FILOZOFIA I ETYKA逝乊 SEMESTR

ETYKA-nale偶y do nauk human, filozoficznych, to filozofia moralno艣ci, nauka o moralno艣ci-nie mylimy z moralno艣ci膮 .MORALNO艢膯-to z formalnego punktu widzenia zbi贸r dyrektyw w formie zda艅 rozkazuj膮cych np.nie zabijaj CELEM ETYKI jest dochodzenie do 藕r贸de艂 powstawania moralno艣ci,badanie efekt贸w jakie moral. lub jej brak wywiera na ludzi oraz szukanie podstawowych przes艂anek filozof. na podstawie kt贸rych da艂oby si臋 w racjonalny spos贸b tworzy膰 zbiory nakaz贸w moralnych. POGL膭DY etyczne przybieraj膮 zwykle form臋 teorii na kt贸r膮 sk艂ada si臋 zesp贸艂 poj臋膰 i wynikaj膮cych z nich twierdze艅. Teorie etyczne mog膮 by膰 zar贸wno pr贸b膮 udowodnienia s艂uszno艣ci funkcjonuj膮cych powszechnie nakaz贸w moralnych. ETYKA-OG脫LNA ,SZCZEG脫艁OWA. ETYKA- ETOS-zwierz臋ta

SYNEJDEZJOLOGIA -dzia艂 zajmuj膮cy si臋 sumieniem

SUMIENIE-pewna wewn臋trzna sprawno艣膰, kt贸ra pod k膮tem dobra i z艂a ocenia czy dany czyn, a wcze艣niej decyzje na podstawie tej decyzji.Ma pewn膮 moc wi膮偶膮c膮.

DEONTOLOGIA-zajmuje si臋 prawem moralnym,norm膮 moraln膮.Nauka o powinno艣ciach i obowi膮zkach.

NORMA MORALNA-m贸wi o tym kiedy czyn jest moralnie dobry, a kiedy moralnie z艂y

EUDAIMONIZM-najwy偶sze szcz臋艣cie dzieli si臋 na:*HEDONIZM-upatrywanie szcz臋艣cia w r贸偶nych uciechach,przyjemno艣ciach cielesnych*TRANSCENDENTALNY-szcz臋艣cie duchowe*INDYWIDUALIZM(subiektywny)-szcz臋艣cie indywidualne*INDYWIDUALIZM(kolektywny)-szcz臋艣cie dla pewnej grupy os贸b

DEONTONOMIZM-czyn jest dobry kiedy jest zgodny z pewnym prawem-WOLNOTARYSTYCZNY-robimy tak jak powiedzia艂 B贸g,nie pytamy dlaczego mamy tak robi膰

PERSONALIZM鈥攃zyn jest moralnie dobry kiedy ma na wzgl臋dzie dobro adresata czynu i podmiotu

ARETOLOGIA-nauka o cnotach. CNOTY KARDYNALNE-umiarkowanie, roztropno艣膰,m臋stwo,sprawiedliwo艣膰

AKSJOLOGIA-zajmuje si臋 warto艣ciami PRAWDA-zgodno艣膰 rzeczywisto艣ci z my艣l膮 SCEPTYCYZM-prawda jest niepoznawalna AGNOSCYTYZM-niemo偶liwe jest ca艂kowite poznanie rzeczywisto艣ci PROBABINIZM-prawdopodobnie mo偶na pozna膰 prawd臋

ETYKA-PODZIA艁(normowanie ludzkiego dzia艂ania-system pop臋du,zachowania-cz艂owiekiem jeste艣my tylko w艣r贸d ludzi)*realizacja w spo艂ecze艅stwie dzia艂anie-wolna decyzja(mo偶na usprawiedliwi膰 przed drug膮 osob膮)*normy-regu艂y dzia艂ania-etos spo艂ecze艅stwa.Odnosz膮 si臋 do konkretnego obszaru dzia艂ania*cz艂owiek istota moralna.

TRZY OBSZARY ETYKI: ET. ANALITYCZNA-metaetyka-analiza j臋zyka moralnego odnosz膮ca si臋 do dyskursu ET. FYNDAMENTALNA-si臋ga g艂臋boko,bada podstawowe problemy etyki,za艂o偶enia(co jest norm膮),sumienie,wolno艣膰 woli,zasady moralne ET .NORMATYWNA-konkretyzuje pr贸by post臋powania normy. ET .INDYWIDUALNA I SPO艁ECZNA

Etyka z uwagi na cel i metod臋 bada艅 dzieli si臋 na:*OPISOWA-ekologia-jaka sjest moralno艣膰 danego cz艂owieka,nie ocenia, ustala fakty,*NORMATYWNA-moralistyka jak powinni 偶y膰 ludzie.*呕R脫D艁O MORALNO艢CI-sk膮d si臋 bierze moralno艣膰-odpowiedzi mo偶na poszuka膰 w religii ETYKI INDYWIDUALNE I SPO艁ECZNE zakres wolnej woli,odpowiedzialno艣膰 z艂y czyn-broni 偶ycia-zwolniony z odpowiedzialno艣ci(brak wyboru)etyki indeternistyczne-nieograniczony,nieskr臋powany,*egzystencjalizm,*katolicyzm-wolna wola

KONCEPCJE I TEORIE ETYCZNE-KRYTERIA OCENY WARTO艢CI CZYNU-et.dzielno艣ci-cnoty i usposobienie,sprawno艣膰 etyczna,et.deontologi-s艂uszno艣膰 i prawo,et.konsekwencjalistyczna-skutki i odpowiedzialno艣c,warto艣膰 czynu bierze si臋 z warto艣ci jego konsekwencji,et.utalitarystyczna-czyn jest moralnie dobry je偶eli maksymalizuje u偶yteczno艣c spo艂eczn膮

Wsp贸艂czesny podzia艂 teorii etycznych Rudolf Carnat-matematyk nale偶a艂 do k贸艂ka wiede艅skiego(1891-1970)

I.zakres obowi膮zuj膮cych norm moralnych-obiektywistyczne-w og贸lnych za艂o偶eniach,subiektywistyczne-normy etyczne b臋d膮 wytworem poszczeg贸lnych ludzi II.偶r贸d艂o pochodzenia norm moralnych-naturalizm-syst,kt贸re wywodz膮 si臋 z nauk przyrodniczych,spo艂ecznych,gdy s膮dy etyczne-prawdziwe lub fa艂szywe-autynaturalizm-od Boga,przes艂anie racjonalne bez odnoszenia si臋 do danych empirycznych,emotywizm-syst., kt贸re traktuj膮 nakazy moralne jako wyra偶anie ludzkich emocji,偶r贸d艂o-ludzka psychika,emocje,gdy s膮dy s膮 ani prawdziwe ani fa艂szywe III.ze wzgl臋du na ocen臋 zachowa艅 ludzi.motywizm-etyka intencji moralna ocena czynu-decyduje motyw,ocena moralna czynu,efektywizm-ocena moralna czynu,decyduje efekt nawet je艣li b臋dzie z艂a intencja,etyka skutk贸w

MODELE PRAGMATYCZNE-etyka biznesu-swista praktyka.korzy艣膰, zysk,warto艣ci moralne nad duchowymi,etyka ograniczona bo nie bierze pod uwag臋 wewn臋trznej koncepcji cz艂owieka skupia si臋 na zaspokajaniu ludzkich potrzeb-modele utylitarystyczne-cz艂owiek powinien zaspokaja膰 swoje pragnienia i potrzeby,wa偶ne s膮 nasze potrzeby-modele liberalne-warto艣ci ekonomiczne maj膮 s艂u偶y膰 do osi膮gania d贸br-modele neolibelaristyczne.Podzia艂 na trzy koncepcje-istniej膮 obok siebie ale nie dla siebie,艂膮cz膮 nas wi臋zi interes贸w-humanist.neoliberalne-cz艂owiek kt贸ry koegzystuje w spo艂eczno艣ci(sark,waitche)-ontologiczny materializm-rozumny doznaj膮cy wara偶enia-liberalizacyjne modele-wolno艣膰 dla absurdu-filozofia luzu-ideologie totalitarne-filozofia g艂osz膮ca pieni膮dze nad cz艂owiekiem

MODELE W MODELACH *kontestacyjne-bunt,naruszenie hierarchii warto艣ci,demoralizacja,destrukcja.dewiacja,anarchia*permistywistyczne-etyka sytuacyjna,moralno艣c prawna,moralno艣c seksual,krytyka etyki seksualnej,reakcja na zak艂amanie poprzednich pokole艅.Kilka sukces贸w tej etyki:poparcie np.w przemy艣le reklamowym*postmodernistyczne-negatywna ocena,racjonalno艣c,empiryzm,偶ycie polega na fantazjowaniu,odrzucony rozum i do艣wiadczenie*kodeksy zawodowe.

Filozofia wsp贸艂czesna ma sw贸j pocz膮tek w 1830r. W tym czasie w filoz.dokona艂a si臋 rzecz przewarto艣ciowania,min膮艂 romantyzm,od czas贸w HEGLA nie powsta艂o 偶adne dzie艂o

HEGEL-dialektyczna metoda filozofii.teoria rzeczywisto艣ci i metoda jej poznawania polegaj膮ca na rozpatrywaniu zjawisk w powi膮zaniu ruchu i rozwoju,przeciwie艅stwo metafizyki.dialektyka heglowska stworzona przez G.W.Hegla idealist臋.Teoria rzeczywisto艣ci,wg kt贸rej rzeczywisto艣膰 jest procesem rozwoju ducha przez powstanie i znoszenie przeciwie艅stw,tak偶e heglowska metoda rozumowania polegaj膮ca na przechodzeniu od danego poj臋cia(teza0 do jego przeciwie艅stwa(antyteza) i 艂膮czenie ich nast臋pnie w wy偶sz膮 jedno艣膰(synteza).W 1830r. Ukaza艂 si臋 鈥濳urs filozofii pozytywnej鈥 franc. Filoz.AUGUSTA COMTEA rozprawa o filoz. poz. powsta艂a w chwili, gdy pogl膮dy Comtea osi膮gn臋艂y pe艂ni臋 swojego rozwoju.Zamyka ona okres tw贸rczo艣ci,w kt贸rym po pierwszych m艂odzie艅czych pr贸bach powsta艂o najpot臋偶niejsze z dzie艂 鈥濳urs..鈥.Uko艅czywszy je uwa偶a艂 g艂贸wne dzie艂o swojego 偶ycia za doskona艂e.Zdawa艂 sobie jednak spraw臋 z tego,偶e ze wzgl臋du na tre艣膰 jak i na form臋 jest ono dost臋pne dla nielicznych,odpowiednio przygotowanych jednostek.Przypisuj膮c wielkie znaczenie rozpowszechnieniu filoz. pozytywnej w艣r贸d ludu uczestniczy艂 od 1830r.w STOWARZYSZENIU POLITECHNICZNYM,kt贸rego celem by艂a popularyzacja wiedzy drog膮 bezp艂atnych wyk艂ad贸w.Comtea corocznie wyg艂asza艂 kurs astronomii podkre艣laj膮c w prelekcjach w艂asne pogl膮dy.

podej艣cie maksymalistyczne-filoz.stawiaj膮 sobie za cel konkretne problemy,kt贸re za wszelk膮 cen臋 chcieli rozwi膮za膰,podej艣cie minimalistyczne-uwzgl臋dniali to co jest pewne,jasne do sformowania problemy,kt贸re da艂o si臋 rozwi膮za膰. Filoz. max. i min. zgadzaj膮 si臋, 偶e istniej膮 pewne minima filozoficzne,sp贸r toczy si臋 o to czy warto zajmowa膰 si臋 tymi problemami,kt贸re nie wiadomo czy s膮 do rozwi膮zania,max-czy istniej膮 twierdzenia ca艂kowicie pewne, istnieje 艣wiat materii-min, czy istnieje 艣wiat ducha-max, faza filoz. min-najbardziej obfita w tre艣ci.Faza utrwalaj膮ca te idee.

