"Bezpieczny przedszkolak"

Scenariusz zajęć w grupie 6-latków Temat zajęć: "Bezpieczny przedszkolak" Cele ogólne: - kształtowanie postaw dzieci w sytuacjach zagrożenia - rozwijanie myślenia twórczego - rozwijanie umiejętności współpracy w grupie Cele szczegółowe (dziecko): - potrafi podać skojarzenia z hasłem "bezpieczeństwo" - potrafi wcielić się w określoną rolę, wziąć udział w scence na dany temat - wie, jak zachować się w sytuacjach trudnych - zna numery alarmowe (997-policja, 998-straż pożarna, 999-pogotowie, 112) - potrafi dopasować odpowiedni numer telefonu alarmowego do niebezpiecznego zdarzenia - potrafi wykonać pracę plastyczną na podany temat Metody: słowna, czynna, oglądowa Formy pracy: z całą grupą, w zespołach, Pomoce: historyjka obrazkowa "Pożar", ilustracje przedstawiające różne sytuacje zagrożenia, ilustracje z pojazdami specjalnymi, numerami, tamburyno, mazaki, kredki, kartki Przebieg: 1."Chodźcie wszyscy tu dokoła..." - ped. zabawy 2."Bezpieczeństwo"- burza mózgów- dzieci podają skojarzenia z podanym słowem 3."Ważne numery"- przypomnienie numerów alarmowych (997, 998, 999) i dopasowywanie obrazków (pojazd+numer+sytuacja zagrożenia; np. policja - 997- obrazek przedstawiający uciekającego złodzieja) 4.Historyjka obrazkowa "Pożar" - opowiadanie poszczególnych części historyjki, utrwalenie numerów alarmowych 5.ZR "Pojazdy"- dzieci poruszają się w rytm tamburyna, a gdy n-lka podnosi obrazek z pojazdem specjalnym, dzieci poruszają się i naśladują go wg wcześniej przyjętych zasad: - karetka pogotowia: 999- eee-ooo, eee-ooo - straż pożarna: 998 - iiii-ooo, iiii-oooo - policja: 997 - aaa-uuuu, aaa-uuuu 6."Wiem jak się zachować"- dzieci losują numer pod którym kryje się ilustracja z opisem sytuacji- zadanie polega na przedstawieniu scenki na dany temat i odpowiednim zachowaniu się w trudnej sytuacji: - piaskownica, podjeżdża samochód, ktoś częstuje cukierkami - jesteśmy nad morzem, widzimy, że ktoś zaczyna się topić, wołać pomocy - hipermarket- zgubiliśmy się 7.ZR "Raz-dwa-trzy" 8."Bezpieczny przedszkolak"- praca plastyczna w grupach

Instrukcja obsługi złości

SCENARIUSZ ZAJĘCIA W GRUPIE DZIECI 4 -5 LETNICH Temat: Instrukcja obsługi złości. - cele ogólne: zapobieganie objawom agresji i przemocy w grupie Wdrażanie do zachowań akceptowanych społecznie, cele operacyjne: dziecko potrafi: - rozpoznać różne stany emocjonalne człowieka zachować się asertywnie w sytuacjach , w których narażone jest na agresję innego dziecka - jest wrażliwe na potrzeby drugiego człowieka metody: oglądowa, podająca, problemowa, burza mózgów, dramy, pedagogiki zabawy pomoce: fragm. bajki terapeutycznej D. Krawczyńskiej pt. Złościk; ilustracje emocji: radości i złości wyraz "złość" do globalnego czytania nagranie piosenki Maszerują dzieci; na CD karty pracy z owalem twarzy , kredki PRZEBIEG ZAJĘCIA piosenka na rozpoczęcie "Wszyscy są...", zabawa integracyjna : "Witam wszystkich, którzy...." -wstali "prawą nogą" , są