ZADANIE B

Wykresy odkształceń dla danych punktów w poszczególnych latach:

- Obserwując wartości odkształceń na poszczególnych punktach na przestrzeni kilkunastu można zauważyć z wykresów że z biegiem lat wartości odkształceń rosną, świadczy to o spodziewanych deformacjach badanej powierzchni terenu. Odkształcenia całkowite posiadają dodatnie znaki gdyż wyliczone były z funkcji pierwiastek.

Mapy izolinii całkowitych odkształceń wyznaczonych dla poszczególnych czasookresów.

- Dla mapy izolinii przyjęto matematyczny, lokalny układ współrzędnych o początku w punkcie C. W współrzędne pozostałych punktów wyznaczono na postawie długości i azymutów zawartych w danych.

- Otrzymano następujące współrzędne:

Punkt	X	Y
A	-1.104	210.818
B	93.177	122.756
C	0.000	0.000
D	-115.559	89.636

- I czasookres (1967r):

- II czasookres (1969r):

- III czasookres (1982r):

Mapy wektorowe obrazujące rozkład wektorów odkształcenia, jako wypadkowa składowych εxx, εyy:

- I czasookres (1967r):

- II czasookres (1969r):

- III czasookres (1982r):

- Analizując mapy wektorowe z poszczególnych okresów, obrazujące rozkład wektorów odkształceń, można łatwo zauważyć, że ich zwroty skierowane są w kierunku południowym a w ostatnim okresie w kierunku południowo wschodnim. Świadczy to o pracy płyt na krawędzi uskoku.

- W rejonie północno wschodnim zaobserwowano większe wartości rozkładu wektorów odkształceń co świadczy o większych deformacjach terenu w tamtym rejonie.

Wykresy biegunowe

Wykres deformacji dl/L dla poszczególnych linii w kolejnych czasookresach ( względem pierwszego pomiaru)

- Deformacje są symetryczne. Największe wartości obserwuje się na azymucie 270 stopni tj odcinek BD.
Łatwo można zaobserwować, że deformacje z biegiem lat zwiększają swoje wartości.

Wykres odkształceń całkowitych w poszczególnych punktach oraz obraz składowych odkształceń dla danych okresów pomiarowych:

- Na wykresie odkształceń w punktach pomiarowych, w kolejnych czasookresach, możemy zauważyć jak wzrastały wartości odkształceń wypadkowych oraz ich poszczególnych składowych, jak zmieniały się zwroty odkształceń wypadkowych.

- Największe jak wiadomo są odkształcenia całkowite, drugie po nich to odkształcenie εyy na południe.

- Z każdym czasookresem badane wielkości odkształceń zwiększały się.