Zarządzanie projektami
Mail: aszpitter@wzr.pl
Literatura:
-Wysocki, McGary, Efektywne zarządzanie projektami, Wyd. One Press Helion, Gliwice 2005 (s. 46-73, 95-208, 221-260, 262-307)
Egzamin: test wielokrotnego wyboru, 10-20 pytań, może 1 zadanie,
Wykład 1
17.02.2014
Czym jest projekt?
Środowisko zarządcze stworzone w celu dostarczenia jednego lub większej liczby produktów biznesowych zgodnie z kreślonym Uzasadnieniem Biznesowym
Organizacja powołana w celu wytworzenia unikatowych i wcześniej zdefiniowanych wyników lub rezultatów w ustalonym czasie przy wykorzystaniu uprzednio określonych zasobów
Projekt:
Budowa sieci energetycznej
Przeprowadzka
Kampania reklamowa
Wdrożenie systemu F-K
Wyprawa do Tybetu
Działanie operacyjne:
Przesłanie i sprzedaż energii
Przewóz mebli
Projekt a proces:
Proces to typ pracy o cechach: stabilność rutyna, zmiany ewolucyjne, niewielkie zagrożenia, stabilne relacje między ludzkie, kultura i tradycja,
Projekt jest niepowtarzalny, różniący się od innych, choćby ze względu na jeden parametr ( zakres, koszt, termin realizacji, zespół wykonawców, klient) przedsięwzięcie mające wyraźnie określony początek i koniec.
Projekt a program i portfel:
Programy są to zespoły powiązanych ze sobą projektów, realizowane w skoordynowany sposób dla osiągnięcia wspólnego celu nadrzędnego, niemożliwego do osiągnięcia przez poszczególne projekty osobno.
Przykład: program przeprawy rzecznej = projekt administracyjno-prawny + projekt hydrologiczny + projekt mostowy + projekt drogowy
Portfele projektów – są to zespoły projektów realizowane i zarządzane jednocześnie w ramach jednej organizacji, niepowiązane lub powiązane ze sobą.
Przykład: portfel projektów gminy X = projekt wodociągowy, projekt kanalizacyjny, projekt rekreacyjny, projekt drogowy, projekt szkoleniowy.
Program a projekt:
Euro 2012 (program)
Stadiony (projekty)
Hotele (projekty)
Komunikacja (projekt)
Marketing (projekt)
Kampania reklamowa
Reklama marki „X”
Badania konsumentów
Trójkąt ograniczeń projektowych:
Pojęcie zarządzania projektami:
Zarządzanie projektami to specjalizacja w zarządzaniu polegająca na harmonizowaniu procesów realizacji projektu i zintegrowaniu ich z działalnością operacyjną dla osiągnięcia założonych celów związanych z jakością rezultatu, terminem i kosztami w ramach wyznaczonego zakresu projektu.
Cykl zarządzania projektem:
Grupa procesu:
Burza mózgów – brainstorming:
Opracowana przez A.F. Osborna
intuicyjna technika twórczego myślenia należąca do metod heurystycznych (poszukująca oryginalnych pomysłów),
Uczestnicy burzy mózgów: 5-15 osób, o zróżnicowanej wiedzy i doświadczeniu, o wyrównanym statusie służbowym, fachowym i życiowym
Technika 365 – brainstorming:
Uczestnicy dyskusji w kole:
6 osób lub krotność tej liczby o zróżnicowanej wiedzy i doświadczeniu
3 pomysły zapisywane przez każdego uczestnika na kartce
W ciągu 5 minut
Zakończenie pracy po dokonaniu pełnego obrotu (30 minut)
108 pomysłów rozwiązań.
Ocena punktowa
(ang. Scoring model) jest to technika oceny złożonej posługująca się punktową skalą oceny.
nadaje się do oceny wielokryterialnej obiektów, których przedmiotem oceny są cechy jakościowe i ilościowe wyrażane w różnych jednostkach pomiarowych.
Schemat oceny punktowej
Schemat oceny punktowej określa sposób przekształcenia ocen cząstkowych na oceny punktowe
Transformacja oceny na oceny punktowe
Kryteria (cechy) oceny | Wartość oczekiwanej cechy | Skala ocen punktowych | Ocena punktowa |
---|---|---|---|
1 | 2 | ||
|
24 | Do 25 oraz 35 i więcej | 46-55 |
|
178 | Do 170 | 171-190 |
|
Wolny | Żonaty, dzieci | Żonaty, bezdzietny |
Przykład oceny punktowej
Kryteria (cechy) oceny | Ocena punktowa obiektów |
---|---|
Obiekt A | |
|
1 |
|
2 |
|
3 |
Ocena sumaryczna | 6 |
Kolejność oceny | 1 |
Ocena punktowa ważona
Ocena punktowa ważona jest to ocena punktowa w której znaczenie (waga) poszczególnych kryteriów oceny jest różne
Kryteria (cechy) oceny | Waga kryteriów |
---|---|
|
0,5 |
|
0,3 |
|
0,2 |
1,0 |
Wagi kryteriów oceny ustalane mogą być szacunkowo lub przy pomocy specjalnych technik (np. techniki porównań biurowych)
Przykład oceny punktowej ważonej
Kryteria oceny | Waga kryteriów | Obiekt A | Obiekt B | Obiekt C |
---|---|---|---|---|
OP* | OW** | OP | ||
|
0,5 | 1 | 0,5 | 1 |
|
0,3 | 2 | 0,6 | 1 |
|
0,2 | 3 | 0,6 | 2 |
Ocena sumaryczna | 1,0 | 6 | 1,7 | 4 |
Kolejność oceny ważonej | 2 | - | 3 | - |
*OP – ocena punktowa zwykła
**OW – ocena punktowa ważona
Profile oceny
Profile oceny są to graficzne przedstawienia wyników oceny punktowej w postaci linii prostej łamanej łączącej punkty oceny
Profile występują w różnych warunkach profili biegunowych i wykresów pajęczynowych
Przykład profilu biegunowego oceny (obiekt A, B, C)
Kryteria oceny | Skala ocen punktowych |
---|---|
1 | |
|
|
|
|
|
Analiza portfelowa
to technika analizy złożonych zjawisk wykorzystująca tzw. wykres portfelowy (ang. Portfolio)
Kompletność analizy złożonych zjawisk wymaga uwzględnienia dwóch wymiarów analizy: zewnętrznego i wewnętrznego.
Wymiary te przedstawione są jako krawędzie wykresu w kształcie kwadratu tzw. wykresu portfelowego. Pozycja analizowanego zjawiska na wykresie stanowi punkt wyjścia dla jego oceny i działań wynikających z tej oceny.
Schemat oceny w analizie portfelowej
Wykres portfelowy
Ocena? Inicjatyw projektu | |
---|---|
|
|
|
|
|
|
Małe | |
Wymiar wewnętrzny analizy np. możliwość realizacji projektu |
Arkusz krytycznej oceny i analizy:
Jest techniką organizatorską służącą do analizy złożonych zjawisk przy pomocy zestawu pytań naprowadzających umieszczonych w specjalnym kwestionariuszu
Jest to modyfikacja techniki list kontrolnych
Technika tu nadaje się do analizy zbliżonych zjawisk różnego rodzaju wymagających uwzględnienia kompletnego zestawu przekrojów analizy i oceny.
(tabela)
Dokumenty fazy inicjowania projektu
Definiowanie zakresu projektu
Dokumenty fazy inicjowania projektu:
Karta projektu
Rejestr interesariuszy
Karta projektu:
Dokument, który formalnie zatwierdza projekt i go inicjuje.
Dokumentuje potrzeby biznesowe, wstępne wymagania i oczekiwania interesariuszy oraz główne ograniczenia i zagrożenia.
Mianuje kierownika projektu i daje mu uprawnienia do dysponowania zasobami.
