A. Historia prasy w Polsce i na świecie od początków jej dziejów do 1918 roku

Omówienie podstawowych pojęć

http://pl.wikipedia.org/wiki/Prasa_(media)

http://pl.wikipedia.org/wiki/Gazeta

http://pl.wikipedia.org/wiki/Czasopismo

http://pl.wikipedia.org/wiki/Prasa_(media)#Podstawowe_funkcje_prasy

http://www.bryk.pl/teksty/gimnazjum/pozostałe/wos/14845-rola_mediów_we_współczesnym_świecie.html

Gazeta a czasopismo:

gazeta:
- ukazuje się częściej niż jeden raz w tygodniu
- podaje wiadomości ogólne, bieżące, aktualne z kraju, świata, regionu
- jest lokalna i ogólnopolska
- adresat masowy

czasopismo:
- ukazuje się raz w tygodniu lub rzadziej
- podaje treść o ograniczonej uniwersalności i aktualności
- dostosowane do potrzeb odbiorców
- jest naukowe, popularnonaukowe, literackie, zawodowe, urzędowe
- dla dzieci, młodzieży, dorosłych
- adresat określony
- przeważnie zawierają spis treści

Ustny i pisemny przekaz informacji w historycznym rozwoju (starożytność i średniowiecze)

http://www.staff.amu.edu.pl/~mariuszk/ksiazka%20i%20prasa/w_2/historia_prasy.htm

http://www.sciaga.pl/tekst/56484-57-historia_i_rozwoj_prasy

Historia prasy polskiej do roku 1795

Początki prasy sięgają IV wieku – pierwszym wydawcą był chiński dwór cesarski. Pierwsza drukowana gazeta ukazała się ok. roku 700 w Pekinie. Ponownie prasę zaczęto wydawać w XVI/XVII w. Pomysł ten szybko przyjął się w całej Europie. Pierwszą gazetą wydawaną w języku polskim były Nowinki z Konstantynopola, a pierwszą polską gazetą był Merkuryusz Polski Ordynaryjny, drukowany między styczniem a majem w 1661 w ilości 41 wydań w Krakowie, a później od maja do lipca w Warszawie. Blisko 300 lat później ten sam tytuł wznowił w Warszawie redaktor Władysław Zambrzycki.

http://www.staff.amu.edu.pl/~mariuszk/ksiazka%20i%20prasa/w_2/historia_prasy.htm

Gazety ulotne - to nieperiodyczne drukowane gazety, wyd. w Rzeczypospolitej pod rozmaitymi tytułami w XVI–pocz. XVIII w.; zawierały opisy wydarzeń budzących powsz. zainteresowanie; pocz. w języku niem. i łac., w języku pol. prawdopodobnie od 1550.

Prasa polska lat zaborowej niewoli

EPOKA KSIĘSTWA WARSZAWSKIEGO:
- po zwycięstwie Napoleona zaczęły zmieniać tytuły i tonację treści;
- kult Napoleona;
- pojawiły się francuskie tytuły na skutek pojawiających się na ziemiach polskich Francuzów.

PRASA W KRÓLESTWIE POLSKIM:

- dekret o wolności druku nadany przez cara Aleksandra I (prawa nie respektowane przez
namiestnika gen. J. Zajączka i Wielkiego Księcia Konstantego);

- nie istniała początkowo cenzura prewencyjna;

- prasa nie mogła jedynie publikować tekstów atakujących władzę państwową, zasady
moralności i religii;

- incydent z kochanką Ks. Konstantego doprowadził do wydania dekretu o nałożeniu cenzury
prewencyjnej na wszystkie publikacje;

- cenzura ta zabraniała również przywożenia do Królestwa Polskiego prasy z innych zaborów;

- dobry rozwój gospodarczy Król. Pol. poskutkował dynamika rynku prasowego (ponad 150
tytułów);

- najwaśniejsze tytuły prasowe Królewstwa Polskiego po 1818r.:
GAZETA CODZIENNA NARODOWA I OBCA
KURIER WARSZAWSKI
DOSTRZEGACZ NADWIŚLAŃSKI (pismo mniejszości żydowskiej)

MONITOR WARSZAWSKI (gazeta rządowa);

- czasopisma miały krótki żywot – nie były atrakcyjne edytorsko.

