06.10.2011r. - wykład
Ustawa o zarządzaniu kryzysowym.
Bezpieczeństwo państwowe- to stan uzyskany w wyniku zorganizowanej ochrony i obrony przed możliwymi zagrożeniami, wyrażony stosunkiem potencjału obronnego do skali zagrożenia.
Bezpieczeństwo- stan, który daje poczucie pewności i gwarancje jego zachowania oraz szansę na doskonaleni.
System bezpieczeństwa państwa – to skoordynowany wewnątrz zbiór element ów organizacyjnych, ludzkich i materiałowych, ukierunkowany na przeciwdziałanie wszelkim zagrożeniom państwa ,a w szczególności politycznym, gospodarczym, psychospołecznym, militarnym i ekologicznym.
System obronności państwa- to skoordynowany wewnętrzny zbiór elementów organizacyjnych...
Zarządzanie kryzysowe w aspekcie bezpieczeństwa państwa i społeczeństwa:
-jest integralną częścią zarządzania organizacja(systemem)
-jest dziedziną zarządzania bezpieczeństwem, w tym bezpieczeństwem narodowym
-polega na obniżaniu napięć i przeciwdziałaniu konfliktom lub sytuacjom trudnym o charakterze niekonfliktowym
-polega na przywracaniu stanu normalnego lub utrzymaniu tego stanu mimo wystąpienia symptomów sytuacji kryzysowej
-jest zarządzaniem organizacją pod presją, w stanie ryzyka
Zarządzanie kryzysowe – to działalność organów administracji publicznej będąca elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych, usuwania ich skutków oraz odtwarzania zasobów i infrastruktury krytycznej.
Sytuacja kryzysowa- należy przez to rozumieć sytuację wpływającą negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia w znacznych rozmiarach lub środowiska, wywołując znaczne ograniczenia w działaniu właściwych organów administracji publicznej ze względu na nieadekwatność posiadanych sił i środków. To zagrożenia od słabe po bardzo silne nasilenie.
Kryzys- to sytuacja powstała w wyniku załamania się stabilnego dotąd procesu rozwoju, grożąca utratą inicjatywy i koniecznością godzenia się na przyjmowanie niekorzystnych warunków, wymagająca podjęcia zdecydowanych, wszechstronnych kroków zaradczych.
Rodzaje kryzysów i jego cechy. <?>
-społeczny
-ekologiczny
Cechy kryzysu : zaskoczenie, nieprzygotowanie, deficyt informacji, wzrastająca liczba zdarzeń, utrata kontroli,.
Premier – rządowe centrum zarządzania. Wszystkie stanowiska i działania są poparte aktami prawnymi.
Metody rozwiązywania sytuacji kryzysowych :
Informacja o zaistniałej sytuacji kryzysowej
Centrum zarządzania kryzysowego (przyjęcie zgłoszenia, analiza sytuacji, diagnoza zagrożeń, uruchomienie akcji)
Działania bezpośrednie ( zabezpieczenie miejsca, ewakuacja ludzi, organizacja akcji ratunkowej, opanowanie sytuacji kryzysowej, likwidacja zagrożenia)
Działania pośrednie ( koordynacja działań, w tym ciągła łączność i korygowanie podejmowanych decyzji oraz dysponowanie siłami i środkami, występowanie do organów nadrzędnych i sąsiednich CZK o dodatkową pomoc)
Działania dodatkowe (alarmowanie ludności, system informacyjno-ostrzegawczy, organizacja zaopatrzenia ludności w wodę oraz w żywność, zabezpieczenie pozostałej ludności)
Zapobieganie (stały monitoring, szkolenie kadr i zespołów ratowniczych, itp.)
Zagrożenie – to nagłe lub przewidziane zdarzenie wywołane siłami natury lub wynikające z działalności człowieka, zagrażające życiu ludności, mieniu, środowisku lub dziedzictwu kulturowemu, które w zależności od rozmiaru i charakteru, wywołuje bezpośrednio kryzys lub może prowadzić do jego wystąpienia.
Zagrożenia wojenne i pokojowe (awarie obiektów technicznych, działanie sił przyrody, katastrofy budowlane, komunikacyjne oraz inne).
07.10.2011r. – ćw.