POZYTYWIZM-filozofia nie m贸wi nam nic o 艣wiecie,o 艣wiecie m贸wi nam tak naprawd臋 nauka,pozytywi艣ci pojmowali cz艂owieka jako istot臋 racjonaln膮, cz艂owiek opiera si臋 w swoich dzia艂aniach na rozumie,na tezach kt贸re daj膮 si臋 udowodni膰, narz臋dziem by艂a nowo偶ytna nauka, nie zgadzali si臋 z metafizyk膮

COMTE(1798-1857) fil. Franc zajmowa艂 si臋 medycyn膮.Filozofia by艂a oparta o tezy przyjaciela San Simona. Powody-wskazywa艂, 偶e jego filozofia zajmuje si臋 tylko przedmiotami rzeczywistymi, rozwa偶a艂 tematy po偶yteczne stroni膮c od rozwa偶a艅 i spor贸w ja艂owych,koncentruje si臋 na przedmiotach o kt贸rych mo偶na zdoby膰 wiedz臋 pewn膮, zajmuje si臋 艣cis艂ymi kwestiami stroni膮c od zagmatwania,filozofia pracuje pozytywnie i nie ogranicza si臋 do ja艂owej krytyki. Pozytywizm zawiera dwie przes艂anki:-system-nowy etap w rozwoju umys艂owym ludzi,-uto偶samia filoz.pozywtywn膮 ze 艣wiatopogl膮dem ludzi.Comte ewolucjonista.

TRZY FAZY EWALUACJI-prawo trzech stadi贸w-charakter uniwersalny:I.faza teologiczna-podczas tej fazy zjawiska odwo艂ywania si臋 do Bog贸w-panowa艂o my艣lenie religijne *fetyszyzm-przypisywanie ka偶dej rzeczy mocy boskiej*politeizm-wierzyli w istoty mityczne*momoteizm-rozw贸j chrze艣cija艅stwa uto偶samianie si臋 z jednym Bogiem,b艂臋dne przekonania,faza upad艂a II.faza metafizyczna-t艂umaczyli sobie poprzez 艣wiatowe moce i nie uto偶samiali tych si艂 z Bogiem, faza upad艂a,odwo艂ywanie si臋 do metafizyki III.faza pozytywna-ludzie zrozumieli 偶e nale偶y odwo艂ywa膰 do konkretnych fakt贸w.Filozofia wg.Comtea powinna zaj膮c si臋 tym co jest poznawalne,co jest dost臋pne do艣wiadczeniu, co jest przydatne,co jest powi膮zane z 偶yciem cz艂owieka,powinna tworzy膰 jasny zrozumia艂y 艣wiatopogl膮d,odrzuca膰 to co jest zagmatwane,powinna budowa膰 a nie negowa膰 dotychczasowy 艣wiat.

I ZASADA NOWEGO 艢WIATOPOGL膭DU-wg Comtea 偶adne zdanie daj膮ce si臋 艣ci艣le sprowadzi膰 do stwierdzenia faktu szczeg贸艂owego nie mo偶e mie膰 rzeczywistego i zrozumia艂ego znaczenia,nie powinna zadawa膰 z g贸ry nierozstrzygalnych pyta艅,obszarem rozstrzygania jest nowo偶ytna nauka,nie wypowiada膰 twierdze艅 innych jak tylko te,kt贸re oparte s膮 na faktach,filozofia pozytywna-problemy autentyczne mog膮 by膰 rozstrzygni臋te tylko i wy艂膮cznie naukowo,wiedza jest wzgl臋dna,to co cz艂owiek wie o 艣wiecie zale偶y tylko od jego mo偶liwo艣ci poznawczych w danym momencie,st膮d te偶 zamiast subiektywnie analizowa膰 pewne kwestie cz艂owiek powinien ucieka膰 si臋 do fakt贸w 1.nauka ma odkrywa膰 prawdy 2.budowa膰 harmoni臋 艣wiata 3.ma dostarcza膰 podstaw,kt贸re maj膮 s艂u偶y膰 przeobra偶eniom spo艂ecznym COMTE-hierarchiczny model nauki,najlepiej opisa膰 otaczaj膮cy 艣wiat-matematyka,astronomia,fizyka,chemia,biologia,socjologia.Filoz. Wg pozytywist贸w traci prawo do naukowego wypowiadania si臋.COMTE-empiryzm-uwa偶a艂,偶e do艣wiadczenie powinno by膰 podstaw膮 wiedzy, prawdziw膮 nauk臋 tworz膮 fakty,fakty tworz膮 teori臋 a teorie powinny by膰 prawdziwym wytworem

JOHN ST.MILL-pisarz(1806-1973)-empirysta empiryzm-wy艂azcaj膮c w procesie przemian ma tylko i wy艂膮cznie do艣wiadczenie dziali si臋 na: empiryzm genetyczny-ca艂a wiedza jak膮 posiada cz艂owiek jest tylko i wy艂膮cznie z jego do艣wiadcze艅 empiryzm epistemologiczny-do艣w. Stanowi kryterium wiedzy,to co cz艂owiek wie pochodzi z r贸偶nych 藕r贸de艂 wiedza wrodzona + do艣wiadczenie, empiryzm metodologiczny-uwa偶a 偶e powinna stwierdza膰 dane-do艣wiadcz.John St Mill-realistyczne rozumienie,dla niego istnia艂y rzeczy jednostkowe

II.FAZA FILOZ. SPENCER-ewolucjonista,ewolucjoni艣ci-pozytywi艣ci,przekonanie-wszystkie spo艂ecze艅stwa podlegaj膮 tym samym prawom ewol. i rozwijaj膮 si臋 w tym samym kierunku metoda por贸wnawcza-obserwacja spo艂ecze艅stwa,poszuka膰 r贸偶nic i dokona膰 por贸wnania.Trzy za艂o偶enia filoz. Spencera*naturalizm-jedno艣膰,*przyjmowa艂 dynamicz.charakter rzeczywisto艣ci,*spo艂ecze艅stwo podobne jest do organizmu,zbi贸r element贸w zintegr. Biologia-rozw贸j polega na r贸偶nieniu si臋 rzeczy, 艣wiat przechodzi r贸偶norodne zmiany,ka偶da cz臋艣膰 podlega temu prawu:wzrost,post臋p,rozw贸j,zmiana spo艂eczna. Klasyczny ewoluc.opiera si臋 na jedno艣ci 艣wiata-spo艂eczny po艂膮czony ze 艣wiatem przyrody,prawid艂owo艣ci-艣wiat ludzki nale偶y do 艣wiata AQaprzyrody,zmienno艣ci-wszystko to co si臋 dzieje podlega zmianie. Globalny charakter zmian.Zmiany w jednej dziedzinie.post臋p-ka偶da zmina jest czym艣 pozytywnym,warto艣ciowana jest dodatnio,nier贸wnomierno艣c-wszyscy podlegaj膮 post臋powi lecz on jest nier贸wnomierny.Spencer za艂o偶y艂,偶e ist.III rodzaje ewol.1.nieograniczona-przyroda nieo偶ywiona2.ograniczona-ewol. 艢wiata biologicznego,3.ponad organiczna-ewol.kt贸ra zak艂ada zmienno艣膰 cz艂owieka

SPO艁ECZE艃STWO JAKO ORGANIZM-1.wzrost masy,2.r贸偶nicowanie si臋 cz臋艣ci,3.r贸偶nicowanie si臋 funkcji, r贸偶nice-spo艂ecze艅stwo nie ma okre艣lonego kszta艂tu, r贸偶nicowanie f-ji jest ograniczona

ANALIZA FILOZOFICZNA-poszukiwanie koniecznych i wystarczaj膮cych warunk贸w,kt贸re okre艣laj膮 znaczenie jakiego艣 terminu,g艂贸wn膮 f-cj膮 analizy filoz.jest takie sprecyzowanie pytania aby cz艂owiek m贸g艂 na nie odpowiedzie膰

SYNEJDEZJOLOGIA-dzia艂 zajmuj膮cy si臋 sumieniem

ETYKA ABSOLUTNA-oznacza, 偶e poj臋cie dobra i z艂a dot., wszystkich ludzi bez wyj膮tku,wszyscy jeste艣my potomkami tych samych prarodzic贸w, z najwa偶niejsze wszyscy jeste艣my stworzeni wg istoty Boga

Kwestia rozwa偶ania nad:zab贸jstwem i morderstwem-je偶eli zgadzamy si臋 偶e morderstwo jest z艂em to jest z艂em wobec ka偶dego cz艂owieka,niezale偶nie od jego rasy.grupy etnicznej czy narodowej do kt贸rej nale偶y,wykszta艂cenia czy wieku,statusu spo艂ecznego

ETYKA SYTUACYJNA-twierdzi 偶e oceny dobra i z艂a nie mog膮 odwo艂ywa膰 si臋 do absolutnych i abstrakcyjnych poj臋膰 ale musz膮 podlega膰 ci膮g艂ej ocenie wynikaj膮cej z sytuacji w kt贸rej jednym decyduj膮cym kryterium jest dobro lub krzywda cz艂owieka,czy k艂amstwo jest z艂em?czy pozbawienie kogo艣 偶ycia jest z艂em?odpowiedzi na te pytania nie s膮 wcale a偶 tak oczywiste jak jeste艣my sk艂onni uwa偶a膰 bez g艂臋bszego zastanowienia,k艂amstwo najcz臋艣ciej bywa z艂em, ale wcale nie zawsze i nie wsz臋dzie. Tw贸rca teorii 鈥瀔ategorycznego imperatywu鈥-Immanuel Kant-absolutyzowa艂 poj臋cie k艂amstwa i twierdzi艂 stanowczo, 偶e mordercy goni膮cemu ofiar臋 trzeba powiedzie膰 prawd臋,bo prawda jest warto艣ci膮 absolutn膮 a zasada m贸wienia prawdy musi by膰 podst. zasad膮 uniwersalnie obowi膮zuj膮c膮.Teoria ta zosta艂a sprowadzona na ziemi臋 przez Beniamina Constansa.W odpowiedzi na zarzuty Kant powt贸rzy艂 偶e powinno si臋 ujawni膰 prawd臋 mordercy,a przecie偶 milczenie w takiej sytuacji jest z艂em,je偶eli morderca pyta si臋 czy cz艂owiek kt贸rego szuka jest w domu to milczenie pytanego mo偶e by膰 odczytane jako potwierdzenie.Tylko k艂amstwo daje szans臋 uratowania ofiary.

