy badanym, o co naprawdę chodziło w badaniu i czemu ich oszukiwaliśmy
KONTRAKT TAK CZY SIAK MUSI BYĆ
- przedstawienie badacza wraz z afiliacją
- cel badania (po polsku)
- informacja o tym na czym będzie polegać badanie
- czas badania
- informacja o anonimowości (opracowanie grupowe wyników)
- sposób uzyskania dostępu do raportu z badań
METODOLOGIA CZY ETYKA ??
Badamy ochotników – jeśli ktokolwiek zgadza się na udział w badaniu, staje się ochotnikiem --> wybór staje się nieprzypadkowy
Ochotnicy różnią się od tych, którzy się nie zgodzili:
- to raczej mężczyźni niż kobiety (wieloetapowe – głównie kobiety);
- mają wyższe niż populacja wykształcenie;
- są raczej ekstrawertykami;
- mają większe niż średnia w populacji zapotrzebowanie na stymulację
Generalizujemy wyniki na populację podczas gdy uczestnicy badania znacznie się od niej różnią.
Inne różnice:
- we wczesnych badaniach – głównie mężczyźni (np. Erikson)
- nadal głównie studenci (ponad 85% badań amerykańskich)
- w Polsce osoby ”skoszarowane” – uczniowie, żołnierze, policjanci, itp.
Kategorie osób uczestniczących w badaniach:
1. Ochotnicy ( często z obietnicą zapłaty)
2. Osoby specjalne – żołnierze, strażacy, policjanci, więźniowie
3. Pacjenci
4. Studenci
5. Dzieci (Problemy związane ze zgodą na udział)
Relacja badacz - uczestnik
- Badany pragnie odkryć cel badania i pomóc badaczowi w potwierdzeniu hipotezy
- lęk badanego przed oceną
- Badacz nastawiony jest na potwierdzenie hipotezy badawczej
Wprowadzenie wyników badań do świadomości społęcznej
1. Obowiązki wobec uczestników
- przekazanie informacji zwrotnych
- dbałość o utrzymanie anonimowości
2. Obowiązki wobec społeczeństwa
- ostrożność w formułowaniu wniosków
- ostrożność w interpretacji
- ostrożność w generalizowaniu
Podstawową cecha badacza powinna być wyobraźnia społeczna
Niepełnoletni w badaniach:
- większa wrażliwość na stres
- mniejsze możliwości rozładowania stresu
- trudniej im docenić wartość badań
- trudniej zrozumieć procedury badawcze
Najczęstszy błąd badaczy: ocenianie wieku apołecznego i emocjonalnego na podstawie wyglądu.
1. Procedura nie może szkodzić dziecku
2. Trzeba pamiętać o okresach krytycznych
3. Konieczna jest także świadoma zgoda dziecka
4. Konieczna zgoda rodziców (opiekunów) – do 18 lat
5. Wzmocnienia muszą być pozytywne i nie powinny zbytnio wykraczać poza te, jakie są dla niego normalne
5. Szczególna ostrożność w sytuacji wprowadzania dziecka w błąd
6. Szczególna dbałość o anonimowość (również instytucji)
7. Wzajemność i odpowiedzialność wszystkich uczestników (w tym rodziców)
8. Niebezpieczeństwo (np. dla prawidłowego rozwoju dziecka) – badacz musi porozmawiać z rodzicami i zapewnić pomoc
9. Nieprzewidziane skutki – konieczność zmiany procedury
10. Poufność – badacz musi zachować w tajemnicy, także wobec rodziców to, czego dowiedział się w badaniu
11. Omawianie raportu (informacje zwrotne)– w sposób odpowiedni do wieku
12. Implikacje wyników – należy zachować szczególna ostrożność
W przypadku osób niepełnoletnich (do 18 roku życia) – bezwzględnie wymagana ZGODA RODZICA (PRAWNEGO OPIEKUNA) NA PIŚMIE.
- najpierw rodzic
- potem niepełnoletni
OBOWIĄZKI FORMALNE BADACZA
Przechowywanie wyników badań
Udostępnianie wyników innym badaczom (nawet niepublikowanych)
Udostępnianie metod badawczych innym badaczom
Nie „zakrywanie” odkryć
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
PROBLEMY ETYCZNE ZWIĄZANE Z NAUCZANIEM PSYCHOLOGII
Standardy nauczania powinny brać pod uwagę, że około 50% absolwentów będzie wykonywać zawód psychologa. W konsekwencji należy przemyśleć:
- czego powinniśmy uczyć
- jak równoważyć teorię i praktykę
- jak równoważyć masowe i indywidualne formy kontaktu
Dlaczego psychologowie popełniają wykroczenia etyczne ?
} 1. brak wiedzy o standardach
} 2. brak wiedzy o metodach pracy psychologa
} 3. brak umiejętności praktycznych
} 4. brak dostatecznego kontaktu z realnymi klientami
studia magisterskie
1. Konieczność włączania dylematów etycznych we wszystkie programy zajęć.
2. Modelowanie odpowiednich postaw.
3. Wprowadzanie studentów w role zawodową.
SYLABUS JAKO KONTRAKT
modelowanie postaw
1. Wskazywanie dylematów etycznych i uwrażliwianie na ich samodzielne dostrzeganie
2. Wspólne poszukiwanie rozwiązań i ich uzasadnianie
3. Nie zalecanie zachowań nieetycznych lub sprzecznych ze standardami
4. Właściwy stosunek do studentów
prezentacja realnych przypadków
Tylko za zgodą dobrowolną świadoma i poinformowana pacjenta.
W trakcie ćwiczeń – nigdy wykładów.
Jasne określenie zakresu, celu i sposobu aktywności grupy.
O ile to możliwe raczej nagrania lub lustro weneckie.
najczęstsze naruszenia etyczne studentów:
1. Brak poprawnego uzyskiwania zgody
2. Nie udzielanie informacji zwrotnych
3. Nie zachowanie prawdziwej anonimowości
4. Nie przemyślenie skutków (kosztów) podejmowanych badań
5. Badanie krewnych i znajomych
6. Nieprawidłowe stosowanie testów (lub niewłaściwych testów)
7. Powielanie cudzych tekstów
8. Fałszowanie wyników
psychologia dla niepsychologów
1. Nie wolno nadużywać nazwy psychologia (przyczyny marketingowe)
2. Brak ostrzeżenia, ze kurs nie daje żadnych uprawnień psychologicznych
3. Nie upowszechnianie metod
4. Nie uczyć manipulacji !
nauczanie psychologii w innych programach studiów
1. Tylko psycholog może uczyć psychologii
2. Dostosowanie programów do konkretnych kierunków
3. Unikanie „ciekawostek” bez podstaw naukowych
4. Psychologia to nauka – przedstawianie wyników badań naukowych
5. Ochrona metod i testów