Notatki na każde zajęcia, w bibliografii książki i ustawy, informacje z urzędu kryzysowego.
W stanie klęski żywiołowej, w sytuacji kryzysowej i sytuacji nadzwyczajnej można powołać zgromadzenie.
Na każde zagrożenie jest plan, który się koryguje.
1. 4 fazy zarządzania kryzysowego:
-przygotowanie podcykl planowania
-zapobieganie
-reagowanie podcykl działania
-odbudowa
Przyczyną powstawania wszelkich sytuacji kryzysowych są wszelkiego rodzaju zagrożenia, powodowane czynnikami naturalnymi i cywilizacyjnymi.
Zagrożenia – cykliczne, ciągłe, nagłe (związane z nadzwyczajnymi stanami środowiska)
Zagrożenia naturalne- spowodowane przez naturę, należą do nich powodzie, pożary, silne wiatry i huragany, masowe wystąpienie szkodników i owadów, epidemie wśród ludzi i zwierząt, susze, długotrwałe występowanie ekstremalnych temperatur, wstrząsy sejsmiczne, itp.
Powodzie- małe, średnie, duże, spowodowane wezbraniem wody w rzekach, strumieniach, morzu. Skutki wzrastają wraz z wzrostem wody. Reagowanie w momencie wzrastania wody np. otwieranie polderów, zbiorniki retencyjne, itp.
Militarne zagrożenia: użycie siły lub groźby użycia siły militarnej (np. incydent graniczny, blokada graniczna, itp.)
Zagrożenia cywilizacyjne – awarie chemiczne, katastrofy komunikacyjne, zagrożenia ekologiczne i antropologiczne, katastrofy budowlane, katastrofy górnicze, działania terrorystyczne.
Pożary – samorzutne, niekontrolowane rozprzestrzenianie się ognia zagrażające życiu ludzi i nie tylko. Maja różne siły natężenia. Również są różne powody ich wybuchu. Skutki m. in. spalenie lasów, budynków, wycieki toksycznych cieczy, itd. Zapobieganie zagrożeniu powstania pożaru.
Ekologiczne zagrożenia – odnosi się do funkcjonowania żywej przyrody oraz warunków życia człowieka w środowisku i trwałego rozwoju narodu. Zagrożenia mogą być psowodowane zarówno przez działalność człowieka jak i czynniki naturalne, np.
-niekontrolowana eksplozja zasobów naturalnych;
-masowe zanieczyszczenia wody, powierza
-brak gospodarki odpadami komunalnymi, przemysłowymi
-katastrofy naturalne i przemysłowe
-naruszenie stosunków wodnych w środowisku
-stosowanie niebezpiecznych technologii przemysłowych
Określenie analiza oznacza : zbiór, rozłożenie całości na czynniki, elementy, badanie poszczególnych cech, właściwości zjawiska albo przedmiotu. W tym rozumieniu analiza może być metodą i narzędziem do badania stanu faktycznego i zależności związanych z szeroko rozumianym bezpieczeństwem.
Analiza stanu zagrożenia jest uniwersalnym narzędziem służącym wyciągania wniosków ważnych z punktu widzenia działań ochronnych i ratowniczych.
Głównym celem analizy jest zbadanie stanu zagrożeń: zaistniałych (analiza zdarzeń, które miały wpływ na bezpieczeństwo osób, mienia, i innych wartości) oraz potencjalnych (prognozowanie zagrożeń mogących wystąpić w bliższej lub dalszej przyszłości).
Badanie to ma skutkować nakreślaniem swoistego obrazu zagrożeń za pomocą określonych wskaźników, informacji, ustaleń, porównań, zestawień, ocen i opinii oraz wykazu zależności.
Szczegółowym celem analizy stanu zagrożenia może być:
-wskazanie ogólnej charakterystyki podmiotu i przedmiotu ochrony;
-wskazanie stopnia nasilenia czynników zdarzeń i zjawisk mających wpływ na bezpieczeństwo;
-wskazanie czynników sprawczych mających bezpośredni bądź pośredni związek z zagrożeniem;
-ustalenie ilości i jakości sił i środków niezbędnych do prawidłowej realizacji zadań ratowniczych;
WYKŁAD 20.10.2011r.
