Hobbici- stworzenia mniejsze od ludzi, ale większe od liliputów. Mieli kędzierzawe, bujne włosy, a ich postura była dość brzuchata. Garderoba hobbita charakteryzowała się żywymi kolorami np. żółtym. Nie nosili oni butów, ponieważ stopy tych istot były skórzaste, grube i obrośnięte gęstym włosiem. Jedną z ich umiejętności było szybkie znikanie bez żadnego odgłosu. Mieszkali w norach. Nie były to brudne ziemianki, lecz pełne wygód mieszkania. Przeciętny hobbit lubił palić fajki i odpoczywać na łonie natury. Nie tolerowali żadnych zmian, a zwłaszcza przygód.
Krasnoludy- są to istoty na ogół hartowne, zawzięte, skryte, pracowite, nie zapominające krzywd (ani dobrodziejstw), kochają kamienie szlachetne i kruszce. W dawnych czasach wyrabiali klejnoty pod Samotną Górą, gdzie panował historyczny ród Thorina. Tamto właśnie królestwo napadł Smaug. Krasnoludy ubierali się w płaszcze, bądź w zbroje, jeśli zachodziła taka potrzeba.
Elfy z Doliny Rivendell- jeden z odłamów elfów w Śródziemiu. Były to piękne istoty o długich włosach i spiczasto zakończonych uszach. Słynęły z mądrości i znajomości wielu dziedzin życia. Miały przyjazne i wesołe usposobienie. Przejawiało się ono m.in. w układanych przez nich pieśniach. Na ich czele stał Elrond z Rivendell. Był on „silny jak wojownik, mądry jak czarodziej, pełen godności jak król krasnoludów i łagodny jak letni powiew”. Znał się na wszystkich rodzajach run.
Elfy leśne- Mieszkały w Mrocznej Puszczy. Ich władca nosił koronę z owoców, a w ręce dzierżył drewniane berło. Lubił jak każdy inny elf ucztować na łonie natury czy w pałacu, bądź polować. Elfy te nosiły zieloną odzież przypominającą kolory lasu. Podobne były do elfów z Rivendell, lecz wyglądały trochę bardziej dziko. Nie umiały wyrabiać produktów codziennego użytku, dlatego to zadanie zlecały ludziom z Esgaroth. W stosunku do innych stworzeń np. krasnoludów odnosiły się z niechęcią.
Trolle- olbrzymie postaci o wielkich, grubo ciosanych twarzach i ogromnych nogach, posługujące się brutalnym, wulgarnym językiem. Mieszkały najczęściej w jaskiniach. Prowadziły nocny tryb życia (wtedy to wybierały się na grabieże lub jadały np. baraninę) w ciągu dnia chowały się w jaskiniach, gdyż istniało zagrożenie, że gdy wyjdą na światło dzienne, zamienią się w kamienne posągi. Charakteryzowały się nieprzyjaznym usposobieniem i niezbyt mądrym zachowaniem. Nie przejawiały żadnych oznak rozumności.
Gobliny- wielkie, paskudne istoty o szkaradnych, brzydkich twarzach i dziwnych ruchach. Mieszkały we wnętrzu gór. Wychodziły z ich wnętrza na łowy, napady i grabieże. Żywiły się zwierzętami, lecz nieraz nachodziła ich myśl by przekąsić człowieka, bądź krasnoluda. Zachowywały się agresywnie. Napadały na ludzi, zagrabiały im majątki i niszczyły co się da. Na ich czele stał Wielki Goblin. Bały się elfickich mieczy np. Glamdringa, a także czarów.
Wilki- w powieści Tolkiena zwani wargami. Najgorszy gatunek wilków, jaki chodził po ziemi, pochodzący z Dzikich Krain. Wyglądały jak ogromne, wściekłe wilki. Były sprzymierzone z goblinami i to ich wsparły w Bitwie Pięciu Armii. Na ich czele stał Wielki Wilk. Odnosiły się do ludzi, a także innych stworzeń z nienawiścią i antypatią.