PRASA POLSKA ZABORU ROSYJSKIEGO LAT 1865 – 1904:

- szczególnie burzliwy rozwój prasy dzięki kolei, rozwojowi telegrafów i telefonów, usług
pocztowych, techniki drukarskiej, szybkiej urbanizacji, coraz powszechniejszej umiejętności
czytania i pisania, wzrostu szeregów inteligencji;

- rewolucyjne zmiany techniki wydawania;

- profesjonalizacja zawodu dziennikarskiego → statut odrębny od literata;

- po powstaniu styczniowym w Król. Pol. drastycznie zaostrzono system koncesji i cenzury
prewencyjnej, wzmocniono kontrolę;

- prasa polska była dla społeczeństwa barierą przeciw rusyfikacji i propagatorem kultury;

- zróżnicowanie i specjalizacja prasy jako skutek modernizacji;

- najważniejsze tytuły:

KURIER WARSZAWSKI

KURIER PORANNY (Feliks Fryze)
GAZET WARSZAWSKA

WIEK (Aleksander Świętochowski)

SŁOWA (Henryk Sienkiewicz);

- pojawiły się wyspecjalizowane periodyki: popularno-naukowe, kulturalne, podróżnicze, dla
kobiet;

- propagowanie idei pracy organicznej;

- na łamach prasy trwała polemika nurtu romantycznego z pozytywistycznym, potem Pozytywizmu z Młoda Polską;

- pisma powiązane z partiami politycznymi: PPS – ROBOTNIK (J. Piłsudski);

SDKPiL – CZERWONY SZTANDAR (R. Luksemburg i F. Dzierżyński).

PRASA ZABORU ROSYJSKIEGO PO 1904 R.:

- złagodzenie cenzury po klęsce cara w wojnie z Japonią;

- przywrócenie praw języka polskiego czy zlikwidowanie koncesji było iluzoryczne wobec
wprowadzonego w czasie rewolucji stanu wojennego;

- pisma albo zmieniały tytuły albo poddawały się cenzurze;

- swe nakłady zwiększyły: ROBOTNIK i CZERWONY SZTANDAR;

- swe nakłady w dalszym ciągu zwiększasz prasa lokalna.

PRASA ZABORU AUSTRIACKIEGO:

- w Krakowie stałym przedsięwzięciem była GAZETA KRAKOWSKA;

- po upadku DZIENNIKA PATRIOTYCZNYCH POLITYKÓW Lwów skazany był na
prasę niemiecką;

- w zaborze austriackim istniało represyjne ustawodawstwo zaostrzające się pod wpływem
niefortunnych dla Austrii wojen z Francją;

- ograniczenie wolności prasy (dekret Franciszka II);

- cenzura podległa ministerstwu policji;

- sporządzono wykaz książek zakazanych, głównie polskie pisma polityczne z okresu Sejmu
4-letniego i insurekcji kościuszkowskiej;

- zakaz sprowadzania gazet z Francji i innych miejsc rewolucyjnych;

- absurdalnie surowe kontrole graniczne;

- cenzura austriacka miała na celu usunięcie z życia publicznego wszelkich publikacji
przypominających czasy RP i walki o niepodległość;

- we Lwowie po upadku DZIENNIKA PATRIOTYCZNYCH POLITYKÓW w 1811 r.
zaczęła ukazywać się GAZETA LWOWSKA (do 1939 r.);

- po Wiośnie Ludów w Galicji na pół roku zniknęła cenzura prewencyjna, powstały nowe
liberalne dzienniki, m.in. CZAS (do 1939 r.), Pawła Popiela (I redaktor);

- przełom od 1867 r. – początek doby autonomicznej
- Konstytucja z 1867 r. zliberalizowała prawo prasowe
- zlikwidowano system koncesji i wprowadzono cenzurę represyjną;

- wolności słowa w Galicji towarzyszył 50% analfabetyzm

- utrzymywanie prasy było kosztowne prze wprowadzenie kaucji wydawniczych;

- duża autonomia i konstytucyjne gwarancje wolności słowa sprzyjały rozwojowi prasy
różnych ugrupowań politycznych: NAPRZÓD (PPS), SŁOWO POLSKIE (Endecja);

- w 1910 r. prasa Galicji sięgała zaledwie 10% ogólnego nakładu prasy Austro-Węgier.

