Udar mózgu (def. WHO) – to nagłe wystąpienie ogniskowych lub uogólnionych zaburzeń mózgu trwających dłużej niż 24 godziny (o ile wcześniej nie doprowadzają do zgonu ) i spowodowanych wyłącznie przyczynami naczyniowymi, związanymi z mózgowym przepływem krwi.

Wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje udaru mózgu:

1. Niedokrwienny (80%) – zatrzymanie dopływu krwi do mózgu

2. Krwotoczny (15%) – zazwyczaj spowodowany jest peknięciem naczynia krwionośnego i wylewem krwi do tkanki mózgowej

- śródmózgowy

- podpajęczynówkowy

1. żylny (1%)

Udar niedokrwienny – podtypy:

- udar spowodowany zmianami w dużych naczyniach domózgowych i mózgowych, np. zwężenia naczyń krwiotocznych, zakrzepica i zatory tętnicze

- udar lakunarny

- udar spowodowany zatorami pochodzenia sercowego

- udar niedokrwienny o nieznanej patologii

Zaburzenia po udarze mózgu dotyczą:

- układu motorycznego (wiotkość, spastyczność)

- narządów zmysłu (czucie powierzchowne i głębokie, niedowidzenie połowiczne, ból wzgórzowy)

- czynności percepcyjnych ( afazja, agnozja, apraksja, zaniedbanie połowicze, objaw pchacza)

- samopoczucia pacjenta

Rehabilitacja to kompleksowe postępowanie w stosunku do osób niepełnosprawnych fizycznie lub psychicznie mających na celu przywrócenie pełnej lub możliwej do osiągnięcia sprawności fizycznej i psychicznej, zdolności do pracy, zarobkowania i brania czynnego udziału w życiu społecznym.

Powyższe definicja rehabilitacji wg WHO obejmuje wszystkie rodzaje szeroko pojętej rehabilitacji, którymi są:

1. MEDYCZNA

2. PSYCHICZNA

3. SPOŁECZNA

4. ZAWODOWA

Interdyscyplinarny zespół:

Lekarz neurolog, specjalista rehabilitacji medycznej, fizjoterapeuta, logopeda, neuropsycholog, terapeuta zajęciowy, pracownik socjalny, pielęgniarka

Rehabilitacja po udarze powinna zostać wprowadzona jak najwcześniej tj. 1-2 dobie. Intensywność oraz czas prowadzenia zajęć na oddziale rehabilitacyjnym powinny być indywidualnie dobieranie dla każdego pacjenta.

Istotą deficytu u pacjenta po udarze mózgu jest:

- zaburzenie ruchów dowolnych

- zaburzenie prawidłowej automatycznej kontroli postawy ciała

Fizjoterapia u pacjentów po udarze mózgu jest w dominującym stopniu procesem uczenia się. Zdolność do ulegania trwałym funkcjonalnym i strukturalnym zmianom w odpowiedzi na oddziałujące bodźce to plastyczność.