ZABIJANIE A MORDOWANIE zabijanie- to pozbawienie 偶ycia bez negatywnego nacechowania etycznego,mo偶e by膰 sprawiedliwe,etycznie nawet konieczne ale z ca艂膮 pewno艣ci膮 nie jest moralnie jednoznacznie z艂e,zabijanie ma miejsce wtedy gdy pozbawiamy 偶ycia napastnika w swojej lub innych obronie,zabijaniem jest te偶 kara 艣mierci mordowanie-to pozbawienie 偶ycia,moralnie z艂e i tego zakazuje Tora,pozbawienie 偶ycia z zemsty,ch臋ci zysku,niech臋ci na tle rasowym

ETYKA NARODOWA A ETYKA CHRZE艢CIJA艃SKA(Dmowski Roman)-et.narodowa nie tylko sprzeciwia si臋 et. chrze艣c. czy et. altruizmu,g艂臋boko rozumianej, nie przeszkadza moralnemu stosunkowi miedzy jednostkami,ale na d艂u偶sze okresy stanowi niezb臋dny warunek trwa艂ej moralno艣ci zbiorowisk ludzkich,entuzjazm dla danych zasad,zapa艂 religijny mas,zaci臋to艣膰 sekciarska czyni艂a ludzi na pewien czas zdolnym do wysoce moralnego 偶ycia,do po艣wi臋ce艅 nawet i ofiar,ale taki stan danego zbiorowiska nigdy nie by艂 zdolny trwa膰 przez d艂ugie czasy,tylko silna org.narodowa na g艂臋bokim poszanowaniu tradycji oparta zdolna jest spo艂ecze艅. ludz.zapewni膰 zdrowie moralne na d艂ugi czas, dlatego np.Japo艅czyk nie b臋d膮c chrze艣cijaninem i nie znaj膮c naszych zasad altruizmu,nie przejmuj膮c si臋 g艂臋boko nauk膮 Buddy ani Konficjuszem jest o wiele moralniejszy od Europejczyka i dlatego Europ.wsp贸艂czesny zw艂aszcza w rozk艂adaj膮cych si臋 narodach,w wielkich miastach i w tych warstwach w kt贸rych w 偶yciu rola tradycji jest bardzo s艂aba cofa si臋 moralnie,pomimo tak g艂o艣nego cywilizacyjnego post臋u.

MARKSIZM-syst. pog. Filoz.,ekonomicznych i polityczno-spo艂ecznych stworzony przez K.Marksa i F.Engelsa w po艂.XIXw.sta艂 si臋 ideologiczn膮 i polit.postaw膮 ruch贸w robotniczych na prze艂omie XIX i XX w.Europie w tym tak偶e rewol.socjalist. w Rosji. Klasycy marksizmu przyj臋li za艂o偶enie,偶e 艣wiat jest materialny i rz膮dzi si臋 prawami dialektyki,punktem wyj艣cia by艂a dla nich idealistyczna dialektyka F.Hegla, celem marksizmu-jest zbudowanie spo艂ecze艅stwa bezklasowego warunkiem tego jest obalenie politycznej w艂adzy kapitalist贸w przez proletariat,drog膮 za艣 do osi膮gni臋cia go jest rewolucja kt贸ra powinna obj膮膰 ca艂y 艣wiat.

MATERIALIZM DIALEKTYCZNY-diamat-kier. Filozof. Zapocz膮tkowany w 2 po艂.XIXw przez Karola Marksa i Fryderyka Engelsa,jest po艂膮czeniem i syntez膮 wcze艣niejszych nurt贸w materializmu,darwinizmu,pozytywizmu,naturalizmu i heglizmu, podstaw膮 jest przyj臋cie 偶e ca艂膮 realna rzeczywisto艣膰 jest materialna i nie ma 偶adnego obiektywnie istniej膮cego bytu,kt贸rego nie da艂oby si臋 sprowadzi膰 do jego materialnej podstawy. 艢wiat materii Marks rozumie jako 艣wiat przyrody,materi臋 spo艂eczn膮(instytucje,dzie艂a kultury),za materie uwa偶a 艣wiadomo艣膰 cz艂owieka oraz ludzkie warto艣ci etyczne,najwa偶niejsz膮 w艂a艣ciwo艣ci膮 materii jest nieustanny rozw贸j,kt贸ry prowadzi do coraz nowych postaci,ponadto materia wg tego systemu posiada kilka cech:*jest niezniszczalna-wszelkie zmiany zachodz膮ce we wszech艣wiecie polegaj膮 na przemianach jednych form materii w drugie,jednak na skutek tych przemian sama materia nie ulega ani powstawaniu ani znikaniu,*jest wieczna-istnia艂a zawsze i b臋dzie istnie膰,*istnieje w czasie i w przestrzeni-czas i przestrze艅 s膮 nierozerwalnie z ni膮 zwi膮zanymi cechami,bez kt贸rych o materii niepodobna jest my艣le膰,* jest racjonalna-przemiany podlegaj膮 prawom,kt贸re mo偶na poznawa膰 rozumem,prawa te s膮 niezbywaln膮 cech膮 materii a nie koncepcjami,kt贸re pr贸bujemy o niej tworzy膰. Si艂膮 tego ruchu dialektycznego jest SPRZECZNO艢膯-konflikt mi臋dzy tez膮 a antytez膮, rozwi膮zywana jest poprzez syntez臋(wg Marksa)-jest warunkiem rozwoju,gdyby tej sprzeczno艣ci nie by艂o to nie by艂oby rozwoju,艣wiat ujmowany jest jako zesp贸艂 proces贸w w kt贸rych to rzeczy pozornie niezmienne podlegaj膮 nieustannym zmianom-stawania si臋 i zanikania,taki spos贸b my艣lenia to jest materializm dialektyczny.

MATERIALIZM HISTORYCZNY-marksistowska historiozofia-stworzony przez K.Marksa i F.Engelsa b臋d膮cy konsekwencj膮 zastosowania materializmu dialekt. Do okre艣lenia praw rozwoju cz艂ow.,spo艂ecze艅stwa i przebiegu procesu historycznego,mat.hist. Sformu艂owa艂 szereg praw rozwoju spo艂ecznego ludzko艣ci:-post臋puj膮cych si艂 wytw贸rczych-koniecznej zgodno艣ci stosunk贸w produkcji z charakterem si艂 wytw贸rczych(wiedza i umiej臋tno艣ci). Do podst.czynnik贸w procesu historycznego zalicza si臋:1.pojawienie si臋 potrzeby nowego typu,tj.takiej,kt贸rej nie mo偶na by艂o zaspokoi膰 dotychczasowymi 艣rodkami lub sposobami lub te偶 jej realizacja wymaga艂a zar贸wno nowych 艣rodk贸w jak i sposob贸w,2.pojawienie si臋 w wyniku realizacji tej potrzeby 艣wiadomo艣ci refleksyjnej i co za tym idzie 艣wiadomej i celowej dzia艂alno艣ci pracy,3zmienne stosunki do przyrody,samego siebie i innych ludzi w wyniku realizowania potrzeby nowego typu,wytworzenie innych potrzeb nowego typu.

STOSUNEK PRODUKCJI-w teorii Marksa oznacza stosunki mi臋dzyludzkie powstaj膮ce w zwi膮zku z procesem produkcji,powstaj膮 one w spos贸b konieczny i niezale偶ny od ludzkiej woli,do stos.prod.zalicza si臋 m.in.formy w艂asno艣ci,stosunki zwierzchno艣ci i podporz膮d., o kszta艂cie stosunk贸w produkcji decyduje rodzaj si艂 wytw贸rczych i spos贸b produkcji,si艂a nap臋dow膮 jest jest walka przeciwie艅stw,wszelkie konflikty powstaj膮 kiedy ludzie maj膮 jakie艣 potrzeby kt贸re chc膮 zaspokoi膰 a liczba jest ograniczona(np.podwy偶ka w pracy),inne sprzeczno艣ci powstaj膮 pomi臋dzy si艂ami wytw贸rczymi a stosunkami produkcji,prowadz膮 one do rewolucji spo艂ecznej.

WALKA KLAS-Marks pr贸bowa艂 wyja艣ni膰 histori臋 w kategorii walki klas,poj臋cie to dot.problem贸w i star膰 w spo艂ecze艅stwach rozumianych jako podzielone na klasy spo艂eczne.wg Marksa wszelkie spo艂.dotychczasowe opiera艂y si臋 na przeciwie艅stwie klas uciskaj膮cych i klas uciskanych,czyli dzieje 艣wiata trzeba przedst.jako walk臋 klas.Pa艅stwa niewolnicze-dwie przeciwno艣ci-rz膮dz膮cy(ci co mieli wszystko)i rz膮dzeni(ci pozbawieni wszystkiego),pa艅stwo jest formacj膮 kt贸ra istnieje wy艂膮cznie w spo艂ecze艅stwie klasowym,powstaje by broni膰 klas panuj膮cych przed klasami podporz膮dkowanymi,wyzyskiwanymi,sta膰 na stra偶y nier贸wno艣ci spo艂ecznych i chroni膰 stan posiadania klas dominuj膮cych

PA艃STWO NIEWOLNICZE-cechuje je wyst臋powanie w艂a艣cicieli niewolnik贸w oraz niewolnik贸w b臋d膮cych ich w艂asno艣ci膮,kszta艂tuj膮 si臋 mi臋dzy nimi stosunku zwierzchnictwa i podporz膮dkowania,w艂a艣ciciele niewolnik贸w s膮 warstw膮 panuj膮c膮 i posiadaj膮c膮 prawa obywatelskie,niewolnicy natomiast pozbawieni s膮 praw i swobody

PA艃STWO FEUDALNE-wyst臋puje tu feudalna w艂asno艣膰 ziemi nale偶膮cej do stosunkowo ma艂ej cz臋艣ci ludzko艣ci(np.rycerstwa) stosunki zwierzchnik-podporz膮dkowany kszta艂tuj膮 si臋 na zasadzie podda艅stwa ch艂op贸w feudalom,w tym systemie warstwy podporz膮dkowane(ch艂opi)podlegaj膮 pewnej ochronie prawnej

PA艃STWO KAPITALISTYCZNE-charakteryzuje si臋 wyst臋powaniem prywatnej w艂asno艣ci 艣rodk贸w produkcji oraz wytw贸rc贸w sprzedaj膮cych swoj膮 si艂臋 robocz膮,g艂贸wn膮 si艂膮 spo艂eczn膮 s膮 w艂a艣ciciele 艣rodk贸w produkcji,lecz grupy spo艂eczne korzystaj膮 z formalnie r贸wnych praw.

