Metoda sondażu diagnostycznego jest sposobem gromadzenia wiedzy o atrybutach strukturalnych i funkcjonalnych oraz dynamice zjawisk społecznych, opiniach i poglądach wybranych zbiorowości, nasilaniu się i kierunkach rozwoju określonych zjawisk. Chodzi tu o wszystkie zjawiska, które nie posiadają instytucjonalnej lokalizacji a wręcz odwrotnie są jakby rozproszone w całym społeczeństwie.

Metodę sondażu diagnostycznego stosuje się często w badaniach pedagogicznych, psychologicznych i socjalnych dla określenia zjawisk społeczno-wychowawczych.

Monografia – praca naukowa omawiająca jakieś zagadnienie w sposób wyczerpujący. Zebranie i omówienie wszystkich dostępnych informacji dotyczących bezpośrednio danego zagadnienia. Monografię można stworzyć dla każdego tematu: osoby, grupy ludzi, wydarzenia, miejsca geograficznego, urządzenia, części tego urządzenia, metody postępowania, pojęcia abstrakcyjnego, itd.

O metodzie monograficznej decydują dwa czynniki: pierwszy to przedmiot badań, drugi zaś to sposób badania. „Swoistym przedmiotem badań dla monografii jest instytucja wychowawcza lub inna instytucja dla celów wychowawczych badana. Chodzi tu w zasadzie o instytucje w rozumieniu placówki (dom kultury, pogotowie opiekuńcze) i niekiedy instytucjonalne formy działalności wychowawczej (spółdzielnia uczniowska, drużyna harcerska).
Poprzez drugi czynnik dąży się do poznania jak najgłębiej danej instytucji czy placówki, poznanie jej funkcjonowania, systemu społecznego oraz zbioru osób, które wchodzą w skład placówki. Przykładami tejże metody mogą być: „kompensacyjna rola (wybranego) domu dziecka oraz przyczyny niepowodzeń w nauce dzieci wybranej szkoły”.
„Monografia to metoda badań, której przedmiotem są instytucje wychowawcze w rozumieniu placówki lub instytucjonalne formy działalności wychowawczej, prowadząca do gruntownego rozpoznania struktury instytucji, zasad i efektywności działań wychowawczych oraz opracowania koncepcji ulepszeń i prognoz rozwojowych.”
„Metoda monograficzna realizowana być może przez wiele różnorodnych technik. Prawie zawsze posługuje się badaniem dokumentacji, bardzo często wprowadza elementy obserwacji uczestniczącej, ankiety lub wywiady. Niekiedy mogą być wykorzystywane elementy eksperymentu wychowawczego.”

Cele poznawcze badań własnych mojej pracy to przedstawienie zjawiska przemocy w grupach rówieśniczych oraz określenie jej najczęściej występujących form;

Za cel empiryczny obrałam określenie Czy młodzież zdaje sobie sprawę ze skali zjawiska przemocy w grupach rówieśniczych i jak wielu młodych ludzi w określonej grupie pada ofiarą przemocy.

W prezentowanych przeze mnie badaniach główny problem badawczy to:

Jakie formy przemocy w grupach rówieśniczych dominują współcześnie oraz jakie jest ich nasilenie?

Taki problem główny prowadzi do postawienia dalszych problemów szczegółowych:

- Czy młodzież zdaje sobie sprawę ze skali zjawiska przemocy w grupach rówieśniczych

- Czy młodzi ludzie doznają przemocy w grupach rówieśniczych?

- Jakich form przemocy w grupach rówieśniczych najczęściej doświadczają młodzi ludzie?

Hipoteza główna:

Przemoc w grupach rówieśniczych jest powszechnie występującym problemem.

Hipotezy szczegółowe:

H1: Najczęściej występującą formą przemocy w grupach rówieśniczych jest przemoc fizyczna.

H2: Większość uczniów w wieku licealnym spotkała się ze zjawiskiem przemocy w grupach rówieśniczych.

H3: Młodzież licealna nie zdaje sobie sprawy ze skali zjawiska przemocy w grupach rówieśniczych.