T:system zarządzania kryzysowego.
Zapoznać się z ustawą zarządzania kryzysowego
Rządowe Centrum Bezpieczeństwa kierowane przez dyrektora tegoż rządowego centrum, wyznaczony przez Radę Ministrów i zarazem jest sekretarzem rządowego zespołu zarządzania kryzysowego.
Prezydent, Rada Ministrów, Rządowy Zespół Zarządzania Kryzysowego
Sytuacja- zbiór okoliczności w danej przestrzeni społecznej oraz ich splot.
Okoliczności- określona struktura społeczna i charakterystyczne dla niej sprzeczności; poziom uświadomienia sprzeczności przez podmioty struktury oraz poczucie ich dokuczliwości i wiążący się z tym stan nastrojów społecznych; działania podejmowane przez podmioty zmierzające do konfliktu, negocjacje itp.
Przebieg zmiany sytuacji kryzysowej w czasie – najważniejsze jest zapanowanie nad kryzysem
Zarządzanie- podejmowanie decyzji przez jedna lub więcej osób funkcyjnych mające wykonać określone zadanie w wyznaczonej sytuacji i organizacji. Jest niezbędne w każdej sytuacji by wspólnie osiągnąć cel niemożliwy do osiągnięcia w pojedynkę.
Zarządzanie w sytuacjach kryzysowych – można określić jako systematyczne i metodyczne przedsięwzięcie, zmierzające do zapobiegania lub zminimalizowania zagrożenia. Są to procedury zminimalizowania wystąpienia kryzysu.
Struktura- to zbiór określonych relacji zachodzących między elementami podmiotu złożonego (systemu), np. liniowa, sztabowa.
Więź to relacja współzależności zachodząca między elementami organizacji. Akacja i interakcja. Więzi stałe są nazywane sprzężeniami organizacyjnymi. Więź: hierarchiczna, współdziałania, funkcjonalna, informacyjna.
System zarządzania kryzysowego: można określić jako skoordynowany wewnętrznie i tworzący pewną całość dynamicznie się rozwijający układ 3 zasadniczych podsystemów:
-podsystemu organów zarządzających
-aparatu zarządzającego
-podsystemu powiązań informacyjnych wewnątrz systemu
-podsystemy metod i działań, czyli reguł funkcjonowania sytemu
Podsystemy te mają cel: zmniejszenie stopnia oddziaływania czynników sytuacji kryzysowej na funkcjonowania społeczeństwa.
Organ zarządzający- stanowi element decyzyjny organu zarządzającego.
Element decyzyjny organu zarządzającego:
-służy pomocą w podejmowaniu decyzji
-zapewnia komunikację między poszczególnymi aparatu zarządzającego
-zaspokaja potrzeby otoczenia i podległego podsystemu wykonawczego
Proces- splot lub pasmo zdarzeń permutacyjnych, przebiegający w czasie, ujmowane jako całość ze względu na jakieś wyróżniane cechy. W teorii organizacji rozpatrywane są: procesy organizacyjne, procesy koordynacyjne, procesy kontrolne, itp.
Proces zarządzania kryzysowego- zachodzi w systemie zarządzania kryzysowego i jest rozumiany jako cykl decyzyjny, obejmujący fazy decyzyjne, etapy i czynności, zawiązany z pozyskiwaniem, przetwarzaniem i wykorzystaniem informacji, w wyniku którego zostaje podjęta decyzja, wypracowany zamiar, opracowany plan reagowania kryzysowego oraz zadania dla podmiotów wykonawczych będących w dyspozycji danego organu administracyjnego.
System zarządzania kryzysowego
Ustawa o zarządzaniu kryzysowym:
Wojewódzkie: wojewoda, wojewódzki zespół zarządzania kryzysowego, wojewódzkie centrum zarządzania kryzysowego;
Powiat: starosta , komórka organizacyjna starostwa powiatowego właściwa do spraw zarządzania kryzysowego, powiatowy zespół zarządzania kryzysowego i powiatowe centrum zarządzania kryzysowego;
Gmina: wójt/ burmistrz/ prezydent miasta, komórka organizacyjna urzędu gminy właściwa do spraw zarządzania kryzysowego, gminny zespół zarządzania kryzysowego i gminne centrum zarządzania kryzysowego;
Plan zarządzania kryzysowego !!!