PA艃STWO SOCJALISTYCZNE-charakt. Si臋 ono daleko posuni臋t膮 uniformizacj膮 stosunk贸w spo艂eczno-ekonom.i politycznych,istnieje tu spo艂eczna w艂asno艣膰 艣rodk贸w produkcji pozostaj膮cy w r臋kach pa艅stwa i swobodni wytw贸rcy zatrudnieni w pa艅stwowych zak艂adach,r贸偶nic膮 pomi臋dzy pa艅s.kapital. a socjalist. Jest forma w艂asno艣ci-w pa艅stwach kapitalistycznych wi臋kszo艣膰 d贸br skupiona jest w r臋kach tzw.klasy 艣redniej oraz wy偶ej,a w krajach socjalistycznych w艂asno艣膰 jest domen膮 pa艅stwa rozumianego jako prawny przedstawiciel ca艂ego narodu i og贸艂u 偶yj膮cych w nim obywateli

MARKSIZM-historia spo艂ecze艅stw,to dzieje ucisku jednej klasy przez inn膮 oraz id膮ca za tym uciskiem walka klas,cz艂owiek w marksizmie jest cz臋艣ci膮 spo艂ecze艅stwa,bytem spo艂ecznym,bytem przyrodniczym,osobowo艣膰 cz艂owieka tworzy si臋 w wyniku wsp贸艂pracy z innymi lud藕mi,cz艂owiek ca艂y czas si臋 rozwija,a sensem jego 偶ycia jest praca,kt贸ra polega na ci膮g艂ym przetwarzaniu przyrody,praca decyduje o pozycji cz艂owieka w przyrodzie,tylko cz艂owiek posiada zdolno艣膰 pracy

ETYKA MARKSISTOWSKA- wyj膮tkowo艣膰 cz艂owieka powoduje 偶e najwy偶sz膮 warto艣ci膮 moralno艣ci marksistowskiej jest cz艂owiek,powinien on mie膰 r贸wne szanse w dost臋pie do pracy,o艣wiaty i d贸br materialnych,tak aby dzi臋ki nim m贸g艂 siebie zrealizowa膰,wszyscy ludzie s膮 sobie r贸wni i dlatego pomi臋dzy lud藕mi powinny panowa膰 braterstwo i solidarno艣膰,nie ma ponadczasowych norm moralnych,lecz ka偶da klasa spo艂eczna posiada w艂a艣ciwe sobie zasady etyczne,kt贸re s膮 wytworem ka偶dorazowej sytuacji ekonomicznej,przestrzeganie owych norm jest konieczne dla funkcjonowania wszelkiego organizmu spo艂ecznego.Do takich regu艂 w etyce marks. Zalicza si臋:samorealizacj臋-indywidualizm i uspo艂ecznienie-kolektywizm nale偶y zawsze traktowa膰 艂膮cznie,wsp贸艂pracuj膮c z innymi(kolektyw) cz艂owiek nie b臋dzie wynosi艂 si臋 ponad spo艂ecze艅stwo,zachowuj膮c natomiast w艂asn膮 indywidualno艣c(samorealizacja)nie zniknie w masie spo艂ecznej.Pierwszym warunkiem realizacji owych zasad jest rewolucja proletariacka obalaj膮ca stosunki spo艂eczne,w kt贸rych cz艂owiek jest istot膮 wyzyskiwan膮 i zniewolon膮,drugim warunkiem za艣 jest zbudowanie spo艂ecze艅stwa bezklasowego opartego na r贸wno艣ci wszystkich ludzi

NEOMARKSIZM-w Xx w antropologiczno-etyczna cz臋艣膰 my艣li Marksa zosta艂a zmodyfikowana i dostosowana do nowych warunk贸w hist-spo艂 przez filoz.i socjolog贸w dzia艂aj膮cych w Instytucie Bada艅 Spo艂ecznych za艂o偶onym w 1924r we Frankfurcie nad Menem,do najwa偶niejszych przedstawicieli tego 艣rodowiska nazywanego te偶 鈥瀞zko艂膮 frankfurck膮鈥 nale偶y zaliczy膰:Maxa Horkheimera,Teodora Adorno,Herberta Markusa,Jurgena Habermasa,ich zdaniem na spo艂ecze艅stwie XX w tak samo jak w XIXw panuje ucisk i niesprawiedliwo艣膰 spo艂eczna,wsp贸艂czesnymi zagro偶eniami s膮:cywilizacja naukowo-techniczna i konsumpcyjny tryb 偶ycia albo biurokratyzm 偶ycia spo艂ecznego 艣wiadcz膮cy o totalnym zarz膮dzaniu spo艂ecze艅stwem ograniczaj膮cym wolno艣膰 i indywidualno艣膰 cz艂owieka,now膮 鈥瀔las膮 uciskan膮: nie s膮 ju偶 ch艂opi czy robotnicy lecz mniejszo艣ci(etniczne,narodowe,seksualne),dzieci,m艂odzie偶 akademicka,kobiety i narody kraj贸w rozwijaj膮cych si臋,doznaj膮 oni r贸偶norodnych prze艣ladowa艅 ze strony tzw:osobowo艣ci autorytarnej鈥 uwa偶anej przez neomarksist贸w za 鈥瀢roga klasowego鈥,wytworem tej osobowo艣ci s膮 tradycyjne normy moralne i obyczajowe,religia,tradycyjna rodzina oparta na autorytecie w艂adzy rodzicielskiej,nale偶y zatem zast膮pi膰 ow膮 鈥瀘sobowo艣膰 autorytarn膮鈥 i jej wytwory 鈥瀘sobowo艣ci膮 tolerancyjn膮鈥 wobec wszelkiej odmienno艣ci,neomarksi艣ci odrzucaj膮 t膮 rewolucj臋.

TOLERANCJA-to wyrozumia艂o艣膰,cierpliwo艣膰 dla odmienno艣ci,jest ona poszanowaniem cudzych uczu膰,pogl膮d贸w,upodoba艅, marze艅,obyczaj贸w i post臋powania cho膰by by艂y ca艂kowicie odmienne od w艂asnych albo zupe艂nie z nimi sprzeczne,wsp贸艂cze艣nie rozumiana tolerancja to szacunek dla wolno艣ci innych ludzi ich my艣li oraz sposobu 偶ycia,szacunek ten przybiera formy wyrozumia艂o艣ci i 偶yczliwo艣ci dla tego,co nie musi by膰 naszym udzia艂em,ale co cieszy si臋 nasz膮 akceptacj膮 istnienia w imi臋 demokratycznej wolno艣ci

LIBERALIZM-ideologia i kierunek polityczne wg kt贸rego wolno艣膰 jest nadrz臋dn膮 warto艣ci膮, jest 艣ci艣le zwi膮zany z indywidualizmem,stanowczo odrzuca kolektywizm oraz opowiada si臋 za jak najmniejszym kr臋powaniem wolno艣ci jednostki poprzez prawo,kompromis pomi臋dzy prawem a nieskr臋powana wolno艣ci膮 powinien by膰 jak najmniejszy.

PRAWDA-stwierdzenie czego艣 co mia艂o miejsce lub stwierdzenie niewyst臋powania czego艣 co faktycznie nie mia艂o miejsca

PRAWA-gwarancja wolno艣ci,prawa dot.wszystkich jednakowo

PRAWO WOLNO艢CIOWE-idealistyczne tj nakaz wydany raz na zawsze adresowany do nieznanych ludzi,abstrahuj膮cy od jakichkolwiek okoliczno艣ci,czasu i miejsca,odnosz膮cy si臋 tylko do takich warunk贸w jakie mog膮 zaistnie膰 zawsze i wsz臋dzie,trzy zasady:*abstrakcyjno艣膰-og贸lno艣膰 prawdy,*r贸wno艣膰 prawa-wszyscy r贸wni,*pewno艣膰 prawa-musi by膰 stabilne

ABORCJA-w kwestii wolno艣ci liberalnej Hayek-ka偶dy cz艂owiek ma prawo do 偶ycia.

Charles Sanders Perice-prekursor,Wiliam James,John Dewey

PRAGMATYZM-ameryka艅ski koniec XIX w-w opinii jego tw贸rc贸w metoda mia艂a by膰 u偶ywana przy rozwi膮zywaniu problem贸w intelektualnych,pragmatyzm-dzia艂anie,metoda rozwi膮zywania i oceny pr贸b intelektualnych oraz pewna teoria dotycz膮ca wiedzy kt贸ra mo偶emy zdoby膰,prekursor Ch.S.Peirce-tw贸rca nazwy i podstaw zasad pragmatyzmu,narodzi艂 si臋 jako skutek inspiracji teoretycznych-empiryzm angielski,-logika jako podstawa my艣li nauk.,-ewolucjonizm,-eksperyment metod.nauk 艣cis艂ych,wg Peirce powsta膰 mia艂a nowa teoria powstania,oparta nie tylko na samym my艣leniu,ale r贸wnie偶 na dzia艂aniu praktycznym,PRAGMATYZM-teoria czynno艣ci prowadzona do rozja艣niania poj臋膰,do eliminacji,rozstrzygania niewyja艣nionych poj臋膰,zgodnie z pragmatyczn膮 koncepcj膮 cz艂owieka,cz艂owiek my艣li nie dla samej satysfakcji lecz dla dzia艂ania,cz艂owiek dzia艂a膰 musi 偶eby 偶y膰.PRAWDA-element skutecznego dzia艂ania,dla Pirsa-ci膮g hipotez,proces przekona艅,kt贸ry stanowi cz臋艣膰 偶ycia cz艂owieka,analiza procesu dzia艂ania cz艂owieka-dzia艂anie zgodne z nawykami,-pow贸d do my艣lenia-uruchamia badanie,kt贸re prowadzi do odrzucania starych nawyk贸w,-nowe nawyki s膮 zawsze bli偶sze prawdy ni偶 te,kt贸re by艂y dawno. Prawda wedle pragm. Jest elementem,kt贸ry nas nie zaskoczy PEICE-prawda jest nieosi膮galna w 偶adnym czasie,ale cz艂owiek przybli偶a si臋 ci膮gle zasady pragmatyzmu-my艣l jest sensowna wtedy i tylko wtedy kiedy wynikaj膮 z niej dzia艂ania,my艣li kt贸re nie 艂膮cz膮 si臋 z dzia艂aniem s膮 bezsensowne Z.Pirs-g艂osi,偶e aby osi膮gn膮膰 jasno艣膰 rozumienia poj臋cia nale偶y rozstrzygn膮膰 jakie s膮 praktyczne skutki,W.James-cel i sens aktywno艣ci teoretycznej,J.Dewey-instrumentalizm,skupi艂 si臋 na my艣li,uwa偶a艂 偶e my艣l jest instrumentem do rozwi膮zywania problemu ETAPY MY艢LI-odczucie trudno艣ci,okre艣lenie trudno艣ci,szukanie rozwi膮za艅,logiczna weryfikacja hipotez za pomoc膮 rozumowania,empiryczna weryfikacja hipotez. Pojawienie si臋 problemu w艂膮cza nasz umys艂 by rozwi膮za膰 problem DO艢WIADCZENIE-藕r贸d艂o zdobywania i weryfikacji wiedzy

ETYKA-nale偶y do nauk human, filozoficznych, to filozofia moralno艣ci, nauka o moralno艣ci-nie mylimy z moralno艣ci膮 .MORALNO艢膯-to z formalnego punktu widzenia zbi贸r dyrektyw w formie zda艅 rozkazuj膮cych np.nie zabijaj CELEM ETYKI jest dochodzenie do 藕r贸de艂 powstawania moralno艣ci,badanie efekt贸w jakie moral. lub jej brak wywiera na ludzi oraz szukanie podstawowych przes艂anek filozof. na podstawie kt贸rych da艂oby si臋 w racjonalny spos贸b tworzy膰 zbiory nakaz贸w moralnych. POGL膭DY etyczne przybieraj膮 zwykle form臋 teorii na kt贸r膮 sk艂ada si臋 zesp贸艂 poj臋膰 i wynikaj膮cych z nich twierdze艅. Teorie etyczne mog膮 by膰 zar贸wno pr贸b膮 udowodnienia s艂uszno艣ci funkcjonuj膮cych powszechnie nakaz贸w moralnych. ETYKA-OG脫LNA ,SZCZEG脫艁OWA. ETYKA- ETOS-zwierz臋ta

SYNEJDEZJOLOGIA -dzia艂 zajmuj膮cy si臋 sumieniem

SUMIENIE-pewna wewn臋trzna sprawno艣膰, kt贸ra pod k膮tem dobra i z艂a ocenia czy dany czyn, a wcze艣niej decyzje na podstawie tej decyzji.Ma pewn膮 moc wi膮偶膮c膮.