Wykład 2
03.03.2014
Inicjowanie projektów
Dokumenty
Grupy procesu inicjowanie projektu:
Karta projektu
Rejestr interesariuszy
Karta projektu:
Dokument, który inicjuje projekt i formalnie go zatwierdza
Dokumentuje potrzeby biznesowe, wstępne wymagania, oczekiwania interesariuszy, główne ograniczenia oraz zagrożenia
Mianuje kierownika projektu i nadaje mu uprawnienia do dysponowania zasobami
Przykładowa karta projektu wewnętrznego: 1 strona
Nazwa projektu
Kod projektu
Typ projektu (nowy kontynuowany)
Planowany termin (rozpoczęcia i zakończenia projektu)
Temat projektu i jego syntetyczny opis, Identyfikacja problemu/zagrożenia projektowego
Cele projektu, jaki jest ogólny cel projektu? Jakie są cele biznesowe? W miarę możliwości wyrażone w jednostkach mierzalnych, W jaki sposób cele projektu wspierają strategię biznesową? Które projekty zależą od pomyślnego rezultatu tego projektu?
Zakres projektu i główni interesariusze, zakres projektu i produktu, główne obszary, funkcje, procesy itp., jakie mają być objęte projektem.
Przykładowa karta projektu wewnętrznego: 2 strona
Opis produktów projektu. Lista oczekiwań i produktów cząstkowych i wyników końcowych jakie projekt powinien wytworzyć wraz ze wskazaniem użytkowników
Ograniczenia dotyczące terminów, zasobów, funduszy, kamienie milowe itd.
Wstępna ocena ryzyka, jakie są najgroźniejsze ryzyka mogące zagrozić powodzeniu realizacji projektu? Jakie przeciwdziałania należy podjąć? Jakie szansę mogą się pojawić wspierające powodzenie projektu?
Sponsor projektu, jakie zagadnienia wymagają aprobaty sponsora projektu?
Przydzielony kierownik projektu, poziom władzy, upoważnienia (podpis, data)
Rejestr interesariusze etapy jego konstruowania:
Grupa procesu inicjowanie | Grupa procesu planowanie | |
---|---|---|
1 etap | Identyfikacja interesariuszy | |
2 etap | Rozpoznanie interesariuszy |
Interesariusze:
To osoby i organizacje zainteresowane projektem
Mają pozytywny lub negatywny wpływ na projekt, członków zespołu projektu
Wewnętrzni i zewnętrzni
* Projekt ma wpływ na interesariuszy
* cel projektu to wypadkowa celów interesariuszy
Rejestr interesariuszy:
1 Etap: identyfikuje osoby, grupy, instytucje mające znaczący wpływ na sukces/porażkę projektu.
2 Etap: rozpoznaje interesariuszy poprzez
2a Analizę interesariuszy
2b Ocena ich wpływu (macierze klasyfikacji interesariuszy)
2c Opracowanie strategii oddziaływania na kluczowych interesariuszy w celu zapewnienie wysokiego prawdopodobieństwa sukcesu projektu
1 Etap – identyfikacja interesariuszy
Wewnętrzni:
Sponsor projektu
Kierownik projektu
Kierownicy liniowi
Zespół projektowy
Kierownik programu
Biuro zarządzania projektami
Kierownik portfela projektów
Zewnętrzni
Kontrahenci/sprzedawcy
Dostawcy
Partnerzy biznesowi
Użytkownicy/Odbiorcy
Klienci
2 etap – rozpoznanie interesariuszy
To gromadzenie informacji pozwalających:
Ustalić oczekiwania i wpływy interesariuszy
Zaplanować metody wpływania na nich, by ograniczać negatywny wpływ na projekt
Krok 2a – analiza interesariuszy
Opis interesariuszy pod kątem:
Ich rola
Departamenty/ działy/ pełnione funkcje
Spodziewane korzyści z projektu
Wpływy pośrednie i bezpośrednie
Stopień posiadanej wiedzy
Krok 2b – ocena interesariuszy – macierz klasyfikacji interesariuszy
Macierz siły wpływu i poziomu zainteresowania
Macierz siły wpływu i poziomu zainteresowania grupuje interesariuszy wg: siły oddziaływania na projekt (wywieranie wpływu) i możliwości konfliktu (zainteresowanie – sukcesem/porażką projektu)
krok 2b – macierz interesariuszy: siła wpływu i poziom zainteresowania:
wysoka moc w organizacji (+5) Potencjalnie niebezpieczni |
Kluczowi Interesariusze |
---|---|
niski poziom zainteresowania (-5) Potencjalnie obojętni niska mocw organizacji (-5) |
Wysoki poziom zainteresowania (+5) Potencjalni sojusznicy |
Krok 2c – strategie oddziaływania na interesariuszy
Jak kluczowi interesariusze mogą reagować w różnych sytuacjach?
Zaplanowanie możliwych reakcji na działania interesariuszy – metody wpływania na wspieranie lub łagodzenie skutków działania interesariuszy
Kluczowe kategorie interesariuszy:
Decydent
Przeciwnik
Sprzymierzeniec
Neutralny
Rejestr interesariuszy zawiera:
Dane identyfikacyjne:
Imię i nazwisko, stanowisko, rolę w projekcie, dane kontaktowe
Informacje wynikające z etapu analizy i oceny:
Główne wymagania i oczekiwania, potencjalny wpływ na projekt
Klasyfikację interesariuszy:
Zwolennicy, przeciwnicy, kluczowi decydenci, neutralni
Korzyści z rejestru interesariuszy:
uzyskanie poparcia ze strony wpływowych interesariuszy może pomóc w walce o zasoby do projektu, tym samym rosną szanse na sukces projektu,
zarządzanie interesariuszami negatywnie nastawionymi do projektu minimalizuje ryzyko ich uaktywnienia się.
Wykład 3
17.03.2014
Projekt w strukturze organizacyjnej:
struktura jest jednym z czynników wpływających na sposób [prowadzenia projektu
projekt może funkcjonować w trzech głównych strukturach organizacyjnych:
struktura funkcjonalna/funkcyjna - PM jest na samej górze, nie jest podporządkowany kierownikom średniego i wyższego szczebla.
struktura macierzowa - system dwuwładzy, system podwójnego podporządkowania
struktura projektowa
Wiedza projektowa a wiedza dziedzinowa:
Wiedza projektowa – to znajomość metodyk, metod, technik i narzędzi oraz obszarów wiedzy w poszczególnych grupach procesów zarządzania projektami oraz umiejętność gromadzenia doświadczeń projektowych wyniesionych z realizacji poprzednich projektów
Wiedza dziedzinowa - jest związana z daną dziedziną nauki (tzw. wiedza specjalistyczna), w której członek zespołu działa (finansista, programista, historyk sztuki, grafik, prawnik, projektant).
Obszary wiedzy projektowej (10-kąt)
Cykl zarządzania projektem - grupy prcesów zarządzania projektami
Ośmiokąt obszarów wiedzy projektowej:
Obszar wiedzy:
Wiedza o zarządzaniu zakresem projektu:
zakres projektu i produktu
zbieranie wymagań
precyzowanie zakresu
tworzenie struktury podziału pracy (ang. WBS)
Zakres projektu:
W kontekście projektu pojęcie zakresu odnosi się do:
Zakresu produktu – właściwości oraz funkcji charakteryzujących wyrób, rezultat. Mierzy się w odniesieniu do wymagań produktu
Zakresu projektu – prac, które trzeba wykonać, aby wytworzyć wyrób, uzyskać rezultat. Mierzy się w odniesieniu do planu zarządzania projektem.
Zbieranie wymagań:
to dokumentowanie na wystarczająco szczegółowym poziomie potrzeb interesariuszy
wymagania produktu i projektu
polega na przygotowaniu dokumentacji wymagań
Wkładem są:
karta projektu
rejestr interesariuszy
Zbieranie wymagań – wybrane techniki i narzędzia:
Wybrane techniki jako źródła wymagań:
wywiad
FGI (ang. focus group interview) zogniskowany wywiad grupowy
prototyp
badania marketingowe
Celem jest określenie kształtu oczekiwań odbiorców w stosunku to oferowanych produktów itp. np tworzenie dedykowanych programów, aby dotrzeć do rzeczywistych oczekiwań klientów. Należy skaskadować wszystko to, co dotych czas posiadamy.