Ćwiczenia 21.10.2011r.
Obrona cywilna
W powiecie starosta
W gminie wójt a w województwie wojewoda jest szefem obrony cywilnej
Zadania: służba ostrzegawcza, ewakuacja, ratownictwo, walka z pożarami, oznaczanie stref niebezpiecznych, pomoc w ratowaniu dóbr niezbędnych do przetrwania wg genewskiej
Ochrona ludności, zakładów pracy i użyteczności publicznej, wsparcie w kryzysach wojennych – wg polskich rozporządzeń.
Obronę cywilną tworzy- m.in. straż pożarna, straż graniczna, ministerstwo obrony narodowej, minister spraw zagranicznych, policja.
Do obrony cywilnej należy praktycznie każdy człowiek z pewnymi wyjątkami m.in. kobiety w ciąży.
2. Istota bezpieczeństwa publicznego: ogół warunków i instytucji chroniących Zycie, zdrowie, mienie obywateli oraz ogólnonarodowy, ustrój i suwerenność państwa. Stan stabilizacji i spokoju, przestrzeganie norm prawnych, etycznych, moralnych. Organy konstytucyjne: Rząd, Rada Ministrów, Prezydent i organy publiczne: policja, straż miejska.
Minister spraw Wewnętrznych : ochrona bezpieczeństwa publicznego, ochrona granic, nadzór nad policją, strażą graniczną i strażą pożarną; koordynowanie działań w sprawach klęsk żywiołowych.
Ustawa o Policji z 1990r.
Zagrożenia bezpieczeństwa publicznego:
-patologie społeczne
-wzrost przestępczości pospolitej, kryminalnej i zorganizowanej
Bezpieczeństwo społeczne: zapewnienie normalnego funkcjonowania .
3. Zagrożenia cywilizacyjne:
-problemy ekologiczne
-demograficzne
-problemy głowowe
-terroryzm
Zagrożenia cywilizacyjne na szczeblu lokalnym:
-skażenia gleby i wody
-choroby zwierząt i ludzi
-katastrofy budowlane i komunikacyjne
-zagrożenia radiacyjne
Wykład 03.11.2011r.
Struktura organizacyjna CZK:
Zarządzanie kryzysowe to działalność organów administracji publicznej będąca elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych, usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu zasobów i infrastruktury krytycznej.
Organy właściwe w sprawach zarządzania kryzysowego oraz ich zadania i zasady działania, a także zasady finansowania zadań zarządzania kryzysowego określa Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz.U. z 2007 Nr 89, poz.590 z poź. zmianami)
1. Poziom Krajowy
Rada Ministrów z Prezesem Rady Ministrów na czele
Rządowy Zespół Zarządzania Kryzysowego - organ opiniodawczo-doradczy właściwy w sprawach inicjowania i koordynowania działań podejmowanych w zakresie zarządzania kryzysowego
Rządowe Centrum Bezpieczeństwa podległe Prezesowi Rady Ministrów - zapewnia obsługę Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów, Zespołu i Ministra właściwego do spraw wewnętrznych w sprawach zarządzania kryzysowego oraz pełni funkcję Krajowego Centrum Zarządzania Kryzysowego
2. Poziom Wojewódzki
Wojewoda
Wojewódzki Zespół Zarządzania Kryzysowego - organ pomocniczy wojewody powoływany przez wojewodę, który określa jego skład, organizację, siedzibę oraz tryb pracy
Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego, którego obsługę zapewniają komórki organizacyjne właściwe w sprawach zarządzania kryzysowego w urzędach wojewódzkich
3. Poziom Powiatowy
Starosta
Powiatowy Zespołu Zarządzania Kryzysowego - organ pomocniczy powołany przez Starostę, który określa jego skład, organizację, siedzibę oraz tryb pracy
Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego
W miejscowościach będących jednocześnie siedzibami powiatów i miast na prawach powiatu, na podstawie porozumienia zawartego między tymi jednostkami samorządu terytorialnego, może być tworzone wspólne Centrum Zarządzania Kryzysowego obejmujące zasięgiem działania obszar obu jednostek samorządu terytorialnego.