DEONTOLOGIA-zajmuje si臋 prawem moralnym,norm膮 moraln膮.Nauka o powinno艣ciach i obowi膮zkach.

NORMA MORALNA-m贸wi o tym kiedy czyn jest moralnie dobry, a kiedy moralnie z艂y

EUDAIMONIZM-najwy偶sze szcz臋艣cie dzieli si臋 na:*HEDONIZM-upatrywanie szcz臋艣cia w r贸偶nych uciechach,przyjemno艣ciach cielesnych*TRANSCENDENTALNY-szcz臋艣cie duchowe*INDYWIDUALIZM(subiektywny)-szcz臋艣cie indywidualne*INDYWIDUALIZM(kolektywny)-szcz臋艣cie dla pewnej grupy os贸b

DEONTONOMIZM-czyn jest dobry kiedy jest zgodny z pewnym prawem-WOLNOTARYSTYCZNY-robimy tak jak powiedzia艂 B贸g,nie pytamy dlaczego mamy tak robi膰

PERSONALIZM鈥攃zyn jest moralnie dobry kiedy ma na wzgl臋dzie dobro adresata czynu i podmiotu

ARETOLOGIA-nauka o cnotach. CNOTY KARDYNALNE-umiarkowanie, roztropno艣膰,m臋stwo,sprawiedliwo艣膰

AKSJOLOGIA-zajmuje si臋 warto艣ciami PRAWDA-zgodno艣膰 rzeczywisto艣ci z my艣l膮 SCEPTYCYZM-prawda jest niepoznawalna AGNOSCYTYZM-niemo偶liwe jest ca艂kowite poznanie rzeczywisto艣ci PROBABINIZM-prawdopodobnie mo偶na pozna膰 prawd臋

ETYKA-PODZIA艁(normowanie ludzkiego dzia艂ania-system pop臋du,zachowania-cz艂owiekiem jeste艣my tylko w艣r贸d ludzi)*realizacja w spo艂ecze艅stwie dzia艂anie-wolna decyzja(mo偶na usprawiedliwi膰 przed drug膮 osob膮)*normy-regu艂y dzia艂ania-etos spo艂ecze艅stwa.Odnosz膮 si臋 do konkretnego obszaru dzia艂ania*cz艂owiek istota moralna.

TRZY OBSZARY ETYKI: ET. ANALITYCZNA-metaetyka-analiza j臋zyka moralnego odnosz膮ca si臋 do dyskursu ET. FYNDAMENTALNA-si臋ga g艂臋boko,bada podstawowe problemy etyki,za艂o偶enia(co jest norm膮),sumienie,wolno艣膰 woli,zasady moralne ET .NORMATYWNA-konkretyzuje pr贸by post臋powania normy. ET .INDYWIDUALNA I SPO艁ECZNA

Etyka z uwagi na cel i metod臋 bada艅 dzieli si臋 na:*OPISOWA-ekologia-jaka sjest moralno艣膰 danego cz艂owieka,nie ocenia, ustala fakty,*NORMATYWNA-moralistyka jak powinni 偶y膰 ludzie.*呕R脫D艁O MORALNO艢CI-sk膮d si臋 bierze moralno艣膰-odpowiedzi mo偶na poszuka膰 w religii ETYKI INDYWIDUALNE I SPO艁ECZNE zakres wolnej woli,odpowiedzialno艣膰 z艂y czyn-broni 偶ycia-zwolniony z odpowiedzialno艣ci(brak wyboru)etyki indeternistyczne-nieograniczony,nieskr臋powany,*egzystencjalizm,*katolicyzm-wolna wola

KONCEPCJE I TEORIE ETYCZNE-KRYTERIA OCENY WARTO艢CI CZYNU-et.dzielno艣ci-cnoty i usposobienie,sprawno艣膰 etyczna,et.deontologi-s艂uszno艣膰 i prawo,et.konsekwencjalistyczna-skutki i odpowiedzialno艣c,warto艣膰 czynu bierze si臋 z warto艣ci jego konsekwencji,et.utalitarystyczna-czyn jest moralnie dobry je偶eli maksymalizuje u偶yteczno艣c spo艂eczn膮

Wsp贸艂czesny podzia艂 teorii etycznych Rudolf Carnat-matematyk nale偶a艂 do k贸艂ka wiede艅skiego(1891-1970)

I.zakres obowi膮zuj膮cych norm moralnych-obiektywistyczne-w og贸lnych za艂o偶eniach,subiektywistyczne-normy etyczne b臋d膮 wytworem poszczeg贸lnych ludzi II.偶r贸d艂o pochodzenia norm moralnych-naturalizm-syst,kt贸re wywodz膮 si臋 z nauk przyrodniczych,spo艂ecznych,gdy s膮dy etyczne-prawdziwe lub fa艂szywe-autynaturalizm-od Boga,przes艂anie racjonalne bez odnoszenia si臋 do danych empirycznych,emotywizm-syst., kt贸re traktuj膮 nakazy moralne jako wyra偶anie ludzkich emocji,偶r贸d艂o-ludzka psychika,emocje,gdy s膮dy s膮 ani prawdziwe ani fa艂szywe III.ze wzgl臋du na ocen臋 zachowa艅 ludzi.motywizm-etyka intencji moralna ocena czynu-decyduje motyw,ocena moralna czynu,efektywizm-ocena moralna czynu,decyduje efekt nawet je艣li b臋dzie z艂a intencja,etyka skutk贸w

MODELE PRAGMATYCZNE-etyka biznesu-swista praktyka.korzy艣膰, zysk,warto艣ci moralne nad duchowymi,etyka ograniczona bo nie bierze pod uwag臋 wewn臋trznej koncepcji cz艂owieka skupia si臋 na zaspokajaniu ludzkich potrzeb-modele utylitarystyczne-cz艂owiek powinien zaspokaja膰 swoje pragnienia i potrzeby,wa偶ne s膮 nasze potrzeby-modele liberalne-warto艣ci ekonomiczne maj膮 s艂u偶y膰 do osi膮gania d贸br-modele neolibelaristyczne.Podzia艂 na trzy koncepcje-istniej膮 obok siebie ale nie dla siebie,艂膮cz膮 nas wi臋zi interes贸w-humanist.neoliberalne-cz艂owiek kt贸ry koegzystuje w spo艂eczno艣ci(sark,waitche)-ontologiczny materializm-rozumny doznaj膮cy wara偶enia-liberalizacyjne modele-wolno艣膰 dla absurdu-filozofia luzu-ideologie totalitarne-filozofia g艂osz膮ca pieni膮dze nad cz艂owiekiem

MODELE W MODELACH *kontestacyjne-bunt,naruszenie hierarchii warto艣ci,demoralizacja,destrukcja.dewiacja,anarchia*permistywistyczne-etyka sytuacyjna,moralno艣c prawna,moralno艣c seksual,krytyka etyki seksualnej,reakcja na zak艂amanie poprzednich pokole艅.Kilka sukces贸w tej etyki:poparcie np.w przemy艣le reklamowym*postmodernistyczne-negatywna ocena,racjonalno艣c,empiryzm,偶ycie polega na fantazjowaniu,odrzucony rozum i do艣wiadczenie*kodeksy zawodowe.

Filozofia wsp贸艂czesna ma sw贸j pocz膮tek w 1830r. W tym czasie w filoz.dokona艂a si臋 rzecz przewarto艣ciowania,min膮艂 romantyzm,od czas贸w HEGLA nie powsta艂o 偶adne dzie艂o

HEGEL-dialektyczna metoda filozofii.teoria rzeczywisto艣ci i metoda jej poznawania polegaj膮ca na rozpatrywaniu zjawisk w powi膮zaniu ruchu i rozwoju,przeciwie艅stwo metafizyki.dialektyka heglowska stworzona przez G.W.Hegla idealist臋.Teoria rzeczywisto艣ci,wg kt贸rej rzeczywisto艣膰 jest procesem rozwoju ducha przez powstanie i znoszenie przeciwie艅stw,tak偶e heglowska metoda rozumowania polegaj膮ca na przechodzeniu od danego poj臋cia(teza0 do jego przeciwie艅stwa(antyteza) i 艂膮czenie ich nast臋pnie w wy偶sz膮 jedno艣膰(synteza).W 1830r. Ukaza艂 si臋 鈥濳urs filozofii pozytywnej鈥 franc. Filoz.AUGUSTA COMTEA rozprawa o filoz. poz. powsta艂a w chwili, gdy pogl膮dy Comtea osi膮gn臋艂y pe艂ni臋 swojego rozwoju.Zamyka ona okres tw贸rczo艣ci,w kt贸rym po pierwszych m艂odzie艅czych pr贸bach powsta艂o najpot臋偶niejsze z dzie艂 鈥濳urs..鈥.Uko艅czywszy je uwa偶a艂 g艂贸wne dzie艂o swojego 偶ycia za doskona艂e.Zdawa艂 sobie jednak spraw臋 z tego,偶e ze wzgl臋du na tre艣膰 jak i na form臋 jest ono dost臋pne dla nielicznych,odpowiednio przygotowanych jednostek.Przypisuj膮c wielkie znaczenie rozpowszechnieniu filoz. pozytywnej w艣r贸d ludu uczestniczy艂 od 1830r.w STOWARZYSZENIU POLITECHNICZNYM,kt贸rego celem by艂a popularyzacja wiedzy drog膮 bezp艂atnych wyk艂ad贸w.Comtea corocznie wyg艂asza艂 kurs astronomii podkre艣laj膮c w prelekcjach w艂asne pogl膮dy.

podej艣cie maksymalistyczne-filoz.stawiaj膮 sobie za cel konkretne problemy,kt贸re za wszelk膮 cen臋 chcieli rozwi膮za膰,podej艣cie minimalistyczne-uwzgl臋dniali to co jest pewne,jasne do sformowania problemy,kt贸re da艂o si臋 rozwi膮za膰. Filoz. max. i min. zgadzaj膮 si臋, 偶e istniej膮 pewne minima filozoficzne,sp贸r toczy si臋 o to czy warto zajmowa膰 si臋 tymi problemami,kt贸re nie wiadomo czy s膮 do rozwi膮zania,max-czy istniej膮 twierdzenia ca艂kowicie pewne, istnieje 艣wiat materii-min, czy istnieje 艣wiat ducha-max, faza filoz. min-najbardziej obfita w tre艣ci.Faza utrwalaj膮ca te idee.

