UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNO-PRZYRODNICZY W Bydgoszczy
Wydział INŻYNIERII MECHANICZNEJ
Katedra PODSTAW INŻYNIERII MECHANICZNEJ I MECHATRONICZNEJ
PRACOWNIA MECHANIKI TECHNICZNEJ
____________________________________________________________________________
Studium..........Transport..........Semestr........IV............Grupa........A............Rok akademicki........2009/2010........
Ćwiczenie nr 2
TENSOMETRIA OPOROWA
Wstęp teoretyczny:
Tensometria zajmuje się metodami pomiarów odkształceń. Do pomiarów takowych odkształceń służą nam przyrządy zwane rozetami tensometrycznymi. Ze względu na zasadę według której dokonujemy pomiarów tensometry dzielimy na dwie grupy: elektryczne i mechaniczne.
W pierwszej grupie wyróżniamy tensometry: rezystancyjne, indukcyjne, pojemnościowe, elektrodynamiczne i piezoelektryczne, natomiast do drugiej grupy możemy zaliczyć takie tensometry jak: mechaniczne, optyczno-mechaniczne i strunowe. Jest to dośc pokaźny zbiór urządzeń, jednakże obecnie najszersze zastosowanie znalazły tensometry oporowe i to właśnie przy ich użyciu jest wykonywana większość pomiarów laboratoryjnych i użytkowych, dlatego głównie na niej będę bazował przy opracowywaniu tegoż sprawozdania.
Tensometria oporowa opiera się na znanej własności fizycznej drutu metalowego, polegające na zmianie jego oporu elektrycznego wraz z doznawaną przezeń zmianą długości.
Ze względu na budowę wyróżniamy dwa typy tensometrów oporowych: drucikowy i foliowy z czego wśród tensometrów drucikowych występują dwa rodzaje czujników: wężykowy i kratkowy.
Jeśli chodzi o budowę to biorąc pod uwagę pierwszy z nich (tzn. transametr wężykowy) składa się z szeregu równoległych drucików rezystancyjnych uformowanych w postaci wielokrotnego wężyka, wykonanych z drutu o średnicy 0,02-0,05 mm. Klejem (2) jest on przyklejony do podkładki nośnej (3) wykonanej zazwyczaj z cienkiego papieru lub foli. Dwa przewody (4) doprowadzają prąd elektryczny. Są one przylutowane do końcówek drutu oporowego. Paskiem papieru, zwanym nakładką (5), drut oporowy jest chroniony przed uszkodzeniem mechanicznym. Tak przygotowany tensometr przykleja się na powierzchnię badanego elementu stosując specjalny klej.