weseli, sympatyczni i gotowi do zabawy;. Niech wstaną, pokażą się, uśmiechną , a my ich przywitamy brawami. -witam również tych, którzy wstali lewą nogą;, są niewyspani, smutni, zmęczeni i źli. Niech wstaną, pokażą się, zrobią kwaśną minę i również ich przywitamy brawami. -Czy wy wiecie, czy nie wiecie tyle bajek jest na świecie. Opowiem wam dzisiaj bajkę o " Złościku ". A, dlaczego zapytacie? Zaraz się dowiecie. Opowiem wam historię, która ostatnio wydarzyła się w pewnym przedszkolu: To był b. męczący dzień. Pani poprosiła chłopców, żeby posprzątali w kąciku klocków i obiecała, że jak to zrobią, to każdy będzie mógł zająć się tym, co najbardziej lubi. Karol uwielbiał takie chwile...zwykle wtedy z Wojtkiem i Michałem bawili się małymi samochodzikami Dlatego Karol chciał jak najszybciej posprzątać i zająć się tym, co lubi najbardziej. Niestety, w chwili gdy prawie wszystkie klocki były już na swoim miejscu, jeden z chłopców potknął się o skrzynię, która się przewróciła i wyrzuciła z siebie wszystkie klocki. Na ten moment czekał tylko Benek, który przepada za rozrabianiem. Wpadł w klocki i zaczął je rozrzucać po całej Sali. Karol, Wojtek i Michał stanęli bez ruchu......... Wreszcie Karol krzyknął: -Benek, co ty robisz?! -Zniszczyłeś naszą pracę, przez ciebie nie będziemy mieli czasu na zabawę! - wrzasnął Michał i niewiele myśląc, rzucił się na Beńka i zaczął go okładać z całych sił. -Benek, ty głupku! Co zrobiłeś?!; krzyczał Michał i przyciskał łobuza do podłogi. -Ałaj! krzyczał Benek - zostaw mnie! Karol i Wojtek próbowali rozdzielić chłopców i wyglądało, że wszyscy się szarpią i biją. Wtedy właśnie nadeszła pani i powiedziała z wyrzutem: -Mieliście posprzątać klocki, a tymczasem zrobiliście potężny bałagan i na dodatek robicie sobie nawzajem krzywdę. Kto wpadł na pomysł, żeby porozrzucać klocki? Ponieważ wszyscy zaczęli się przekrzykiwać, bo nikt nie czuł się winien więc wszyscy wylądowali pod tablicą z zasadami, żeby przypomnieć sobie jak należy zachowywać Się w przedszkolu. To przypominanie trwało tak długo, że już nie starczyło czasu na zabawę. Karol nie mógł się pogodzić z tą sytuacją. Tego było za wiele! "To przez tego głupiego Beńka. On jest chyba tylko po to, żeby rozrabiać". N.: co się wydarzyło podczas sprzątania klocków? jak myślicie- jak czuł się Karol, gdy Benek zniszczył jego pracę ? dlaczego Benek jest rozrabiaką? I Karol, który był zazwyczaj miłym i wesołym chłopcem, nie wytrzymał. Porozrzucał klocki, podeptał pluszaki, a samochodziki wrzucił do śmieci. Po chwili sala wyglądała jak pobojowisko. N.: czy Karol dobrze postąpił? ........ ciekawe, jak powinien w tej sytuacji postąpić? Co się z Tobą dzieje Karolu? - zapytała pani . A Karol nie wiedział co odpowiedzieć, więc powiedział, że nic, tylko chce iść już do domu. I już do końca dnia nie chciał się z nikim bawić. Rysował tylko na kartonie jakieś dziwne mazańce , a kredkę przyciskał tak mocno, że aż się złamała , a gdy chciał sięgnąć po drugą, wtedy wydarzyło się coś dziwnego....wśród linii na kartce zauważył jakiś dziwny ruch....... Po chwili spośród gęstwiny kresek wyłoniło się coś, co przypominało kłębek nici o kilkunastu długich rękach.........Dziwny stworek stanął na kartonie rozprostowując swoje kończyny. Po chwili jedną ze swoich długich rąk zaczął drapać się po rozczochranej głowie, następnie zmarszczył krzaczastwe brwi, wybałuszył wielkie oczy i wrzasnął piskliwym głosem: - Nieźle narozrabialiśmy, co?!!! Karol aż podskoczył na dywanie. A ty kim jesteś i skąd się tu wziąłeś? spytał zdumiony. Stworek czterema rekami wziął się pod boki, wykrzywił kreski, które były chyba ustami, podskoczył i jęknął: -Jestem z tobą już cały dzień, a ty nie wiesz kim jestem? Karol nie wiedział. -Zaciskam ci pięści, czerwienię twarz, marszczę twoje oczy, a twoje ręce zmuszam do rzucania zabawkami, a twoje nogi do tupania i kopania, a ty nie wiesz kim jestem? Czerwona twarz stworka stała się fioletowa, a sztywne włosy przypominały teraz pioruny. Oczy Karola stały się wielkie ze zdumienia. Stworek krzyczał nadal tupiąc i rzucają się po podłodze "AAAAAA, UUUUU, WWRRRRR, to ja ZŁOŚĆ, czujesz mnie od chwili rozróby z Beńkiem. NIE OPUSZCZĘ CIĘ, DOPÓKI NIE POSTANOWISZ CO ZE MNĄ ZROBIĆ! " acha - i mów do mnie Złościk. Złośliwy Stworek biegał nadal po Sali, kopiąc klocki i szczypiąc Karola po stopach. Wreszcie Karol złapał Złościka za jedną z rąk, postawił sobie na dłoni i powiedział: -Tak , masz rację, jestem zły, złości mnie dziś wszystko i już nie wiem, co mam robić! Powiedziawszy te słowa, chłopiec usiadł, a po chwili popłynęły mu z oczu łzy. Złośnikowi zrobiło się żal Karola, żal było patrzeć, jak ten się męczy. Spojrzał chłopcu w oczy i spytał: -Czy wiesz kto i kiedy cię rozzłościł? -Czy powiedziałeś mu o tym, co czujesz? -Czy doszliście do porozumienia? Jeśli chcesz wiedzieć, jak sobie ze mną radzić, musisz sobie odpowiedzieć na te pytania. Lepiej się z tym uporasz, gdy poprosisz o pomoc kogoś dorosłego. Karol otarł łzy z oczu i postanowił natychmiast udać się do pani -Proszę pani, chciałbym koniecznie z panią o czymś porozmawiać........ N.: o czym Karol chciał z panią porozmawiać? (zdj przedst.. złość, czyt. Globalne ZŁOŚĆ) N.: co was zlości? Kiedy twoja złość wychodzi na zewnątrz? Gdzie czujecie swoją złość? N-l rozwiązuje wspólnie z dziećmi problem, czy złość jest dobra czy zła?: Złość jest uczuciem naturalnym - mieszka w każdym z nas. I czasami, gdy nam się coś nie podoba, nie możemy czegoś dostać, albo ktoś nas krzywdzi, wtedy ona wychodzi z nas na zewnątrz. Jest nawet potrzebna, bo dodaje nam siły, wtedy gdy ktoś nas krzywdzi. Dorośli mówią, że "wychodzą z siebie", tzn., że stają się kimś innym niż byli wcześniej. Jednak nadmiar złości może przemienić się w agresję - tak jak u Karola . Dlatego trzeba z nią zrobić porządki. Żeby to się udało trzeba odpowiedzieć na te pytania, które podpowiedział Złościk: INSTRUKCJA OBSŁUGI ZŁOŚCI: Uświadomić sobie: kto i kiedy cię rozzłościł? Powiedzieć sobie: oho! jestem zły -Powiedzieć tej osobie o tym, co czujesz? Że jesteś zły!!!!!!!!!!! -Powiedzieć komuś o swojej złości, Z kim możecie porozmawiać o swoich uczuciach? -są jeszcze zabawy przeciw złości: np. siadamy po turecku i liczymy do 10 -Zabawa do ćwiczenia umiejętności społecznej, radzenia sobie z gniewem pt. "Zły Karol, dobry Karol "komunikacja niewerbalna- mowa ciała, mimika - złość, radość. Dzieci wstają, dobierają się parami, staja naprzeciw siebie. Zasada: nie wolno się bić, dotykać ani obrażać. tylko na sygnał pokazujemy koledze swoje emocje. Na zawołanie prowadzącej: "zły Karol ", dzieci naśladują ruchem, gestem za nauczycielem złość. Następnie uwalniają się ze złości poprzez ocieranie od gór do dołu całego ciała i wyrzucają daleko całą złość. Na zawołanie: " dobry Karol ", uśmiechają się, kłaniają. Zabawę powtarzamy. -Dzieci znów siadają na dywanie: Porozmawialiśmy o uczuciu złości, to teraz możemy pobawić się w rozpoznawanie emocji. N-lka demonstruje dzieciom zdjęcie osoby złej i osoby uśmiechniętej. Pyta o osobę uśmiechniętą: w jakich okolicznościach mamy taką minę? (gdy jesteśmy szczęśliwi, zadowoleni, weseli, radośni). Potem pokazuje osobę złą i pyta kiedy , w jakich okolicznościach doświadczamy złości? ( gdy ktoś nas krzywdzi, gdy nas nie rozumie, gdy czegoś nam brakuje, gdy nam ktoś coś zabiera). dzieci znów dobierają się parami i maszerują do piosenki Maszerują dziecir1; , na przerwę w muzyce demonstracja tablic przedst. 1 wybraną emocję. Dzieci naśladują wyraz twarzy i pokazują koledze w parze.) -Karty pracy: narysuj siebie jak się dzisiaj czujesz. Jakie emocje były w tobie od rana, czy jesteś zadowolony i wesoły, czy może smutny albo zły?

"Zwierzęta zimą" Cel główny: - uświadomienie dzieciom konieczności dokarmiania zwierząt w czasie zimy; Cele szczegółowe: - poznaje warunki panujące w lesie w czasie zimy, - zna zwierzęta leśne, - wie jak wygląda karmik i czym dokarmiamy ptaki, - wie jak wygląda paśnik i czym dokarmiamy zwierzęta, - odpowiada na pytania dotyczące wysłuchanego wiersza, - dopasowuje pożywienie do ptaka lub zwierzęcia, - przestrzega reguł w zabawach ruchowych Metody: czynna- udział dzieci w zajęciu i zabawie ruchowej, słowna- wypowiedzi dzieci na dany temat, czytanie globalne wyrazów, rozwiązywanie zagadek, oglądowa- pokaz ilustracji, emblematów, Formy: praca z całą grupą, praca indywidualna przy stole, Środki dydaktyczne: Ilustracje zwierząt leśnych, a szczególnie sarna, zając, dzik, wróbel sikorka, małe obrazki tych zwierząt dla każdego dziecka Wyrazy: las, ptaki Ilustracje: karmnik, paśnik Pożywienie: siano, marchew, kapusta, buraki, ziemniaki, ziarna, słoninka Przebieg zajęć: 1. Wysłuchanie zagadki: Sosnowy, dębowy, stary lub młody, rosną w nim grzyby, rosną jagody. ... (las) Globalne czytanie wyrazu "Las" 2. Wyprawa do lasu - zabawa ruchowa z elementami metody W.Sherborne N: Wyruszymy dziś na wyprawę do lasu. Po drodze