Wywiad: może być ustrukturyzowany i nieustruktyruzowany
Scenariusz wywiadu ogólny – bez szczegółowych pytań - indywidualny wywiad pogłębiony
dotrzeć do motywów zachowania, zrozumienie poglądów i emocji
czas trwania 0,5 - 1,5 godziny
Sala z lustrem weneckim do badania opinii konsumentów – FGI (focus group interview)
Metoda badań jakościowych
Grupa składa się z 8-10 osób
Homogeniczna grupa (podobny status, wiek, wykształcenie) spowodowane targetowaniem
Dobór wg kryterium użytkowania produktów, czasem stosuje się bloki pytań, by dobrać osoby kreatywne, asertywne i z wysoką samooceną
Czas trwania 1,5 – 2 godzin
Moderator wykorzystuje różnorodne techniki projekcyjne w celu pogłębienia eksplorowanego tematu
np. niedokończone zdania,
trzeba uważać na tzw. liderów oraz dynamikę grupy
podczas takiech focusów poznajemy język, jakim porozumiewa się dana grupa badanych (slogany, skrótowce itp.)
Lustro weneckie - dla managerów danej firmy
Prototyp:
Ma na celu:
Weryfikację wymagań
testowanie rozwiązań technicznych
wykrywanie usterek
prezentację postępu prac
Zbieranie wymagań – dokumentacja wymagań:
Składniki dokumentacji wymagań:
Wymagania funkcjonalne
Wymagania niefunkcjonalne
Wymagania jakościowe
Kryteria akceptacji
Wpływa na inne obszary organizacyjne
Wymagania dotyczące wsparcia i szkoleń
Założenia i ograniczenia dotyczące wymagań
Precyzowanie zakresu:
To proces tworzenia szczegółowego opisu projektu i produktu
Polega na przygotowaniu szczegółowej deklaracji zakresu projektu
Ma kluczowe znaczenie dla sukcesu projektu
Korzysta z:
Karty projektu
Dokumentacji wymagań
Precyzowanie zakresu – deklaracja zakresu projektu:
Szczegółowo opisuje produkty cząstkowe projektu
oraz prace potrzebne do ich stworzenia
stanowi plan bazowy pozwalający ocenić czy żądanie dodatkowych prac mieści się w granicach projektu czy wykracza poza nie
Precyzowanie zakresu – zawartość deklaracji zakresu projektu:
Opis zakresu produktu
Kryteria akceptacji (odbioru) produktu
Produkty cząstkowe projektu
Wyłączenia z projektu
Ograniczenia projektu
Założenia projektu
Wykład 4
31.03.2014
Tworzenie struktury podziału pracy:
struktura podziału pracy – SPP
(ang. Work Breakdown Structure – WBS)
Tworzenie struktury podziału pracy:
to proces dzielenia prac projektu na mniejsze, łatwiejsze w zarządzaniu komponenty
to hierarchiczna dekompozycja prac w projekcie
porządkuje cały zakres projektu (czyli prac zatwierdzonych w deklaracji zakresu projektu)
Wkładem są:
deklaracja zakresu projektu
dokumentacja wymagań
Struktura podziału pracy SPP
W SPP występują dwie zasady:
relacja nadrzędności na realizacje danego działania w projekcie składa się wykonanie zadań o niższej złożoności;
relacja podrzędności wykonanie określonych zadań w projekcie składa się na realizację działania o wyższej złożoności.
Struktura podziału pracy – technika dekompozycji
Dekompozycja polega na podziale produktów cząstkowych na mniejsze i łatwiejsze do wykonania elementy składowe
Dekomponujemy do poziomu tzw. pakietu roboczego
Poziom szczegółowości SPP zależy od złożoności projektu
Dekomponując należy przypisać kody identyfikacyjne
SPP hierarchia czteropoziomowa, kody identyfikacyjne, pakiety robocze
SPP – technika dekompozycji:
Kody identyfikacyjne (ang. coding system)
Typy kodów:
Numeryczne np.; 1.2, 1.3, 1.4
Alfabetyczne AA, BB, CC
Alfa-numeryczne A1, A2, B1, B2, A2/1
Funkcje kodu:
niepowtarzalne znaki identyfikując przedmiot
kategoryzowanie i uściślenie przedmiotu
SPP – technika dekompozycji:
Kody identyfikacyjne (ang. coding system)
Podział prac i kodowanie w projekcie radia
Cały projekt
Główne części składowe (zdjęcie)
Przykład kodu identyfikacyjnego:
AE3 001-1 01-2-005
AE – identyfikator klienta (dla każdego klienta dwie litery)
3 kod oznaczający typ projektu:
1 – projekt zew dla klienta
2 – coroczny serwis dla klienta
3- projekt wew na potrzeby firmy
4- projekt nowej oferty sprzedaży
001 numer seryjny projektu od 001 do 999 w ramach każdego …
Logicznie zaprojektowany system kodowania przynosi wiele korzyści:
Łatwe odzyskiwanie z poprzednich projektów danych o przedmiotach
Zasadnicza podstawa dla przygotowania kosztorysów porównawczych
Łatwe odzyskiwanie informacji (kart przepływów, kalkulacji, rysunków technicznych) o procesach, montażu lub komponentach ujętych w poprzednich projektach
Wykorzystanie tych danych przyczynia się do oszczędności w zakresie prac projektowych, czasu, kosztów
Umożliwia wykorzystanie w nowym projekcie rozwiązań już sprawdzonych lub poprawionych, co zmniejsza zakres możliwych błędów
Szybkie określanie zapotrzebowania zakupowego i specyfikacji sprzętu na podstawie danych z poprzednich projektów
Struktura podziału pracy – dekompozycja
Dwie perspektywy budowy..
Top-down: odgórne tworzenie struktury
Czynności – są tutaj zadaniami. Muszą się charakteryzować jednością miejsca, czasu, zasobu ludzkiego (wykonawstwa).
Bootom-up: oddolne tworzenie struktury
Trzy podejścia budowy WBS:
1. Przedmiotowe:
dekompozycja obiektowa
lub funkcjonalna
2. Czynnościowe:
dekompozycja wg procesu realizacji
lub wg celów cząstkowych
3. Organizacyjne:
dekompozycja geograficzna
lub departamentowa
lub wg procesów biznesowych
Podejście przedmiotowe – kryterium: dekompozycja obiektowa:
Podejście czynnościowe – kryterium: dekompozycja wg procesu realizacji
Podejście czynnościowe – kryterium: dekompozycja wg celów cząstkowych (fragment SPP)
SPP – weryfikacja poprawności dekompozycji:
Czy wszystkie komponenty SPP znajdujące się na danym poziomie w danym odgałęzieniu są potrzebne i wystarczające do uzyskania macierzystego komponentu znajdującego się na wyższym poziomie
Różne produkty cząstkowe (pc) mogą wymagać różnej liczby poziomów dekompozycji: niektóre pc wymagają jednego poziomu pakietu roboczego inne kilku poziomów
Wprowadzenie szczegółowych poziomów dekompozycji zwiększa zdolność zarządzania, ale nadmierna dekompozycja prowadzi do nieproduktywnych działań kierowniczych
Struktury podziału pracy – przykład listy strukturalnej – hierarchicznej
Struktura podziału pracy – szczeble i gałęzie
Szczeble podziału
Struktura podziału pracy i struktura wykonawstwa
Pakiety robocze – są to zadania składając się z zespołu czynności nadających się do wykonania przez jednego – wewnętrznego lub zewnętrznego – wykonawcę. Stanowią one połączenie struktury projektu ze strukturą wykonawstwa.
