EKONOMIKA INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ 02 2011

EKONOMIKA INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ – WYKŁADY.

Wykład z dnia 20.02.2011 r.

Polityka regionalna

Region- jest to obszar, który stanowi całość pod względem administracyjnym i podlega wspólnej własności np.; jest jednolity pod względem gospodarczym, kulturalnym. W Polsce region odpowiada województwom.

W Europie w okresie powojennym realizowano 2 modele:

- przez pierwsze 30 lat po wojnie państwo posiadało monopol na politykę regionalną. Celem likwidowanie dysproporcji regionalnej. Inwestowano w infrastrukturę ciężką (drogi, SE, budowano wielkie kompleksy przemysłowe tzw. Biegunami wzrostu, ewentualnie wspomagano przedsiębiorstwa, które inwestowały w infrastrukturę). Najważniejsze instrumenty: subwencje, dotacje, ulgi podatkowe. Szybki rozwój gospodarczy. Nie było rezultatu.

- od lat 70 sytuacja się zmieniła. Przyjęto drugi model polityki regionalnej. Państwo utraciło monopol na prowadzenie polityki. Stało się partnerem obok administracji regionalnej. Dominująca rola samorządu terytorialnego (znał potrzeby). Duża rola małych i średnich przedsiębiorstw, przy czym w przypadku dużych przedsiębiorstw politykę regionalna prowadziło głównie państwo. Uwaga na rozwój infrastruktury ciężkiej, infrastruktury lekkiej (rozwój edukacji, kształcenie ustawiczne, doradztwo dla przedsiębiorstw). Państwo wspierało specjalizację, ochrona młodych przemysłów. Rozwój małych i średnich przedsiębiorstw były związane z lokalnym rynkiem.

Żeby ułatwić działania:

  1. zwiększenie dostępu do źródeł finansowania- formalne źródła finansowania (kredyty)- nieformalne źródła finansowania tzn. aniołowe biznesu (były zamożne osoby, które dysponowały kapitałem, wiedza i doświadczeniem, które były zainteresowane finansowaniem przedsiębiorstw ubogich.) Stały się częścią tych przedsiębiorstw- zamówienia rządowe w małych i średnich przedsiębiorstwach, uzyskiwały dodatkowe środki.

  2. działanie w kierunku rozwoju otoczenia ekonomicznego przedsiębiorstw. Łagodzenie procedur administracyjnych i ograniczenie przepisów. W wielu krajach tzw. Koncepcje jednego okienka( tworzenie instytucji, gdzie młodzi przedsiębiorcy mogli zwrócić się o poradę)

  3. doradztwo (dofinansowanie szkoleń dla kadry zarządzającej i wykonawczej) od lat 50 w Europie pierwszy okres genezy (1958- 1974) polityki regionalnej.

Rozpoczęcie wzięło się z powstania Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (Traktat Rzymski)

EWG opowiadało się za liberalizacją gospodarki, zabrania się interwencji w gospodarkę. Polityka regionalna wewnątrzpaństwowa. Przy jej realizacji pod uwagę tylko tereny, gdzie wysokie bezrobocie i tereny przygraniczne RFN.

W latach 60 KE i PE coraz głośniej mówiły o potrzebach wspólnej polityki regionalnej. PE przygotował raporty jak p[polityka ma wyglądać w 1960r. ogłoszona tzw. Raport Matte’a. Proponowano utworzenie organu w ramach wspólnot, który miałby charakter doradczy w sprawach regionalnych. W 1963r. ogłoszono raport Birkelbacka, mówił on o potrzebie przeznaczenia dla KE części środków budżetowych, które przeznaczono by na wspólną politykę regionalną. 1964r. ukazał się raport Rossiego- polityka regionalna nie powinna być wewnętrzną sprawą państw, ale polityką wspólnotową. 1966r. raport Bersaniego, powinien być utworzony odrębny fundusz dla polityki regionalnej

Komisja Europejska wydała komunikaty:

1961r. KE zorganizowała I konferencje poświęconą polityce regionalnej, w tym proponowano wytypowanie regionów opóźnionych w rozwoju i przygotowanie planów ożywienia.

1969r., ogłoszono II komunikat KE, mówił i przygotowaniu planów ożywienia regionalnego opóźnionych oraz podjęcie działań pomocniczych w 4 typach regionów:

Zaproponowano też utworzenie odrębnego funduszu regionalnego.

Postulaty PE i KE nie znalazły oddźwięku w państwach Wspólnoty Europejskiej. Nie mogli się dogadać. Konflikty dotyczyły:

Region peryferyjne odznaczały się położeniem terenu w dłuższej odległości od centrum, charakteryzowały się niewłaściwą strukturą gospodarki, tzn. dominowało rolnictwo na słabym poziomie, ludność trudniła się głównie rolnictwem, istniało wysokie bezrobocie (ukryte też), istniały niskie dochody ludności, słaba infrastruktura, która nie sprzyjała tworzeniu innowacyjnej gospodarki.

Tereny ultra peryferyjne- najbardziej oddalone od centrum.

Zaczęto różnicować pomoc dla regionów. Wprowadzono nowekluaturę statystyczną, w której wymieniono 3 poziomy jednostek terytorialnych, nazywały się:

{ regiony w poszczególnych krajach zostały podzielone na te jednostki}

Zrobiono to aby zrobić statystykę na regionach. Rozszerzono w latach 90 o NUTS IV i NUTS V. w Polsce województwa NUTS III.