4. Poziom Gminny
Wójt, Burmistrz lub Prezydent Miasta
Gminny Zespoł Zarządzania Kryzysowego - organ pomocniczy powołany przez Wójta, Burmistrza lub Prezydenta Miasta, który określa jego skład, organizację, siedzibę oraz tryb pracy
Gminne (Miejskie) Centrum Zarządzania Kryzysowego - utworzone przez Wójta, Burmistrza lub Prezydenta Miasta tylko w przypadku gdy uzna on to za konieczne.
Zadnia CZK na szczeblu wojewódzkim:
-współdziałanie z centrami zarządzania kryzysowego organów administracji publicznej
-pełnienie całodobowego dyżuru w celu zapewnienia przepływu informacji na potrzeby zarządzania kryzysowego,
-nadzór nad funkcjonowaniem systemu wykrywania i alarmowania oraz systemu wczesnego ostrzegania ludności; itp.
Harmonogram czynności stanowiska kierowania CZK:
Alarmowanie personelu sztabu kryzysowego
Sprawdzenie środków łączności i urządzeń pomocniczych
Inicjowanie systemu obiegu informacji
Wcześniejsze przygotowanie niezbędnych rejestrów, map, schematów, baz danych, itp. Dokumentów
Przygotowanie planu pracy zmianowej
Przygotowanie planu pracy i konferencji prasowych
Zabezpieczenie materiałowo- techniczne i socjalne sztabu kryzysowego
Pomieszczenia w CZK:
-służby dyżurnej, wojewody ->starosty w powiecie -> wójta w gminie, grupy planowania cywilnego, grupy monitorowania oraz prognoz i analizy, grupa bezpieczeństwa i porządku publicznego, posiedzeń i ćwiczeń Zespołu, zaplecza socjalnego, zaplecza technicznego, zastępcze lub awaryjne ruchome centra kierowania.
Wyposażenie CZK:
-urządzenia łączności, system teleinformatyczny, mapy operacyjne, system rejestracji treści rozmów, itp.
Łączność telefoniczno – telefaksowa obejmująca:
-5 stanowisk pracy z aparatami telefonicznymi, 3 stanowiska w komputery, itp.
Łączność radiotelefoniczna:
-sieć radiofonii cyfrowej systemu TETRA, 4 radiotelefoniczne aparaty przenośne, itp.
MapInfo- system kontaktu z klientem za pomocą gorącej linii telefonicznej
Dokumentacja – roczne plany pracy, plany zarządzania kryzysowego, plany ćwiczeń, protokoły posiedzeń grup roboczych o charakterze stałym i czasowym, raporty bieżące i okresowe, raporty odbudowy, itp.
Referat odnośnie wykładów, 5 str. minimum, 12”, pojedyncze odstępy , przypisy, bibliografia.
Ćwiczenia 04.11.2011r.
1. Zagrożenia cywilizacyjne:
-terroryzm
-cyberterroryzm
-kwaśne deszcze
-anomalie demograficzne (m.in. starzenie się społeczeństwa)
-choroby cywilizacyjne (mutacje wirusowe, nadciśnienie, choroby żołądka, uzależnienia, choroby układu krążenia, choroby psychiczne np. depresja, itp.)
2. zagrożenia naturalne:
-susze
-pożary
-powodzie, itp.
T: Logistyka w zarządzaniu kryzysowym.
1. Logistyka – to dziedzina wiedzy o racjonalnym, kompleksowym i ekonomicznym masowo – energetyczno- informacyjnym zabezpieczeniu funkcjonowania systemów działania, przy istniejących zasobach, ograniczeniach, zakłóceniach występujących w zadanych warunkach i czasie.
Obejmuje planowanie i kształtowanie wszystkich procesów w obrębie sytemu i między systemami społecznymi, pokonywanie przestrzeni i czasu.
2. System logistyczny – jest to celowo zorganizowany i połączony zespół takich systemów, jak: magazynowanie, transport, zaopatrzenie, dystrybucja wraz z regulacjami pomiędzy nimi i ich właściwościami oraz ze stałą dążnością do uzyskania pożądanego stopnia zorganizowania.