Katalog SPP
Nazwa projektu i nr iD | Nazwa pakietu roboczego i symbol | Data | Imię i nazwisko wykonawcy, działu |
---|---|---|---|
Opis pakietu (cel i zakres | |||
Kryteria akceptacji (skąd wiadomo, że praca jest ukończona) | |||
Zadania i czynności do wykonania | |||
Terminy | |||
Oczekiwane wyniki | |||
Niezbędne zasoby i środki by wykonać zadania | |||
Punkty styku z innymi pakietami (zależności: co przed tym pakietem roboczym i co po tym pakiecie roboczym) | |||
Koszty | |||
Wpływy/wydatki | |||
Status projektu | |||
Data ukończenia | |||
Zatwierdzenie przez PM: ………………… | |||
Zatwierdzenie przez PR: ………………… |
Plan bazowy zakresu = DZP + SPP + Katalog SPP
Składa się z:
Deklaracji zakresu projektu
Struktury podziału pracy
Katalogu SPP
Przykład SPP – schemat blokowy prosty:
Przykład SPP
OBSZAR WIEDZY:
Wiedza o zarządzaniu czasem w projekcie:
Określenie kolejności działań i zależności
Szacowanie zasobów działań (dostępności czasowej działania zasobów)
Szacowanie czasu trwania działań
Opracowanie harmonogramu
Określenie kolejności działań:
To proces ustalenia wzajemnych relacji między działaniami w projekcie
Ustalenie kolejności opiera się na łączących je relacjach logicznych
Wkładem są:
Deklaracja zakresu projektu
WBS i katalog WBS
Lista działań
Sporządź listę działań – przykład:
Kod struktury hierarchicznej | Numer w diagramie następstw | Główne komponenty projektu | Zależności Działanie bezpośrednio poprzedzające |
Działanie bezpośrednio następujące |
---|---|---|---|---|
Budowa fundamentów | ||||
Budowa parteru | ||||
Budowa piętra | ||||
Budowa poddasza | ||||
Montaż stolarki | ||||
Instalacje |
Ustal zależności między działaniami – przykład macierzy powiązań – jednostronnej:
Przykład schematu powiązań – jednostronnego
Określanie kolejności działań w projekcie – techniki
Struktura Projektu Czynności projektu |
Hierarchiczna | Kooperacyjna |
---|---|---|
Zdeterminowana | ||
Zdeterminowane | -technika LOB -technika drzewa zależności -PATTERN CPE |
-harmonogramy, wykresy Gantta -technika sieciowa CPM -technika sieciowa MPM |
Stochastyczne | -technika drzewa decyzyjnego | -technika sieciowa PERT |
Techniki określania kolejności działań w projekcie – chronologia rozwoju:
CPM (Critical Path Method) 1957r.
PERT (Program Evaluation and Review Technique)1958r.
MPM (Metra Potential Method) 1958r.
GAN (Generalized activity Network) 1962r.
Wykład 5
14.04.2014
1 krok: sporządź listę działań
Metoda diagramowania pierwszeństwa:
Technika diagramu łukowego ( ang. Activity on Arrow AoA)
Technika diagramu węzłowego (ang Activity on Node – AoN)
Technika diagramu następstw – typ łukowy AOA:
Typ AOA
czynności przedstawiane są za pomocą łuków grafu (wektory) a zdarzenia za pomocą węzłów grafu (okręgi)
Elementy składowe diagramu następstw/sieci typu AoA
AoA – łączenie czynności
1) Połączenie szeregowe dwóch czynności
2) Zdarzenie rozbieżne – następstwo kilku czynności warunkowane zakończeniem czynności poprzedzającej
3) Zdarzenie o zbiegu – nast. Bpstwo jednej czynności warunkowane zakończeniem kilku czynności
Zdarzenie w diagramie następstw/sieciowym
Zdarzenie oznacza osiągnięcie stanu zaawansowania pracy przy realizacji projektu. Jest to moment rozpoczęcia lub zakończenia jednej lub kilku czynności
Czynności w diagramie następstw. Sieciowym
Czynność to część projektu, która zużywa czas i zasoby. Przedstawiana przy pomocy łuków (wektorów) łączących zdarzenia
Czynność: kopanie rowu
Czynność pozorna – ma zerowy czas trwania) nie zużywa czasu ani zasobów. Obrazuje wyłącznie zależności logiczne. Występuje w postaci wektorów o przewidywanej linii. Służy zwiększeniu przejrzystości diagramu
Założenia diagramu następstw - 10 zasad diagramu AoA
Diagram następstw jako graf zamknięty może posiadać tylko jedno zdarzenie początkowe i jedno zdarzenie końcowe:
Zdarzenia początkowe nie mają czynności poprzedzających
Zdarzenia końcowe nie mają czynności następujących po nich
Wykres sieciowy może mieć kulka początkowych lub/i kilka końcowych zdarzeń wówczas łączy się je czynnościami pozornymi w jedno zdarzenie początkowe i/lub jedno zdarzenie końcowe.
Dane zdarzenie nie może nastąpić, dopóju nie zao ńczą się wszystkie czynności prowadzące do niego i warunkujące zajęcie tego zdarzenia (u zbiegu)
Żadna kolejna czynność nie może się rozpocząć, dopóki nie zaistnieje zdarzenie kończące czynności poprzedzające (rozdrożem)
Wektory czynności powinny być skierowane z lewej strony do prawej
Wykres sieciowy nie powinien mieć obiegów zamkniętych, tj. pętli łączących dwukrotnie te same zdarzenia
Wektory obrazujące czynności nie powinny się przecinać
Dwa zdarzenia mogą być połączone tylko jedną czynnością. Jeżeli kilka czynności wykonywanych jest równolegle pomiędzy dwoma zdarzeniami to należy wprowadzić czynności pozorne.
Zdarzenia i czynności powinny być uporządkowane, tzn. każdy poprzednik ma mieć mniejszy numer lub wcześniejszą literę od następnika (zdarzenie wcześniejsze musi być mniejsze: i < j. Wymóg ten wyklucza występowanie cyklu (tzn. sytuacji, gdy wychodząc z jednego wierzchołka i poruszając się po krawędziach można do tego samego wierzchołka wrócić)
TYPY zależności logicznych w diagramie
Zależności obiektywne zwane twardymi zależnościami logicznymi wynikają z charaktery prac ( nie można wznieść szkieletu konstrukcyjnego dopóki nie zbuduje się fundamentów)
Zależności subiektywne zwane miękkimi zależnościami logicznymi to preferowane zależności przyjęte przez zespół projektowy
Rodzaje zależności logicznych w diagramie następstw:
FINISH-to-START [FS] – Koniec – Początek [KP]
START-to-START [SS] – Początek – Początek [PP]
FINISH-to-FINISH [FF] – Koniec – Koniec [KK]
START-to-FINISH [SF] – Początek – Koniec [PK]
CPA – Critical Path Analysis (CPA-time) w diagramie następstw AoA
ANALIZA ŚCIEŻKI KRYTYCZNEJ (ang. CPA) polega na obliczeniu:
Najwcześniejszych możliwych terminów wystąpienia zdarzeń - kalkulacja w przód,
Najpóźniejszych dopuszczalnych terminów wystąpienia zdarzeń – kalkulacja wstecz,
Zapasów czasu,
Drogi krytycznej.
TERMINY WYSTĄPIENIA ZDARZEŃ
Zdarzenie oznacza osiągnięcie stanu zaawansowania pracy w projekcie. Jest to momen rozpoczęcia lub zakończenia jednej lub kilku czynności
I – numer zdarzenia, i=1,2,3….
