PEDAGOGIKA RESOCJALIZACYJNA

Literatura:

F. Zimbardo „Efekt lucyfera. Dlaczego dobrzy ludzie czynią zło?” Wawa 2012

„Resocjalizacja” t I i II p.red. B.Urbana i J. Stanika Wawa 2008

4.10 – zajęcia organizacyjne

11.10 – tylko wykład

18.10 – z książki Ziubardo r I – psychologia zła, II niedziela rano, II niedziela po południu, IV poniedziałek, V wtorek, VI środa, VII prawo do warunkowego zwolnienia, VIII czwartek, IX piątek

25.10 – r X znaczenie i przesłanie staufocrkiego eksperymentu i dalsze rozwinięcie

8.11 – XII badanie dynamiki społecznej, władza konfronizmu, posłuszeństwo; XIII badanie dynamiki społecznej; XVI przeciwstawianie się wpływom sytuacyjnym i sławienie terroryzmu.

15.11 – „Resocjalizacja” t I r. 1: 1.1, 1.11, 1.12, 1.13, 1.14, 1.15

22.11 – „Resocjalizacja” t I r1: 1.2 historia rozwój praktyki (…) 1.21, 1.22, 1.23,1.24

29.11 – film dokumentalny

6.12 – kolokwium

13.12 – „Resocjalizacja” tI r 2 – zaburzenia w zachowaniu (….) 2.1, 2.11, 2.12, 2.13, 2.14, 2.15

20.12 – „Respcjalizacja” t I r.4 współczesme systemy (…) 4.1, 2.11, 4.12, 4.13, 4.2, 4.2.1, 4.2.2, 4.2.3, 4.2.4

3.01 – „Resocjalizacja” tI r.5 – resocjalizacja w ujęciu (…) 5.1, 5.11, 5.1.2, 5.1.3

10.01 – z rodziału 5 5.2, 5.3, 5.4, 5.5, 5.5.1, 5.5.2, 5.5.3, 5.5.4, 5.5.5, 5.5.6

17.01 – kolokwium

24.01 – zajęcia organizacyjne

TEORIE KARY W RESOCJALIZACJI

Teorie kary są trzy:

1. Bezwzględne (absolutne) albo sprawiedliwościowe

2. Względne (relatywne)

3.Mieszane

Ad 1. Bezwzględne. Teoria ta charakteryzuje się tym, że kara jest odpłatą (odwetem) za naruszenie porządku prawnego, nie ma żadnych innych celów poza zadaniem dolegliwości sprawcy czynu przestępczego, kara nie powinna służyć celom społecznym, ale wyłącznie urzeczywistaniem idei sprawiedliwości. Zaletą tej teorii jest to, że pozwalająca określanie zasady wymiaru kary i wymiar kary w myśl teorii powinien być odpowiedni do stopnia zawinienie, co oznacza, że teorie te wykluczają wymierzanie drobnych kar za duże przestępstwa i zakreślają granicę państwowego prawa do kar. Wadą tych teorii są negatywne skutki społeczne, jakie wiążą się z ich realizacją, a głownie wymierzaniem kary zorientowane na zadanie dolegliwości sprawcy bez względu na przyczyny.

Ad2. Względne. Teorie te charakteryzują się tym, że kara powinna pełnić społecznie pozytywne cele. Celem kary nie powinna być odpłata. Kara powinna mieć cel rozumowny i użyteczny polegający na działaniu prewencyjnych.

Dwa rodzaje prewencji:

1. Indywidualna (szczególna) – zakłada, że celem kary jest oddziaływanie na sprawcę czynu, aby zapobiec popełnianiu przez niego kolejnych przestępstw. (unieszkodliwienie sprawcy) Podstawową wadą indywidualno-prewencyjnej teorii kasy jest brak uzasadnienia dla karania takich sprawców, którzy nie wymagają resocjalizacji i w przypadku których nie zachodzi niebezpieczeństwo popełnienia kolejnego przestępstwa