PRASA POLSKA ZIEM ZABORU PRUSKIEGO:
- po Kongresie Wiedeńskim Wielkopolska pozbawiona była poważniejszego ośrodka
intelektualnego, np. uniwersytetu, na skutek czego prasa zaboru pruskiego nie rozwinęła się
na miarę zasobności społeczeństwa i względnie liberalnej cenzury;

- najpoważniejsza gazeta – GAZETA WIELKIEGO KSIĘSTWA POZNAŃSKIEGO;

- niepowodzeniem kończyły się próby wydania czasopism;

- ożywienie na rynku nastąpiło dopiero w latach 30-tych;

- walki powstańcze Wiosny Ludów stały się także impulsem dla rozwoju prasy;

- prasa propagowała m.in. ideę pracy organicznej;

- powszechny system oświaty uczynił społeczność chłopską atrakcyjnym adresatem prasy (w
przeciwieństwie do pozostałych zaborów);

- od 1850 r. władze pruskie walczyły z polska prasą przez instrumenty prawno-ekonomiczne,
np. kucje;

- dopiero epoka liberalizacji końca lat 50-tych stworzyła dogodne warunki rozwoju prasy;

- Hipolit Cegielski założył DZIENNIK POZNAŃSKI (do 1939 r.), który wyrażał interesy
wszystkich zaborów (np. demaskowanie carskich idei panslawizmu) czy angażował się w
walkę z antypolskimi posunięciami rządu;

- prasa wielkopolska odegrała ważną rolę w systemie organizacji społeczeństwa polskiego
przeciwstawiając się polityce germanizacyjnej;

- wyspecjalizowana prasa literacka i kulturalna rozwijała się słabo;

- ale już pod koniec XIX w. szybko zaczęła rozwijać się prasa polityczna. Rosły nakłady,
powstawały różnorodne wydawnictwa;

- poczytne polskie pisma codzienne pojawiały się także w większych skupiskach polskiej
emigracji, np. w Berlinie, Bochum;

- pod koniec wieku potentatem prasowym ziem polskich zaboru pruskiego stał się Adam
Napieralski, który przejął wiele tytułów lokalnych;

- dynamicznie zaczęła rozwijać się prasa lokalna;

- 4 wielkie wydawnictwa koncerny:
- Adam Napieralski – Śląsk
- Wiktor Kulerski – Grudziądz
- spółka Nowa Drukarnia Polska – Wielkopolska

- Jan Brejski – na emigracji;

- dużą poczytnością cieszyła się prasa katolicka, która była dla Polaków ostoja narodową;

- w 1885 r. zniesiono opłaty stemplowe, co obniżyło koszty wydawnicze a tym samym
zwiększyło nakłady;

- mimo cenzury i konfiskat możliwe było wydawanie prasy opozycyjnej;

- przed wybuchem I wojny światowej jednorazowy nakład prasy informacyjnej przekraczał
120 mln egzemplarzy;

- prasa zaboru pruskiego odzwierciedlała rolę kościoła i ideę solidaryzmu narodowego.

PRASA POLSKA W LATACH PIERWSZEJ WOJNY ŚWIATOWEJ:

- cenzura wojenna i ograniczony obieg zredukowały swobodę wypowiedzi;

- skurczył się rynek prasy ← trudności kolportażu, brak papieru, zubożenie społeczeństwa;

- po rozpoczęciu wojny Niemcy aresztowali wielu redaktorów prasy zaboru pruskiego. Egzystować mogły tylko te pisma, które popierały orientację na państwa centralne;

- po wejściu do Król. Pol. wojsk pruskich niektóre gazety i dziennikarze musieli się
ewakuować, głównie na wschód za wojskami rosyjskimi;

- dopiero klęska państw centralnych zdezaktualizowała wojenne orientacje;

- odradzające się państwo umożliwiło dopiero rekonstrukcję prasy.