Orły- były ogromnymi, czarnymi w słońcu ptakami, które uratowały życie kompanii Thorina. Były niesamowicie silne i umiały latać na długie dystanse. Nieraz zostawały poranione (Gandalf kiedyś uratował jednego z Orłów , gdy ten miał zranione skrzydło). Były typami samotników. Działały z innymi istotami, tylko gdy były im coś winne. Na ich czele stał Władca Orłów.
Pająki- były szkaradnymi, wielkimi organizmami o włochatych nogach i dużym odwłoku. Dla nich liczył się tylko dostęp do jedzenia np. krasnoludzkiego mięsa. Potrafiły owinąć swoimi nićmi niemal każdą istotę. Swoje ofiary atakowały najczęściej z zaskoczenia. Były wrażliwe na wszelkie obelgi, a bały się elfickich mieczy.
Gandalf- czarodziej, mędrzec ubrany w spiczasty niebieski kapelusz, szary płaszcz, przepasany srebrną szarfą. Posiadał ogromną wiedzę na tematy życiowe, a także historyczne i naukowe. Przyjaźnił się z różnymi ludami, które przejawiały chęć dialogu np. z hobbitami. Odznaczał się przyjacielskim i trzeźwym nastawieniem do różnych istot oraz konsekwentnym tępieniem zła pod wszelką postacią. Swoich współtowarzyszy traktował jak własnych braci. Pomagał im w sytuacjach zagrożenia np. przy historii z trollami. Aby zmobilizować kompanów do samodzielnego działania opuścił ich przed wejściem do Mrocznej Puszczy, dając im wskazówki jak dalej podążać. Gandalf posiadał moc. Wykorzystywał ją m.in. przy ataku goblinów na tymczasowe schronienie wędrowców w Górach Mglistych.
Gollum- istota czarna, śliska o chudym ciele i wielkich, okrągłych oczach, żyjąca w najgłębiej położonej pieczarze siedziby goblinów. Żywił się mięsem goblinów zagubionych w daleko położonych fragmentach jaskiń. Tych oto zagubionych goblinów zachodził od tyłu i dusił. Mówił nieraz do siebie (przez to, że był opętany pierścieniem). Wysławiał się zawiłym nieraz językiem. Lubił zagadki, a przywiązany był do pierścienia dającego niewidzialność.
Beorn- pół człowiek pół niedźwiedź, mieszkał w drewnianym domku na ziemiach położonych między Górami Mglistymi a Mroczną Puszczą. Przybył z gór. Kiedy był w postaci człowieka nosił wełniane tuniki. Miał gęste, czarne włosy i uwydatnione mięśnie na ramionach. Panował nad bezpieczeństwem w swojej krainie. Nienawidził goblinów i wargów, dlatego cieszył się na wieśc o śmierci Wielkiego Goblina. Lubił słuchać ciekawych powiastek. Beorn nie był ufną postacią. Na początku nie uwierzył wędrowcom w ich opowieść. Uczestniczył w Bitwie Pięciu Armii.
Smaug- smok, który ongiś napadł na siedzibę krasnoludów (Samotną Górę). Po wygnaniu i wybiciu rodu Throra osiadł w Samotnej Górze, pilnując znajdującego się tam skarbu. Smaug to olbrzymi, złocistoczerwony smok, o wielkich skrzydłach podobnych w budowie do skrzydeł nietoperza. Jego brzuch pokrywał pancerz ze złota i klejnotów, poza jednym miejscem, po lewej stronie cielska (w to właśnie miejsce ugodził go Bard). Smok jak każdy inny jego pobratymiec lubił klejnoty i szlachetne kruszce. Kiedy Bilbo ukradł jeden z pucharów, Smaug od razu po przebudzeniu to zauważył. Był mściwy, chytry, pazerny i agresywny dla innych.