TW i – najwcześniejszy możliwy moment zaistnienia zdarzenia i
TP i - najpóźniejszy dopuszczalny moment zaistnienia zdarzenia i
Z i zapis czasu dla zdarzenia i
J – numer zdarzenia
ti-j – czas trwania czynności
Obliczanie terminów w diagramie AoA:
Kalkulacja „ w przód „
Założenie: TWi= 0
Obliczanie terminów w diagramie AoA
Kalkulacja „wstecz”:
Założenie: TWn = TPn
Obliczanie zapasów czasu
Dla poszczególnych zdarzeń:
Z = TP - TW
Ścieżka krytyczna (ang. Critical Path – CP) – istota
To najdłużej trwający ciąg czynności w projekcie [1-n]
Wyznacza najkrótszy cza realizacji całego projektu
Każde opóźnienie na ścieżce krytycznej spowoduje opóźnienie terminy końcowego projektu lub opóźni poprzednie kamienie milowe
Czynności na ścieżce krytycznej mają zerowy zapas czasu
Pozwala PM’owi wyznaczyć przebieg drogi krytycznej i monitorować krytyczne czynności (zwiększa efektywność)
Pozwala PM monitorować czynności podkrytyczne
Umożliwia PM zbadanie możliwości skrócenia czynności krytycznych
Określanie ścieżki krytycznej:
TECHNIKA DIAGRAMU NASTĘPSTW TYP WĘZŁOWY : AON
Czynności przedstawiane są za pomocą węzłów grafu (prostokąty)
Zależności między czynnościami (Czyli powiązania przyczynowo-skutkowe) przedstawiane są w postaci łuków grafu (wektorów)
Diagram następstw AON
Elementy składowe węzła czynności w diagramie następstw AON
TWi | T i-j | TWj |
---|---|---|
Nr zadania | ||
TPi | Z | TPj |
LEGENDA:
TWi – wczesny start zadania
TWj – wczesny koniec zadania
TPi – późny start
TPj – późny koniec
Ti-j – czas trwania czynności
Z – zapas czasu
Kalkulacja w przód i wstecz:
1)Kalkulacja w przód: TWi + Ti-j = TWi
2)Kalkulacja wstecz: TPi = TPj – Ti-j
3)Obliczanie zapasu czasu: Z = TPj – TWj
Wyprzedzenia i zwłoki w PDM
Lead (wyprzedzenie) pozwala przyspieszyć następnika
Lag (opóźnienie) nakazuje opóźnienie następnika
II. Szacowanie zasobów:
To proces szacowania typu oraz ilości: ludzi, wyposażenia w sprzęt, materiałów (Akcesoriów) potrzebnych do wykonania każdego działania
W praktyce proces szacowania zasobów działań jest ściśle skoordynowany z procesem szacowania kosztów
Wkładem są: Lista działań z atrybutami działań (kody, opis działań, zależności i inne)
Szacowanie zasobów - techniki
Opinie ekspertów
Publikowane dane dotyczące szacowania – (np.: stawki, koszty jednostkowe)
Szacowanie oddolne (każde działanie dzieli się na szczegółowe elementy i szacuje się potrzebne zasoby)
Szacowanie zasobów – rezultaty – wymagania dot. Zasobów
(tabela)
Podział zasobów wg kategorii i typów:
(1 poziom, 2 poziom, 3 poziom – zdjecie)
Wykorzystanie zasobów w projekcie:
Zapotrzebowanie na zasoby
(wykres: zasoby, limit zasobów, oś x: czas)
Wyrównywanie wykorzystania zasobów
(wykres: zasoby, limit zasobów, oś x: czas)
Wykład 6
28.04.2014
III. SZACOWANIE CZASU TRWANIA DZIAŁAŃ
To proc
Metody szacowania czasu trwania działań:(Szacowanie czasu trwania działań –techniki)
Technika szacowania porównawczego
Technika delficka
Technika 3 punktów
Technika PERT
Zastosowanie techniki PERT (ang. Program Evaluation and Review Technique) do:
Planowania
Koordynowania
Sporządzania harmonogramów
Kontrolowania
Sporządzania kosztorysów
Technika PERT określa:
Kiedy dany projekt zostanie zakończony
Jakie jest prawdopodobieństwo, że dany projekt zostanie zakończony w żądanym terminie
Jest to stochastyczna wersja metody ścieżki krytycznej
W technice PERT stosuje się szacunki czasów trwania każdej czynności w projekcie:
Czas najbardziej optymistyczny (a)
najkrótszy możliwy czas realizacji danej czynności
Czas najbardziej prawdopodobny (m)
najpewniejszy czas realizacji czynności
Czas najbardziej pesymistyczny (b)
najdłuższy możliwy czas realizacji czynności
Przykład diagramu następstw AOA
Czas oczekiwany
U góry= m najbardziej prawdopodobny
na dole lewo= a – optymistyczny
na dole prawo= b- pesymistyczny
Wzór Ie= (a+4m+b)/6
Obliczanie czasu oczekiwanego:
Czynność | Czynność poprzedzająca | a | m | b | ti |
---|---|---|---|---|---|
A | - | 2 | 3 | 4 | 3,00 |
B | - | 1 | 3 | 4 | 2,83 |
C | A | 2 | 2 | 2 | 2,00 |
D | A | 2 | 5 | 6 | 4,67 |
E | B | 4 | 5 | 7 | 5,16 |
F | C | 3 | 4 | 5 | 4,00 |
G | C | 5 | 6 | 6 | 5,83 |
H | D, E, F | 8 | 8 | 9 | 8,17 |
Wariancja:
Wariancja to klasyczna miara zmienności jest średnią arytmetryczną kwadratów odchyleń (różnic) poszczególnych wartości cechy od wartości oczekiwanej.
Wariancja = ((b-a)/6)^2
Określenie ścieżek kolejnych czynności i ścieżki krytycznej
(tabela)
Ścieżka | Czas przejścia |
---|---|
A-C-G | 3+2+5,83= 10,83 |
A-D-H | 3+4,67+8,17= 15,84 |
B-E-H | 2,83+5,16+8,17= 16,16 |
Określenie standardowego odchylenia czasu realizacji projektu
Standardowe odchylenie czasu realizacji projektów równe jest sumie kwadratów odchyleń czasu trwania wszystkich czynności leżących na ścieżce krytycznej
Ścieżka krytyczna A-C-F-H
A= 0,33
B = 0,00
F = 0,33
H = 0,17
0,4967
Prawdopodobieństwo realizacji projektu w założonym terminie
Określenie liczby z wyrażającej odchylenie założonego czasu realizacji projektu od czasu oczekiwanego oraz prawdopodobieństwa realizacji projektu w założonym wcześniej terminie 18 dni.
z- zmienna losowa
czas żądany Ti
czas oczekiwany Te
Odchylenie standardowe
IV. Opracowanie harmonogramy
Proces analizowania kolejności działań ich czasów trwania zasobów do ich wykonania i ograniczeń czasowych w celu utworzenia harmonogramu projektu.
Wkładami są:
Lista działań z atrybutami działań
Diagramy następstw
Wymagania dotyczące zasobów (dostępność czasowa)
Oszacowania czasów trwania
Opracowanie harmonogramu – techniki
Kompresja harmonogramu pozwala skrócić harmonogram bez zmiany zakresu projektu
Technika skracanie (ang. Crashing)
Technika szybka scieżka (ang. Fast cracking)
Kompresja harmonogramu:
Szybka realizacja ścieżki:
Czynności wykonywane są równolegle
Większe ryzyko
Intensywna kontrola i koordynacja
Skracanie:
Zwiększenie ilości zasobów na ścieżce krytycznej
Zwiększa koszty
Wybierać czynności których skrócenie będzie kosztować najmniej
Opracowanie harmonogramu – rezultaty
Kamienie milowe
Wykresy paskowe
Wykres Gantta
Kamienie milowe
Kamienie milowe są to ważne zdarzenia w trakcie realizacji projektu ( wymagające szczególnie wnikliwej kontroli ze względu na znaczenie dla dalszej realizacji projektu).