PRASA EMIGRACYJNA:

- początkowo były to ulotki i broszury;

- Francja – PAMIĘTNIK EMIGRACJI Maurycego Mochnackiego, KRONIKA
EMIGRACJI POLSKIEJ związana z Hotelem Lambert, KURIER PARYSKI, POLONIA;

- USA – m.in. ZGODA, ORZEŁ POLSKI;

- Brazylia – GAZETA POLSKA W BRAZYLII, POLAK W BRAZYLII;

- Prasa emigracyjna podejmowała próby rozrachunku z przeszłością powstańczą;

- Postyczniowa prasa emigracyjna docierała do kraju, a niektórzy publicyści pisali do prasy
polskiej.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Prasa_tajna_1861-1864

+ http://www.iarchiwum.pl/artykul/32/tajna-prasa-w-okresie-okupacji-niemieckiej-i-jej-rola-w-zyciu-spoleczenstwa-1.html

Historia prasy na świecie do roku 1914

The Times – wysokonakładowy brytyjski dziennik społeczno-polityczny wydawany od 1785 roku w Londynie, od 1981 przez News Corporation Ruperta Murdocha. Obecny nakład to około 690 tys. egzemplarzy.

Został założony jako "The Daily Universal Register" przez Johna Waltera, który był też przez 24 lata redaktorem naczelnym. Od 1 stycznia 1788 ukazuje się pod nazwą "The Times". Od powstania do 1792 wydawany był w technice logografii. Od 1806 publikował zdjęcia, od 1931 kolorowe fotografie. Jako pierwszy dziennik zorganizował sieć korespondentów zagranicznych, wiódł też prym we wprowadzaniu nowinek technicznych w dziedzinie drukarstwa (pierwsza na świecie łamie strony komputerowo, od 1982; pierwsza w Wielkiej Brytanii stosuje pełny fotoskład). Pod koniec XIX wieku jego istnienie było zagrożone wskutek rozwoju taniej prasy bulwarowej. Od grudnia 1978 do listopada 1979 nie ukazywał się na skutek długotrwałego strajku związku zawodowego.

The New York Times – jeden z najważniejszych amerykańskich dzienników o profilu liberalno-lewicowym, wychodzący w Nowym Jorku.

Dziennik The New York Times został założony 18 września 1851 przez Henry'ego Jarvisa Raymonda (pięć lat później, w 1856 założył Associated Press) i George'a Jonesa, jednak dopiero pod rządami Adolpha Ochsa, które zaczęły się w 1896, zdobył swoją reputację. Już w rok po zajęciu swego kierowniczego stanowiska, w 1897, nowy dyrektor wymyślił slogan, którego NYT używa do dziś – "Wszystkie wiadomości, które nadają się do druku".

Początkowo Times ukazywał się każdego poranka, z wyjątkiem niedziel, jednak już w czasie wojny domowej gazeta była wydawana każdego dnia. The New York Times otrzymał w 1918 pierwszą Nagrodę Pulitzera za wiadomości i artykuły dotyczące I wojny światowej. Rok później zaczęto dostarczać dziennik przez Ocean Atlantycki do Londynu.

Agencje prasowe:

1835 - Francja - Charles Louis Havas - Agence Havas

1849 - Niemcy - Bernhard Wolff - Wolff Telegraph Buro

1851 - Wielka Brytania - Paul Julius Reuter - Reuters

B. Historia prasy w Polsce i na świecie od 1918 do 1945 roku

Prasa drugiej Rzeczpospolitej

Czynniki wpływające na rozwój prasy:

- szeroki zakres wolności: wolność słowa i prasy – Konstytucja marcowa 1921 (Art. 105 - zakaz cenzurowania i koncesjonowania prasy), swoboda rozpowszechniania na terenie całego kraju, swoboda informowania o pracach sejmu

- system polityczny: parlamentarno-gabinetowy model rządów i system wielopartyjny (bez partii dominującej)