Decyzje o utworzeniu EFRR zapadła na szczycie europejskim w Paryżu w 1972r., zakładano, że powstanie w 1974r. Jednak powstał dopiero w 1975r. Przy próbie uzyskania pieniędzy z funduszu zasada słusznego zwrotu ( proporcjonalne środki do wkładów do budżetu kwoty krajowe (środki uzyskiwane)). Nie dobre rozwiązanie. Pieniądze inwestowane tam, gdzie trzeba. Przyjęto zasadę, że 80% środków z funduszu będzie przekazywane na pojedyncze inwestycje zwłaszcza infrastrukturalne, a tylko 20% na inwestycje w regionach opóźnionych. W 1980r. wprowadzono innowację. KE otrzymała do dyspozycji 5% środków z EFRR nazywano środki pozakwotowe. Te środki KE przeznaczała na finansowanie tzn. akcji specyficznych.

W 1979r. utworzono tzw. Nowy Instrument Wspólnot, polegał na tym, że KE miała możliwość zaciągania za pośrednictwem Europejskiego Banku Inwestycji kredytów na rozwój infrastruktury, a potem na rozwój małych i średnich przedsiębiorstw na obszarach nie objętych pomocą EFRR.

Dwa programy rozwojowe:

Kolejny okres reform funduszy struktur regionalnych od 1989 do 2006r. Kilka etapów:

I etap:

Nazywa się I PAKIETEM DELORSA JACQUES

( przewodniczący Komisji Europejskiej) Realizowany od 1989 – 1993r. W latach 80 do wspólnot Europejskich weszły nowe państwa, które były mniej zamożne niż najuboższe dotąd we wspólnocie. (Grecja, Hiszpania, Portugalia). W 1986r. ustanowiony został tzw. Jednolity Akt Europejski (JAE od 1987r.) mówił o utworzeniu wspólnego rynku; zwiększyć finanse na politykę i objąć większe obszary.

Polityka obejmowała:

( kumulowano środki wszystkim zainteresowanym projektem stron)

Cecha charakteryzująca okresu:

Utrzymano programy krajowe, inicjatywy wspólnotowe (14 inicjatyw), wprowadzono tzw. Akcje innowacyjne (nowatorskie) programy inicjowane przez KE bez koniczności konsultacji z państwami europejskimi.

II etap:

Etap realizacji II PAKIETU DELORSA 1994- 1999, przygotowanie do utworzenia w ramach UE Unii Gospodarczo- Walutowej.

W ramach planu:

III etap:

PAKIET SANTERA JAOQUES od 2000 do 2006r. ( nazwisko przewodniczącego KE). W 1995r. Santer postawił KE dwa cele do realizacji: rozszerzenie UE i wzmocnienie jej ( na arenie międzynarodowej). W 1997r. przedstawił strategię działania pod nazwą agenda 2000, w dokumencie tym omawiane zostały kluczowe polityki w ramach UE w tym polityki regionalnej.

- PKB na jednego mieszkańca jest niższy 75% przeciętnego dochodu w UE

- regionów słabo zaludnionych (poniżej 8os/km2)

- obszarów ultraperyferyjnych

- regionów wymagających przebudowy strukturalnej w sektorze przemysłowym i usługowym

- upadających regionów rolnych

- miejskich obszarów dotkniętych kryzysem strukturalnym i wysokim bezrobociem

- obszarów dotkniętych kryzysem strukturalnym a bazujących na rybołówstwie

Pomaganie w zakresie adaptacji i modernizacji polityki w dziedzinie oświaty, szkolenia i zatrudnienia w ramach pakietu utrzymano: programy krajowe, inicjatywy wspólnotowe oraz akcje innowacyjne

IV etap:

Po 2006r. nie uległo prawie nic zmianie. Nowością inicjatywy wspólnotowej

2007-2013 obowiązują 3 inicjatywy wspólnotowe

- Jaspers

- Jessica

- Jeremi

{ wszystkie wiążą się z pomocą zwrotną}

Programy przedakcesyjne- programy pomocowe, które skierowane były doi państwa kandydujących do UE w tym również Polski. Były 3 programy: PHARE, ISPA, SAPARD.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
EKONOMIKA INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ 5 02 2011
EKONOMIKA INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ 5 02 2011
EKONOMIKA INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ 6 03 2011
EKONOMIKA INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ" 01 2011
EKONOMIKA INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ 03 2011
EKONOMIKA INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ 8 01 2011
EIE wykład 3 - 02.04.2011 r, Ekonomia integracji europejskiej
EIE wykład 3 - 02.04.2011 r, Ekonomia integracji europejskiej
skydrive-2013-02-01(1), EKONOMIA, Rok 2, Ekonomia Integracji europejskiej
EIE wykład 2 - 26.03.2011 r, Ekonomia integracji europejskiej
EIE wykład 4 - 16.04.2011 r, Ekonomia integracji europejskiej
eie 2010-2011, Ekonomia integracji europejskiej
etapy, UEK - Ekonomia, Ekonomia integracji europejskiej
EKONOMIA INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ wykłady
notatki ekonomia integracji europejskiej
eie2, EKONOMIA, Rok 2, Ekonomia Integracji europejskiej
1 sylabus EKONOMIA INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ

więcej podobnych podstron