PEDAGOGIKA- EGZAMIN
Podać źródłosłów i znaczenie pierwsze pojęć pedagogicznych:
Pedagog, edukacja, wychowanie.
Pedagog- oznaczenie ludzi zawodowo zajmujących sprawami wychowania. Niewolnik- pedagog zapoczątkował nazwę praktycznych wychowawców.
W starożytnej Grecji dzieci wolnych obywateli należało zawieść do specjalnego miejsca ćwiczeń fizycznych zwanego Gimnazjonem ,Palestrą, żeby chłopcy mogli ćwiczyć w zawodach, co 4 lata odbywały się igrzyska na rzecz Zeusa. Chłopcy więc pod opieką paidagogosów przygotowywali się do takich zawodów, rewalizowali w pięciu dyscyplinach(pięciobój w skoku, biegu, rzucie dyskiem i oszczepem, oraz mocowaniu się).W ten sposób wychowanie fizyczne dało początek opiece pedagogicznej i wychowaniu u Greków.
Zadaniem paidagogosa stało się nauczanie początków pisania i czytania wpojenie chłopcu zasad moralnych np. poszanowania starców.
Paidagogos z opiekuna na boisku przemienił się w nauczyciela – wychowawcę, jego czynności obejmowały nie tylko opiekę fizyczną , ale także kształcenie umysłowe i prowadzenie duchowo moralne, czyli wychowanie
Paidagogos – pedagog –,, prowadzący chłopca ,początkowo fizycznie, następnie prowadzący go moralnie i duchowo.
PAIS+ AGOGOS = PAIDAGOGOS ,PEDAGOG.
(dziecko(chłopiec)+ prowadzący).
PEDAGOG- (grecki) paidagogos (niewolnik) pais – dziecko , agogos- odprowadzający chłopca na palestrę.
Edukacja- Edukacja (łac. educatio - wychowanie) – pojęcie związane z rozwojem umysłowym i wiedzą człowieka.
Wychowanie do odbioru czegoś lub wychowanie przez przeżywanie czegoś np. muzyki. Pedagog we współczesnej pedagogice edukuje.
Edukacja- Ex duco- uczłowieczać, wyprowadzać.
Zwierzęta reagują na bodzce świata zewnętrznego, ludzie reagują na akcję.
Edukare- podniesienie tarczy przez wodza Rzymian, celowe działanie, pójść do przodu , podnieść swój poziom edukalny.
Epoka starożytna była źródłem wiedzy.
Czynności poznawcze:
Logos - logia (biologia) , logia – zbierać, mówić.
Opis – grafia ( geografia) , grafo - piszę
Działanie – (akcja) – a, - ka, pedagogia , pedagogika.
Edukacja:
Wychowanie
Kształcenie
Uczenie się
Nauczanie.
Wychowanie
Wychowanie wchodzi w obszar pedagogiki. Proces wychowania trwa bardzo długo , rodzi się specyficzna więz, której nie ma w świecie zwierząt , rodzi się przywiązanie, związek emocjonalny. Człowiek jest nie przystosowany i dlatego potrzebuje tak długiej opieki . Zwierzę przetrwa bez opieki a człowiek nie. Należymy do kultury śródziemnomorskiej. W Starożytnej Grecji dzieci wolnych obywateli należało zawieść do specjalnego miejsca zwanego Gimnazjonem, żeby chłopcy mogli ćwiczyć w zawodach, co cztery lata odbywały się igrzyska . Chłopcy rywalizowali w pięciu dyscyplinach sportowych :
Pięciobój w skoku, biegu, rzucie dyskiem i oszczepem, oraz mocowaniu się.
Wiedza o wychowaniu pańdagogos
Pedagogike techne = pedagogika
Pańdagogija = czynności praktyczne
Pedagogika- naukowa wiedz o wychowaniu.
Celem wychowania jest ukształtowanie silnie moralnego człowieka.
Wychowanie oznacz wszelkie celowe oddziaływanie ludzi dojrzałych (wychowawców) przede wszystkim na dzieci i młodzież (wychowanków), aby w nich kształtować określone pojęcia, uczucia, postawy, dążenia.
Działanie wychowawcze zawiera w sobie opiekę, dostarczenie rozrywki kultury, wychowanie fizyczne, umysłowe moralne, społeczne , estetyczne, ideowe, a obok tego nauczanie, szkolenie, przygotowanie do różnych zadań np. przysposobienie rodzinne, kształcenie w różnych kierunkach, oświatę, reklamę, poradnictwo , oddziaływanie jednych ludzi na drugich.
Wychowanie stało się potrzebą społeczną. Do najstarszych funkcji wychowawczych należą religijne, moralne i społeczne cele wychowania.