- praktyka polityczna, wybory

- zapotrzebowanie na informację – dzienniki

- upolitycznienie prasy – budowanie partyjnych systemów prasowych

Prasa ugrupowań politycznych:

Prawica:

- Edencja - Narodowa demokracja

największy i najlepiej zorganizowany system prasowy - ponad 20 tytułów w kraju, 20% krajowego nakładu

„Gazeta Warszawska” – nieoficjalny organ Endecji, red. Zygmunt Wasilewski, poważna publicystyka polityczna pióra czołowych działaczy, prestiżowa

„Gazeta Poranna 2 grosze” – lżejsza i popularniejsza, agresywna

W 1925 roku oba pisma łączą się w „Gazetę Warszawską Poranną”

- Chadecja - Stronnictwo Chrześcijańsko Narodowe

„Rzeczpospolita”: W-wa, od 1920 r., prawicowy, opiniotwórczy, redaktorzy: Stanisław Stroński, potem Wojciech Korfanty

„Polonia” wydawana w Katowicach, mała, ale prestiżowa

„Głos Narodu” wydawany w Krakowie

- Konserwatyści

„Czas” krakowski – 10 tys.

„Słowo” wileńskie Stanisław Cat-Mackiewicz – 2-3 tys.

„Dziennik Poznański”

„Dziennik Powszechny” w Warszawie

(elitarne, poważne, opiniotwórcze, dobra publicystyka)

Prasa ruchu ludowego

„IKC” - PSL Piast, potem propiłsudczykowski

„Piast” - polityczny tygodnik PSL „Piast” wydawany w Krakowie

„Gazeta Grudziądzka” - Witold Kulerski, duży nakład (do 80 tys.)

Prasa lewicowa

- PPS

około 50 tytułów, ale małych i słabych

- PSL Wyzwolenie

„Wyzwolenie” – tygodnik, ok. 12 tys. nakładu

- Nielegalna prasa komunistyczna

Czerwony Sztandar

Prasa popularna i sensacyjna:

- prasa sensacyjna – rewolwerowa – brukowa – masowa

- zminimalizowany serwis informacyjny

- maksymalna atrakcyjność

- dużo zdjęć i ilustracji

- krótkie teksty pisane prostym, potocznym językiem

- wysoki nakład, niska cena

- uproszczony obraz świata

- dużo sensacji – kreowanie sensacji

- swoista neutralność polityczna i światopoglądowa

- „IKC”, „Czerwoniaki”, „Kurier Czetwony”, „Kurier Poranny”

Prasa polska lat wojny i okupacji:

Klęska, jakiej doznała Polska w kampanii wrześniowej oraz okupacja ziem polskich przez Niemcy i ZSRR oznaczały kres systemu prasowego wykształconego w okresie dwudziestolecia. Było to spowodowane polityką obu okupantów, która zakładała likwidację wszystkich instytucji kulturalnych i społecznych, w tym także wydawnictw prasowych oraz wprowadzenie nowych, kontrolowanych przez siebie. Pewną kontynuacją przedwojennej działalności prasowej były inicjatywy podjęte na emigracji. Również prasa konspiracyjna miała inny charakter. Rok 1939 otworzył nowy rozdział w dziejach polskiej prasy, który trwał do czasu zakończenia wojny.

Większość tytułów prasowych przestała wychodzić jeszcze przed rozpoczęciem działań wojennych. Punktem wyjścia niemieckiej polityki prasowej w Generalnym Gubernatorstwie stanowił zakaz wydawania jakichkolwiek druków periodycznych, odcięcie społeczeństwa od źródeł informacji, zakaz posiadania radioodbiorników.

Niemiecką prasę w języku polskim wydawaną w czasie wojny określano mianem „gadzinowej”. Podstawową funkcja tej prasy było: budowanie, a potem utrwalanie systemu okupacyjnego, informowanie o potędze III Rzeszy, deprecjonowanie sojuszników polskich. Równie charakterystyczne dla tej prasy było posługiwanie się kategorią wroga. Prasa „gadzinowa” była instrumentem władzy do kształtowania postaw zgodnych z propagandą.