POZYTYWIZM-filozofia nie m贸wi nam nic o 艣wiecie,o 艣wiecie m贸wi nam tak naprawd臋 nauka,pozytywi艣ci pojmowali cz艂owieka jako istot臋 racjonaln膮, cz艂owiek opiera si臋 w swoich dzia艂aniach na rozumie,na tezach kt贸re daj膮 si臋 udowodni膰, narz臋dziem by艂a nowo偶ytna nauka, nie zgadzali si臋 z metafizyk膮

COMTE(1798-1857) fil. Franc zajmowa艂 si臋 medycyn膮.Filozofia by艂a oparta o tezy przyjaciela San Simona. Powody-wskazywa艂, 偶e jego filozofia zajmuje si臋 tylko przedmiotami rzeczywistymi, rozwa偶a艂 tematy po偶yteczne stroni膮c od rozwa偶a艅 i spor贸w ja艂owych,koncentruje si臋 na przedmiotach o kt贸rych mo偶na zdoby膰 wiedz臋 pewn膮, zajmuje si臋 艣cis艂ymi kwestiami stroni膮c od zagmatwania,filozofia pracuje pozytywnie i nie ogranicza si臋 do ja艂owej krytyki. Pozytywizm zawiera dwie przes艂anki:-system-nowy etap w rozwoju umys艂owym ludzi,-uto偶samia filoz.pozywtywn膮 ze 艣wiatopogl膮dem ludzi.Comte ewolucjonista.

TRZY FAZY EWALUACJI-prawo trzech stadi贸w-charakter uniwersalny:I.faza teologiczna-podczas tej fazy zjawiska odwo艂ywania si臋 do Bog贸w-panowa艂o my艣lenie religijne *fetyszyzm-przypisywanie ka偶dej rzeczy mocy boskiej*politeizm-wierzyli w istoty mityczne*momoteizm-rozw贸j chrze艣cija艅stwa uto偶samianie si臋 z jednym Bogiem,b艂臋dne przekonania,faza upad艂a II.faza metafizyczna-t艂umaczyli sobie poprzez 艣wiatowe moce i nie uto偶samiali tych si艂 z Bogiem, faza upad艂a,odwo艂ywanie si臋 do metafizyki III.faza pozytywna-ludzie zrozumieli 偶e nale偶y odwo艂ywa膰 do konkretnych fakt贸w.Filozofia wg.Comtea powinna zaj膮c si臋 tym co jest poznawalne,co jest dost臋pne do艣wiadczeniu, co jest przydatne,co jest powi膮zane z 偶yciem cz艂owieka,powinna tworzy膰 jasny zrozumia艂y 艣wiatopogl膮d,odrzuca膰 to co jest zagmatwane,powinna budowa膰 a nie negowa膰 dotychczasowy 艣wiat.

I ZASADA NOWEGO 艢WIATOPOGL膭DU-wg Comtea 偶adne zdanie daj膮ce si臋 艣ci艣le sprowadzi膰 do stwierdzenia faktu szczeg贸艂owego nie mo偶e mie膰 rzeczywistego i zrozumia艂ego znaczenia,nie powinna zadawa膰 z g贸ry nierozstrzygalnych pyta艅,obszarem rozstrzygania jest nowo偶ytna nauka,nie wypowiada膰 twierdze艅 innych jak tylko te,kt贸re oparte s膮 na faktach,filozofia pozytywna-problemy autentyczne mog膮 by膰 rozstrzygni臋te tylko i wy艂膮cznie naukowo,wiedza jest wzgl臋dna,to co cz艂owiek wie o 艣wiecie zale偶y tylko od jego mo偶liwo艣ci poznawczych w danym momencie,st膮d te偶 zamiast subiektywnie analizowa膰 pewne kwestie cz艂owiek powinien ucieka膰 si臋 do fakt贸w 1.nauka ma odkrywa膰 prawdy 2.budowa膰 harmoni臋 艣wiata 3.ma dostarcza膰 podstaw,kt贸re maj膮 s艂u偶y膰 przeobra偶eniom spo艂ecznym COMTE-hierarchiczny model nauki,najlepiej opisa膰 otaczaj膮cy 艣wiat-matematyka,astronomia,fizyka,chemia,biologia,socjologia.Filoz. Wg pozytywist贸w traci prawo do naukowego wypowiadania si臋.COMTE-empiryzm-uwa偶a艂,偶e do艣wiadczenie powinno by膰 podstaw膮 wiedzy, prawdziw膮 nauk臋 tworz膮 fakty,fakty tworz膮 teori臋 a teorie powinny by膰 prawdziwym wytworem

JOHN ST.MILL-pisarz(1806-1973)-empirysta empiryzm-wy艂azcaj膮c w procesie przemian ma tylko i wy艂膮cznie do艣wiadczenie dziali si臋 na: empiryzm genetyczny-ca艂a wiedza jak膮 posiada cz艂owiek jest tylko i wy艂膮cznie z jego do艣wiadcze艅 empiryzm epistemologiczny-do艣w. Stanowi kryterium wiedzy,to co cz艂owiek wie pochodzi z r贸偶nych 藕r贸de艂 wiedza wrodzona + do艣wiadczenie, empiryzm metodologiczny-uwa偶a 偶e powinna stwierdza膰 dane-do艣wiadcz.John St Mill-realistyczne rozumienie,dla niego istnia艂y rzeczy jednostkowe

II.FAZA FILOZ. SPENCER-ewolucjonista,ewolucjoni艣ci-pozytywi艣ci,przekonanie-wszystkie spo艂ecze艅stwa podlegaj膮 tym samym prawom ewol. i rozwijaj膮 si臋 w tym samym kierunku metoda por贸wnawcza-obserwacja spo艂ecze艅stwa,poszuka膰 r贸偶nic i dokona膰 por贸wnania.Trzy za艂o偶enia filoz. Spencera*naturalizm-jedno艣膰,*przyjmowa艂 dynamicz.charakter rzeczywisto艣ci,*spo艂ecze艅stwo podobne jest do organizmu,zbi贸r element贸w zintegr. Biologia-rozw贸j polega na r贸偶nieniu si臋 rzeczy, 艣wiat przechodzi r贸偶norodne zmiany,ka偶da cz臋艣膰 podlega temu prawu:wzrost,post臋p,rozw贸j,zmiana spo艂eczna. Klasyczny ewoluc.opiera si臋 na jedno艣ci 艣wiata-spo艂eczny po艂膮czony ze 艣wiatem przyrody,prawid艂owo艣ci-艣wiat ludzki nale偶y do 艣wiata przyrody,zmienno艣ci-wszystko to co si臋 dzieje podlega zmianie. Globalny charakter zmian.Zmiany w jednej dziedzinie.post臋p-ka偶da zmina jest czym艣 pozytywnym,warto艣ciowana jest dodatnio,nier贸wnomierno艣c-wszyscy podlegaj膮 post臋powi lecz on jest nier贸wnomierny.Spencer za艂o偶y艂,偶e ist.III rodzaje ewol.1.nieograniczona-przyroda nieo偶ywiona2.ograniczona-ewol. 艢wiata biologicznego,3.ponad organiczna-ewol.kt贸ra zak艂ada zmienno艣膰 cz艂owieka

SPO艁ECZE艃STWO JAKO ORGANIZM-1.wzrost masy,2.r贸偶nicowanie si臋 cz臋艣ci,3.r贸偶nicowanie si臋 funkcji, r贸偶nice-spo艂ecze艅stwo nie ma okre艣lonego kszta艂tu, r贸偶nicowanie f-ji jest ograniczona

ANALIZA FILOZOFICZNA-poszukiwanie koniecznych i wystarczaj膮cych warunk贸w,kt贸re okre艣laj膮 znaczenie jakiego艣 terminu,g艂贸wn膮 f-cj膮 analizy filoz.jest takie sprecyzowanie pytania aby cz艂owiek m贸g艂 na nie odpowiedzie膰

SYNEJDEZJOLOGIA-dzia艂 zajmuj膮cy si臋 sumieniem

ETYKA ABSOLUTNA-oznacza, 偶e poj臋cie dobra i z艂a dot., wszystkich ludzi bez wyj膮tku,wszyscy jeste艣my potomkami tych samych prarodzic贸w, z najwa偶niejsze wszyscy jeste艣my stworzeni wg istoty Boga

Kwestia rozwa偶ania nad:zab贸jstwem i morderstwem-je偶eli zgadzamy si臋 偶e morderstwo jest z艂em to jest z艂em wobec ka偶dego cz艂owieka,niezale偶nie od jego rasy.grupy etnicznej czy narodowej do kt贸rej nale偶y,wykszta艂cenia czy wieku,statusu spo艂ecznego

ETYKA SYTUACYJNA-twierdzi 偶e oceny dobra i z艂a nie mog膮 odwo艂ywa膰 si臋 do absolutnych i abstrakcyjnych poj臋膰 ale musz膮 podlega膰 ci膮g艂ej ocenie wynikaj膮cej z sytuacji w kt贸rej jednym decyduj膮cym kryterium jest dobro lub krzywda cz艂owieka,czy k艂amstwo jest z艂em?czy pozbawienie kogo艣 偶ycia jest z艂em?odpowiedzi na te pytania nie s膮 wcale a偶 tak oczywiste jak jeste艣my sk艂onni uwa偶a膰 bez g艂臋bszego zastanowienia,k艂amstwo najcz臋艣ciej bywa z艂em, ale wcale nie zawsze i nie wsz臋dzie. Tw贸rca teorii 鈥瀔ategorycznego imperatywu鈥-Immanuel Kant-absolutyzowa艂 poj臋cie k艂amstwa i twierdzi艂 stanowczo, 偶e mordercy goni膮cemu ofiar臋 trzeba powiedzie膰 prawd臋,bo prawda jest warto艣ci膮 absolutn膮 a zasada m贸wienia prawdy musi by膰 podst. zasad膮 uniwersalnie obowi膮zuj膮c膮.Teoria ta zosta艂a sprowadzona na ziemi臋 przez Beniamina Constansa.W odpowiedzi na zarzuty Kant powt贸rzy艂 偶e powinno si臋 ujawni膰 prawd臋 mordercy,a przecie偶 milczenie w takiej sytuacji jest z艂em,je偶eli morderca pyta si臋 czy cz艂owiek kt贸rego szuka jest w domu to milczenie pytanego mo偶e by膰 odczytane jako potwierdzenie.Tylko k艂amstwo daje szans臋 uratowania ofiary.