Wszystko co człowiek wewnętrznie posiada, powstaje jako dzieło wychowania, rozwój mowy i świadomości, wiedza i umiejętność zawodowa, światopogląd i religijność, uspołecznienie i patriotyzm, zasady moralne i ludzkie początki muszą być w swoich początkach wypielęgnowane przez staranne wychowanie, kształcenie i szkolenie.
Narody i społeczeństwa bardziej doceniają wartość wychowania ,aniżeli młodzi ludzie. Państwo jako organizacja życia społecznego zmienia charakter z państwa dawniej ekonomicznego, dbającego o dobrobyt i potęgę gospodarczą na państwo wychowawcze pedagogizując instytucje, urzędy, prawo, sądy, wojsko, szkolnictwo, oświatę, kulturę, prasę, telewizję.
Nauka o wychowaniu- pedagogika.
TRY RODZAJE WYCHOWANIA:
Wychowanie naturalne , czyli uczestniczące w życiu rodzinnym, społecznym, w zbiorowej pracy lub w sytuacji kulturowej wolnego czasu np. czytanie książki lub oglądanie filmu.
Wychowanie celowo zamierzone , czyli przygotowujące dziecko, młodzieńca do przyszłego zawodu, stanu pracy czy walki np. wychowanie rycerskie, nowicjat w zakonie lub wychowanie płci (inne chłopcy i inne dziewczynki).
Wychowanie organizowane programowo w specjalnych instytucjach wychowawczych jak szkoła , uniwersytet, seminarium duchowne itp.
Wyjaśni, na czym polega zjawisko dyferencjacji w pedagogice.
DYFERENCJACJA – rozpad jednolitej początkowo skały na szereg drobnych pod wpływem zjawisk atmosferycznych, które zachowując te same cechy, budowę, pełnią różne inne funkcje.
Wg . Klasyfikacji poziomej Pedagogika dzieli się na:
PEDAGOGIKA
Pedagogika teoretyczna - nie wymaga badań.
Pedagogika stosowana – działalności praktyczne.
Dyferencjacja- rozpad pedagogiki jako jednolitej dyscypliny pedagogicznej. Z rozpadem jednolitej dziedziny w miarę ustabilizowała się klasyfikacja pedagogiki. Wyraz dyferencjacja został przeniesiony z geologii. Pedagogika była do XIX w. filozofią. Jako dyscyplina naukowa od XIX w. nadana przez F. Herbarta oderwał ją od filozofii, oparł na dwu naukach pomocniczych: etyce filozoficznej i psychologii.
KLASYFIKACJA:
DYSCYPLINY PODSTAWOWE - NAUCZANIA: JAKĄ NAUKĄ JEST PEDAGOGIKA dokonywanie refleksji nad naukowym określeniem pedagogiki.
DZIEJE WYCHOWANIA I KSZTAŁCENIA . Podstawowym przedmiotem historii wychowania są dzieje wychowania i kształcenia.
DYSCYPLINY STOSOWANE:
Podział ze względu na obszar działalności człowieka:
Pedagogika Społeczna
Pedagogika Pracy
Pedagogika Zdrowia
Pedagogika Czasu wolnego i rekreacji
Wiek aktywności:
Pedagogika Okresu Prenatalnego
Niemowlęcego
Wczesnego dzieciństwa(do 7 r.ż)
Póznego dzieciństwa(do 12)
Dojrzewania (12-20)
Okresu dojrzałości( 20-35)
Póznej dorosłości(35-60)
Starości(60-…)
Przedstawi przedmiot badań studiowanej subdyscypliny pedagogicznej.
Pedagogika szkolna
Jest jedną z najstarszych dyscyplin pedagogicznych. Od momentu powstania szkoły jako instytucji i prawnego obowiązku szkolnego, funkcjonowaniu tej najważniejszej w systemie edukacyjnym instytucji towarzyszą badania i próby tworzenia teorii procesu nauczania i wychowania w szkole. Cele wychowania i nauczania które szkoła musi realizować pedagogika szkolna zalicza: przygotowanie do życia i rozwój osobowości ( przygotowanie do pracy , do udziału w kulturze, do współżycia w rodzinie, do działalności społecznej, do samokształcenia, do uprawiania sportu i turystyki, do uczestnictwa w życiu politycznym. Przez rozwój osobowości pedagogika szkolna rozumie rozwój ogólnych i szczególnych uzdolnień dzieci i młodzieży
Pedagogika wczesnoszkolna
Zajmuje się kształceniem dzieci w grupach tzw. zerowych i klasach 1 - 3 . Potrzebny jest plan podstaw programowej, plany roczne, analiza treści szkolnych i plany pracy dydaktycznej . Wywodzi się z dydaktyki i psychologii rozwojowej . Prekursorem tej pedagogiki jest m.in. Tadeusz Wróbel.