Kontrola wyznaczona „kamieniami milowymi” dotyczyć może:
Cząstkowych wyników projektu
Dotrzymywania planowanych terminów
Realizacji przejętego budżetu projektu
KAMIENIE MILOWE
Istotne zdarzenie w projekcie
Ukończenie produktu cząstkowego
Zakończenie ważnej fazy
Zewnętrzne wydarzenie uruchamiające działanie projektowe
Wyjazd na narty
Wstępne określenie terminu (ustalony termin)
Zebranie ofert biur (oferty biur)
Decyzja o wyborze oferty
Gotowość sprzętu (narty, samochód, bagażnik)
Wyjazd
Wykres paskowy
(tabela)
Wykres Gantta
Obszar wiedzy: wiedza o zarządzaniu kosztami w projekcie
Szacowanie kosztów działań
Określanie budżetu
Szacowanie kosztów
To proces ustalania przybliżonej ilości zasobów pieniężnych potrzebnych do wykonania działań projektu.
Wkładami są:
Plan bazowy zakresu
Harmonogram projektu:
plan zasobów ludzkich,
rejestr ryzyk
Szacowanie kosztów – techniki
Szacowanie porównawcze
Szacowanie oddolne (Wstępujące)
Szacowanie trzypunktowe
Analiza rezerw
Koszt jakości
Analiza ofert od dostawców
Szacowanie kosztów – rezultaty
Oszacowania kosztów działań – to ilościowe oceny prawdopodobnych kosztów zasobów potrzebnych do zakończenia działań.
Koszty pracy, materiałów, usług, sprzętu, kosztowa rezerwa projektowa i In.
Określanie budżetu
To proces sumowania oszacowanych kosztów działań lub pakietów roboczych w celu określenia zatwierdzonego bazowego planu kosztów. Plan bazowy obejmuje wszystkie zatwierdzone budżety, ale nie obejmuje rezerw menedżerskich.
Wkładami są:
Oszacowania kosztów działań
Plan bazowy zakresu
Harmonogram projektu
Kalendarze zasobów (info o zasobach i ich terminach dostępności)
Kontrakty
Określanie budżetu – techniki
Agregacja kosztów
Analiza rezerw
Uzgodnienie limitów finansowania
Określenie budżetu – rezultaty – powiązany z ostatnim wykładem
Plan bazowy wykonania kosztów to zatwierdzony budżet całkowity (ang. Budged AT completion – BAC) wykorzystywany jako podstawa, względem której mierzy się i monitoruje łączne wykonanie kosztów projektu
Wymagania dotyczące finansowania łączne lub okresowe ustala się na podstawie planu bazowego kosztów
PLANOWANIE JAKOŚCI
To proces określania wymagań lub norm jakościowych dla projektu i produktu oraz dokumentowania w jaki sposób wykaże się zgodność z tymi wymaganiami i normami.
Wkładami są:
Plan bazowy z zakresu
Rejestr interesariuszy
Plan bazowy wykonania kosztów
Harmonogram bazowy
Rejestr ryzyk
Jakość produktu a jakość projektu:
Jakość projektu:
Spełnienie oczekiwań klienta, organizacji , interesariuszy.
Zgodność wyniku z planami
Jakoś produktu
Zgodność wyniku z wymaganiami
Planowanie jakości – techniki
Koszty jakości
Ocena porównawcza (benchmarking projektu)
Schematy blokowe
Inne np. drzewo CTQ (ang. Critical to quality)
Drzewo CTO –
Potrzeba Dźwignia Miara
Planowanie jakości – rezultaty
Plan zarządzania jakością opisuje w jaki sposób zespół będzie wdrażąć politykę jakości w projekcie
PZJ dotyczy zapewniania jakości i kontroli jakości i ciągłej optymalizacji procesów w projekcie
PZJ może być formalny i nieformalny, szczegółowy lub ogólny, zależy to od wymagań danego projektu
Obszar wiedzy: wiedza o zarządzaniu ryzykiem w projekcie
Planowanie zarządzania ryzykiem
Rozpoznanie ryzyk
Przeprowadzenie jakościowej analizy ryzyk
Przeprowadzenie ilościowej analizy ryzyk
Planowanie reakcji na ryzyka
Planowanie zarządzania ryzykiem
To proces określania w jaki sposób przeprowadzić w projekcie działania związane z zarządzaniem ryzykiem
Wkładami są:
Deklaracja zakresu projektu
Plan zarządzania kosztami
Plan zarządzania harmonogramem
Plan zarządzania komunikacją
Pojęcie ryzyka
Ryzyko to możliwe zdarzenie lub okoliczność która w razie wystąpienia może mieć korzystny lub niekorzystny wpływ na cele projektu.
Wykład 7
12.05.2014
EGZAMIN:
ZPR_w
Egzamin 17.06, egzamin poprawkowy 1.07.
Skłonność do ryzyka
Osobista skłonność do ryzyka – osobiste postrzehanie ryzyka, osobiste radzenie sobie z ryzykiem
Skłonność organizacji do ryzyka – jak ryzykowne projekty podejmuje firma
ZR powinno prowadzić do:
Maksymalizacji rezultatów zdarzeń pozytywnych
oraz
Minimalizacji konsekwencji zdarzeń negatywnych
Typy ryzyka:
Znane
Nieznane
Biznesowe – z możliwością zysku lub straty
Czyste ryzyko (jedynie szansa)
Planowanie zarządzania ryzykiem – techniki
Zebrania analizy planistycznej (w celu opracowania planu zarządzania ryzykiem dotyczą m.in.: sprawdzenia sposobów podejścia do stosowania rezerw projektowych na ryzyka)
Planowanie zarządzania ryzykiem – rezultaty
Plan zarządzania ryzykiem, opisuje ZR i zawiera m.in.:
Role i obowiązki (kto kieruje, wspomaga, uczestniczy w różnych działaniach zespołu ZR)
Przydział zasobów i kosztów
Określenie częstotliwości przeprowadzania procesu ZR
Kategorie ryzyk
ROZPOZNANIE RYZYK
To proces określania jakie ryzyka mogą wpywać na projekt oraz udokumentowanie cech charakterystycznych tych ryzyk
Wkładami są:
Plan bazowy zakresu
Rejestr interesariuszy
Plan zarządzania: ryzykiem, kosztami, jakością, harmonogramem
Dwa uzupełniające się podejścia do rozpoznania ryzyk
Dążenie do zgromadzenia jak największej ilości informacji na temat obszarów występowania i rodzajów ryzyka
Poprzez aktywne działanie oddziałuje się na poziom ekspozycji projektu na dany rodzaj ryzyka.
Rozpoznanie ryzyk – techniki
Techniki gromadzenia informacji za pomocą np.:
Technika delficka
Analiza SWOT
Listy kontrolne
Techniki oparte na diagramach
Diagram Ishikawy
Schematy blokowe procesu
OBSZARY WYSTĘPOWANIA RYZYKA W PROJEKCIE
Obszar makroekonomiczny | Obszar branżowy | Obszar regionalny |
---|---|---|
|
|
|
Obszar techniczny | Obszar marketingowy | Obszar finansowy |
|
|
Przykład – ryzyko prawne
wykres – liczba ustaw w latach 1998-2004. Im więcej zmienia się ustaw tym gorsza jakość prawa. Im więcej nowelizacji i zmian tym gorsze ryzyko.
Przykład – ryzyko branży
Rozpoznanie ryzyk – rezultaty
Rejestr ryzyk:
Lista zidentyfikowanych ryzyk (szanse i zagrożenia)
Lista potencjalnych reakcji
Rejestr ryzyka – przykład
Rodzaje analizy ryzyka
Jakościowa
Ilościowa
Jakościowa analiza ryzyk
To proces hierarchizacji ryzyk poprzedzający ich dalszą analizę lub działania z nimi związane i realizowany poprzez ocenę i odniesienie do siebie ich prawdopodobieństw oraz skutków wystąpienia.