ZABIJANIE A MORDOWANIE zabijanie- to pozbawienie 偶ycia bez negatywnego nacechowania etycznego,mo偶e by膰 sprawiedliwe,etycznie nawet konieczne ale z ca艂膮 pewno艣ci膮 nie jest moralnie jednoznacznie z艂e,zabijanie ma miejsce wtedy gdy pozbawiamy 偶ycia napastnika w swojej lub innych obronie,zabijaniem jest te偶 kara 艣mierci mordowanie-to pozbawienie 偶ycia,moralnie z艂e i tego zakazuje Tora,pozbawienie 偶ycia z zemsty,ch臋ci zysku,niech臋ci na tle rasowym

ETYKA NARODOWA A ETYKA CHRZE艢CIJA艃SKA(Dmowski Roman)-et.narodowa nie tylko sprzeciwia si臋 et. chrze艣c. czy et. altruizmu,g艂臋boko rozumianej, nie przeszkadza moralnemu stosunkowi miedzy jednostkami,ale na d艂u偶sze okresy stanowi niezb臋dny warunek trwa艂ej moralno艣ci zbiorowisk ludzkich,entuzjazm dla danych zasad,zapa艂 religijny mas,zaci臋to艣膰 sekciarska czyni艂a ludzi na pewien czas zdolnym do wysoce moralnego 偶ycia,do po艣wi臋ce艅 nawet i ofiar,ale taki stan danego zbiorowiska nigdy nie by艂 zdolny trwa膰 przez d艂ugie czasy,tylko silna org.narodowa na g艂臋bokim poszanowaniu tradycji oparta zdolna jest spo艂ecze艅. ludz.zapewni膰 zdrowie moralne na d艂ugi czas, dlatego np.Japo艅czyk nie b臋d膮c chrze艣cijaninem i nie znaj膮c naszych zasad altruizmu,nie przejmuj膮c si臋 g艂臋boko nauk膮 Buddy ani Konficjuszem jest o wiele moralniejszy od Europejczyka i dlatego Europ.wsp贸艂czesny zw艂aszcza w rozk艂adaj膮cych si臋 narodach,w wielkich miastach i w tych warstwach w kt贸rych w 偶yciu rola tradycji jest bardzo s艂aba cofa si臋 moralnie,pomimo tak g艂o艣nego cywilizacyjnego post臋u.

MARKSIZM-syst. pog. Filoz.,ekonomicznych i polityczno-spo艂ecznych stworzony przez K.Marksa i F.Engelsa w po艂.XIXw.sta艂 si臋 ideologiczn膮 i polit.postaw膮 ruch贸w robotniczych na prze艂omie XIX i XX w.Europie w tym tak偶e rewol.socjalist. w Rosji. Klasycy marksizmu przyj臋li za艂o偶enie,偶e 艣wiat jest materialny i rz膮dzi si臋 prawami dialektyki,punktem wyj艣cia by艂a dla nich idealistyczna dialektyka F.Hegla, celem marksizmu-jest zbudowanie spo艂ecze艅stwa bezklasowego warunkiem tego jest obalenie politycznej w艂adzy kapitalist贸w przez proletariat,drog膮 za艣 do osi膮gni臋cia go jest rewolucja kt贸ra powinna obj膮膰 ca艂y 艣wiat.

MATERIALIZM DIALEKTYCZNY-diamat-kier. Filozof. Zapocz膮tkowany w 2 po艂.XIXw przez Karola Marksa i Fryderyka Engelsa,jest po艂膮czeniem i syntez膮 wcze艣niejszych nurt贸w materializmu,darwinizmu,pozytywizmu,naturalizmu i heglizmu, podstaw膮 jest przyj臋cie 偶e ca艂膮 realna rzeczywisto艣膰 jest materialna i nie ma 偶adnego obiektywnie istniej膮cego bytu,kt贸rego nie da艂oby si臋 sprowadzi膰 do jego materialnej podstawy. 艢wiat materii Marks rozumie jako 艣wiat przyrody,materi臋 spo艂eczn膮(instytucje,dzie艂a kultury),za materie uwa偶a 艣wiadomo艣膰 cz艂owieka oraz ludzkie warto艣ci etyczne,najwa偶niejsz膮 w艂a艣ciwo艣ci膮 materii jest nieustanny rozw贸j,kt贸ry prowadzi do coraz nowych postaci,ponadto materia wg tego systemu posiada kilka cech:*jest niezniszczalna-wszelkie zmiany zachodz膮ce we wszech艣wiecie polegaj膮 na przemianach jednych form materii w drugie,jednak na skutek tych przemian sama materia nie ulega ani powstawaniu ani znikaniu,*jest wieczna-istnia艂a zawsze i b臋dzie istnie膰,*istnieje w czasie i w przestrzeni-czas i przestrze艅 s膮 nierozerwalnie z ni膮 zwi膮zanymi cechami,bez kt贸rych o materii niepodobna jest my艣le膰,* jest racjonalna-przemiany podlegaj膮 prawom,kt贸re mo偶na poznawa膰 rozumem,prawa te s膮 niezbywaln膮 cech膮 materii a nie koncepcjami,kt贸re pr贸bujemy o niej tworzy膰. Si艂膮 tego ruchu dialektycznego jest SPRZECZNO艢膯-konflikt mi臋dzy tez膮 a antytez膮, rozwi膮zywana jest poprzez syntez臋(wg Marksa)-jest warunkiem rozwoju,gdyby tej sprzeczno艣ci nie by艂o to nie by艂oby rozwoju,艣wiat ujmowany jest jako zesp贸艂 proces贸w w kt贸rych to rzeczy pozornie niezmienne podlegaj膮 nieustannym zmianom-stawania si臋 i zanikania,taki spos贸b my艣lenia to jest materializm dialektyczny.

MATERIALIZM HISTORYCZNY-marksistowska historiozofia-stworzony przez K.Marksa i F.Engelsa b臋d膮cy konsekwencj膮 zastosowania materializmu dialekt. Do okre艣lenia praw rozwoju cz艂ow.,spo艂ecze艅stwa i przebiegu procesu historycznego,mat.hist. Sformu艂owa艂 szereg praw rozwoju spo艂ecznego ludzko艣ci:-post臋puj膮cych si艂 wytw贸rczych-koniecznej zgodno艣ci stosunk贸w produkcji z charakterem si艂 wytw贸rczych(wiedza i umiej臋tno艣ci). Do podst.czynnik贸w procesu historycznego zalicza si臋:1.pojawienie si臋 potrzeby nowego typu,tj.takiej,kt贸rej nie mo偶na by艂o zaspokoi膰 dotychczasowymi 艣rodkami lub sposobami lub te偶 jej realizacja wymaga艂a zar贸wno nowych 艣rodk贸w jak i sposob贸w,2.pojawienie si臋 w wyniku realizacji tej potrzeby 艣wiadomo艣ci refleksyjnej i co za tym idzie 艣wiadomej i celowej dzia艂alno艣ci pracy,3zmienne stosunki do przyrody,samego siebie i innych ludzi w wyniku realizowania potrzeby nowego typu,wytworzenie innych potrzeb nowego typu.

STOSUNEK PRODUKCJI-w teorii Marksa oznacza stosunki mi臋dzyludzkie powstaj膮ce w zwi膮zku z procesem produkcji,powstaj膮 one w spos贸b konieczny i niezale偶ny od ludzkiej woli,do stos.prod.zalicza si臋 m.in.formy w艂asno艣ci,stosunki zwierzchno艣ci i podporz膮d., o kszta艂cie stosunk贸w produkcji decyduje rodzaj si艂 wytw贸rczych i spos贸b produkcji,si艂a nap臋dow膮 jest jest walka przeciwie艅stw,wszelkie konflikty powstaj膮 kiedy ludzie maj膮 jakie艣 potrzeby kt贸re chc膮 zaspokoi膰 a liczba jest ograniczona(np.podwy偶ka w pracy),inne sprzeczno艣ci powstaj膮 pomi臋dzy si艂ami wytw贸rczymi a stosunkami produkcji,prowadz膮 one do rewolucji spo艂ecznej.

WALKA KLAS-Marks pr贸bowa艂 wyja艣ni膰 histori臋 w kategorii walki klas,poj臋cie to dot.problem贸w i star膰 w spo艂ecze艅stwach rozumianych jako podzielone na klasy spo艂eczne.wg Marksa wszelkie spo艂.dotychczasowe opiera艂y si臋 na przeciwie艅stwie klas uciskaj膮cych i klas uciskanych,czyli dzieje 艣wiata trzeba przedst.jako walk臋 klas.Pa艅stwa niewolnicze-dwie przeciwno艣ci-rz膮dz膮cy(ci co mieli wszystko)i rz膮dzeni(ci pozbawieni wszystkiego),pa艅stwo jest formacj膮 kt贸ra istnieje wy艂膮cznie w spo艂ecze艅stwie klasowym,powstaje by broni膰 klas panuj膮cych przed klasami podporz膮dkowanymi,wyzyskiwanymi,sta膰 na stra偶y nier贸wno艣ci spo艂ecznych i chroni膰 stan posiadania klas dominuj膮cych

PA艃STWO NIEWOLNICZE-cechuje je wyst臋powanie w艂a艣cicieli niewolnik贸w oraz niewolnik贸w b臋d膮cych ich w艂asno艣ci膮,kszta艂tuj膮 si臋 mi臋dzy nimi stosunku zwierzchnictwa i podporz膮dkowania,w艂a艣ciciele niewolnik贸w s膮 warstw膮 panuj膮c膮 i posiadaj膮c膮 prawa obywatelskie,niewolnicy natomiast pozbawieni s膮 praw i swobody

PA艃STWO FEUDALNE-wyst臋puje tu feudalna w艂asno艣膰 ziemi nale偶膮cej do stosunkowo ma艂ej cz臋艣ci ludzko艣ci(np.rycerstwa) stosunki zwierzchnik-podporz膮dkowany kszta艂tuj膮 si臋 na zasadzie podda艅stwa ch艂op贸w feudalom,w tym systemie warstwy podporz膮dkowane(ch艂opi)podlegaj膮 pewnej ochronie prawnej

PA艃STWO KAPITALISTYCZNE-charakteryzuje si臋 wyst臋powaniem prywatnej w艂asno艣ci 艣rodk贸w produkcji oraz wytw贸rc贸w sprzedaj膮cych swoj膮 si艂臋 robocz膮,g艂贸wn膮 si艂膮 spo艂eczn膮 s膮 w艂a艣ciciele 艣rodk贸w produkcji,lecz grupy spo艂eczne korzystaj膮 z formalnie r贸wnych praw.

