Jan Fryderyk Herbart
Przedstawił własny system pedagogiczny, oparty na etyce i psychologii.
Etyka stała się sformułowana celów wychowania a psychologia środków.
Za główny cel wychowania i kształcenia uważał Herbart ukształtowanie moralnego charakteru , a za prowadzące do tego główne środki – kierowanie dziećmi, karność i nauczanie wychowujące.
Karność to był konieczny warunek wyrobienia u każdego wychowanka moralności opartej na ilnym charakterze tzn. najwyższego celu wychowania.
Szkoła Herbarta nazywana jest szkołą tradycyjną.
Charakteryzuje ją konserwatyzm i autokratyczne stosunki nauczycieli – uczniowie, gdzie zaznaczona jest dominacja nauczyciela.
Surowa dyscyplina, nauczyciel steruje uczniami poprzez system karania i nagrodzenia, przede wszystkim najistotniejsze jest nauczanie i kształcenie mniej wychowawcze ( dyscyplina ), wszystkie czynności ucznia są kierowane przez nauczyciela – brak samodzielności. Wszystkie osiągnięcia uczniów są klasyfikowane, uczniowie motywowani są poprzez rywalizacje, ranking klas, szkół.
W szkole tradycyjnej obowiązywał podział treści nauczania na przedmioty. Nauczyciel przekazywał wiedzę, podawał tylko materiał.
Jego rolą było realizowanie programu nauczania czyli nauczyciel nauczał i kierował uczniami.
Natomiast uczeń miał siedzieć cicho, był na ogół pasywny, tylko słuchał, czytał i myślał za nauczycielem. Uczeń nie decydował o doborze treści nauczania .
W szkole Herbarta dominuje uczenie się pamięciowe proces nauczania jest percepcyjny odtwórczy. Uczniów mają , zachęcać do nauki motywy zewnętrzne , głównie stopnie.
Stosowana jest częsta kontrola wyników nauczania. Szkołę cechuje również współzawodnictwo oraz słaby nacisk na samorzutną twórczość uczniów. Szkoła jest jedynym terenem uczenia się, tylko prace domowe wykonywane są poza nią.
pedagogika Herbarta nie ma prawa funkcjonowania we współczesnej szkole, ponieważ szkoła współczesna w przeciwieństwie do tradycyjnej jest demokratyczna.
Cechuje ją jedność nauczania i uczenia się. Uczniowie samodzielnie zdobywają wiedzę i umiejętności, są aktywni, pracują indywidualnie i grupowo. Sami mogą kontrolować i oceniać wyniki swojej pracy. Natomiast nauczyciel przekazuje wiedzę, ale również tłumaczy, wyjaśnia niezrozumiałe dla uczniów treści. Uczniowie współpracują z nauczycielem mogą wyrażać swoje zdanie, mówić co myślą na dany temat. Mogą zadawać pytania, rozwijać swoją wiedzę i umiejętności w interesującym ich kierunku