3. Zarządzanie logistyczne –składa się z: formułowanie strategii, planowanie oraz sterowanie i kontrola procesów przepływu usług i zaopatrzenia, a także dotyczących ich informacji. Ma na celu spowodowanie wzrostu efektywności funkcjonowania i umacnianie jego pozycji w otaczającym go środowisku. Cel ten osiąga się przez: skracanie terminu dostaw zaopatrzenia i usług dla odbiorców, optymalizację zapasów zaopatrzenia, zwiększenie efektywności wykorzystania posiadanego potencjału. Czynności te maja na celu jak najlepsze dostosowanie się do potrzeb odbiorców i zaspokojenie tych potrzeb.
4. Strategia logistyczna organizacji zawiera sposób realizacji jej celów. W związku z tym mogą być formułowane strategie dotyczące: technologii dostaw i usług, inwestycji logistycznych, jakości usług, itp.
5. Plan logistyczny organizacji zwykle ukierunkowany jest na optymalizację zapasów zaopatrzenia, optymalizację kosztów, wzrost skuteczności dostaw zaopatrzenia i usług, itp.
6. Sterowanie i kontrola procesów przepływy, usług i zaopatrzenia to funkcja operacyjna zarządzania logistycznego. Wynika ona z potrzeb koordynowania procesów zamówień, transportu, magazynowania i gromadzenia zapasów, przy jednoczesnym dążeniu do minimalizacji kosztów.
7. Logistyka sytuacji kryzysowych- to suma wszystkich działań, dzięki którym dokonuje się kształtowanie, sterowanie i kontrola procesów zaopatrzeniowych i usługowych w łańcuchach logistycznych organizowanych w rejonach zagrożeń. Przez integrację i synchronizację tych działań niezbędnie konieczne zaopatrzenie i usługi logistyczne powinny dotrzeć do wszystkich odbiorców przede wszystkim we właściwym czasie i miejscu.
8. Misja działań logistycznych podejmowanych w sytuacjach kryzysowych jest dotarcie z dostawami zaopatrzenia i usługami logistycznymi i medycznymi do wszystkich osób poszkodowanych w możliwie krótkim czasie, natomiast celem działań logistycznych w sytuacjach kryzysowych jest zapewnienie wszystkim osobom poszkodowanym niezbędnych warunków przetrwania oraz ochrony zdrowia i życia.
9. Zabezpieczenie logistyczne- celem jest zapewnienie organizacyjnych warunków sprawnego i efektywnego dysponowania zasobami finansowymi, materiałowymi i ludzkimi w reagowaniu na kryzys. Zadania: bazy zakwaterowania ludzi i wyżywienia uczestników akcji; w środki medyczno- sanitarne; uzupełniania paliw i smarów; naprawa bieżących transportu i sprzętu technicznego.
10. Zasady organizacji zabezpieczenia logistycznego:
-zapewnienie szybkiej pomocy rannym i chorym oraz możliwość przetrwania wszystkim poszkodowanym;
-gromadzenie i ochrona zapasów zaopatrzenia;
-wykorzystanie zasobów logistycznych infrastruktury terenowej;
-organizacja współdziałania logistycznego z sąsiadami;
-wykorzystanie świadczeń osobistych i rzeczowych oraz zasada skuteczności.
11. Fazy zabezpieczania logistycznego:
-Wstępną;
-integracyjną (zespolenie wszystkich sił i środków);
-usuwania skutków;
-przywracania stanu pierwotnego;
12. Potencjał logistyczny- to grupy logistyczne zespołów zarządzania kryzysowego, zespoły ludzkie realizujące dostawy zaopatrzenia oraz świadczące usługi- zgromadzone zapasy zaopatrzenia, środki transportowe, sprzęt przeładunkowy, urządzenia infrastruktury terenowej, itp.
13. Czynniki determinujące organizację zabezpieczania logistycznego ludności poszkodowanej:
-minimalne normy należności;
14. Logistyka na szczeblu wojewódzkim:
-całością zagadnień związanych z planowaniem, rozbudową i modernizacją infrastruktury technicznej dla potrzeb zarządzania kryzysowego, obrony cywilnej i spraw obronnych;
-przygotowanie i uruchomienie procedur przetargowych na potrzeby rozbudowy i modernizacji infrastruktury zarządzania kryzysowego, obrony cywilnej i spraw obronnych w województwie;
-planowaniem środków finansowych na wydatki bieżące, majątkowe i dotacje na zadania realizowane przez Wydziału;
-prowadzenie wojewódzkiej bazy danych sprzętu i materiałów służących zarządzaniu kryzysowemu, o.c. i o. narod.
