Zasady resocjalizacji w zakładach karnych wg H. Machela:

1. Normalności

Upodobnienie życia więziennego do warunków życia w społeczeństwie. Osadzeni powinni mieć możliwość uczestnictwa w zajęciach oświatowo- kulturalnych organizowanych poza więzieniem (dokształcanie, praca). Osoby podlegające resocjalizacji powinno uczyć przede wszystkim życia w społeczeństwie. Jedynie prawo to powinno być ograniczane, w odpowiednim stopniu, wobec osób wysoce zdemoralizowanych, aby nie deprawowały pozostałych.

1. Otwartości

Zasada ta wiąże się z ułatwianiem więźniom kontaktu ze światem zewnętrznym (pośredniego- budka telefoniczna lub bezpośredniego), odwiedzaniem bliskich, umożliwianie widzeń intymnych na terenie zakładu karnego.

1. Odpowiedzialności

Ponoszenie przez więźniów konsekwencji swoich zachowań, tym samym uczy się ich odpowiedzialności za własne postępowanie i daje poczucie kierowania swoim losem.

1. Wyboru

Ściśle powiązana z zasadą odpowiedzialności . Wiąże się z dokonywaniem wyborów rozmaitych zachowań co niesie za sobą odpowiedzialność.

1. Indywidualizacji

Indywidualne podejście do każdego więźnia, szanowanie jego praw, osobistych predyspozycji intelektualnych oraz fizycznych, wykształcenia, zainteresowań, umiejętności, a także stopnia demoralizacji.

1. Instancji obiektywnych

Odwoływanie się w postępowaniu resocjalizacyjnym do norm i wartości o charakterze społecznym.

1. Tworzenia środowiska wychowawczego

Zapobieganie wzajemnej demoralizacji i wyeliminowanie zagrożeń ze strony podkultury więziennej (prawidłowe rozmieszczenie skazanych w celach, oddziałach i grupach zajęciowych).

1. Właściwego stosunku do więzienia

Nienaruszanie godności osobistej skazanego i respektowanie praw człowieka przysługujących każdej jednostce.