PA艃STWO SOCJALISTYCZNE-charakt. Si臋 ono daleko posuni臋t膮 uniformizacj膮 stosunk贸w spo艂eczno-ekonom.i politycznych,istnieje tu spo艂eczna w艂asno艣膰 艣rodk贸w produkcji pozostaj膮cy w r臋kach pa艅stwa i swobodni wytw贸rcy zatrudnieni w pa艅stwowych zak艂adach,r贸偶nic膮 pomi臋dzy pa艅s.kapital. a socjalist. Jest forma w艂asno艣ci-w pa艅stwach kapitalistycznych wi臋kszo艣膰 d贸br skupiona jest w r臋kach tzw.klasy 艣redniej oraz wy偶ej,a w krajach socjalistycznych w艂asno艣膰 jest domen膮 pa艅stwa rozumianego jako prawny przedstawiciel ca艂ego narodu i og贸艂u 偶yj膮cych w nim obywateli

MARKSIZM-historia spo艂ecze艅stw,to dzieje ucisku jednej klasy przez inn膮 oraz id膮ca za tym uciskiem walka klas,cz艂owiek w marksizmie jest cz臋艣ci膮 spo艂ecze艅stwa,bytem spo艂ecznym,bytem przyrodniczym,osobowo艣膰 cz艂owieka tworzy si臋 w wyniku wsp贸艂pracy z innymi lud藕mi,cz艂owiek ca艂y czas si臋 rozwija,a sensem jego 偶ycia jest praca,kt贸ra polega na ci膮g艂ym przetwarzaniu przyrody,praca decyduje o pozycji cz艂owieka w przyrodzie,tylko cz艂owiek posiada zdolno艣膰 pracy

ETYKA MARKSISTOWSKA- wyj膮tkowo艣膰 cz艂owieka powoduje 偶e najwy偶sz膮 warto艣ci膮 moralno艣ci marksistowskiej jest cz艂owiek,powinien on mie膰 r贸wne szanse w dost臋pie do pracy,o艣wiaty i d贸br materialnych,tak aby dzi臋ki nim m贸g艂 siebie zrealizowa膰,wszyscy ludzie s膮 sobie r贸wni i dlatego pomi臋dzy lud藕mi powinny panowa膰 braterstwo i solidarno艣膰,nie ma ponadczasowych norm moralnych,lecz ka偶da klasa spo艂eczna posiada w艂a艣ciwe sobie zasady etyczne,kt贸re s膮 wytworem ka偶dorazowej sytuacji ekonomicznej,przestrzeganie owych norm jest konieczne dla funkcjonowania wszelkiego organizmu spo艂ecznego.Do takich regu艂 w etyce marks. Zalicza si臋:samorealizacj臋-indywidualizm i uspo艂ecznienie-kolektywizm nale偶y zawsze traktowa膰 艂膮cznie,wsp贸艂pracuj膮c z innymi(kolektyw) cz艂owiek nie b臋dzie wynosi艂 si臋 ponad spo艂ecze艅stwo,zachowuj膮c natomiast w艂asn膮 indywidualno艣c(samorealizacja)nie zniknie w masie spo艂ecznej.Pierwszym warunkiem realizacji owych zasad jest rewolucja proletariacka obalaj膮ca stosunki spo艂eczne,w kt贸rych cz艂owiek jest istot膮 wyzyskiwan膮 i zniewolon膮,drugim warunkiem za艣 jest zbudowanie spo艂ecze艅stwa bezklasowego opartego na r贸wno艣ci wszystkich ludzi

NEOMARKSIZM-w Xx w antropologiczno-etyczna cz臋艣膰 my艣li Marksa zosta艂a zmodyfikowana i dostosowana do nowych warunk贸w hist-spo艂 przez filoz.i socjolog贸w dzia艂aj膮cych w Instytucie Bada艅 Spo艂ecznych za艂o偶onym w 1924r we Frankfurcie nad Menem,do najwa偶niejszych przedstawicieli tego 艣rodowiska nazywanego te偶 鈥瀞zko艂膮 frankfurck膮鈥 nale偶y zaliczy膰:Maxa Horkheimera,Teodora Adorno,Herberta Markusa,Jurgena Habermasa,ich zdaniem na spo艂ecze艅stwie XX w tak samo jak w XIXw panuje ucisk i niesprawiedliwo艣膰 spo艂eczna,wsp贸艂czesnymi zagro偶eniami s膮:cywilizacja naukowo-techniczna i konsumpcyjny tryb 偶ycia albo biurokratyzm 偶ycia spo艂ecznego 艣wiadcz膮cy o totalnym zarz膮dzaniu spo艂ecze艅stwem ograniczaj膮cym wolno艣膰 i indywidualno艣膰 cz艂owieka,now膮 鈥瀔las膮 uciskan膮: nie s膮 ju偶 ch艂opi czy robotnicy lecz mniejszo艣ci(etniczne,narodowe,seksualne),dzieci,m艂odzie偶 akademicka,kobiety i narody kraj贸w rozwijaj膮cych si臋,doznaj膮 oni r贸偶norodnych prze艣ladowa艅 ze strony tzw:osobowo艣ci autorytarnej鈥 uwa偶anej przez neomarksist贸w za 鈥瀢roga klasowego鈥,wytworem tej osobowo艣ci s膮 tradycyjne normy moralne i obyczajowe,religia,tradycyjna rodzina oparta na autorytecie w艂adzy rodzicielskiej,nale偶y zatem zast膮pi膰 ow膮 鈥瀘sobowo艣膰 autorytarn膮鈥 i jej wytwory 鈥瀘sobowo艣ci膮 tolerancyjn膮鈥 wobec wszelkiej odmienno艣ci,neomarksi艣ci odrzucaj膮 t膮 rewolucj臋.

TOLERANCJA-to wyrozumia艂o艣膰,cierpliwo艣膰 dla odmienno艣ci,jest ona poszanowaniem cudzych uczu膰,pogl膮d贸w,upodoba艅, marze艅,obyczaj贸w i post臋powania cho膰by by艂y ca艂kowicie odmienne od w艂asnych albo zupe艂nie z nimi sprzeczne,wsp贸艂cze艣nie rozumiana tolerancja to szacunek dla wolno艣ci innych ludzi ich my艣li oraz sposobu 偶ycia,szacunek ten przybiera formy wyrozumia艂o艣ci i 偶yczliwo艣ci dla tego,co nie musi by膰 naszym udzia艂em,ale co cieszy si臋 nasz膮 akceptacj膮 istnienia w imi臋 demokratycznej wolno艣ci

LIBERALIZM-ideologia i kierunek polityczne wg kt贸rego wolno艣膰 jest nadrz臋dn膮 warto艣ci膮, jest 艣ci艣le zwi膮zany z indywidualizmem,stanowczo odrzuca kolektywizm oraz opowiada si臋 za jak najmniejszym kr臋powaniem wolno艣ci jednostki poprzez prawo,kompromis pomi臋dzy prawem a nieskr臋powana wolno艣ci膮 powinien by膰 jak najmniejszy.

PRAWDA-stwierdzenie czego艣 co mia艂o miejsce lub stwierdzenie niewyst臋powania czego艣 co faktycznie nie mia艂o miejsca

PRAWA-gwarancja wolno艣ci,prawa dot.wszystkich jednakowo

PRAWO WOLNO艢CIOWE-idealistyczne tj nakaz wydany raz na zawsze adresowany do nieznanych ludzi,abstrahuj膮cy od jakichkolwiek okoliczno艣ci,czasu i miejsca,odnosz膮cy si臋 tylko do takich warunk贸w jakie mog膮 zaistnie膰 zawsze i wsz臋dzie,trzy zasady:*abstrakcyjno艣膰-og贸lno艣膰 prawdy,*r贸wno艣膰 prawa-wszyscy r贸wni,*pewno艣膰 prawa-musi by膰 stabilne

ABORCJA-w kwestii wolno艣ci liberalnej Hayek-ka偶dy cz艂owiek ma prawo do 偶ycia.

Charles Sanders Perice-prekursor,Wiliam James,John Dewey

PRAGMATYZM-ameryka艅ski koniec XIX w-w opinii jego tw贸rc贸w metoda mia艂a by膰 u偶ywana przy rozwi膮zywaniu problem贸w intelektualnych,pragmatyzm-dzia艂anie,metoda rozwi膮zywania i oceny pr贸b intelektualnych oraz pewna teoria dotycz膮ca wiedzy kt贸ra mo偶emy zdoby膰,prekursor Ch.S.Peirce-tw贸rca nazwy i podstaw zasad pragmatyzmu,narodzi艂 si臋 jako skutek inspiracji teoretycznych-empiryzm angielski,-logika jako podstawa my艣li nauk.,-ewolucjonizm,-eksperyment metod.nauk 艣cis艂ych,wg Peirce powsta膰 mia艂a nowa teoria powstania,oparta nie tylko na samym my艣leniu,ale r贸wnie偶 na dzia艂aniu praktycznym,PRAGMATYZM-teoria czynno艣ci prowadzona do rozja艣niania poj臋膰,do eliminacji,rozstrzygania niewyja艣nionych poj臋膰,zgodnie z pragmatyczn膮 koncepcj膮 cz艂owieka,cz艂owiek my艣li nie dla samej satysfakcji lecz dla dzia艂ania,cz艂owiek dzia艂a膰 musi 偶eby 偶y膰.PRAWDA-element skutecznego dzia艂ania,dla Pirsa-ci膮g hipotez,proces przekona艅,kt贸ry stanowi cz臋艣膰 偶ycia cz艂owieka,analiza procesu dzia艂ania cz艂owieka-dzia艂anie zgodne z nawykami,-pow贸d do my艣lenia-uruchamia badanie,kt贸re prowadzi do odrzucania starych nawyk贸w,-nowe nawyki s膮 zawsze bli偶sze prawdy ni偶 te,kt贸re by艂y dawno. Prawda wedle pragm. Jest elementem,kt贸ry nas nie zaskoczy PEICE-prawda jest nieosi膮galna w 偶adnym czasie,ale cz艂owiek przybli偶a si臋 ci膮gle zasady pragmatyzmu-my艣l jest sensowna wtedy i tylko wtedy kiedy wynikaj膮 z niej dzia艂ania,my艣li kt贸re nie 艂膮cz膮 si臋 z dzia艂aniem s膮 bezsensowne Z.Pirs-g艂osi,偶e aby osi膮gn膮膰 jasno艣膰 rozumienia poj臋cia nale偶y rozstrzygn膮膰 jakie s膮 praktyczne skutki,W.James-cel i sens aktywno艣ci teoretycznej,J.Dewey-instrumentalizm,skupi艂 si臋 na my艣li,uwa偶a艂 偶e my艣l jest instrumentem do rozwi膮zywania problemu ETAPY MY艢LI-odczucie trudno艣ci,okre艣lenie trudno艣ci,szukanie rozwi膮za艅,logiczna weryfikacja hipotez za pomoc膮 rozumowania,empiryczna weryfikacja hipotez. Pojawienie si臋 problemu w艂膮cza nasz umys艂 by rozwi膮za膰 problem DO艢WIADCZENIE-藕r贸d艂o zdobywania i weryfikacji wiedzy


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
TEORETYCZNE PODSTAWY FILOZOFII I ETYKI?艁Y SEMESTR
Uzupe艂niona Filozofia, biologia, 4 semestr, filozofia
Krzy偶贸wka na filozofiie, pedagogika, semestr I, wst臋p do filozofii
Praca semestralna z Filozofii, Praca semestralna z filozofii
POJECJA NA KOLOKWIUM Z FILOZOFII, pedagogika, semestr I, wst臋p do filozofii
Tematy do egzaminu z filozofii, Psychologia, Semestr 2, Filozofia z elementami logiki II, Wyk艂ady
Filozofia-pojecia, semestr I, Filozofia
EN Lekcja 2, Filozofia-Prace semestralne
ODP. NA FILOZOFIE, pedagogika, semestr I, wst臋p do filozofii
zagadnienia na egzamin z filozofii ewsie semestr letni, Filozofia
filozofia praca semestralna DJZI7K4RZB3IHF2UA3UBRV6WWB4L2Y7VWRJRXFI
TEORETYCZNE PODSTAWY FILOZOFII I ETYKI?艁Y SEMESTR
Uzupe艂niona Filozofia, biologia, 4 semestr, filozofia
Tematy, dom, STUDIA, semestr I, Filozofia
Kartezjusz vs Pascal dr Springer, Szko艂a - studia UAM, resocjalizacja semestr 1 (rok 1), Filozofia d
2012 tezy filozofa I semestr, Kulturoznawstwo U艢, Semestr I
Filozofia wyk艂ad 2, Studia, ZiIP, SEMESTR V, Fizozofia
Notatki - OWI - 08.04.2008, Filozofia UKSW 2007-2010, Rok I (2007-2008), Notatki, Semestr II, Ochron

wi臋cej podobnych podstron