możemy napotkać różne przeszkody, dlatego dobierzcie się parami. Idziemy! Uwaga! Zwalone drzewo - Jedna osoba będzie rzwalonym drzewemr1;, druga musi pokonać przeszkodę przechodząc i unosząc wysoko nogi (wyczucie kolan) Uwaga! Duży kamień na drodze - Jedna osoba będzie "dużym kamieniem", który trzeba usunąć ze ścieżki, druga siada plecami do niej i próbuje go przesunąć(wyczuwanie siły) Uwaga! Złamany konar - Jedna osoba tworzy "złamany konar drzewa", druga przechodzi pod nim i pod innymi "konarami" (ćwiczenie w grupie, wyczucie współpracy) Jesteśmy w lesie - Każde dziecko indywidualnie - "Wiatr kołysze konarami drzew" (ćwiczenie twórcze) 3. Zimowy las - rozmowa o warunkach panujących obecnie w lesie. - Jak wygląda las obecnie? - Jak wyglądają drzewa? - Czym jest pokryta ziemia? 4. Rozmowa na temat zwierząt żyjących w lesie: - Jakie zwierzęta i ptaki możemy spotkać w lesie? - Jak przygotowują się do zimy? (Wybieranie ze zbioru ilustracji, tych które przedstawiają zwierzęta i ptaki żyjące w lesie. Zawieszenie na tablicy. Globalne czytanie wyrazu "ptaki") 5. Słuchanie wiersza "Kto pamięta o zwierzętach" czytanego przez nauczycielkę. Leśnik sarnom wyniósł siano i sól do solniczki, a wiewiórka chowa w dziupli swoje smakołyczki. Lis futerko kupił nowe, wróble zaś zmieniły piórka. W sen zapadły jeże, żaby, śpi już nawet mała pszczółka. Cisza w lesie coraz głębsza, pochowały się zwierzęta. Co też zimą będą jadły? Czy też o nich ktoś pamięta? Pan leśniczy dba o sarny w swej leśnej zagrodzie. My o ptaki dbać musimy, lecz w naszym ogrodzie. 6. Rozmowa o treści wiersza: - O jakich zwierzętach była mowa w wierszu? - Kto zapadł w sen zimowy? - Kto ma nowe futro? - Co robi wiewiórka? - Które zwierzęta mają kłopot ze zdobyciem pożywienia? - Kto o nich zadba? - W jaki sposób? 7. Wyjaśnienie znaczenia słowa "paśnik" i "karmnik" na podstawie ilustracji i informacji nauczycielki. 8. Co dla ptaków, co dla zwierząt - nazywanie i segregowanie pożywienia: siano (sarna), ziemniaki, buraki (dzik), marchew, kapusta (zając), ziarna (wróbel), słoninka (sikorka) 9. Zwierzęta i ich przysmaki - zabawa dydaktyczna. Każde dziecko otrzymuje obrazek przedstawiający dzika, sarnę, zająca, wróbla, sikorkę. Dzieci biegają po sali, na hasło "Paśnik" szukają tacki z przeznaczonym dla danego zwierzęcia pokarmem. Sprawdzenie czy nie ma pomyłki, zamiana obrazków i ponowna zabawa. 10. Zachęcenie dzieci do dokarmiania ptaków: Nauczycielka recytuje ostatnią zwrotkę wiersza i pyta, gdzie my możemy dokarmiać ptaki. Pan leśniczy dba o sarny w swej leśnej zagrodzie. My o ptaki dbać musimy, lecz w naszym ogrodzie. 11. Prawda-fałsz - quiz podsumowujący wiadomości; nauczycielka czyta zdanie, dzieci odpowiadają "tak" lub "nie" "Wiewiórka gromadzi zapasy na zimę". "Hałasujemy w lesie". "Niszczymy domy zwierząt". "Dokarmiamy zwierzęta w czasie zimy". "Jeż zasypia na zimę." "Leśniczy dostarcza pożywienie do paśnika." 13.Wysłuchanie piosenki "Jestem wróbelkiem"