W Warszawie 11 października 1939 roku zaczął ukazywać się Nowy Kurier Warszawski. W Krakowie wydawano Goniec Krakowski.

W okresie wojny na terenie Gubernatorstwa władze okupacyjne wydawały około 50 pism.

Władze okupacyjne nie mogły liczyć na współpracę ze strony polskich dziennikarzy i publicystów w wiadomych względów.

Na terenach zajętych po 17 września 1939 roku przez ZSRR zorganizowany został system prasowy podobny w generalnych założeniach do istniejącego w GG. I w tym wypadku zlikwidowano wszystkie ukazujące się dotychczas tytuły, zaś na ich miejsce wprowadzono nowe, mające pełnić funkcje nie tyle informacyjne, ile przede wszystkim propagandowe. 27 września 1939 roku ukazał się pierwszy numer Czerwonego Sztandaru, dziennika informacyjnego wydawanego we Lwowie. Pismo to pod wieloma względami przypominało gadzinówki wychodzące w Gubernatorstwie. Drugim dziennikiem była Prawda Wileńska.

Prasa konspiracyjna

Powstanie w okupowanej Polsce prasy konspiracyjnej było naturalnym odruchem reakcji na klęskę wrześniową oraz przejawem formowania się podziemia politycznego i zbrojnego. Dysponowanie własną prasą było dla ugrupowań działających w konspiracji jedyną formą dotarcia do społeczeństwa, umożliwiało zarazem przeciwdziałanie propagandzie władz okupacyjnych.

Każde środowisko bądź ugrupowanie myślące o prowadzeniu działalności wydawniczej musiał zapewnić sobie przede wszystkim drukarnię oraz papier. Najpoważniejszym wydawcą prasy podziemnej było krajowe przedstawicielstwo rządu w Londynie. Najważniejszym i najdłużej

ukazującym się pismem ZWZ-AK był tygodnik Biuletyn Informacyjny. Dokonywano czasami także jawnego kolportowania imitacji prasy gadzinowej. Prasa podziemna miała podtrzymywać na duchu i, poprzez kontrast z propagandą gadzinową, utrwalać przekonanie o ostatecznym zwycięstwie sprawy polskiej.

Upadek Powstania Warszawskiego stanowił koniec większości pism konspiracyjnych. Przenoszenie wydawnictw ze zburzonej Warszawy do innych miejscowości okazywało się często zadaniem zbyt trudnym organizacyjnie. W okresie okupacji ukazywało się blisko 2 tys. tytułów prasy konspiracyjnej.

Nadzieje, że czas powojenny stanowić będzie naturalne przedłużenie działalności prowadzonej w podziemiu dla większości ugrupowań okazały się złudne. Sytuacja, w jakiej znalazła się Polska w 1945 roku spowodowała, że prasa konspiracyjna nie przeszła do działalności jawnej.

C. Historia prasy w Polsce i na świecie od 1945 do współczesności

Prasa polska w okresie PRL-u

Link do pdf-u: http://publikacje.poland.gov.pl/files/Poznaj_polske/media/PRASA_POLSKA_W_LATACH_1944-1989.pdf

Przemiany polskiej prasy po 1989 roku

http://www.reporterzy.info/14,polska_prasa_w_zarysie_historycznym_od_okresu_przemian_w_1989_roku.html

D. Historia radiofonii w Polsce i na świecie

http://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_radiofonii_w_Polsce_–_kalendarium