Wkładami są:
Rejestr ryzyk
Plan zarządzania ryzykiem
Deklaracja zakresu
Jakościowa analiza ryzyk – techniki
Ocena prawdopodobieństwa i skutków wystąpienia ryzyk
Macierz prawdopodobieństwa i skutków ryzyk
Kategoryzacja ryzyk
Ocena pilności ryzyk
Skala ocen jakościowych
Prawdopodobieństwo | Przedział od 0 do 1 Skala opisowa: Bardzo wysokie Wysokie Umiarkowane Niskie Bardzo niskie Liczbowa: 1 = pewność .. 0 = niemożliwe 90%, 70%, 50%, 30%, 1% |
---|---|
Skutki wystąpienia ryzyka | Opisowa: Bardzo dotkliwe, dotkliwe, umiarkowane, łagodne, bardzo łagodne Liczbowa: 80%, 40%, 10%, 5% |
Typowe skale skutków wystąpienia ryzyka na cele projektu
cele | Bardzo łagodne | łagodne | umiarkowane | dotkliwe | Bardzo dotkliwe |
---|---|---|---|---|---|
Koszt | Minimalny | < 10% | 10%-20% | 30%-40% | > 40% |
Czas | minimalny | < 5% | 5%-10% | 10%20% | >20% |
Zakres | Minimalny | Mało istotny obszar | Istotny obszar | Zmiana nieprzyjęta przez klienta | Produkt bezużyteczny |
Jakość | Nieistotne obniżenia jakości |
Niewielki fragment niższej jakości | Konieczna aprobata sponsora | Odstępstwo odrzucone przez sponsora | Produkt bezużyteczny |
Macierz prawdopodobieństwa i skutków wystąpienia ryzyk (ranking ryzyk)
(tabela)
Jakościowa analiza ryzyk – rezultaty
Aktualizacja rejestru ryzyk:
Względny ranking
Kategorie ryzyk
Przyczyny ryzyk
Lista ryzyk szybkiej reakcji
Lista ryzyk do dalszej analizy
Lista ryzyk niskiej istotności
Trendy po dokonaniu jakościowej analizy ryzyka
Ilościowa analiza ryzyk
To proces liczbowej analizy wpływu rozpoznanych ryzyk na całościowe cele projektu, przeprowadza się go w odniesieniu do ryzyk uznanych w jakościowej analizie ryzyk za zdolne do wywarcia znaczącego wpływu na trudne do pogodzenia cele.
Wkładami są:
Rejestr ryzyk
Plan zarządzania ryzykiem
Plan zarządzania kosztami
Plan zarządzania harmonogramem
Ilościowa analiza ryzyk – techniki
Techniki gromadzenia danych
Ankiety i wywiady
Rozkłady prawdopodobieństwa
Techniki modelowania
Analiza oczekiwanej wartości pieniężnej (ang. Expected monetary value analysis –EMV) wykorzystywana w analizie drzewa decyzyjnego
Analiza wrażliwości
Analizy symulacyjne
Analiza scenariuszy
Technika Monte Carlo
Analiza drzewa decyzyjnego
To diagram analizy interakcji pomiędzy decyzjami a ryzykiem
Ilościowa prezentacja wszystkich możliwych skutków z wykorzystaniem EMV – oczekiwana wartość pieniężna
Elementy drzewa decyzyjnego
Węzeł decyzyjny
Węzeł szans/zdarzeń
Scenariusz/ścieżka
Prawdopodobieństwo przypisane ścieżce
Ustalenie EMV dla każdego odcinka
Sumowanie EMV na drodze scenariusza
Wybór najlepszego scenariusza/ścieżki
Analiza drzewa decyzyjnego, przykład remont hotelu: wybór dostawcy
Analiza wrażliwości
To technika analityczna, która polega na badaniu wpływu zmian, jakie mogą wystąpić w przyszłości na kluczowe zmienne projektu wpływających na jego opłacalność.
Analiza wrażliwości – przykład , założenia projektu
Symulacja projektu
Wykres tornado
Planowanie reakcji na ryzyko
To proces opracowywania możliwych rozwiązań/opcji oraz działań zwiększających szanse i zmniejszających zagrożenia dla celów projektu. Obejmuje wyznaczenie właścicieli reakcji na ryzyka
Wkładami są:
Rejestr ryzyk
Plan zarządzania ryzykiem
Planowanie reakcji na ryzyka – techniki
Strategie:
Dla ryzyk niekorzystnych (zagrożeń)
Dla ryzyk korzystnych
Reakcji warunkowych
Strategie reakcji dla ryzyk niekorzystnych :
Unikania – spróbować odizolować się od ryzyka,
Przeniesienia – transfer niekorzystnych skutków na inny podmiot np. ubezpieczenie,
Łagodzenia – zmniejszenie prawdopodobieństwa lub skutków zagrożenia do poziomu w miarę akceptowalnego,
Akceptacji –
Wykład 8
26.05.2014
Strategie reakcji dla ryzyk korzystnych:
Podjęcie (wykorzystanie)
Udostępnienie – dzielenie się z innymi tą „szansą” np. „Joint Venture”
Wzmocnienie – próbujemy podjąć takie działania, które zwiększą skutki/intensywność tej szansy
Akceptacja – nie podejmowanie żadnych aktywnych prób
Planowanie reakcji na ryzyka – rezultaty
Aktualizowanie rejestru ryzyk
Postanowienia umowne związane z ryzykiem
Aktualizacje planu zarządzania ryzykiem
ZARZĄDZANIE PROJEKTAMI
Grupa procesów realizacji
Obszary wiedzy w grupie procesów realizacji
Zespół projektowy
Komunikacja w projekcie
Obszar wiedzy: wiedza o kierowaniu zespołem projektowym
Pozyskiwanie zespołu
Kształtowanie zespołu
Zarządzanie zespołem
Miejsce obszaru wiedzy: kierowanie zespołem projektowym w poszczególnych grupach procesów
GPI | GPP | GPR | GPK | GPZ |
---|---|---|---|---|
------------------- | Opracowanie planu zasobów | Pozyskiwanie zespołu | ------------------- | ------------------- |
------------------- | ------------------- | Kształtowanie zespołu | ------------------- | ------------------- |
------------------- | ------------------- | Zarządzanie zespołem | ------------------- | ------------------- |
Pozyskiwanie zespołu
To proces potwierdzenia dostępności zasobów ludzkich i otrzymywania zespołu potrzebnego do wykonania zadań w projekcie
Wkładem jest:
Plan zarządzania projektem
Pozyskiwanie zespołu – techniki – zawsze w zespole jest określony cel, i podział ról, od 2 osób, zespół jest bardziej zjednoczony niż grupa.
Nominacje określone z góry
Negocjowanie
Pozyskiwanie z zewnątrz – np. leasing pracowniczy
Zespoły wirtualne – zespoły współpracujące wg dobrowolnego zrzeszenia, musi być plan komunikacji i protokoły rozwiązywania konfliktów
Pozyskiwanie zespołu – rezultaty
Mianowania do zespołu projektowania
Kalendarze zasobów – dokument który mówi jaki członek, w jakim okresie zespołu jest potrzebny, na jaki czas, kiedy jest uwalniany, kiedy ma urlop, harmonogram delegacji (jego nieobecności)
Kształtowanie zespołu
To proces doskonalenia kompetencji, wzajemnych oddziaływań w gronie zespołu oraz ogólnych uwarunkowań w zespole w celu usprawnienia wykonania projektu.