-prowadzenie wojewódzkiego magazynu sprzętu obrony cywilnej.
15. Logistyka w powiecie:
-analiza potrzeb materiałowych i gospodarczo – bytowych;
-analiza potrzeb transportowych;
-kierowanie zabezpieczeniem logistycznym prowadzonych działań kryzysowych;
-rozdziała środków materiałowych i technicznych;
-organizowanie współdziałania w zakresie wsparcie logistycznego;
-wyposażenie centrum w środki łączności, programy pracy zespołu, sprzęt komputerowy i zaplecze socjalne;
-planowanie zabezpieczenia medycznego.
16. Podstawowe zasady nowoczesnej koncepcji logistyki.
17. zadania logistyki:
-logistyka wspomaga orientację rynkową
-umożliwia rozwiązanie problemów w miejscu styku przepływu materiału i usług z innymi obszarami
-stymuluje wzrost gospodarczy
18.11.11 ĆW T: temat 2
1. Systemy zarządzania kryzysowego.
2. NATO
3.Unia Europejska
24.11.2011r. T: Istota podejmowania decyzji.
05.01.2012 – rozliczenie się z pracą.
19-20.01 – ewentualne zwolnienie z egzaminu, oceny z ćwiczeń.
1. Proces zarządzania kryzysowego – jest rozumiany jako cykl decyzyjny, obejmujący fazy decyzyjne, etapy i czynności. Jest związany z pozyskiwaniem, przetwarzaniem i wykorzystywaniem informacji, w wyniku czego zostaje podjęta decyzja, wypracowany zamiar, opracowany plan reagowania kryzysowego oraz zadania dla podmiotów wykonawczych będących w dyspozycji danego organu administracji.
2. Proces decyzyjny zespołu reagowania kryzysowego obejmuje procesy myślenia i działania, przebiega w czterech podstawowych łączących się przenikających fazach: ustalenia położenia, planowania, stawianie zadań, kontroli.
3. Podjęcie decyzji jest rezultatem procesu, na który składa się:
-analiza informacji
-sformułowanie problemu
-rozwiązanie problemu
-wybór działania (decyzja)
-postawienie zadań
-kontrola
15.12.11 T: Menadżerzy zarządzania kryzysowego.
System zarządzania kryzysowego, ustawa o zarządzaniu kryzysowym, jeden z wykładów, 3 pytania
1. Kim jest menadżer?
2. Środowisko menadżerskie.
1. Menedżer- jest to człowiek zarządzający, kierujący, administrator praktyk, pomagający ludziom w kierowaniu i polepszaniu funkcjonowaniu w zarządzaniu kryzysowym. Pomaga efektywnie reagować na występujące zagrożenia.
Planowanie, Motywowanie, Reagowanie, Obsadzanie – funkcje menedżerów
Role: interpersonalna (inspirujący innych, formalny reprezentant), informująca (jest źródłem ważnych danych i przekazuje je innym), decyzyjna (często działa przy rozwiązywaniu krytycznych sytuacji, podejmuje decyzje)
Potęga zasobów ludzkich-
Zasady zarządzania zasobami:
-produktywność organizacji zaczyna się od oczekiwań od pracowników
Wykonywanie zadań: obecność, punktualność, wysiłek, wysoka jakość,
Ćw. T: Ryzyko, decyzja i menedżerowie.
Kierowanie i kontrolowanie – ważny element zarządzania kryzysowego, polegają na sprawdzaniu czy działania rzeczywiste są takie jak planowane.
Kontrola wstępna, bieżąca, końcowa.
Podjęcie decyzji: proces polegający na zbieraniu i przetwarzaniu informacji o przyszłym działaniu.
Kontrola: dotyczy wszystkich zasobów organizacji. Ma na celu sprawdzenie wykonania zadań i informowanie o ewentualnych zmianach czy uwagach.