E. Historia telewizja w Polsce i na świecie

Telewizja na świecie

Jednym z pierwszych osób, które przyczyniły się do postania telewizora, bo oczywiście bez niego nie było by telewizji, był Anglik William Crookes. To on w 1878 roku wynalazł lampę elektronową emitującą promieniowanie katodowe. W 1884 roku w Niemczech Paul Nipkow zbudował urządzenie do mechanicznej analizy obrazu, tzw. tarczę Nipkowa. Była to obrotowa tarcza ze spiralnie umieszczonymi otworami. W tym samym kraju, ale w 1897 roku Karl Ferdinand Braun zmodyfikował lampę elektronową Crookesa, tworząc prototyp kineskopu. W 1906 roku w Rosji Boris Rosing eksperymentował z tarczą Nipkową i lampą elektronopromieniową i udało mu się przesłać pierwsze obrazy telewizyjne, były jednak bardzo złej jakości. W USA Vladimir Zworykin wynalazł pierwszą elektronową lampę analizującą obraz, był to ikonoskop. Stało się to w 1923 roku.3 lata później John Logie Baird zademonstrował działający system telewizyjny, używając mechanicznej tarczy Nipkowa do analizy obrazu. W 1928 roku doszło wreszcie do powstania telewizji kolorowej. Zademonstrował ją Baird.

Po odkryciu tych wszystkich wynalazków umożliwiających przekazywanie obrazu teraz nadeszła pora na ich rozpowszechnienie. Mając telewizor trzeba było go pokazać ludziom i stworzyć możliwości do odbioru telewizji.

W 1929 roku BBC rozpoczęła eksperymentalne nadawanie programu telewizyjnego, stosując system Blaira. W 1936 roku BBC zaczęła wreszcie regularne nadawanie programu telewizyjnego z Alexandra Palace w Londynie. W 1940 roku w USA rozpoczęto nadawać eksperymentalne transmisje telewizyjne w kolorze, stosując obecny system odtwarzania kolorów. Tymczasem w Polsce w 1952 roku Telewizja Polska zaczęła regularnie nadawać programy telewizyjne. 1953 to rok, w którym zaczęto nadawać kolorowy program telewizyjny.

W 1956 doszło do wyprodukowania pierwszego magnetowidu. Uczyniła to kalifornijska firma Ampex Corporation. 6 lat później satelita TELSTAR przekazał przez Atlantyk pierwsze sygnały telewizyjne. W 1970 roku firmy Decca z Wielkiej Brytani i AEG-Telefunken z RFN poinformowały o zbudowaniu perwszego systemu nagrywania i odtwarzania płyt wideo. System ten dopracowano jednak w latach 80. kiedy zaczęto stosować laser do odtwarzania płyty..W 1973 BBC i Independent Television wprowadziły w Wielkiej Brytanii pierwsze na świecie systemy teletekstu. 2 lata póżniej firma Sony wprowadziła system kaset wideo do użytku domowego. Tego samego roku poczta brytyjska(British Telecom) oznajmiła o wprowadzeniu systemu umożliwającego oglądanie danych na ekranie TV. 1979 roku japońska firma Matsushita opracowała płaski, kieszonkowy odbiornik TV w którym zastosowano wyświetlacz ciekłokrystaliczny. W 1986 roku wprowadzono cyfrowe systemy transmisyjne i udoskonalono systemy teletekstu. A już 3 lata później rozpoczęto w Japonii nadawać programy telewizyjne w wysokiej rozdzielczości obrazy, tymczasem w Wielkiej Brytanii wprowadzono telewizję satelitarną. W roku 1990 BBC wprowadziła cyfrowy system stereofoniczny (NICAM). Wprowadzono europejski system MAC. Umożliwiał uzyskiwanie ostrzejszego obrazu i większej liczby danych i liczby ścieżek dźwiękowych. Wreszcie w 1992 roku w USA zademonstrowano w pełni cyfrową telewizję wysokiej rozdzielczości.

Tak doszliśmy do naszych czasów, w których każdy może mieć telewizję cyfrową. Telewizje kablowe i sygnały satelitarne docierają do większości mieszkańców Europy i USA. Można ją też odbierać przez Internet. Jak potoczą się jej losy w przyszłości? Telewizja stanie się interaktywna. Będzie można wybierać filmy czy mecze piłki nożnej samemu. To my będziemy wybierać to co chcemy oglądać. Nie będziemy musieli chodzić do wypożyczalni, by obejrzeć żądany film. Telewizja upodobni się zatem do sieci. Nad programami interaktywnymi pracuje już BBC.

Telewizja w Polsce

http://pl.wikipedia.org/wiki/Telewizja_Polska