Wkładami są:
Plan zarządzania projektem
Kalendarze zasobów
Kształtowanie zespołu – techniki
Umiejętności interpersonalne – mentoring, coaching
Szkolenia
Premie i nagrody
Działania integracyjne
Kształtowanie zespołu – rezultaty
Ocena wyników zespołu – co jakiś czas, wybrać kryteria oceny, ważne jest też ocena PM’a
Zarządzanie zespołem
To proces śledzenia wyników członków zespołu, przekazywania im informacji zwrotnych, rozwiązywania trudnych kwestii oraz zarządzania zmianami w celu optymalizacji wykonania projektu
Wkładami są:
Nominacje
Plan zarządzania projektem
Ocena wyników zespołu
Raporty z wykonania
Zarządzanie zespołem – techniki
Moderowanie sytuacji konfliktowych
Rejestr spornych i trudnych kwestii
Umiejętności interpersonalne
Zarządzanie zespołem - rezultaty
Żądania zmian – dokument, każda zmiana która się pojawi musi być w formie żądania zmian z uzasadnieniem
Aktualizacje planu zarządzania projektem
GRUPA PROCESU KONTROLI
GPI | GPP | GPR | GPK | GPZ |
---|---|---|---|---|
------------------- | Szacowanie kosztów | ------------------- | Kontrolowanie kosztów | ------------------- |
------------------- | Określenie budżetu | ------------------- | ------------------- | ------------------- |
Kontrolowanie kosztów
To proces monitorowania stanu wykonania projektu w celu aktualizacji budżetu projektu oraz zarządzania zmianami w planie bazowym kosztów
Wkładami są:
Plan zarządzania projektem
Wymagania dotyczące finansowania projektów
Informacje o wykonaniu pracy
Kontrolowanie kosztów – techniki
Zarządzanie wartością wypracowaną (Earned Value Management)
Wartość zaplanowana i wypracowana oraz koszt rzeczywisty
Odchylenie harmonogramowe i kosztowe
Wskaźnik wykonania harmonogramu i kosztów
Prognozowanie EAC, ETC, SPI, CPI
Wskaźniki wykonania do ukończenia TCPI
Analiza odchyleń
Technika Earned Value (EV)
Technika Earned Value (wartości uzyskanej) polega na kontroli realizacji projektu poprzez porównywanie zrealizowanego do danej chwili zakresu prac, terminów ich realizacji i rzeczywiście poniesionych kosztów z przyjętym w planie bazowym harmonogramem i budżetem projektu.
Należy do kategorii metod zarządzania przez pomiar wydajności (Performance Based Management)
Tradycyjne krzywe kosztów skumulowanych:
Podstawowe krzywe w technice EV
Przykład A
Zadanie 1: ułożenie 20m2 chodnika x400zł za m2 chodnika, zatem BAC (Budget AT completion) tego zadania wynosi 8000zł
Zadanie 2L Położenie 300m trawnika x40zł za m2 trawnika. BAC zadania wynosi 12 000zł
Na dzień 30 maja zaplanowano, że będzie położonych 12m2 chodnika oraz 100m2 trawnika
Wykonano:
Położono 7m2 chodnika, przy czym rzeczywisty koszt położenia 1m2 wyniósł 450zł
Położono 125m trawnika, przy czym rzeczywisty koszt położenia 1m2 wyniósł 32zł
Cd. Przykładu A:
Plan | Wykonanie | |
---|---|---|
m2 | zł | |
Chodnik | 12 | 400 |
Trawnik | 100 | 40 |
Tradycyjne odchylenie kosztów (STD)
STD = PV - AC
Zadanie 1: 4800-3150 = 1650zł
Zadanie 2: 4000-4000= 0zł
To odchylenie służy do analizy wykonania funduszy a nie kosztów!
EV
EV dla zadań 1 i 2 w dniu kontroli:
Zadanie 1: 400zł x 7m = 2800zł
Zadanie 2: 40zł x 125m = 5000zł
Wartość | Planowana | Rzeczywista | Wyprodukowana |
---|---|---|---|
Zadania | PV | AC | EV |
Chodnik | 4800 | 3150 | 2800 |
Trawnik | 4000 | 4000 | 5000 |
Odchylenie kosztów CV i harmonogramu SV
CV (cost variance) określa odchylenie od kwoty za rzeczywiście wykonaną pracę
CV = EV – AC
SV (Schedule variance) określa odchylenie od ilości pracy wykonanej zgodnie z planem do dnia kontroli, wycenione po planowanych cenach jednostkowych
SV = EV – PV
Graficzna analiza CV i SV
Wykres
Przykład 1 – odchylenia
Odchylenia | STD PV - AC |
CV EV-AC |
SV EV-PV |
---|---|---|---|
Ukończenie chodnika | 2650? znak dodatni |
350 znak ujemny |
2000 znak ujemny |
Położenie trawnika | 0 znak neutralny |
1000 znak dodatni |
1000 znak dodatni |
Wskaźniki kosztów EAC i ETC
EAC (Estimate AT Completion) – szacowany koszt końcowy, to poprawiona estymacja kosztu z początku projektu.
ETC – (Estimate to Complete) – szacowany koszt pozostały do ukończenia, ile jeszcze przewiduje się wydać na dane zadanie/projekt
EAC = AC + ETC
Wskaźniki ETC i EAC – przykład
Dla chodnika:
EAC = 3150zł + 5850 zł = 9 000zł
Dla trawnika:
ETC = 175m x 40 zł = 7000zł
EAC = 4 000zł + 7 000zł = 11 000zł
Budżet końcowy i odchylenie od kosztów:
VAC (Variance At Completion) – prognozowane odchylenie od kosztów budżetowych
VAC = BACK - EAC
Wnioski końcowe dla przykładu 1:
BAC | EAC | VAC | |
---|---|---|---|
Ułożenie chodnika | 8000 | 9000 | -1000 |
Położenie trawnika | 12000 | 11000 | 1000 |
Cały projekt | 20000 | 20000 | 0 |
TCPI (To Complete performance index) 1
Do monitorowania pozostałego zakresu prac w projekcie przydatny jest wskaźnik wydajności kosztu prac TCPI:
TCPIAC= (BAC-EV)/(BAC-AC)
Wydajność z jaką musimy zrealizować to co pozostało do wykończenia
TCPI (To Complete performance index) 2
Do monitorowania pozostałego zakresu prac w projekcie przydatny jest wskaźnik wydajności harmonogramu prac:
TCPIPV= (BAC-EV)/(BAC-PV)
CPI (Cost Performance Index)
Wskaźnik wydajności kosztu CPI = EV/AC
Dla zadania 1 wskaźnik CPI wynosi 0,89 (2800/3150).
SPI (Schedule Performance Index)
Wskaźnik wydajności harmonogramu SPI = EV/PV
W przypadku zadania 2 wskaźnik SPI wynosi 1,25 (5000/4000)
Interpretacja macierzy CPI/SPI
Po terminie i poniżej Przed terminem i kosztów |
poniżej kosztów |
---|---|
Po terminie i powyżej kosztów | Przed terminem i powyżej kosztów |
Współczynnik krytyczny okresu
Współczynnik krytyczny danego okresu i (Wki) określa zależności pomiędzy wskaźnikami CPI i SPI dla projektu w okresie i.
Wki = CPI x SPI
Np. dla zadania 1 Wki wynosił:
0,89 x 0,58 =0,52
Kontrolowanie kosztów – rezultaty:
Wyniki pomiarów wykonania prac
Prognozy budżetu
Żądania zmiany
Aktualizacje planu zarządzania projektem
Zalety techniki EV:
Obiektywna miara postępu projektu
Identyfikacja rodzaju i wielkości odchyleń budżetu projektu
Analiza trendu wydajności realizacji projektu
Wczesna prognoza oszacowania kosztu końcowego i terminu zakończenia projektu
Możliwość analizy na różnych poziomach struktury podziału prac
Prostota – kilka prostych wskaźników
Wady techniki EV:
Może być stosowana wprost tylko do zadań, w których istnieje prosta miara zaawansowania zadania powiązana bezpośrednio z kosztami zadania
Nie może być stosowana do zadań jednostkowych
Jest wysoce niedokładna w przypadku zadań, w których występuje dużo stosunkowo tanich, ale niedokładnie wyspecyfikowanych materiałów
Podsumowując
Technika Earned Value nie zapobiega przekroczeniu kosztów i terminu realizacji projektu, ale stanowi „system wczesnego ostrzegania”, który odpowiednio wcześnie generuje sygnały alarmowe i umożliwia podjęcie świadomych działań naprawczych
Funkcje techniki EV w analizie kosztów projektu